Bu səhifədə iş davam etməkdədir. Müdaxilə etməyə tələsməyin!
|
Azərbaycan-Ermənistan müharibəsi (1918-1920) — ermənilər ilə azərbaycanlıların qarışıq yaşadıqları yerlərdə Birinci Dünya müharibəsinin son aylarından etibarən Azərbaycan və Ermənistanda Sovet hakimiyyəti qurulana qədər davam etmiş müharibə.
Azərbaycan-Ermənistan müharibəsi (1918-1920) | |||
---|---|---|---|
Tarix | 30 mart 1918-28 noyabr 1920 | ||
Yeri | Azərbaycan və Ermənistan | ||
Səbəbi | Azərbaycanla Ermənistanın qarışıq əhali olan ərazilərdə torpaq mübahisələri: Naxçıvan Muxtar Respublikası, Zəngəzur, Qarabağ | ||
Nəticəsi | Sovet qoşunları tərəfindən hər iki tərəfin ərazisi işğal olunmuşdur | ||
Ərazi dəyişikliyi | Araz Türk Cümhuriyyətinin süqutu | ||
Münaqişə tərəfləri | |||
| |||
Komandan(lar) | |||
| |||
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Hərbi münaqişə Ermənstan və Azərbaycan respublikalarının yaranmasından sonra bu iki yeni dövlətin bir-birinə qarşı ərazi iddiaları əsasında meydana çıxdı. İki dövlətin ordularından başqa, hər iki tərəf qarşı tərəfdəki öz həmvətənlilərindən ibarət hərbi birləşmələri dəstəkləyirdi. Ermənistan Respublikasının hərbi qüvvələri Naxçıvanda, Sürməlidə, Şərur-Dərələyəzdə, köhnə Rusiya imperiyasının İrəvan quberniyasının İrəvan şəhərində azərbaycanlı hərbi dəstələrə qarşı birbaşa əməliyyatlar təşkil etmiş, Azərbaycan isə Qarabağ və Zəngəzurda erməni milli şuralarına qarşı hərbi əməliyyatlar həyata keçirmişdir. Bütün bunlara baxmayaraq, bu iki dövlət bir-biriləri ilə birbaşa hərbi əməliyyatlara girmədilər. Münaqişə zamanı bir neçə qırğınlar həyata keçirilmiş, bölgənin etnik göstəriciləri xeyli dəyişikliyə məruz qalmışdır. Müttəfiq dövlətlərin nümayəndələrinin müdaxilələri, eləcə də daha kiçik kontekstdə Gürcüstanın vasitəçilik cəhdləri uğurlu olmamışdır. Beləliklə, iki millət arasında hərbi münaqişə yalnız RSFSR-in Qızıl Ordusunun XI bölməsi tərəfindən bölgənin işğal edilməsi ilə müvəqqəti də olsa, sonlandı.
Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsinin səbəbləri və zəmini
Ermənilər və azərbaycanlılar arasında etnik münaqişə dərin tarixi köklərə malikdir və xalqlar arasında dini, mədəni fərqliliklər fonunda qarşılıqlı ərazi iddiaları yaranmışdı.
Hər bir halda, milli, dini, sosial və iqtisadi fərqliliklər iki toplum arasında açıq düşmənlik halına yalnız XIX əsrin sonlarında gəldi. Bölgəyə rusların yerləşməsindən sonra XVIII və XIX əsr boyunca ermənilər Azərbaycan türklərindən ibarət aristokratiyanın ağalığından qurtula bildilər. Kapitalist üsul idarəsinin yayılması ilə də erməni burjuaziyası formalaşmağa başladı və mövcud sosia-ekonomik münasibətlər dəyişməyə başladı. Bu proses nəticəsində formalaşn erməni elitlər köhnə azərbaycanlı elitlər ilə rəqabətə girə biləcək hala gəldilər.
XIX əsrin son onilliklərində Rusiya Zaqafqaziyasında ermənilərə qarşı düşmən münasibətinin ilkin şərtlərindən biri də yerli hakimiyyət orqanlarında müsəlman əhalinin təmsil olunmaması idi. Xüsusilə, 1870-ci il islahatına görə, qeyri-xristianlar şəhər şuralarındakı yerlərin yalnız 1/3 hissəsindən, 1892-ci ildən isə 20 faizdən çoxunu əldə edə bilməzdilər. Əslində imperiya miqyasında yəhudilərə qarşı qəbul edilmiş bu qanunlar Cənubi Qafqazdakı müsəlmanlara qarşı çevrilmişdi. Halbuki bölgədə mülklərin əksəriyyəti onlara aid idi və seçicilərin 80 faizini də onlar təşkil edirdi.
Zaqafqaziyanın Rusiyaya birləşdirilməsindən sonra mərkəzi hökumət bölgə əhalisinin mədəni homogenliyinə nail olmağa çalışırdı. Buna görə də müsəlman aristokratiyasının mövqelərini zəiflətmək üçün tədbirlər görüldü, bu məqsədlə inzibati orqanlara bölgədə əsasən ermənilər tərəfindən təmsil olunan, əsasən xristianlar təyin edildi. 1880-ci illərdən başlayaraq çar hökuməti öz siyasətini dəyişərək Zaqafqaziya şəhərlərində erməni hökmranlığını sarsıtmağa çalışdı, bunun üçün antisemit siyasətinə bənzər bir ermənifobiya siyasəti yeritməyə başladı, müsəlmanların bu şəhərlərdə hökmranlıq iddialarını təşviq etdi. Bakı və Yelizavetpol quberniyaları, bəzi hallarda isə müsəlmanların tərəfində antierməni kompaniyalarında iştirak edirlər.
Bu ziddiyyət 1905-ci il inqilabi hadisələri zamanı qarşılıqlı etnik qırğınlar şəklini almışdı. Dövlətin aidiyyatı orqanları Zaqafqaziyanın Rusiyadakı inqilabi hadisələrdən diqqətini yayındırmaq üçün millətlərarası münaqişəyə qarışmırdı və hətta onu alovlandırırdı.
1905-1906-cı illərdəki erməni-tatar qırğınının dağıdıcı maddi və humanitar nəticələri olsa da, digər tərəfdən, bu silahlı etnik qarşıdurma münaqişədə iştirak edən hər iki etnik icmanın milli kimliyinin formalaşmasına və möhkəmlənməsinə töhfə verdi. Erməni milli hərəkatının liderləri baş verənləri bir növ mənəvi qələbə hesab edirdilər, çünki özünü müdafiə etmək üçün yenidən silaha sarılan ermənilərin şüurunda türklərin məğlubedilməzliyi mifi məhv edilmişdi. Eyni zamanda, orta təbəqəyə xas olan peşə sahələrində uzun müddət üstünlük təşkil edən ermənilərə qarşı inamsızlığın artması milli Azərbaycan burjuaziyasının inkişafına təkan verdi və bu da öz növbəsində daha mütərəqqi təhsil sisteminin, bir sıra türkdilli qəzetlərin, mədəniyyət və xeyriyyə cəmiyyətləri şəbəkəsinin yaranması formalaşmasına səbəb oldu.Erməni əsilli amerikalı tarixçi Riçard Hovanisyanın da bildirdiyi kimi, 1918-ci ildə güclü ruspərəst hisslərə sahib ermənilərlə osmanlıpərəst hissələrə sahib və bölgədə yenidən müsəlmanların-türklərin hakimiyyətini bərpa etməyə çalışan Azərbaycan türkləri arasında düşmən duyğular üzə çıxdı.
Amerikalı tarixçi Riçard Hovhanisyanın qeyd etdiyi kimi, 1918-ci ildə ermənilərin güclü rusiyayönümlü oriyentasiyası və regionda müsəlman hegemonluğunu bərpa etmək istəyən azərbaycanlıların türkyönümlü olması fonunda düşmənçilik yenidən alovlandı.
Oktyabr inqilabı və Zaqafqaziya
1917-ci ilin fevral ayında inqilab nəticəsində formalaşmış Rusiya Müvəqqəti Hökumətinin həmin ilin oktyabrında bolşeviklər tərəfindən devrilməsi nəticəsində Zaqafqaziyada vəziyyət qarışıq forma aldı. Yerli menşeviklər inanırdılar ki, aqrar bir ölkədə yerli şərtlər sosialist inqilabı üçün uyğun hala gəlməmişdir və sosializmə doğru transformasiya kapitalist inkişafın tamamlanması ilə davam etməlidir. Bolşeviklər isə əksinə, inqilabi dəyişiklikləri Rusiya imperiyasının bütün ərazisinə yaymağa çalışırdılar. Həmin dövrdə Zaqafqaziyada milli partiyalar - Azərbaycanın Müsavatı və Ermənistanın Daşnaksütyunu fəallaşdı.
Mərkəzi hakimiyyətə uğrunda gedən mübarizə fonunda Tiflisdə Zaqafqaziya Komissarlığı formalaşdırıldı. Komissarlığı ali qanunverici orqanı olan Seymə əsasən gürcülərin menşevikləri, azərbaycanlıların müsavatçıları və ermənilərin daşnakları, eləcə də iki rus nümayəndə daxil idi. Milli şuralar - Erməni Milli Şurası, Gürcüstan Milli Şurası və Azərbaycan Milli Şurası - Zaqafqaziya böyük nüfuz qazandılar. Bu şuraların nümayəndələri Komissarlıqda əsas söz sahibi idilər və onun idarə edilmə məsələsinə yön verirdilər. Komissarlıq yaradıldıqdan sonra Qafqaz Cəbhəsinin komandanı general M.A. Prjevalski yeni qurumun onun tərəfindən tanındığını bildirmiş və ordusuna yeni rəhbərliyə tabe olmaq əmri vermişdi.
Zaqafqaziya Komissarlığı öz hakimiyyətini Bakı istisna olmaqla bütün Zaqafqaziyaya yaya bilmişdi. Bakı şəhərində isə 1917-ci ilin noyabrında Sovet hakimiyyəti qurulmuşdu. Həmçinin Bakıda aylardır müsavatçılar, menşeviklər, bolşeviklər, SR-lər, daşnaklar arasında gedən mübarizə vagid idarəetmə orqanının yaradılmasına əngəl törətməkdə idi.
1918-ci ilin başlanğıcında öz ətrasfında müttəfiq və ya düşmən olmaqla fərqli qüvvələri formalaşdıran iki güc qaynağı meydana çıxdı. Sənaye mərkəzi olan Bakı bölgəni öz hakimiyyətinə almaq istəyən Sovet-bolşeviklər üçün əsas nöqtə demək idi və Zaqafqaziyanın ənənəvi mərkəzi anlamına gələn Tiflisə, yəni Komissarlığıa tabe olmamaqda qərarlı idi. Eyni zamanda anarxiya və qarışıqlıq həm Bakıda, həm də Yelizavetpolda getdikcə yayılmaqda idi. Yelizavetpolda əsl hakimiyyət Müsəlman Milli Komitəsinin əlində idi. Qarabağın dağlıq hissəsi ermənilər və azərbaycanlılardan təşkil edilmiş qarışıq şura tərəfindən idarə edilirdi. Eyni vəziyyət Şərur-Naxçıvanda da keçərli idi.
Qafqaz Cəbhəsinin dağılması və milli orduların formalaşması
Qafqaz Ordusunun komandanlığı tabeliyində olan qoşunların parçalandığını və döyüş səmərəsini tamamilə itirdiyini başa düşərək cəbhədəki vəziyyəti xilas etmək üçün dərhal könüllülük əsasında milli hissələrin yaradılmasına başlamaq qərarına gəldi. 1917-ci il dekabrın 5-də (18) Osmanlı ilə Qafqaz cəbhəsində hərbi əməliyyatların dayandırılmasını nəzərdə tutan barışıq imzalandı. Ertəsi gün Zaqafqaziya Komissarlığı "mümkünsə, ordunu tərxis etmək", milli hərbi birləşmələr və "bolşeviklərə qarşı mübarizəyə rəhbərlik etmək üçün xüsusi orqan" yaratmaq qərarına gəldi. Bir sıra rus bölmələrinin cəbhədən çıxarılması ilə paralel olaraq milli orduların - Gürcüstan Ordu Korpusu və Erməni Könüllülər Korpusunun yaradılması prosesi baş verdi. Dekabrda Qafqaz Cəbhəsi qərargahının təklifi ilə ayrı-ayrı hissələrin, ilk növbədə Yelizavetpoldakı (Gəncə) 219-cu Piyada Ehtiyat Alayının müsəlmanlaşdırılmasına başlanıldı. Dekabrın 18-də (31) Zaqafqaziya Komissarlığı müsəlman korpusunun daxil olduğu yeni ordunun yaradıldığını elan etdi. Qafqaz Cəbhəsi qoşunlarının baş komandanı general Prjevalskinin əmri ilə ertəsi gün rəsmi olaraq Zaqafqaziya müsəlmanları korpusunun yaradılmasına başlanıldı.
Osmanlı ilə barışıq xəbəri əsgərlərin cəbhədən kütləvi şəkildə getməsinə səbəb oldu. Zaqafqaziya Komissarlığı cəbhəni tərk etmiş bölmələri tərksilah etmək qərarına gəldi ki, bu da silahlarını təslim etmək istəməyən əsgərlər arasında son dərəcə mənfi reaksiyaya səbəb oldu. Müsəlman hərbi birləşməsini silahlandırmaq Müsəlman Milli Komitəsinin öhdəsinə verilmişdi və bu iş üçün yüksək miqdarda silah-sursata ehtiyac duyulurdu. Lakin hərbi anbarların böyük hissəsi Tiflis və Sarıqamışda yerləşirdi və müsəlmanlar silah və hərbi mal bölgüsündən uzaqlaşdırılmışdı. Buna görə də, azərbaycanlı nümayəndələr cəbhədən tərxis olub geri dönən rus döyüşçülərin tamamilə silahsızlandırılmasının ən ardıcıl tərəfdarları idilər. Bu proses 1917-ci ilin dekabrında Yelizavetpolda başladı. Yerli nüfuzlu şəxslər gürcü zabitlərin komandanlığı altında olan birinci Tatar alayından istifadə edərək 219-cu ehtiyat alayının silahlarını müsadirə etdilər. Bu alayın önəmli bir qismi erməni və ruslardan ibarət idi. Bu hərəkətlər Yelizabetpoldakı vəziyyətin hakimiyyətin və yerli hərbi komandirin nəzarətindən çıxmasına səbəb oldu.
1918-ci ilin yanvarında Tiflis-Biləcəri dəmiryolu xətti üzərindəki Dəllər, Ağstafa, Şamxor, Axtaqala və digər stansiyalarda, eləcə də Xaçmazda (Bakı-Dərbənd dəmiryolu xətti üzərində) yerli silahlı dəstələr cəbhədən geri dönən rus hərbçilərin üzərinə hücum edib silahları ələ keçirməyə çalışdılar. Ən genişmiqyaslı və qanlı toqquşma yanvarın 22-25-də (köhnə təqvimlə, 9-12) Azərbaycan silahlı dəstələrinin hücumu nəticəsində 2 minə yaxın rus əsgərinin öldürüldüyü Şəmxor stansiyasının ərazisində baş verdi. Bu toqquşma zamanı 2 min rus öldürüldü və bir neçə mini də yaralandı. 30-dan çox top, 100 pulemyot və 12 min tüfəng ələ keçirildi. V.M. Muxanovun bildirdiyinə görə, Şamxor hadisələri Zaqafqaziyada vəziyyətin tədricən anarxiyaya doğru irəliləməməsinin göstəricisi idi. Hərbi qatarlar hücumlar ilə eyni vaxtda İrəvan və Yelizavetpol quberniyalarında az qala hər gün azərbaycanlılarla ermənilər arasında irimiqyaslı toqquşmalar baş verməyə başladı, azərbaycanlı və erməni kəndlərinə ilk dəfə yanğınlar meydana çıxmağa başladı.
Zaqafqaziyadak; rejimin nwmay'nd'li ali qanunverici orqan; olan Seym 10 (23) fevralda toplandı və millətlərarası toqquşmaların artdığını etiraf etmək məcburiyyətində qaldı, lakin müxtəlif fraksiyaların nümayəndələrindən ibarət komissiyaların tərəfləri barışdırmaq cəhdləri uğur gətirmədi. V.M. Muxanova görə, Zaqafqaziyadakı vəziyyət əsas partiyalar tərəfindən, ya onların birbaşa, ya da dolayı yolla iştirakı ilə alovlandırılırdı. Müsavatçılar etnik və dini nifrətdən istifadə edərək Osmanlıya qarşı rəğbət aşılamaq istəyərkən, "daşnak rəhbərləri erməni birləşmələrinin yerli müsəlmanlara qarşı repressiyalarının qarşısını almadılar və bununla da özlərinə haqq qazandırdılar ki, sonuncular hərbi eşelonların hərəkətinə mane olur və erməni birləşmələri onların yolu ilə döyüşmək məcburiyyətindədir".
Həmin dövrdə Bakıda eyni zamanda müsavatçıların, daşnakların və bolşeviklərin Qırmızı Qvardiyası mövcud idi. Siyasi qarşıdurma etnik gərginliklə kəskinləşdi; şəhər yeni etnik zorakılıq ərəfəsində yaşayırdı.
Hələ 1917-ci ilin ortalarında rus ordusunun inqilabi şəkildə parçalanmasının əlamətlərinin meydana çıxması ilə əlaqədar Moskva və Petroqrad erməni milli komitələrinin üzvləri A.F.Kerenskini Qafqaz Cəbhəsinin sabitliyini qoruyub saxlamağın zəruriliyinə inandırmağa çalışırdılar. Bu məqsədlə onlar digər cəbhələrdən minlərlə erməni hərbi qulluqçusunun Qafqaza köçürülməsini təşkil etməyi xahiş etdilər. Bu addım ermənilərə görə Anadoluda ələ keçirilmiş yerlərin Rusiya üçün saxlanılmasında həlledici amilə çevrilə bilərdi. Razılıq alındı. Müvəqqəti Hökumətin süqutundan bir müddət əvvəl, oktyabr ayında Kerenski rus hissələrini əvəz etmək üçün 35 min erməni əsgərinin Qafqaza köçürülməsinə əmr verdilər. Lakin onların yalnız bir neçə mini cəbhəyə çatdı. Yerdə qalan əksəriyyəti isə Bakıya getdilər və orada şəhərdəki Erməni Şurasının rəhbərliyi altında 1918-ci ildə bolşevik hakimiyyətinin qurulmasına yardım etdilər.
Həm müsavatçılar, həm də bolşeviklər anlayırdılar ki, ikisi arasında hərbi toqquşma sadəcə zaman məsələsidir. 1918-ci ilin martında Bakı bolşevik və daşnakların Azərbaycan türklərinə qarşı qırğınları başladı. Tarixə Mart hadisələri və ya Mart soyqırımı kimi düşən hadisələr zamanı 10 mindən çox azərbaycanlı öldürüldü. Hadisələrin əvvəlində özlərinin bitərəfliyini elan edən daşnaklar qısa müddət sonra müsavatçılara qarşı qırğınlara qatıldılar. Bakıda başlayan antiazərbaycanlı qırğınları qısa müddət ərzində Bakı quberniyasının digər bölgələrinə də yayıldı. Hadisələr nəticəsində müsavatçıların Bakıdakı dayaqları tamamilə zəiflədildi və bolşevilərin sol SR-lər ilə ittifaq halında formalaşdırdıqları Bakı Kommunası hakimiyyətə gəldi.
Osmanlının hücumu
1918-ci ilin yanvarında rus ordusu faktiki olaraq cəbhəni tərk etdi. Bu zaman ərzində III türk ordusuna müqavimət bölgəyə səpələnmiş erməni dəstələri tərəfindən həyata keçirilirdi. Rus ordusu getdikdən sonra cəbhə boyunca türklərin (azərbaycanlılar da daxil olmaqla), kürdlərin, ermənilərin arasında etnik toqquşmalar davam etməkdə idi. 30 (12 fevral) yanvar tarixində Osmanlı ordusu ermənilər tərəfindən qırğınlara məruz qalan müsəlmanları qorumaq üçün hərbi əməliyyatlara başladığını elan etdi və 24 martdan etibarən 1914-cü il sərhədlərinə çatdı. Beləliklə də, bütün Şərqi Anadoluya nəzarət etməyə başladı. Geri çəkilən erməni hərbi dəstələri ilə birlikdə xeyli mülki erməni də bölgəni tərk etdi.
Martın 3-də Brest-Litovskda imzalanmış Rusiya-Türkiyə əlavə müqaviləsinin şərtlərinə əsasən, rus qoşunları dərhal Ərdəhan, Qars və Batum rayonlarını (Qars və Batumi bölgələri) tərk etməli idi. Rusiya bu rayonların dövlət-hüquqi münasibətlərinin yeni təşkilinə qarışmamağı və bu rayonların əhalisinə qonşu dövlətlərlə, xüsusilə Türkiyə ilə razılaşaraq yeni sistem yaratmağa imkan verməyi öhdəsinə götürmüşdü. Müqavilədə mühüm bəndlərdən biri də həm Türkiyə, həm də Rusiya nəzarətində qalması planlaşdırılan bölgədəki erməni silahlı dəstələrinin hamısının Sovet tərəfindən tərkisilah edilməsinin nəzərdə tutulması idi. Brest-Litovsk müqaviləsinin imzalanması faktiki olaraq RSFSR Xalq Komissarları Sovetinin Anadoludakı ermənilərin öz müqəddəratını təyinetmə hüququndan bəhs edən “Türk Ermənistanı haqqında” dekretini ləğv etdi.
İmzalanmış razılaşmaya əsasən Osmanlı bölmələri Qars və Batumu ələ keçirdilər və 1877-ci il sərhədlərinə geri döndülər. 22 aprel tarixində Osmanlı imperiyasının təzyiqi altında Zaqafqaziya Seymi özünün Rusiyadan müstəqilliyini elan etdi. Lakin yeni respublika ilə Osmanlı imperiyası arasında aparılan danışıqlar heç bir nəticə vermədi və 15 may tarixində Osmanlı ordusu yeni hücuma keçdi. Hücumun əsas hədəfi İrəvan quberniyası ərazisi idi və bununla da ermənilər ilə yeni 3 həftəlik müharibə başlamış oldu. Bu böhran, gürcülərin almanlarla razılaşması, azərbaycanlıların isə Osmanlı ilə müttəfiqliyi Zaqafqaziya Demokratik Federativ Respublikasının dağılmasına, onun yerində isə 3 yeni milli dövlətin formalaşmasına yol açdı.
Hətta Zaqafqaziya Demokratik Federativ Respublikasının süqut etməsindən əvvəl azərbaycanlı millətçilər İstanbula gizli səfər həyata keçirmişdilər. Onların məqsədi İstanbuldakı Gənc Türk hökumətindən ikinci türk dövlətini elan etmək üçün onlara dəstək göstərilməsinə nail olmaq idi. Tərəflər əməkdaşlıq haqqında - xüsusən də Azərbaycanın gələcəyinin silahlı qüvvələrinin yaradılmasında türk ordusunun köməyi, onların maliyyələşdirilməsi, yerli türk əhalidən türk qoşunlarına yardım haqqında razılığa gəldilər.
İyunun 4-də Osmanlı imperiyası Batumidə Zaqafqaziya respublikalarının hər biri ilə sülh müqaviləsi bağladı. Ermənistan-Türkiyə müharibəsində milli qüvvələri məğlubiyyətə uğrayan Ermənistan üçün müqavilənin şərtləri ən çətin idi. Ermənistan Respublikasına keçmiş İrəvan quberniyasının yarıdan da az bir hissəsi - Yeni Bəyazid qəzası, Aleksandropol qəzasının şərqi, İrəvan, Üçkilsədə dövlət qurmağa icazə verilmişdi. Gürcüstan Osmanlı imperiyasına Axaltsıx və Axalkalaki qəzalarını verməyi qəbul edirdi. Osmanlı-Azərbaycan müqaviləsinə görə, Osmanlı Azərbaycanı Bakı və Yelizavetpol quberniyaları, eləcə də Naxçıvanın Ordubad dariəsindən ibarət respublika olaraq tanıyırdı. Əlavə olaraq da, Osmanlı imperiyası Azərbaycana Bakı və Qarabağın dağlıq hissəsində öz hakimiyyətini qurmağa yardım edəcəyinə söz verirdi.
1918-ci ilin iyununda Osmanlı və Azərbaycan türklərindən ibarət Qafqaz İslam Ordusu yaradıldı. Ordunun məqsədi Mart soyqırımından sonra Bakı Kommunası qurulan və hakimiyyətin bolşeviklərə keçdiyi Bakını geri qaytarmaq idi. Eyni zamanda Bakı Kommunasının və ya digər adı ilə Bakı Xalq Komissarları Sovetinin əsasən ermənilərdən ibarət ordusu qərbə doğru hərbi hücuma başlamışdı. Onların əsas məqsədi Qafqaz İslam Ordusu qüvvələrini yerli azərbaycanlı hərbi dəstələrlə birləşmələrinə əngəl olmaq idi. İki tərəf arasında hərbi əməliyyatlar Bakı Kommunası qüvvələrinin məğlubiyyəti və nəticədə çevrilişlə nəticəsində Bakıda yeni hökumətin - Sentrokaspi Diktaturasının yaradılması ilə başa çatdı. İngilis Dunsterforce dəstəsinin Bakı müdafiəçilərinə kömək etməsinə baxmayaraq, 1918-ci ilin sentyabrında Qafqaz İslam Ordusu Bakını ələ keçirdi və ermənilərdən Mart soyqırımının qısası alındı.
1918-ci ilin yayında və payızında Zaqafqaziyanın etnik cəhətdən qarışıq rayonlarında artıq Ermənistan-Azərbaycan müharibəsi gedirdi. Digər tərəfdən də, Osmanlı ilə Ermənistanın razılaşmasını tanımayan Andronik Ozanyan öz dəstəsi ilə Naxçıvanda və Zəngəzurda azərbaycanlı hərbi dəstələrə qarşı döyüşməkdə idi. Digər tərəfdən də Qafqaz İslam Ordusunun dəstəyi ilə Azərbaycan Qarabağın dağlıq hissəsində öz hakimiyyətini formalaşdırmağa çalışırdı.
Bu arada gənc respublikalar arasında qarşılıqlı ərazi iddiaları yarandı. Azərbaycan Bakı və Yelizavetpol quberniyaları ilə yanaşı, İrəvan quberniyasının müsəlmanların məskunlaşdığı ərazilərə, Zaqatala qəzasına, habelə Tiflis quberniyasının bir sıra qəzalarına – Tiflis, Sığnax, Borçalin, Axalkalakil, Axalsixı ərazilərinin hamısına və ya bəzi hissələrinə iddialı idi. Ermənilər İrəvan quberniyasına, Borçalı qəzasının cənubuna, Tiflis quberniyasının Axalkalaki qəzasına, Yelizavetpol quberniyasının dağlıq hissələrinə, Zəngəzura, Qarabağa və Qazaxa iddia irəli sürürdü. Gürcüstan ilə Azərbaycan arasında Zaqatala dairəsi və Tiflis quberniyasında bəzi bölgələr üstündə ərazi mübahisəsi var idi. Ermənistanla isə borçalı və Axalkalaki qəzalarına görə mübahisələr getməkdə idi. Osmanlı imperiyasının Birinci Dünya müharibəsində məğlub olmasına və Mondros atəşkəsini imzalamasına görə ordularının Zaqafqaziyadan geri dönməsindən sonra hər üç respublika Qars və Batuma iddia irəli sürrməyə başladı.
Borçalı qəzasının kimə aid olması problemi Gürcüstanla Ermənistan arasında müharibə ilə nəticələndi və Azərbaycanla Gürcüstan arasında ərazi mübahisələri müharibəyə çevrilməsə də, Zaqafqaziyada Sovet hakimiyyəti qurulana qədər davam etdi.
Eyni zamanda, Qarabağın və Zəngəzurun erməni əhalisi Ermənistanın tərkibinə daxil olmaq niyyətində olduqlarına görə Azərbaycan hakimiyyətinə tabe olmaqdan boyun qaçırsalar da, Ermənistan hakimiyyəti onlara mühüm köməklik göstərə bilmədi. Öz növbəsində, İrəvanın cənubundakı müsəlmanların məskunlaşdığı rayonlar Osmanlı və Azərbaycandan dəstək və silah alaraq Ermənistan Respublikasının hakimiyyətini tanımaqdan imtina etdilər. Maraqların toqquşması son nəticədə mübahisəli ərazilərdə qanlı qarşıdurmaya gətirib çıxardı.
Mübahisəli ərazilər və tərəflərin arqumentləri
Yelizavetpol quberniyası
Yelizavetpol quberniyasl 1868-ci ildə formalaşdırılmışdı və İrəvan quberniyasının dağlıq hissələrinin şərqində, Tiflis quberniyasının Bakı quberniyasının qonşuluğunda yerləşirdi. Halisinin əksəriyyətini azərbaycanlılar və ermənilər təşkil edirdilər (1886-cı ildə 55.96 faizi azərbaycanlılar, 35.43 faizi ermənilər, 4.68 faizi isə kürdlərdən ibarət idi - efn). Ermənilər dağlıq bölgələrdə əhalinin əksəriyyətini təşkil etməkdə idilər, lakin azərbaycanlılar digər yerlərdə əksəriyyəti təşkil etməklə birlikdə, ilin müəyyən hissələrində düzənliklərdən ermənilərin yaşadıqları dağlıq yerlərə köçməkdə idilər.
Bu dövr ərzində erməni-azərbaycanlı münaqişəsi Yelizavetpol quberniyasının dağlıq hissələrində yayılmış. Bu münaqişə yerlərini 3 hissəyə bölmək olar:
- Qazax qəzasının Dilican boyunca cənub-qərb dağlıq hissəsi,
- Qarabağın dağlıq hissəsi - Şuşa qəzasının böyük hissəsi, Yelizavetpol, Cavanşir və Cəbrayıl qəzalarının dağlıq yerləri,
- Qarabağın dağlıq hissəsindən keçid boyunca yerləşən azərbaycanlı və kürd kəndləri ilə ayrılmış Zəngəzur qəzası.
Zaqafqaziya Federasiyasının dağılmasından sonra Qazax qəzasının dağlıq hissəsi Ermənistanın tərkibinə daxil oldu, Dağlıq Qarabağda və Zəngəzurda isə Ermənistan-Azərbaycan qarşıdurması daha iki il davam etdi.
Qarabağda etnik sərhəd faktiki olaraq Mil-Qarabağ çölünün qərb kənarından keçən Dağlıq və Düzən Qarabağın fiziki-coğrafi sərhədinə uyğun gəlirdi. Eyni zamanda azərbaycanlıların məskunlaşdığı Düzən Qarabağda bir sıra erməni kəndləri, ermənilərin məskunlaşdığı Qarabağın dağlıq hissəsində isə azərbaycanlı kəndləri var idi. Qarabağın ən böyük şəhəri olan Şuşada azərbaycanlı və erməni məhəlləsi var idi. Yay aylarında azərbaycanlı köçərilərin miqrasiyası ilə əlaqədar olaraq Qarabağın dağlıq hissəsində etnik sərhəd silinmiş və əhalinin qarışıq yaşamaqda olduğu geniş zolaq formalaşmışdı..
Zəngəzur Şərqi Zaqafqaziya, İrəvan quberniyası və Naxçıvanı birləşdirən strateji dəhliz idi. 1916-cı ildə burada 120 min müsəlman və 101 min erməni (yayda Zəngəzurun dağlıq rayonlarının otlaqlarına köçən Qarabağın düzənlik hissəsinin azərbaycanlı maldarları istisna olmaqla) yaşayırdı. Eyni zamanda xeyli sayda azərbaycanlı periferial ərazilərdə, məsələn cənub-şərq yamaclarında olan Qubadlı məntəqəsində əksəriyyəti təşkil edirdilər. Erməni tərəfi Zaqafqaziyanın aministrativ-ərazi bölgüsündə islahatlar keçirilməsini təklif etmişdi. Bu layihəyə görə, mərkəzi Zəngəzurun əhalisinin çoxunu köçərilər təşkil edən periferial bölgələri əsas hissədən ayrılmalı idi. Beləliklə də, köçərilər çıxdıqdan sonra qəzanın əhalisi 88 min ermənidən, 2 min digər xristianlardan və 46 min müsəlmanlardan ibarət olacaqdı.
Riçard Hovanisiyan bildirir ki, həm azərbaycanlılar, həm də azərbaycanlıların bu ərazilər üzrə iddialarında qərarlı idilər.
Ermənistan Respublikası Yelizavetpolun dağlıq bölgələrinə iddialarını burada ermənilərin əksəriyyəti təşkil etməsinə, dini və mədəni billik iddialarına əsaslandırırdılar. Belə ki dağlıq bölgələr azərbaycanlıların məskunlaşdığı düzənlik bölgələrdən fərqlənməkdə idi. Ermənilərə görə bu dağlıq hissə Ermənistanın təbii müdafiəsini təşkil edəcək, Araz vadisini və Araratın qorunmasını asanladıracaqdı. Onlara görə Qarabağın dağlıq bölgəsinin Ermənistana verilməməsi onun təbii bütövlüyünün pozulması anlamına gəlməkdə idi. Strateji nöqteyi-nəzərdən dağlıq rayonların itirilməsi Ermənistan üçün Azərbaycanla Türkiyə arasında sonuncu səddin aradan qaldırılması və İrandan təcrid olunması demək idi. Ermənilər hətta bölgənin türklər tərəfindən ələ keçirilib, demoqrafiyasının dəyişdirilməsindən sonra belə Qarabağda erməni dövlətçiliyinin qalıqlarının qaldığını bildirirdilər. Onlar bu iddialarını Qarabağın erməni məliklikləri və onun Səfəvi imperiyası tabeliyində öz muxtariyyətlərini saxlamaları ilə əsaslandırırdılar.
Azərbaycan tərəfi isə öz iddialarını tarixi, coğrafi və iqtisadi arqumentlərə əsaslandıqmaqda idi. Azərbaycan tərəfinə görə, erməni məlikliklərinin müəyyən muxtariyyətə sahib olmalarına baxmayaraq, onla buranın türklərin Qarabağ bəylərbəyiliyinin tərkib hissəsi olduğunu bildirirdilər. Rus işğalına qədər Türk tayfaları Cənubi Qafqaza hakim olmuşdular. Yelizavetpol quberniyasının 8 qəzasının 7-də azərbaycanlılar mütləq əksəriyyəti təşkil edirdilər. Azlıq olduqları Qarabağın dağlıq hissəsində belə həm Azərbaycan türkləri, həm də kürdlər əhəmiyyətli azlıq hesab edilirdilər. Azərbaycan tərəfinin fikrincə, ermənilərin kompakt yaşadıqları ərazilərin özbaşına ayrılması və onların Ermənistana birləşdirilməsi regionun coğrafi, iqtisadi və siyasi birliyini təhdid edərdi. Azərbaycan tərəfi erməni tərəfdən fərqli olaraq, dağlıq və aran ərazilərini bir-birindən ayrı hesab etmir, onları azərbaycanlıların ənənəvi köçəri həyat tərzinə uyğun gələn vahid bütöv hesab edirdi.
Anatoli Yamskov göstərir ki, 1897-ci il siyahıyaalınmasına əsasən azərbaycanlılar Şuşa və Cəvanşir qəzalarının kənd əhalisinin 54,8 faizini (115,8 min nəfər) təşkil etmiş, yayda onların yalnız 1/3 hissəsi Qarabağın düzənlik hissələrində qalmış, qalanları dağlıq hissələrə, yəni Şuşa və Zəngəzur qəzalarına köç etmişdirlər. Arsen Saparov onu da qeyd edir ki, Qarabağ köçərilərinin çoban həyat tərzinə görə sağ qalması Qarabağın dağlıq hissələrinin yüksək dağ otlaqlarına çıxış əldə etməkdən asılı idi, belə ki onlar hər il ilin müəyyən dövrlərində yüksək yerlərə köç edir və bu zaman oturaq əhalinin bölgəsindən keçirdilər.
Qarabağın dağlıq və düzənlik ərazilərinin bir-birindən ayrılması köçəri azərbaycanlıların təsərrüfatlarının tamamilə yox olması anlamına gələ bilərdi. Ermənistan bunu həll etmək üçün Azrbaycanın düzən yerlərində suvarma sisteminin yaradılması, otlaq ərazilərinin əvəzinə Azərbaycanın şimalında yeni yerlər təşkil edilməsi və ya otlaq ərazilərdən istifadəyə icazə verən xüsusi dövlətlərarası sazişin imzalanmasından ibarət idi. Azərbaycan tərəfi bütün bu təklifləri rədd etməkdə idi..
Strateji nöqteyi-nəzərdən Dağlıq Qarabağ Ermənistan üçün olduğu qədər Azərbaycan üçün də önəmli idi, çünki bu regiona nəzarətin olmaması Türkiyə ilə əlaqənın olmaması demək idi. Bu da Azərbaycanın təhlükəsizliyini pozurdu. Azərbaycan tərəfi iqtisadi arqumentlər də irəli sürdü: Yelizavetpol quberniyası Azərbaycana bağlı idi, çünki demək olar ki, bütün əsas nəqliyyat yolları İrəvanla deyil, Bakı ilə bağlı idi. Dağlıq Qarabağ erməniləri Bakıdan gələn tədarükdən asılı idilər və minlərlə yerli sakin orada daimi və ya mövsümi işlə təmin olunmuşdu. Qarabağın Bakı ilə əlaqələrini kəsilməsi bütün bunların da yox olması anlamına gələrdi.
İrəvan quberniyası
1916-cı ilin statistik göstəricilərinə görə İrəvan quberniyasında erməni əhali əksəriyyəti təşkil etməkdə idi.Naxçıvan, Şərur-Dərələyəz və Sürməli qəzalarında müsəlman əhali, yəni azərbaycanlılar və az sayda kürdlər üstünlüyə sahib idilər.Ermənistan Respublikasının elan edilmə ərəfəsində respublika ərazisində 670 min erməninin yaşadığı halda, 375 min də azərbaycanlı yaşamaqda idi.
1918-ci ilin sonlarına qədər Azərbaycan İrəvan quberniyasında Batum müqaviləsi ilə Osmanlı ordusu tərəfindən ələ keçirilməmiş bölgələrə iddia irəli sürürdü. Osmanlının ordusunu geri çəkməsindən sonra Azərbaycan naxçıvan, Şərur-Dərələyəz, Sürməli qəzalarına, eləcə də Üçmüədzin və İrəvan qəzalarının bəzi hissələrinə iddia irəli sürdülər. Bu yerlərə İrəvan şəhərinin ətrafını təşkil edən yerlər də daxil idi. Azərbaycan tərəfinin arqumentləri tarixi və demoqrafik idi: bu bölgə Rusiyaya ilhaq olunmazdan əvvəl onun ərazisi müsəlman xanlıqlarına məxsus idi. Rusiyaya qoşulduqdan sonra buraya minlərlə erməni köçkünün köçürülməsinə baxmayaraq, cənub rayonları öz müsəlman xarakterini saxlamış, müsəlmanların əksəriyyətini isə bilavasitə Azərbaycan Respublikası ilə bağlı olan azərbaycanlılar və ya türklər təşkil edirdi.
Erməni mövqeyinə görə, müsəlmanların qəzalarda əksəriyyəti təşkil etmələrinə baxmayaraq, bütün quberniyada ermənilər say etibarilə üstünlüyə sahib idilər və azərbaycanlıların öz müqəddəratını təyin etmə prinsipinin tədbiq edilməsi bütün Ermənistan Respublikası ərazisinin bütövlüyünün pozulmasına yol açardı. Ermənilər tarixi baxımdan bölgədə erməni dövlətlərinin mövcud olduğunu, bu dövlətlərin paytaxtlarının Araz çayı sahilində yerləşdiyini bildirirdilər. Onlar bölgənin türklər tərəfindən işğal edilməsi ilə bu gedişatın dəyişdiyini, nəticədə demoqrafiyanın da böyük dəyişikliy məruz qaldığını bildirirdilər. Erməni tərəfi coğrafi arqumentlər də irəli sürdü ki, dəniz səviyyəsindən 1200 metrə qədər yüksəklikdə yerləşən Araz vadisi topoqrafik cəhətdən çölləri və düzənlikləri dəniz səviyyəsindən 300 metrə qədər yüksəklikdə yerləşən Şərqi Zaqafqaziya ilə əlaqəli deyil. Belə ki, ermənilər Araz vadisini də kənd təsərrüfatına yararlı torpaqlarına görə ələ keçirmək niyyətində idi. Bundan əlavə, bu çayın vadisi Ermənistan üçün strateji baxımdan da önəmli idi, çünki onu İran ilə birləşdirən dəmiryolu buradan keçməkdə idi. Həmçinin bu bölgə Zəngəzura və Qarabağa olan keçidi də təmin edirdi. Siyasi nöqteyi nəzərdən, Ermənistan özünə təhlükə kimi gördüyü üçün Azərbaycan ilə Türkiyə arasında sərhədin formalaşmamasına çalışırdı.
Xarici dövlətlərin iştirakı
Ermənistan-Azərbaycan müharibəsi bir sıra xarici dövlətlərin regiondakı vəziyyətə bu və ya digər şəkildə təsir edən maraqlarının toqquşması fonunda baş verdi.
Osmanlı imperiyası
1917-ci il iki rus inqilabı və ondan sonra Qafqaz Cəbhəsinin süqutu Gənc Türk hökumətində Osmanlı İmperiyasının Qafqazla bağlı çoxdankı planlarının həyata keçirilməsinə ümid verdi. İttihad və tərəqqi hökuməti inanırdı ki, pantürkizm vasitəsiylə Qafqazda əldə edilən irəliləmə Ərəb vilayətlərinin itirilməsini kompensasiya edəcəkdir. 1918-ci ilin fevral ayında hücuma keçən Osmanlı ordusu əvvəllər ruslar tərəfindən ələ keçirilmiş Şərqi Anadolu torpaqlarını geri qaytara bildi. Hətta apreldə Batum və Qars oblastları da ələ keçirildi. Orduların ciddi müqavimətə məruz qalmaması və rahat irəliləməs Hərb naziri Ənvər paşanı daha da irəli getmək üçün ümidləndirdi. İlkin planlara Bakı neft mədənləri bölgəsinin ələ keçirilməsi və Cənubi Azərbaycanın birləşdirilməsi idi. Sonrakı planlara Türkistana doğru irəliləmək, Xəzər dənizi hövzələrini ələ keçirmək, İranın cənubunda, Əfqanıstanda və Hindistanda antiingilis üsyanları meydana çıxarmaq idi.
May ayının sonunda Osmanlı ordusu erməni könüllü dəstələri ilə döyüşdükdən sonra Batum sülh müqavilələri imzalandı. Müqavilələr nəticəsində Zaqafqaziya 3 dövlətə parçalandı və ZDFR süqut etdi. Ermənistan və Gürcüstan Osmanlı imperiyasının bütün torpaq iddialarını qəbul etməyə məcbur oldu. Bunun əksinə Azərbaycan öz iddia etdiyi bölgələri əldə etməklə birlikdə, Osmanlı ona öz ərazisində təhlükəsizliyi təmin etməyə yardım edəcəyini, Qarabağnı dağlıq hissəsində və Bakıda daşnak və bolşeviklərə qarşı müharibədə ittifaq quracağına söz verdi. Eyni zamanda, Osmanlı hökuməti Azərbaycan ərazisini qurulmaqda olan Turan imperiyasının bir hissəsi olaraq görməkdə idilər. Bu imperiyaya Türküstan, Cənubi Azərbaycan, Şimali Qafqaz kimi yerlər daxil idi.
Ənvər Paşanın uzaqgörən planları isə Bakı neftinə böyük ehtiyacı olan Alman İmperiyasının etirazına, daha sonra isə müqavimətinə səbəb oldu. Gürcüstanı öz himayəsinə götürən Almaniyanın təzyiqi ilə Ənvər paşa Bakıya hücumda nizami türk qoşunlarından istifadə etməkdən əl çəkməli oldu. Çünki nizami ordunu oraya daşımaq Zaqafqaziya dəmir yolunun Gürcüstan hissəsindən istifadəni tələb edirdi. Bunun əvəzinə, Osmanlı komandanlığı öz əsas qüvvələrini Cənubi Azərbaycana göndərdilər. Gəncədə Bakını azad etmək üçün Osmanlı ordu hissələrindən və azərbaycanlı hərbi könüllülərdən ibarət Qafqaz İslam Ordusu yaradıldı. Orduya Osmanlı paşası Nuru Paşa komandan təyin edildi. Buraya döndərilən diviziya Aleksandropol-Dilican-Ağstafa vasitəsiylə, yəni Gürcüstan ərazisindən yan keçərək getdilər.
15 sentyabrda Qafqaz İslam Ordusu bir neçə döyüşdə qazanılan qələbədən sonra Bakını azad etdi və bu şəhər Azərbaycanın paytaxtı elan edildi. Hər bir halda, bir ay yarımdan sonra müharibənin başqa cəbhələrində ağır məğlubiyyətlər alan Osmanlı ordusu döyüşlərdən çəkilməyə məcbur oldu və Mudros atəşkəs müqaviləsini imzaladı. Lakin hələ də bölgədə təsir gücünə sahib olan Osmanlı imperiyası geri çəkilərkən Araz və Qars Cümhuriyyətləri kimi rejimlərin qurulmasında iştirak edib, özlərinin xeyli zabitini bu qurumların ordularında xidmət üçün geridə buraxdılar. Osmanlı rəhbərliyinin Zaqafqaziya ilə bağlı bu siyasəti Türkiyə-Naxçıvan-Zəngəzur-Azərbaycan dəhlizinin strateji əhəmiyyətini dərk edən türk millətçiləri tərəfindən davam etdirildi.
Mustafa Kamal və 1919-cu il mayın 3-də XV Orduya komandan təyin edilən general Kazım Karabəkirin təmsil olunduğu türk millətçiləri Naxçıvan bölgəsinin strateji əhəmiyyətini dərk etdilər. Kazım Qarabəkir mayor Veysəl bəyə və 11-ci diviziya komandiri Cavid bəyə yazdığı məktubda bildirirdi:
Biz hər tərəfdən mühasirəyə alınmışıq, amma Azərbaycana Naxçıvan pəncərəsi açıqdır. Mən istəyirəm ki, bu pəncərə bağlanmasın.
Şərur-Naxçıvanın müdafiəsinə dəstək Qarabəkir üçün həm Ermənistana qarşı qarşıdakı hərbi əməliyyatlar üçün strateji əhəmiyyəti baxımından, həm də yerli müsəlman əhalinin müdafiəsi maraqlı idi. Bundan əlavə, Ermənistanın İran ilə sərhədinin olmasının və ermənilərin Vana hücum etməsinin qarşısının alınması məsələləri də var idi. 18 iyul 1919-cu ildə bu məqsədlə Qarabəkir Paşa 4 zabit və 7 əsgər ilə birlikdə Xəlil bəyi Şərur-Naxçıvan bölgəsinə göndərdi.
Böyük Britaniya
Oktyabr inqilabından sonra Böyük Britaniya və Fransa Rusiya ərazisini özləri arasında nüfuz dairələrinə bölmək üçün razılığa gəldilər. Qara dənizin şimalında ərazilər Fransanın, bu bölgənin şərqindəki ərazilər - Şimali və Cənubi Qafqaz da daxil olmaqla, Böyük Britaniyanın təsir dairəsinə düşdü.
Müttəfiqlərin Cənubi Rusiyaya müdaxiləsinin rəsmi məqsədi Mərkəzi Qüvvətlərin qoşunlarının bölgəyə nüfuz etməsinin qarşısını almaq və Orta Şərqdəki Britaniya mülklərinin təhlükəsizliyini təmin etmək idi. Rus tarixçisi L.I. Miroşnikov göstərir ki, Böyük Britaniyanın Zaqafqaziyada və Zakaspidə məqsədi bu regionda tam hökmranlıq və Sovet hakimiyyətini devirmək məqsədilə Rusiyada əksinqilabı dəstəkləmək idi.
Həmin dövrün ingilis kəşfiyyatına görə Cənubi Qafqazın coğrafi və strateji üstünlüyü ondan ibarət idi ki, Asiyanın içərilərinə gedən nəqliyyat yolları bu bölgədən keçirdi. Böyük Britaniya Bakı neftinə çıxış əldə etməkdə, eləcə də Cənubi Asiyada bolşevik Rusiyasının ingilis mülklərinə inqilabi təsirinə qarşı Zaqafqaziyadan maneə kimi istifadə etməkdə maraqlı idi.
Bölgəyə Britaniyanın ilk müdaxilə cəhdinin tarixi 1918-ci ilin yayının sonlarına və oktyabrın əvvəllərinə gedib çıxır. 7-17 avqust tarixlərində Bakını ələ keçirmək üçün əməliyyatlar keçirən qafqaz İslam Ordusunun qarşısını almaq üçün britaniyalılardan ibarət "Densterforce" İran ərazisindən general Lionel Denstervillin komandanlığı altında buraya gəldi. 14 sentyabrda britaniyalılar azərbaycanlı və türk hərbçilərin hücumları qarşısında tab gətirməyərək geri çəkilməyə məcbur oldular.
Birinci Dünya müharibəsinin sonunda Mərkəz dövlətləri ordularının Zaqafqaziyadan çəkilməsi britaniyalıların yeni müdaxiləsi üçün şərtlər formalaşdırdı. Mesopotamiyadakı Britaniya qüvvələri komandanı Bakı və onun neft mədənlərini ələ keçirməyi İranın şimalındakı ingilis generalı Uilyam Monqomery Tomsona tapşırdı. Danışıqlar zamanı Tomson azərbaycanlı və türk ordularının 17 noyabrdan etibarən Bakıdan çıxmasını tələb etdi. Bu tarixdə Bakıya ingilis ordusu ilə birlikdə Dağıstanda Qafqaz İslam Ordusuna qarşı döyüşmüş və Biçeraxovun komandanlığı altında olan dəstələr də gətirildi. Eyni zamanda Bakı quberniyasının qubernatoru vəzifəsini icra etdiyini bildirən Tomson Azərbaycanın yerdə qalan qisminin Azərbaycan ordusunun tabeliyində qalacağını və silahlı erməni dəstələrin şəhərə daxil olmasına icazə verilməyəcəyini də elan etdi. Azərbaycan müttəfiq dövlətlər tərəfindən rəsmi şəkildə tanınmasa da, İngiltərə, Fransa və ABŞ burada mövcud olan dövlətlərlə de-fakto münasibətlər saxlamaq istədiklərini bildirdilər.
17 noyabrda Tomsonun komandanlığı altındakı ingilis ordusu Bakıya daxil oldu.
28 dekabrda general Tomson Bakıdakı hökuməti Azərbaycan ərazisindəki yeganə legitim hökumət orqanı kimi tanıdığını bildirdi. Bu Paris sülh konfransında yekun qərar veriləcəyi ana qədər belə davam edəcəkdi..
Dekabrın 11-də İngiltərə Hərbi Departamenti öz əmrində Zaqafqaziyadakı ingilis hərbi missiyasının vəzifələrini müəyyən etdi: Türkiyənin atəşkəs şərtlərinə əməl etməsini təmin etmək, Zaqafqaziya dəmir yolu və Bakı-Batum neft kəmərinə nəzarət, Bakının, Batumun və mümkün olacağı təqdirdə Tiflisin işğalı. Eyni zamanda, Hərbi Nazirlər Kabineti Uinston Çörçillin Rusiyanın gec-tez Zaqafqaziyaya qayıdacağı fikrini qəbul edirdi.
1918-ci ilin dekabrında və 1919-cu ilin yanvarında Tessalonikidən transfer edilən 27-ci diviziya Batuma gəldi. 24 dekabrda ordunun qərərgahı yaradıldı və komandan Briqada generalı J. Cook-Collis təyin edildi. 26 dekabrda Gürcüstanın baş naziri Noy Jordaniyanın etirazlarına baxmayaraq, britaniyalılar Tiflisə daxil oldular. 12 yanvar tarixində Qarsda, 26 yanvarda Naxçıvanda Britaniya qubernatorluğu yaradıldı. Bu dövrdə ümumiyyətlə Zaqafqaziya olan ingilis ordusunun sayı 20 min nəfərə çatırdı və bunların təkcə 5 mini Bakıda idi.
Amerikalı konflikt eksperti Arsen Saparovun qeyd etdiyi kimi, Britaniyanın Zaqafqaziyada siyasətini iki amil müəyyənləşdirirdi: bir tərəfdən regiona nəzarəti bərqərar etmək niyyəti, digər tərəfdən bu niyyəti zorla həyata keçirmək üçün qoşunların kifayət qədər olmaması. Bu şəraitdə ingilislər yerli siyasi qüvvələrlə əməkdaşlıqdan imtina edə bilməzdilər, buna görə də onların qərar və hərəkətləri, o cümlədən Ermənistan-Azərbaycan qarşıdurması ilə bağlı addımları çox vaxt formalaşan siyasi mühit və yerlərdəki vəziyyət tərəfindən müəyyən edilirdi.
İngilislər, bir qayda olaraq, Zaqafqaziyada etnik münaqişələrlə bağlı siyasətini inqilabdan əvvəlki inzibati-ərazi bölgüsü əsasında qurmağa üstünlük verirdilər. Məhz buna görə də Yelizavetpol quberniyasında Böyük Britaniya Azərbaycanın Qarabağ və Zəngəzura, İrəvan quberniyasında isə Ermənistanın Araz vadisinə olan iddialarını dəstəkləyirdi.Etnik münaqişənin müvəqqəti və ya daimi həlli kimi Britaniya nümayəndələri qarışıq ərazilərin əhalisinin mübadiləsi ideyasını irəli sürdülər.
Etnik münaqişənin müvəqqəti və ya daimi həlli kimi Britaniya nümayəndələri qarışıq ərazilərin əhalisinin mübadiləsi ideyasını irəli sürdülər.
Riçard Hovhannisyan Böyük Britaniyanın Azərbaycanın Qarabağ və Zəngəzura iddialarını dəstəkləməsinin səbəbləri ilə bağlı öz baxışını belə ifadə edir:
İmperatorluğunda çoxmilyonluq müsəlman əhalisi olan ingilislərin fikrincə, Müsəlman dünyasında ilk respublikanı dəstəkləməklə tabeliyindəki müsəlmanları sakitləşdirmək mümkün ola bilər, bundan əlavə, Azərbaycanın siyasi və iqtisadi sabitlik əldə etməsi Türkiyənin pantürkist və panislam ajiotajının ona təsirini zəiflədə bilərdi. Ola bilsin britaniyalıar eyni zamanda Osmanlının şərq vilayətlərini Ermənistana vermək niyyətində idilər və belə olacağı halda da, Qarabağ və Zəngəzurun Azərbaycana verilməsi daha məntiqə uyğun olardı. Böyük Britaniyanın Zaqafqaziya siyasətinin əsas amili olan neftin bu məsələdə böyük rol oynadığı düşünülür; çünki əgər Bakıda minnətdar hökumət olsaydı, Bakı neftini əldə etmək daha asan olardı.
Zaqafqaziya britaniyalıların hərbi mövcudluğu çox uzun müddət davam etmədi. 1919-cu ildən etibarən Britaniya imperiyası daha lazımlı bölgələr olan İrlandiya, Əfqanıstan, Hindistan, Misir və Türkiyə kimi yerlərdə daha ciddi problemlərlə qarşı-qarşıya qalmış vəziyyətdə idi. Bu şərtlər altında onlar Zaqafqaziyada öz hərbi varlıqlarını davam etdirməyi uyğunsuz hesab edirdilər və 3 iyul 1919-cu ildə ordularını buradan evakuasiya etmək qərarına gəldilər. Britaniya hərbi qarnizonu təkcə müvəqqəti olaraq Batumda saxlanıldı. Zaqafqaziyadan Britaniya ordusunun geri çəkilməsi həm Azərbaycan, həm də Ermənistanda mənfi təəssürat oyandırmışdı. Azərbaycan hökuməti ağ qvardiyaçı Könüllü Ordu ilə problemlərdən çəkinməkdə idi, erməni hökuməti isə özünün cənub və cənub-şərq bölgələrində yayılmış müsəlman üsyanlarına görə bundan çəkinməkdə idi. Ermənistan parlamentinin 1919-cu il avqustun 15-də müsəlmanlardan gələn hərbi təhlükəyə həsr olunmuş iclasında bir çox deputatlar Antantadan məyus olduqlarını bildirdilər; onlar Rusiyaya istiqamətlənmək ideyası da irəli sürürdülər.
Buna baxmayaraq, hətta qoşunların evakuasiya edilməsindən sonra belə Böyük Britaniya 1920-ci ilə qədər Zaqafqaziya mühüm rol oynamağa davam etdilər. Bu bölgənin siyasi quruluşunun tamamilə dəyişilməsi ilə nəticlənən Qızıl Ordunun gəlişinə qədər davam etdi.
Cənubi Rusiya (ağ qvardiyaçı qüvvələr)
Özünü tamamilə təcrid edilmiş vəziyyətdə tapan Ermənistan Respublikası vətəndaş müharibəsinin getdiyi Rusiya daxilində istər sovet, istərsə də qeyri-sovet qüvvələr arasında özünə müttəfiq axtarmağa başladı. Beləliklə, Ermənistan hökuməti Rusiyanın digər Zaqafqaziya dövlətlərindən Ermənistana qarşı düşmənçiliyini və Türkiyədən gələn təhlükəni neytrallaşdıra biləcəyini əsas götürərək, onun müstəqilliyinin tanınmasına nail olmağa və Rusiya ərazisindəki bütün dövlət qurumları ilə dostluq münasibətlərini təmin etməyə çalışırdı. Ermənistan hökuməti Kuban anti-sovet regional hökuməti və Cənubi Rusiya silahlı qüvvələrinin komandanlığı ilə erməni hərbi əsir və qaçqınların vətənlərinə qayıtmasında, çörək, digər ərzaq məhsulları, silah və sursat təchizatının təşkilində köməklik ümidi ilə əlaqələr qurdu. Eyni zamanda, Ermənistan hakimiyyəti anladı ki, Rusiyanın cənubunun Könüllü Ordusu Sovet Rusiyası kimi keçmiş Rusiya imperiyasından ayrılmış müstəqil dövlətlərin mövcudluğunu tanımır.
Ermənistan ilə Cənubi Rusiya Hərbi Qüvvələri arasındakı əlaqələr mümkün olan bütün yollar ilə Britaniya misisyası tərəfindən təşviq edilirdi.
1919-cu ilin yayında Qars və Şərur-Naxçıvandakı müsəlmanların üsyanının Ermənistanı çətin vəziyyətə salmasından qaynaqlaraq Ermənistan ordusunun baş qərərgah rəisi Cənubi Rusiya Hərbi Qüvvələrinin baş qərərgah rəisi M. M. Zinkeviç yazdığı məktubda "mənəvi və ya daha yaxşı halda maddi dəstək" istədiklərini bildirmişdi. O, bu istəyini ermnilərin "ən neytral element" olaraq Rusiya üçün həm keçmişdə, həm də gələcəkdə önəmli olduğu ilə əlaqələndirirdi. Rusiyanın Cənub Qoşunlarının komandanı, general A.İ. Denikinin -nin xatirələrinə görə, 1919-cu ilin iyulunda Cənubi Rusiya Hərbi Qüvvələri Batum və Ərdəhan vasitəsilə Ermənistana kömək üçün bir neçə milyon patron göndərdi.
Müasirlərinin xatirələrinə görə, bu kömək olmasaydı, "Ermənistan bir il əvvəl məhv ola bilərdi... Ermənistan ancaq Rusiyadan birbaşa döyüş sursatı yardım aldı...". Erməni tarixçisi Qeqam Petrosyan qeyd edir ki, Rusiyanın cənubundan hərbi-iqtisadi yardım Ermənistanda siyasi nüfuzu artırmaq məqsədilə edilib. Denikinin könüllü ordusu Ermənistan Respublikasının müstəqilliyini tanımaq istəməmirdi, əksinə ona yalnız Ermənistanı Rusiyaya qaytarmaq məqsədilə kömək edirdi. Ermənistan hakimiyyətinin özü də Paris Sülh Konfransındakı tələblərinə Antanta ölkələrinin dəstəyinə ümid edərək Rusiyanın cənubu ilə rəsmi əlaqələr qurmağa tələsmirdilər. Onlar xüsusilə amerikalı polkovnik Haskele və Ermənistan üçün Amerika mandatı almasına ümidlər bağlanmışdılar. Lakin bu ümidlərın heç biri özünü doğrultmadı.
1919-cu ilin avqustunda erməni hökuməti Cənubi Rusiya (CRHQ) ilə münasibətləri tənzimləmək üçün Zinkeviçi Yekaterinodara göndərdilər. O, oktyabrın əvvəllərində döndüyü zaman artıq Cənubi Rusiya hərbi Qüvvələrinin Ermənistandak rəsmi nümayəndəsi statusuna malik idi. Ermənistan isə Rusiya imperiyasını bərpa etmək üçün Ağ hərəkatının qurduğu planların həyata keçirilməsini istəməyərək ehtiyatlı siyasətini davam etdirirdi.
Ermənistandan fərqli olaraq, Azərbaycan ilə CRHQ münasibətləri xeyli gərgin idi. Dağıstanın Könüllü Ordu tərəfindən ələ keçirilməsi Azərbaycan hökumətində ciddi narahatlığa yol açmışdı. Onlar qorxurdular ki, ağ qvardiyaçılar Rusiya imperiyası sərhədlərini bərpa etmək üçün cənuba irəliləyişlərini daha da davam etdirərdilər. Denikin isə Zaqafqaziya müstəqil dövlətləri tanımaqdan imtina etməsinə baxmayaraq, Azərbaycana qarşı hərbi əməliyyatlar apara bilmədi, çünki bu, Antanta ilə münasibətlərin pozulması demək olardı. Lakin o, Bakı neftindən imtina edə də bilmirdi, buna diplomatiya və hədə-qorxu yolu ilə nail olmağa üstünlük verdi. 1919-cu ilin sentyabrında Denikin Azərbaycan hökumətinə nota göndərərək, Rusiyanın cənubunu təkcə neft və neft məhsulları ilə təmin etməyi deyil, həm də Xəzər Donanmasının yeganə emalatxanasında Könüllülər Ordusunun hərbi gəmilərinin əsaslı təmiri üçün şərait yaradılmasını tələb etdi. . Oktyabr ayında daha sərt ikinci nota göndərildi. Sonra Könüllü Ordunun baş komandanlığının nümayəndəsi Bakıdan geri çağırıldı ki, bu da artıq münasibətlərin pozulması demək idi. Azərbaycanda və Gürcüstanda Denikin qüvvələrinin Bakıya qarşı gözlənilən hərbi əməliyyatları ilə bağlı şayiələr yayıldı.
Noyabrın başlanğıcında Azərbaycan Zəngəzur ekspedisiyasına başladı. Hərbi əməliyyatların məqsədi Zəngəzur üzərində nəzarəti təmi etmək də Türkiyə ilə sərhədə çatmaq idi. Rusiya kəşfiyyatı bunu Azərbaycanın lazımlı silah-sursat əldə edərək həm Ermənistana, həm də CRHQ-ə qarşı hərbi əməliyyatlar həyata keçirmə niyyəti kimi başa düşürdülər. Bunun qarşısını almağa çalışan Denikin noyabrın 9-da “Azərbaycan hakimiyyətinin Rusiya ordusuna düşmən münasibəti və Azərbaycan qoşunlarının Ermənistan ərazisinə xaincəsinə hücumu ilə əlaqədar” əmr imzaladı. Əmrdə Azərbaycan ordusunda xidmət edən rus zabitlərinə bu xidmətdən ayrılmaları tələb edilirdi. Qeqam Petrosyanın sözlərinə görə, bu sərəncam Cənubi Rusiya ilə Ermənistan arasında gizli hərbi ittifaq və Azərbaycana gözlənilən birgə hücum haqqında şayiələrə səbəb oldu və bu, Azərbaycan hakimiyyətini Zəngəzurdakı planlarından əl çəkməyə məcbur etdi.
Rus tarixçiləri Karmov və Lobanovun qeyd etdiyi kimi, CRHQ dağılmadan əvvəl Azərbaycan üçün təhlükə yaradırdı, lakin artıq 1920-ci ilin yanvarında şimal sərhədində yeni bir təhlükə yarandı - Sovet Rusiyası. 1920-ci il fevralın 7-də ağ qvardiyaçı komandanlıq Zaqafqaziya dövlətlərinin müstəqilliyini tanıdı, lakin tezliklə Rusiyanın cənubu bolşeviklərin hücumuna məruz qaldı və onlrın hakimiyyəti altına düşdü.
Sovet Rusiyası
1920-ci ilin yaz mövsümünün sonlarına qədər Ermənistan ilə RSFSR arasında münasibətlər məhdud idi. Bunun əsas səbəbi RSFSR-in Zaqafqaziya dövlətlərinin müstəqilliyini tanımaması faktından qaynaqlanmaqda idi. RSFSR-in Xarici işlər üzrə xalq komissarı G. Çiçerin Ermənistan və Azərbaycan dövlətlərinin "шутовскими республиками" adlandırmışdı. Rusiya Kommunist Partiyasının Qafqaz Diyar Komitəsi və Qafqaz BÜrosu erməni hökumətinin güc tədbiq edilərək devrilməsinə çağırış edirdi. Onlar bu hökuməti imperiliazmin köməkçisi və işçilərin, kəndlilərin amansız düşməni hesab edirdilər. Eyni zamanda Ermənistanın Cənubi Rusiyadakı antibolşevik qüvvələrlə əlaqə qurması da bolşeviklər tərəfindən onun düşmən quruluş kimi qəbul edilməsinə yol açmışdı.
Sovet Rusiyası Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsinə maraq göstərməməkdə idi. RSFSR Xarici İşlər Komissarlığı ilə Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyi arasında münasibətlər 1920-ci ilin əvvəllərində başladı. Bu münasibətlər məhdud çərçivədə idi və Denikinə qarşı birgə mübarizə ilə əlaqədar idi. Bu əlaqələr Sovet Rusiyanın Azərbaycanın müstəqilliyini tanıması ehtimallarını da gündəmə gətirmişdi..
1920-ci ilin aprel ayının ortalarında Qızıl Ordunun XI birləşməsi Denikinin qüvvələrini Şimali Qafqazda məğlub edərək Azərbaycanın şimal sərhədlərinə yaxınlaşdı. 27 apreldən 28 aprelə keçən gecədə bolşevik ordusunun köməkliyi ilə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti işğal edildi, hökumət dəyişdirildi. Azrevkom Sovet hakimiyyətini elan etdi və təcili hərbi yardım tələbi ilə RSFSR Xalq Komissarları Sovetinə müraciət etdi. Aprelin 28-də AzSSR Xalq Komissarları Soveti Qarabağ və Zəngəzurdakı Azərbaycan qoşunlarına hücumu dayandırıb müdafiəyə keçmək əmri verdi.
Rusiya Kommunist Partiyasının Qafqaz Diyar Komitəsinin rəhbəri Serge Orconikidze Azərbaycanda qazanılmış uğurdan daha da həvəslənərək, eyni prosesi Zaqafqaziyanın yerdə qalan hissəsindədavam etdirmək qərarına gəldi. Lakin Moskvadan gələn əmrdə bu istiqamətdə əməli addımlar atmağı dayandırmaq və Ermnistan ilə Gürcüstana müdaxilədən yayınmaq istənilirdi.
Arsen Saparov bildirir ki, Ermənistan ilə Azərbaycan arasında müəyyən edilmiş sərhədin olmamasına, Naxçıvan, Zəngəzur və Qarabağ üzərində münaqişə olduğu üçün Qafqaz Diyar Komitəsi və ya Qafqaz Bürosu Moskvannı verdiyi əmrdən kənara çıxmadan bu iki dövlətin işlərinə müdaxilə etmə imkanı əldə etdilər. Saparova görə, Azərbaycanın milli maraqları ilə Sovet Rusiyasının maraqları üst-üstə düşürdü. Beləliklə, Azərbaycan bolşevikləri münaqişəli bölgələrdə dəstək qazandılar, eyni zamanda Moskvadakı bolşeviklərin də əsas marağı olan Türkiyə ilə quru ərazisi yaratmaq istəyinin də reallaşdırılması üçün münbit şərait yarandı.
Şərur-Naxçıvanda qarşıdurma
Naxçıvan bölgəsində ilk toqquşmalar
Oktyabr inqilabından qısa müddət sonra Naxçıvan və Culfada iki etnos arasında sülhü və əmin-amanlığı qorumaq üçün birgə komitələr formalaşdırıldı. Eyni dövr ərzində həmin şəhərlərdə azərbaycanlı və erməni özünümüdafiə dəstələri təşkil edildi. Birgə komitələrin fəaliyyəti uzun müddət davam etmədi. tədricən azərbaycanlılar və ermənilər arasında münasibətlər pisləşməyə başladı və müəyyən məqamda bəlli oldu ki, birgə münasibətləri davam etdirmək uzun müddət mümkün olmayacaq. Naxçıvanın mərkəzindəki azərbaycanlı məhəllələrində yaşayan ermənilər tədricən erməni məhəllələrinə köçdülər, eyni zamanda buradakı ermənilərin ticarət obyektləri də erməni məhəllələrinə köçdü. Bu addımlar azərbaycanlılar tərəfindən ermənilərin müharibəyə hazırlaşmasının əlamət kimi qəbul edildi və onlar da hərbi toqquşmaya hazırlaşmağa başladılar. 15 mart 1918-ci ildə şəhərdə azərbaycanlılar və ermənilər arasında toqquşmalar başladı.
Naxçıvandakı toqquşmalar ilk öncə atıcı silahlardan istifadə ilə başlasa da, sonradan artilleriyadan da istifadə edilməyə başlanıldı. Makinski ailəsinin xanı Murtuzaqulu xanın vasitəçilik istəyi uğursuzluqla nəticələndi.
Qəzanın digər yerlərində vəziyyət ermənilərin lehinə idi. Döyüşlər zamanı bir çox azərbaycanlı kəndləri dağıdıldı. Türk tarixçi İbrahim Ethem Atnurun bildirdiyinə görə, ermənilərin əlində Culfada yerləşən böyük hərbi anbar var idi. Bu anbar bütün ordunu təmin etmək üçün kifayət edirdi. Halbuki azərbaycanlılar bu imkandan məhrum idilər və hər bir güllə üçün pul ödəməyə məcbur idilər. Hər bir halda, azərbaycanlılar da özlərini təşkilatlandırmağa və silahlandırmağa nail olmuşdular. Döyüşən tərəflərin qüvvələrinin qismən bir-birinə bərabər olmasına görə, aprel ayının ikinci yarısında atəşkəs imzalamaq mümkün oldu. Atəşkəsin şərtlərinə görə, hər bir şəhər və məntəqəyə bir azərbaycanlı, bir də erməni komissar təyin edildi. İbrahim Atnurun bildirdiyinə görə, 1918-ci ilin yayında Andronikin gəlişinə qədər münasibətlər qismən sabit olaraq qalmaqda davam etməkdə idi. Məhdud səviyyədə baş verən toqquşmalar və qarşıdurmalar zamanla ortadan qalxmağa başlamışdı.
Andranikin Naxçıvan yürüşü və Osmanlı idarəçiliyinin qurulması
4 iyun 1918-ci ildə Ermənistan ilə Osmanlı hökuməti arasında müharibəni bitirən Batum müqaviləsi imzalandı. Lakin Erməni Xüsusi Hücum Diviziyasınnı komandanı general Andronik bu müqaviləni tanımaqdan imtina etdi və onu imzalayanları milləti alçaldan xəyanətkarlar olaraq adlandırdı. O, eyni zamanda Ermənistan Respublikasını tanımaqdan da imtina etdi və buna görə də, 5 iyun tarixində ordudan qovuldu.
Andronik öz dəstəsi ilə Naxçıvan qəzasından keçərək Cənubi Azərbaycan ərazisinə daxil oldu. O, burada Britaniya qüvvələri ilə birləşmək və Osmanlı türklərinə qarşı döyüşlərə qatılmaq niyyətində idi. 20 iyunda Naxçıvana gəldikdən sonra Osmanlı ordusunun irəliləməsini durdurmaq üçün ordusuna Culfaya gedən dəmiryolu üzərindəki körpüləri və tunelləri partlatmağı əmr etdi.
21 iyunda o, Culfaya gəldi və İran sərhədini keçdi. Bu zaman Araz çayı üzərindəki körpünü mühafizə edən kiçik Osmanlı dəstəsi onun tərəfindən silahsızlandırıldı.
24 iyun tarixində Xoy yaxınlığında Osmanlı ordusunun XII piyada alayı ilə qarşılaşan Andronik toqquşmada məğlub olub, 125 döyüşçünü itirdi. Bundan sonra o, əvvəlki fikrindən daşındı və Naxçıvan qəzasına getmək qərarına gəldi. Araz çayını keçən Andronik Culfa ıəhərindən bir neçə kilometr məsafədə yerləşən Yaycı kəndində yerli könüllü dəstə ilə toqquşmaya girdi. Andronikin tabeliyində xidmət rus zabitlərin bunu inkar etməsinə baxmayaraq, azərbaycanlı və türk tarixçilər Andronikin bu müddət ərzində yerli mülki əhaliyə qarşı qırğınlar həyata keçirdiyini bildirirlər.Yaycı döyüşlər zamanı Andronik oz dəstəsini Ordubad ətrafında yerləşən erməni kəndi olan Cannabda yerləşdirdi. Bu kənddə qaldığı müddət ərzində o, ətrafda yerləşən bir çox azərbaycanlı kəndlərini darmadağın etdi və əhalisinə qarşı qırğınlar həyata keçirdi. Lakin bu addımları atarkən yerli könüllü dəstələrlə toqquşma zamanı öz dəstəsi də xeyli itki verdi.
28 iyun tarixində Andronikin mülki əhaliyə qarşı həyata keçirdiyi qırğınların xəbəri bütün Naxçıvan qəzasına artıq yayılmışdı. Bu zaman Şərurda olan Osmanlı zabiti Xəlil bəy bütün Şərur və Şahtaxtı əhalisini Andronikə qarşı mübarizəyə qalxmağa səslədi. O, eyni zamanda Naxçıvan qəzasına ordu göndərilməsi üçün yuxarı komandanlığa da müraciət etdi.
Əlavə Osmanlı qüvvəsinin göndərilməsi xəbərini aldıqdan sonra Andronik erməni kəndi olan Abrakunisə getdi. Onun məqsədi burada öz dəstəsinə əlavə qüvvə əclb etmək idi, lakino, bu məsələdə uğursuzluqla qarşılaşdı.
İrana ərazisinə keçib Britaniya ilə birləşməyi bacarmayan Andronik bir neçə ay öncə Bakıda öz hakimiyyətini təsis edən Sovet Rusiyası nümunəsində özünə müttəfiq tapmağa çalışdı. 14 iyul tarixində Andronik öz adından "fərman" yayımlayaraq Naxçıvan qəzasının Sovet Rusiyasına birləşdirildiyini, qəzada fövqəladə hərbi vəziyyətin yaradıldığı elan etdi. O, əhaliyə silahlarını təhvil verməyi əmr edirdi. Elə həmin gün Andranik Qafqaz işləri üzrə komissarı Stepan Şaumyana məktub göndərdi və orada bildirdi ki, o, mərkəzi Rusiya hökumətinin tabeliyinə keçərək Naxçıvan qəzasını RSFSR-in ərazisi elan edir, həm də türk ordusunun rayon ərazisində irəliləməsinin qarşısını almaq üçün hərəkətə keçir. Andronikin məktubuna yazdığı cavabda Şaumyan bu barədə Moskvaya müraciət etdiyini bildirdi və elan etdi ki, o, Andorniki "həqiqi xalq qəhrəmanı" hesab edir. Moskvada Andranikin müraciəti müsbət qarşılandı; bir neçə qəzetdə Andraniki milli qəhrəman kimi tərifləyən məqalələr dərc olundu. Andranik öz qərarını özünün və erməni xalqının rus xalqı ilə şərəf və vicdan bağlılığı olması ilə əlaqələndirirdi.
Naxçıvanın Müsəlman Milli komitəsi bütün bunlara baxmayaraq, əlində olan silahları təslim etməyi rədd etdi və ermənilərin gözlənilən hücumlarına hazırlaşmağa başladılar. 16 iyul tarixində Andronik öz dəstəsini Abrakunisdən Naxçıvana doğru irəlilətməyə başladı. Yolda olduğu zaman - 17 iyul sabahı Nehrəm kəni onun hücumuna məruz qalsa da, azərbaycanlılar hücumu dəf etməyi bacardılar. İtkilər verən Andronik geri çəkilməyə başladı və Naxçıvançayın sahillərinə çəkildi.
O, burada Naxçıvan çəhəri kənarlarında mövqeləndi. Şəhəri ələ keçirməyə cəhd edən ermənilər üç gün davam edən şiddətli döyüşlərdə yerli milislərə qalib gələ bilməyib iyulun 20-də vaxtında gələn Osmanlı diviziyası tərəfindən şəhərdən sıxışdırılıb çıxarıldılar. Osmanlı ordusu bölməsi və azərbaycanlı könüllülərin hücumları qarşısında dura bilməyən Andronikin dəstəsi Zəngəzura doğru geri çəkilməyə məcbur oldu. Onun buradakı fəaliyyəti bir qədər sonra Ermənistan və Azərbaycan arasında hərbi qarşıdurmanın yaranmasında mühüm rol oynadı.
Naxçıvan qəzası üzərində öz hakimiyyətini quran Osmanlı ordusu Zaqafqaziya dəmiryolu xəttinin Şahtaxtı-Culfa dəmiryolu istiqamətində də öz hakimiyyətlərini təsis etdilər. Onlar bu yolvasitəsiylə Təbrizə ordu göndərməkdə idilər 7 avqust tarixində I Qafqaz Xüsusi Korpusunun komandanı Kazım Qarabəkir Paşanın qərərgahı Naxçıvana köçürüldü. Onun ordusuna Təbriz və Naxçıvan istiqamətində ola biləcək hücumları dəf etmək əmr edilmişdi. Osmanlı ordusundan sonra Naxçıvana Osmanlı inzibati sistemi də gətirildi. Çünki Batum müqaviləsinə əsasən Şərur-Naxçıvan bölgəsi Osmanlı imperiyasına birləşdirilmişdi.
Ordubad Milli Komitəsinin rəhbəri Mir Hidayət Seyidzanin bildirdiyinə görə, Osmanlı türklərinin gəlişi ilə birlikdə bölgədə iki xalq arasında toqquşmalar üç aylığına dayandırıldı. Eyni zamanda, erməni tarixçi Riçard Hovanisiyanın bildirdiyinə görə, Osmanlı ordusunun son dövrlərdəki hücumu nəticəsində İrəvan quberniaysının cənubunda məskunlaşmış 100 min erməni bölgədən köçdü.
Birinci Dünya müharibəsindən sonra Araz vadisi
Osmanlı imperiyasının Birinci Dünya müharibəsində məğlub olması və Mudros müqaviləsini imzalaması bölgədəki müsəlman əhalinin təhlükə qarşısında buraxdı. Belə ki müqavilənin şərtlərinə görə Osmanlı ordusu Zaqafqaziyanı tərk etməli idi və bu da böglənin Ermənistana birləşdirilməsi təhlükəsini ortaya çıxarırdı. Bunun qarşısını almaq üçün Türkiyə komandanlığı atəşkəsin şərtlərini pozaraq, qoşunların Arpaçaydan o tərəfə (1877-ci il Rusiya-Türkiyə sərhədi) təxliyəsini dekabrın 4-nə qədər ləngitməklə yerli müsəlman milisləri təşkil etməyə başladı. Bu müddət ərzində Araz vadisindəki yerli müsəlmanlardan formalaşmış bir neçə tabor silahlı təşkil edildi və Arak Türk Cümhuriyyətinin elan edilməsinə şərait yaradıldı. Osmanlı ordusunun əsgərləri onun hakimiyyətini formalaşdırmasına kömək etmək üçün Araz adisində qaldı.
1918-ci ilin noyabr-dekabr ayları ərzində Osmanlının müharibədə məğlub olmasından ilhamlanan Osmanlı ermənilərinin silahjlı dəstələri Dərələyəzdə xeyli azərbaycanlı kəndlərini dağıtdılar. Qovulan və ya öldürülən kənd sakinlərinin yerində Anadoludan sürgün edilmiş və buraya gəlmiş 15 min erməni yerləşdirildi. Eyni zamanda, erməni hakimiyyət orqanları müsəlman kəndlərində təbliğat kampaniyaları təşkil edərək, özlərinin xoş niyyətlərini, sülhsevərliyini və Araz Cümhuriyyəti ərazisinin Antanta tərəfindən Ermənistanın nəzarətinə keçməsinin gözlənilən olduğunu bəyan edirdilər.
Dekabr ayının əvvəllərində Ermənistan hökuməti Qəmərli kəndinə nümayəndə heyəti göndərərək Araz Cümhuriyyətinin nümayəndələri ilə görüş keçirdilər. Lakin görüş uğursuzluqla nəticələndi. Eyni zamanda İrəvandan 20 kilometr aralıda yerləşən və Zəngibasar bölgəsinin mərkəzi olan Uluxanlı kəndi Ermənistan Respublikasının tabeliyinə keçəcəklərini bildirdilər. Araz Cümhuriyyətinin rəhbəri Əmir bəy Zamanbəyzadə və hərb naziri İbrahim bəy Cahangiroğlu kəndin Ermənistana birləşməsini təşkil edən Əli xan Makinskinin həbs edilməsi barədə əmr verdilər. Bu məqsəd üçün Uluxanlıya göndərilnə hərbi dəstə kəndə çatmadan kəndə 300 süvari və 400-500 piyadadan ibarət erməni silahlı dəstəsi artıq çatmış idi. Beləliklə, Uulxanlıya gedən azərbaycanlı hərbi dəstəsi oranı evakuasiya etməyə məcbur oldu. Bundan drəhal sonra erməni ordusu Əli xan Makinski ilə birlikdə Qəmərliyə daxil oldu.
10 dekabr tarixində erməni silajlı dəstəsi polkovnik Doluxanovun rəhbərliyi altında Şərur-Dərələyəz qəzasının cənub-qərbində yerləşən Şərur məntəqəsinə hücum təşkil etdilər. Yol boyunca yerləşən və böyük kənd olan Dəvəli də ermənilər tərəfindən ələ keçirildi. Lakin Vedibasar bölgəsində təşkil edilən və Böyük Vedidə toplanan, Abbasqulu bəy Şadlınskinin rəhbərlik etdiyi azərbaycanlı dəstə bu erməni ordusunu geri çəkilməyə məcbur etdi. Vedibasardan yan keçən erməni ordusu hücumunu davam etdirdi və Sədərəyə doğru hücuma keçdi. Araz Cümhuriyyətinin rəhbəri Əmir bəy və hərb naziri İbrahim bəy müdafiəni təşkil etməyə başlayıb Naxçıvandan yardım istədilər. Naxçıvan könüllülərinin komandanı Kərim xan İrəvanski bu tələbi yerinə yetirmədi, lakin Şərur-Naxçıvan bölgəsindən xeyli dəstələr Araz Cümhuriyyətinə yardım etməyə getdi. Say və döyüş sursatı baxımından üstün olan erməni ordusu azərbaycanlıları Arazdəyən döyüşündə məğlub etməyi bacardılar və Sədərəyi ələ keçirdilər.
14 dekabr tarixində Şərura erməni hücumu başladıldı, lakin erməni ordusu Baş Noraşendə məğlub edildi. Növbəti döyüş Dəhnə və ya Qurd Qapısı keçidində baş verdi. Döyüş zamanı azərbaycanlılar geri çəkilməyə məcbur oldular. Keçidi ələ keçirən erməni ordusu Dəmirçi, Quşçu və Maxta kəndləri üzərində də öz hakimiyyətini qurmuş oldu. Ermənilərin Şərura olan hücumu yalnız Gürcüstan ilə Ermənistan arasında Borçalı qəzası uğrunda müharibənin başlaması ilə dayandırıldı. Eyni zamanda, VIII erməni piyada alayı Sürməli qəzasına hücum edib Duzluca və İğdırı ələ keçirdi. Lakin kadr çatışmazlığı səbəbindən ermənilər yalnız Qars bölgəsinin cənub sərhədi ilə İranla sərhəd arasındakı strateji nöqtələrdə qarnizonlar yerləşdirdilər.
Ermənilərin irəliləməsinin qarşısını ala bilməməsi və hökumətinin bir çox nazirlərinin qaçması Araz Cümhuriyyətinin nüfuzunun azalmasına səbəb oldu. Müharibə naziri İbrahim bəy Cahangiroğlunun Qarsa getməsi Araz Cümhuriyyəti faktiki olaraq mövcudluğuna son qoydu. Bundan sonra Naxçıvan qəza hökuməti hərbi yardım xahişi ilə İrana üz tutdu və Ermənistan hakimiyyəti ilə danışıqların hazırlığına başladı.
İran iki erməni və iki müsəlmandan ibarət nümayəndə heyətini Naxçıvana göndərərək azərbaycanlılar və ermənilər arasında vasitəçilik etməyə çalışdı. Nümayəndələr 23 dekabrda Naxçıvana gəldilər və Osmanlı zabitləri Xəlil bəy ilə Veysəl bəyin xatirələrinə görə 25 dekabrda İrəvana getdilər. Eyni zamanda Naxçıvan qəza hökuməti Cəfərqul xan Naxçıvanın rəhbərliyi altında Dəmirçi-Quşçuya nümayəndə heyəti göndərərək polkovnik Doluxanova atəşkəs təklifi etdi. Lakin heyət həbs edildi və Doluxanov Noraşen ilə Yengicə kəndlərinə yeni erməni hücumu başladıldı. Lakin bu dəfə ermənilər yaxşı təlim görmüş və təşkil edilmiş azərbaycanlı silahlı dəstə ilə qarşılaşdılar. Bu dəstəyə polkovnik Kəlbəli xan Naxçıvanski və Məşədi Əliəsgər ağa komandanlıq edirdi. İki gün davam edən döyüşlərdən sonra ermənilər məğlub olub geri çəkilməyə məcbur oldular. Ermənilər eyni zamanda əvvəlcə ələ keçirdikləri Şərurun kəndlərindən və Qurd Qapısı keçidindən də çıxarıldılar. Erməni dəstələri Dəvəlidə, azərbaycanlı dəstə isə Arazdəyən də yerləşdi. Dekabrın 28-də Kəlbəli xan öz dəstəsi ilə Naxçıvana qayıtdı. Şərurdakı uğursuzluqdan sonra Doluxanov Vedibasar üzərində nəzarəti bərqərar etmək üçün növbəti cəhd etdi, lakin bu dəfə vedililər hücumu dəf edə bildilər.
1919-cu il yanvarın 12-də İran və Naxçıvan nümayəndə heyətləri İrəvandan qayıtdılar; Onlarla birlikdə hökumətin iki nümayəndəsi və Andranikin iki nümayəndəsinin də daxil olduğu Ermənistan nümayəndə heyəti də gəlmişdi. Yanvarın 14-də Hacı Mehdi Bağırovun başçılığı ilə Naxçıvan hökuməti erməni tərəfinin şərtlərini qəbul edərək hərbi əməliyyatların dayandırılması haqqında müqavilə imzaladı.
Barışıq müqaviləsinin imzalanmasından az sonra Britaniyanın general-qubernatoru U.Tomsonun əlaqə zabiti mayor Uilyam D.Gibbon Bakıdan Naxçıvana gələrək 15 min erməni qaçqını geri götürməyi tələb etsə də, rədd cavabı aldı.
18 yanvar tarixindı kapitan F.İ. Lawton İrəvandan Naxçıvana gəldi. II Kameron Yüksək Alayının komandanını müavini olan Lawton ilə birlikdə, IV Atıcı Briqadanın zabiti olan leytenant F.L.Schwind də onun ilə birlikdə idi. Lawton və Naxçıvan Milli Şurası sərhədlərin demarkasiyası, dəmiryolları və teleqraft xəttlərinin fəaliyyətinin bərpa edilməsi barədə razılığa gəldilər. Eyni zamanda Amerika Yardım Cəmiyyətinin taxıl göndərməsi də razılaşdırıldı. Habelə Naxçıvan Milli Şurası erməni hakimiyyətinin qəbul edilməz olduğunu da elan etdi. Eyni zamanda şuranın rəhbəri Əmir bəy Zamanbəyzadə də bölgənin Azərbaycana aid olduğunu da bildirdi. Yanvarın 21-də İrəvana qayıdan Lawton Ermənistan rəhbərliyindən bütün hərbi əməliyyatları dərhal dayandırmağı və Britaniyanın Tiflisdəki qərargahından əlavə göstərişlər gözləməyi tələb etdi. Erməni tərəfi bu tələbləri qəbul etdi. Çünki ermənilər bir tərəfdən ingilislərlə münaqişəyə girmək istəmurdilər, digər tərəfdən on min nəfərlik Azərbaycan milisinin müdafiə etdiyi Şərur-Naxçıvanı tutmağın mümkünsüzlüyünü anlamışdılar. Lawton 27-ci diviziyanın qərargahına təcili raport göndərdi və orada Şərur-Naxçıvanda hərbi general-qubernatorluğunun yaradılmasının, erməni qoşunlarının İrəvan qəzasının cənub hissəsindən çıxarılmasının zəruriliyini bildirdi. Yanvarın 26-da keçirilən qərargah iclasında general-qubernatorluğun yaradılması və Lawtonun polkovnik-leytenant rütbəsi müvəqqəti olaraq Şərur-Naxçıvan vilayətinin general-qubernatoru təyin edilməsi qərara alındı.
Bu, erməni tərəfinin narazılığına səbəb oldu və Lautonun təyinatından az sonra Davaludan olan erməni birləşmələri Əfşar kəndini ələ keçirdilər. Vedi sakinlərinin dəstəyi ilə kənd geri alındı, lakin döyüşlər davam etdi. Toqquşmalardan xəbər tutan Lawton və Naxçıvan xanı Kəlbəli dərhal əhalisi əsasən ermənilərdən ibarət olan Dəvəliyə yola düşdülər; Lawton general Pirumyandan qoşunlarını Əyyub kəndinə çəkməyi tələb etdi və bu əsasda onların arasında münaqişə yarandı. Bundan sonra Lawton qərargahın ona verdiyi göstərişə uyğun olaraq İrəvana getdi və general-qubernatorluğun şimala, Qurd qapısından Vediçay çayına qədər genişləndirilməsinin zəruriliyini bildirdi. Ermənistan hökuməti bu qərara etiraz etdi, lakin bu təklif fevralın 6-da Zaqafqaziyadakı ingilis komandanlığı tərəfindən təsdiqləndi. Şərur-Naxçıvan yarımmüstəqil statusunu saxladı, ona yerli hökuməti əvəz edən xan hökuməti rəhbərlik edirdi; Qurd qapısından Vediçaya qədər erməni administrasiyası qaldı, lakin erməni silahlı qüvvələri Dəvəluda cəmi 50 nəfərlik qarnizon buraxaraq zonanı tərk etməli oldular.
Erməni idarəsinin yaradılması və Araz vadisində üsyan
1919-cu ilin martından etibarən İngiltərənin Şərur-Naxçıvan siyasəti dəyişməyə başladı. İngilis kəşfiyyatı Türkiyənin nüfuzunun artmasından ehtiyatlandı və podpolkovnik Lawton Xan hökumətinin hər şeyə qadir olmasından, Milli Şuranın aqressivliyindən və onun general-qubernator kimi malik olmalı olduğu səlahiyyət və təsirin olmamasından şikayətləndi. İnqilislər Vediçay-Sədərək bölgəsində ermənilərə qarşı təzyiqlərin olduğunu bildirirdilər. Bu qarşıdurmaların qarşısını almaq üçün Britaniya taboru kifayət etmirdi. Laughtonun təqsirkarları cəzalandırma cəhdləri və İrəvandakı ingilis nümayəndəsi polkovnik Temperleyin xanlar ilə vasitəçilik cəhdləri uğursuzluqla nəticələndi. İngilis komandanlığı ilə müsəlman əhali arasında münasibətlər pisləşdi; Məşədi Əli Əsgər Həmzəyev Kəlbəli xana yazdığı məktubda ingilis əsgərlərinin Xanlıqlar kəndində bir sıra cinayətlər törətdiyini və Baş-Noraşendə yanğın törətdiyini və bunu yerli sakinlər də təsdiqlədiyini yazmışdı.
Zaqafqaziyada müsəlmanların getdikcə güclənməsi britaniyalıları narahat edir. Bu da Qars Şurasının və Şərur-Naxçıvan general-qubernatorluğunun ləğv edilməsi qərarının qəbul edilməsi ilə nəticələnir. Bu qərarlar 2-3 aprel tarixində keçirilən Batum konfransında verilir. Yerli azərbaycanlı rəhbərlik qərardan qəzəblənib, ondan şikayət etsələr də, nəticədə qərarları yerinə yetirməyə məcbur olurlar. 16 may tarixində Gevorq Varşamyan qubernator vəzifəsinə təyinat alır və 20 may tarixində ermənilərin ilk ordu birləşməsi Naxçıvana daxil olur. 22 mayda britaniyalı qüvvələrin bölgədən evakuasiyası başladılır və onların sonuncu birləşməsi 7 iyun tarixində bölgəni tərk edir. Britaniyalılar Naxçıvanda yalnız leytenant Schwindin nümunəsində hərbi missiya buraxmağı lazım bilirlər.
Naxçıvan əhalisinin erməni administrasiyasını başlanğıcda soyuq qəbul etməsinə baxmayaraq, münasibətlər tolerant yanaşmaya görə nisbətən yaxşı idi. Bu ilk erməni ordu birləşmələrinin gəlişinə qədər davam etdi. Bölgədə erməni ordusunun varlığı əhalini narahat etməyə başladı, bundan əlavə, azərbaycanlı əhalinin silahlarının müsadirəsi prosesi də başladıldı. Bu gərginliyin daha da artmasına və toqquşmalarn meydana çıxmasına səbəb oldu. Türk tarixçi İbrahim Atnur bildirir ki, silahların müsadirəsi altında etnik təmizləmə siyasəti izlənilirdi.
Erməni administrasiyasının yaradılmasından qısa müddət sonra, 1918-ci ilin yayında bölgəyə Osmanlı ordusu gəldikdən sonra köç edən erməni əhalinin geriyə dönməsi başlandı. Eyni zamanda, Dərələyəzdən köç etməyə məcbur edilmiş müsəlman əhalisi də geri dönməyə başladı. Azərbaycanlıların Dərələyəzə geri dönməsinə erməni hakimiyyəti general Tomsonun onlara təzyiq etməsindən sonra razı olmağa məcbur olmuşdu. Ermənilərin yerləşməsi prosesi heç də hər zaman sülh şəraitində həyata keçirilmirdi. Belə ki azərbaycanlılar öz əvvəlki evlərinin ermənilər tərəfindən ələ keçirildiyini əsas gətirərək, məsələn Şərurun Keştaz kəndindəki evlərdən çıxmaqdan imtna edirdilər. Onları buna məcbur etmək üçün 30 nəfərlik erməni silahlı dəstəsi kəndə göndərildi. Bu zaman kənddə qalan 4 Osmanlı zabiti müqavimət təşkil etdi və ermənilərin hücumunu dəf etməyi bacardılar. Hücum zamanı 15 erməni əsgəri və zabiti öldürüldü. Növbəti gün ermənilər kəndə zirehli qatar və artilleriya ilə birlikdə hücum təşkil etdilər. Bu dəfə də kəndi ələ keçirməyi bacarmasalar da. bombardman nəticəsində onu xarabaya çevirdilər.
Beləliklə, erməni idarəçiliyinin yalnız dəmiryolları və əsas yolların üzərində təsis edilməsi mümkün oldu. Sovet Azərbaycanı tarixçisi Mədətov bildirir ki, Şərurda real hakimiyyət məşədi Əliəsgər ağa Həmzəyevin, Naxçıvan qəzasının şimalında isə Böyük xan Naxçıvanskinin, Ordubadda isə Səmədbəyovun əlində idi. Türk tarixçisi Atnur isə rəhbərliyin ermənilərə verilmə prosesi zamanı toqquşmalardan yayınmaq üçün gərəkli olan britaniyalıların ayrılmasından sonra ermənilərin Araz vadisi üzərində hakimiyyət qurmağa başladıqlarını bildirir. 1 iyul tarixində Başnak rəhbərlərdən Aşot Məlik-Mosesyants Ordubad bölgəsinin rəhbəri təyin edildi. Ordubad ətrafına silahlı dəstə ilə gələn Aşot əhalidən tabe olmağı tələb etdi. Tələbin rədd edilməsindən sonra növbəti gün başqa bir ultimatum göndərildi və yenə tabe olmaq tələb edildi. Bundan sonra Ordubada hücum edən erməni ordusu yerli əhali tərəfindən məğlub edildilər. Bundan dərhal sonra Ordubad əhalisi Azərbaycandan yardım istədilər və oraya Səməd bəy Cəmillinski siyasi məmur olaraq göndərildi.
Bu əsnada Araz vadisində erməni idarəçiliyi nümayəndələri ilə azərbaycanlı əhali arasında düşmənçilik öz pis həddinə çatmaqda idi. Qaracuq kəndində 50 nəfərdən ibarət partizan dəstəsi yaradılmışdı. Dəstəyə naxçıvanlı demokratlar Məmməd Rəhimov və Mirzəli bəy Bektaşev rəhbərlik edirdi. Bundan bir qədər sonra partizan dəstələri Ordubadda, Şərurda, Yaycıda, Bulqanda, Vedibasarda və Naxçıvanın şimalında də peydə olmağa başladı. Bu dəstələrin hamısı erməni idarəçiliyi ilə silahlı mübarizəyə başladılar. Cəhri kəndində qərərgah quran Kərim xan İrəvanki 6 erməni zabitini ələ keçirərək bundan əvvəl həbs edilən azərbaycanlılarla dəyişdirilməsini təklif etdi.
Vedibasardakı böyük azərbaycanlı kəndlərindən olan və İrəvana yaxın yerləşən Böyük-Vedi əhalisi 1918-ci ilin dekabrında iki dəfə ermənilərin hücumunu dəf etməyi bacardı. Buna görə də, erməni ordusunun Şərur-Naxçıvanı ələ keçirməsi zamanı elə də onların təsirinə məruz qalmadı. Riçard Hovanisiyan bildirir ki, beləliklə Böyük Vedi müsəlman partizanların mərkəzinə çevrildi. İyunda partizanlar Dəvəli kəndinə hücum etdilər, 1 iyulda onlar 9 erməni hərbçisini, 12 kəndlini qətlə yetirdilər. İrəvandakı ingilis hərbi nümayəndəsi polkovnik Plovdenin məsləhəti ilə erməni hakim dairələri polkovnik Apresnyankın komandanlığı altında kəndi ələ keçirmək üçün 400 nəfərlik hərbi dəstə göndərdilər. Plovden qorxurdu ki, Böyük Vedi kəndi ətraf bölgələrdə azərbaycanlıların ermənilərə qarşı müqavimətinin simvoluna çevrilə bilər. Hər bir halda, uğursuz danışıqlardan sonra azərbaycanlılar erməni hərbi dəstəsini pusquya düşürüb darmadağın etdilər. Ağır itki verən ermənilər geri çəkilməyə başladılar. Geri çəkilən erməni ordusu geridə cəsədlərini və ağır silah-sursatını da buraxmışdı. Ümumiyyətlə bu döyüşdə erməni tərəfi 26 zabit, 200 sıravi hərbçi itirmişdi. Riçard Hovanisiyana görə, bu məğlubiyyət erməni ordusunun bir il ərzində aldığı ən ağır və alçaldıcı məğlubiyyəti idi. Məğlub olan erməni hərbi dairələri britaniyalıları inandırmağa çalışırdılar ki, onların məğlubiyyətinin əsas səbəbi azərbaycanlılar tərəfində Osmanlı-türk zabitlərinin döyüşməsi amili olmuşdur. Lakin əslində azərbaycanlılar tərəfində döyüşən heç bir Osmanlı-türk zabiti yox idi.
Növbəti 10 gün ərzində erməni ordusu uğursuz bir şəkildə Böyük Vedini ələ keçirmək üçün hücumlar etdilər. Ermənistandakı Azərbaycan səfiri Məmməd xan Təkinski 14 iyulda bildirirdi ki, erməni ordusu Vedibasarı ələ keçirməyə çalışır, hətta "erməni keşişləri belə xaç yürüşü ilə kəndin dağıdılması üçün çağırışlar" edirlər. Hər bir halda, Böyük Vedililər ətrafdakı xeyli azərbaycanlı kəndindən yardım alaraq bütün hücumları dəf etməyi bacardılar. Ermənilərin kəndə növbəti hücumuna Dro komandanlıq edirdi. O, nizami erməni ordusu ilə birlikdə, könüllü şəxslərdən toplanan Mauserists yaraqlı dəstəsindən də bu hücum zamanı istifadə edirdi. 1918-ci ildən etibarən Vedinin müdafiəsinə rəhbərlik edən Abbasqulu ağa Şadlınski erməni hücumunu kəndin yaxınlığında dəf etmək qərarına gəldi. Müqavimətin zəifliyi ermənilərin əhalinin kəndi tərk etdiyini düşünməsinə yol açdı və bundan sonra onlar hücumlarını daha da sürətləndirdilər. Lakin kəndin lap yaxınlığına gəldikdən sonra ağır atəşə məruz qaldılar. Şəxsi heyətin çoxunu itirən erməni ordusu Cob kəndinə geri çəkilməyə məcbur oldular.
Vedililərin ermənilərə qarşı müqaviməti Şərur-Naxçıvanda da geniş əks-səda qazandı. Onlar da bundan ruhlanaraq 1918-ci ildə formalaşdırılan könüllü taborları yenidən formalaşdırdılar. Məmməd xan Təkinski hadisələr barədə Bakıya məlumat verərkən hökumətdən daha sürətli qərarlar almalarını tələb edirdi. O, Azərbaycandan ordusunu Ermənistan ilə sərhədə cəmləşdirərək İrəvanda nəyin baş verməsi ilə bağlı qarışıqlığın ortaya çıxardılmasını və üsyançıların daha da ruhlanmasını təklif edirdi. Azərbaycanın baş naziri Nəsub bəy Usubbəyli hərbi müdaxilə təklifini rədd etdi. Onun belə qərar verməsinin başlıca səbəbi şimaldan Denikin təhlükəsinin gündən günə artması idi. O, hərbi müdaxilə əvəzinə İran vasitəsiylə 300 min Rusiya imperial rublunun və 200 min güllənin göndərilməsini həyata keçirdi. 20 iyulda Tiflis vasitəsiylə Təkinskiyə əlavə 4 milyon rubl pul göndərildi. Təkinski şəxsi köməkçisi İsgəndər xan Naxçıvanski və bir başqa çapar vasitəsiylə pulları Naxçıvana göndərdi. Təkinski bir həftə ərzində Naxçıvandakı əsgərlərin sayını 6 min nəfərdən 10 min nəfərə çatdıracağını bildirdi.
Beləliklə, vəziyyət tədricən daha da pisləşməyə doğru getməkdə idi. Vedibasardan Aralığa, oradan da Naxçıvana qədər olan azərbaycanlılar üsyana başlamağa hazır idilər. General Korey tərəfindən Naxçıvana göndərilən Britaniya zabiti Schwindin bildirdiyinə görə, münaqişənin böyüməsinin səbəbləri Böyük Vediyə ermənilərin ekspedisiyası, kənar müdaxilələr və “hər iki tərəfin qətl və ya qırğından başqa heç bir problemi fitri şəkildə həll edə bilməməsi” idi. Kənd yerlərində məhdud miqyaslı toqquşmalar da baş verməkdə idi. 21 iyul tarixində Məmməd xan Təkinski artıq Şərurun emrənilər yaşayan bir neçə kəndinin əhalisinin qaçdığını bildirirdi. Osmanlı general Kazım Qarabəkir paşa Araz vadisinin gərəkliliyini anlayaraq özünün bir neçə zabitini oraya göndərdi. Bunlara kapitan Xəlil bəy (o, 1918-ci ildə Şərurun müdafiəsinə rəhbərlik etmiş, Araz Cümhuriyyətinin çöküşü ilə də oranı tərk etmişdi) rəhbərlik edirdi. 17-18 iyul tarixində sərhədi keçən Xəlil bəy Şərurda təşkil edilmiş süvari dəstənin komandanlığına keçdi. Münaqişə kəskinləşdikcə Zaqafqaziyadakı Britaniya komandirinin müavini general-mayor Corc Norton Korey dərhal atəşkəs tələb etdi. Eyni zamanda, polkovnik Plowden təkid etdi ki, Azərbaycan türk təlimatçıları ilə əməkdaşlıq etmiş zabitlərini və qiyamın təşkilində iştirak etmiş səfir Xan Tekinskini geri çağırsın.
Polkovnik Plowden ilə zabit Schwindin münaqişənin böyüməməsi üçün etdiyi cəhdlər uğursuzluqla nəticələndi. 20 iyul tarixində Naxçıvanda azərbaycanlılar və erməni qarnozonu arasında döyüşlər başladı. Erməni qarnizonuna general Şelkovnikov rəhbərlik edirdi. Leytenant Schwind Kəlbəli xan Naxçıvanski və erməni qubernatorla danışdıqdan sonra 3 günlük atəşkəsə razılıq verildi. Lakin bu atəşkəs uzun müdət davam etmədi. İkinci atəşkəsə nail olmaq da mümkün olmadı. Azərbaycanlı dəstələr 22 iyul tarixində polis mərkəzini ələ keçirdilər və şəhərin şimalındakı 500 nəfərlik erməni dəstəsini mühasirəyə aldılar. Mühasirəyə almaq mümkün olsa da, erməniləri məğlub etmək mümkün olmadı.
22 iyul tarixində şimaldakı azərbaycanlılar kapitanXəlil bəyin komandanlığı altında Şərurdakı bütün erməni postlarına hücum təşkil etdilər. Şahtaxtı stansiyasından sonra, yerli erməni dəstəsi ilə birlikdə Naxçıvandakı orduya yardıma gedən və Humbapet Capanın komandanlığı altındakı erməni zirehli qatarı da məğlub edildi. Şahtaxtıdan olan iki rota Baş-Noraşen kəndində polkovnik Karakeşişyanın qarnizonu ilə əlaqə qura bilsə də, iki gündən sonra qarnizon mühasirəyə alındı. İyulun 25-də Karakeşişyanın koloniyası Baş-Noraşendəki mühasirədən çıxa bildi və Baş-Noraşen və Ulia-Noraşen erməniləri ilə birlikdə Arpaçay boyunca İrəvan və Dərələyəzin yüksək dağlıq bölgələrinə qalxdı. Noraşen stansiyası yaxınlığında gedən döyüşlərdə azərbaycanlı üsyançılar qənimət kimi 42 pulemyot, 4 top və bir zirehli qatar, çoxlu sayda mərmi və patron alaraq III alayın bir rotasını məğlub etdilər. Xanlıqlar kəndinin erməni qarnizonu döyüşsüz təslim oldu: təslim olanlar 5 zabit və 195 əsgərdən ibarət idi. İyulun 26-da azərbaycanlılar Qurd qapısı ilə Noraşen stansiyası arasında erməni zirehli qatarını ələ keçirdilər. Daha sonra zirehli qatarın müqavimətsiz təslim olması ilə bağlı Ermənistanda tribunal keçirildi.
Qurd Qapısı adlı yerdə davam edən iki günlük döyüş də azərbaycanlıların qələbəsi ilə nəticələndi. Beləliklə də, İrəvan qəzasının sərhədində yerləşnə keçid azərbaycanlıların nəzarətinə keçdi. Ermənilərdən keçid istiqamətindən Dəvəliyə doğru geri çəkildilər. Lakin orada da azərbaycanlılar tərəfindən məğlub edildilər və Şirazlı kəndi istiqamətinə doğru geri çəkildilər. Burada bir neçə azərbaycanlı kəndini ələ keçirdikdən sonra 24-25 iyul tarixlərində artilleriyadan yardım alaraq yenidən Böyük Vedi kəndinə hücum etdilər. Lakin onların bu hücumu da uğursuzluqla nəticələndi. Hücuma qatılan bütün erməni dəstələri ağır itki ilə üzləşdilər. Məğlub olan erməni ordusu Ağdamlar-Məsumlu-Yıva-Xorvirab monastrırı xətti üzrə Araz çayı üzərində müdafiəyə keçdilər. Bununla eyni zamanda Aralıqdan olan dəstələr də İrəvan qəzası boyunca hücuma keçdilər.
Ermənilərin Şahtaxtı və Noraşendə məğlub edilmələri Naxçıvandakı qarnizonlarını çətin vəziyyətə saldı. 25 iyul tarixində general Şelkovnik öz qarnizonunu dağlıq yerdə yerləşən qalaya qaldırdı. Buraya yerləşən erməni ordusuna Naxçıvan və Aznaburtdan çıxar erməni sakinlər də qatıldılar.
Bu zaman Culfada olan erməni sərhəd mühafizəçiləri və qaçqınları şəhərin İran tərəfində olan hissəsinə getdilər və oradan Təbrizə yollandılar. Leytenant Schwind də Naxçıvanı eyni yolla tərk etməyə çalışdı, lakin Kəlbəli xan Naxçıvanski tərəfindən əngəl olundu və həbs edildi. 28 iyulda isə britaniyalı zabitlr və ABŞ xeyriyyəsinin nümayəndələri qatar ilə Culfaya yola salındılar və sərhədi keçdilər. Eyni zamanda iki maşın da onlardan müsadirə edildi.
Ümumilikdə, iyul döyüşləri erməni ordusunun tam məğlubiyyəti ilə nəticələndi. II və III piyada alaylarının 25 zabiti öldürüldü, təxminən bunun iki qatı zabit isə yaralandı. Bununla birlikdə, öldürülən qeyri-zabit erməni döyüşçülərin sayı heç bir zaman dəqiq bir şəkildə bildirilmədi. Bundan əlavə, xeyli miqdarda hərbi sursat və silah da azərbaycanlılar tərəfindən ələ keçirildi. Ermənilər zirehli qatar, 8 lokomotiv və 100 yük vaqonu da itirdilər. 25 iyuldan etibarən Ermənistanda cəmi 100 min güllə qalmışdı. Kapitan Xəlil bəy ermənilərin vəziyyətinin ciddiliyini onlara izah etmək üçün ciddi yara almış 29 ermənini onların qərərgahına göndərdi. Bundan başqa, Xəlil bəy erməniləri düşmən münasibətlərin sonlanmayacağı halda, əsirlikdə olan çox sayıda erməninin də taleyinin bundan təsirlənəcəyini bildirdi.
Amerikanın Şərur-Naxçıvanda neytral zona layihəsi
Bölgədə antierməni üsyanının başlamasından qısa müddət sonra Ermənistandakı müttəfiqlərin ali nümayəndəsi amerikalı pokovnik Uilyam Haskell Şərur-Naxçıvanda neytral bölgənin yaradılması məsələsini gündəmə gətirdi. Bu neytral bölgəyə amerikalı general-qubernator başçılıq etməli idi. Haskellin planına görə, bu general-qubernatorluq bölgədə düşmənliklərin və toqquşmaların kəsilməsinə, eyni zamanda da ABŞ xeyriyyə fondu olan Yaxın Şərq Yarım Cəmiyyətinin rahat fəaliyyət göstərməsinə yardım edə bilərdi. Lakin İbrahim Atnur bunu ABŞ-ın bölgədə öz nüfuzunu gücləndirməsi, Zaqafqaziyada ABŞ bazası yaradaraq Ermənistana, Gürcüstana, Azərbaycana, eyni zamanda da Hindistan istiqamətində təsir etmə qabiliyyətini yüksəltməsi, həmçinin də gümanki Bakı neftinə yaxınlaşma cəhdi kimi irəli sürməkdədir..|Комм}}
29 avqust 1919-cu ildə Haskell Şərur-Naxçıvan bölgəsində neytral zonanın yaradılması ilə bağlı azərbaycanlı tərəfi ilə razılığa gəldi. İbrahim Atnur bu 12 maddəlik razılaşma ilə Şərurda, Naxçıvanda və hətta əsasən ermənilər tərəfindən idarə edilən Dərələyəzdə belə Azərbaycanın yurisdiksiyasının tanındığını iddia edir. Lakin Tiflisə döndükdən sonra Haskell fikrini bu şərtlərin ermənilər tərəfindən qəbul edilməyəcəyini əsas gətirərək dəyişdirir. Beləliklə də, 1 sentyabr tarixində yeni 21 maddəlik müqavilə layihəsi İrəvan və Bakıya göndərilir. Bu yeni layihədə Azərbaycanın Naxçıvan üzərində hüquqi statusu artıq əks etdirilməmişdi. Sonda, Haskell ermənilərin lehinə daha bir addım ataraq müqavilə layihəsi mətnində daha bir dəyişiklik edir və Dərələyəzi də bu neytral bölgə ərazisindən çıxarır. Bu dəyişikliklər Bakıdakı azərbaycanlı rəsmilərin etirazı ilə qarşılanır. Onlar Haskellə, Tiflisdəki Britaniya nümayəndəsi Oliver Wardropa öz şikayətlərini bildirirlər və yeni bir kompromis müqavilə mətni təklif edirlər. Lakin Haskell mövqeyini dəyişdirmir və Azərbaycana təzyiq etməyə davam edir. Sonda 4 oktyabr tarixində Haskell Ermənistan ilə Azərbaycanın neytral zona barədə razılığa gəlməsinə nail olurlar.
Bu razılıqdan məmnun qalan Haskell Zaqafqaziyanı tərknedir və hərbi mühəndis polkovnik Reyə nəzərdə tutulan neytral bölgəni təşkil etməyi tapşırır. Rey həm azərbaycanlı, həm də erməni nümayəndələr ilə birlikdə Naxçıvana səfər etmək istəsə də, bunu həyata keçirmək mümkün olmur. Çünki Azərbaycan tərəfi Haskellin durmadan mövqe dəyişdirməsini əsas gətirərək onu müşayiət etməkdən imtina edib, Bakıya gəlməsini və Naxçıvandan olan nümayəndələrlə danışıqlar aparmasını təklif edirlər. Erməni tərəfi də azərbaycanlıların iştirak etməməsini əsas gətirərək onunla Naxçıvana getməkdən imtina edirlər. 24 oktyabrda Naxçıvana gedən Reya yalnız general-qubernator kimi nəzərdə tutulan polkovnik Delly və 5 başqa amerikalı zabit müşayiət etməkdə idi. Rey burada Səməd bəy Cəmillinski və Xəlil bəyin katibi ilə görüşdü. Hər iki şəxs görüşə Azərbaycan və Türkiyə bayrağı ilə birlikdə gəlmişdilər. Müzakirələr Böyük xan Naxçıvaninin evində təşkil edildi. Görüşdə Naxçıvanı təsmil üçün Xəlil bəy, kəlbəli xan Naxçıvanski, Səməd bəy Cəmillinski və Heydərqulu xan Muradhasilov iştirak edirdilər. Heydərqulu xan görüşdəcə neytral bölgə layihəsini tanımadığını bildirir. Xəlil bəy isə, müsəlmanların artıq britaniyalılar tərəfindən aldadıldığını, onların hakimiyyəti ermənilərə verdiyini əsas gətirərək amerikalılara heç bir şans verməyəcəklərini bildirdi. Beləliklə, görüşdən heç bir uğurlu nəticə əldə etmək mümkün olmadı. İbrahim Atnur bunun səbəbinin amerikalılar tərəfindən çox yaxşı başa düşüldüyün bildirir. O, ABŞ sənədinə istinad edərək bildirir ki, məlum olmuşdu ki, amerikalı xeyriyyə təşkilatları təkcə erməni sakinlərə yox, eyni zamanda erməni ordusuna da yardım edirdi. Araz vadisindəki yerli müsəlmanlar tərəfindən bu məlum olduğu üçün onlar amerikalılara güvənməməkdə idilər. Bu eyni zamanda Gürcüstan və Azərbaycan hökumətlərinə də aid idi. Haskellin gəlişi ilə ermənilərə verilən dəstək daha da artmışdı və bu da polkovnik Reyi narahat edirdi. O, müsəlman qaçqınlara da müəyyən yardım edilməsini təklif etmişdi.
3 gün davam edən uğursuz danışıqlardan sonra Rey oktyabrın 29-da İrəvana döndü. Haskell bu nəticələrdən qəzəblənmişdi və Azərbaycan tərəfini Reyə dəstək olmamaqda ittiham edirdi. Azərbaycanın Xarici İşlər Nazirliyinin rəhbəri Məmmədyusif Cəfərov ona hökumətinin passiv mövqeyini elan etdiyini bildirməklə cavab vermişdi. Baş nazir Yusifbəyli İrəvandakı Azərbaycan nümayəndəsi Əbdürrəhman Haqverdiyevə Reyə Azərbaycan tərəfinin ermənilərin Zəngəzurdan bütün hərbi birləşmələrini çəkəcəyi və hərbi əməliyyatları durduracağı halda razılıq verdiyini bildirmək barədə təlimat vermişdi. Lakin reallıqda ermənilər orada öz mövqelərini daha da gücləndirməyə çalışmaqda idilər və bu da neytral bölgə layihəsinə Azərbaycanın dəstək verməkdən imtina etməsi ilə nəticələnmişdi. Cəfərov Haqverdiyev vasitəsiylə naxçıvanlı liderlərə düzgün mövqe göstərdiklərinə görə təşəkkür etmişdi.
Əlavə toqquşmalar
1919-cu ilin iyul ayının sonlarında Naxçıvan bölgəsində davam edən yeganə erməni müqavimət ocağı Ordubad yaxınlığındakı Aqulisdə davam etməkdə idi. Kəndlərin çoxunun azərbaycan hakimiyyətin və yeni komissar Abbasqulu bəy Tahirova tabe olduqlarını bildirmələrinə baxmayaraq, Aqulis sakinləri kəndin mərkəzində müdafiə təşkil etmək üçün toplanmışdılar. Kənd sakinlərinin erməni hökumətinə yardım üçün müraciət etməsindən sonra avqustda Zəngəzurda olan Qaregin Njde və sentyabrda isə Kazar Qasparyanın komandanlığında kiçik dəstə kəndə göndərildi. Lakin Aqulisin müdafiəsi getdikcə daha da çətinləşirdi. Buna görə də, erməni hökuməti Njdedən və Qaspiriyandan əməliyyatı durdurmağı tələb etdi. Verilən əmrə itaət etməyən Njde kəndin mühasirəsini yarmağa çalışdı. Oktyabrda Aqulisin erməni dəstələri Zəngəzur qüvvələri ilə birlikdə Ordubada hücum etdilər, lakin məğlub edildilər. Bu uğursuz hücumdan sonra nəhayət Naxçıvandakı hökumətin hakimiyyətini tanıdılar.
Bundan sonra da zaman-zaman erməni tərəfi Naxçıvanı ələ keçirməyə çalışırdılar. Belə ki, Qarsdan gətirilən 500 nəfərlik erməni döyüşçüsü 4 top ilə birlikdə Böyük Vediyə hücum təşkil etdilər. Kənd bombardman edilsə də, onu ələ keçirmək mümkün olmadı. Bundan başqa, sərhəd boyunca da kiçik toqquşmalar ara-sıra baş verməkdə idi. Civə ətrafındakı erməni kəndləri Xəlil bəy dəsdəsi tərəfindən neytrallaşdırıldı. Noyabrın əvvəllərində, ermənilər Naxçıvanın şimal sərhədinə hücum etsələr də, Sultanbəy, Martiros və Sis kimi erməni kəndləri Xəlil bəyin cavab hücumu nəticəsində ələ keçirildi.
Eyni zamanda 6-23 yanvarda da toqquşmalar baş verdi.
Bu zaman Ermənistan ərazisində qalan azərbaycanlı əhali etnik təmizləməyə məruz qaldığı üçün Bəyaziddəki Osmanlı komandanından yardım istədilər. Türk komandanı yerli əhali ilə əlaqə yaratmaq və onlara yardım göndərmək qərarına gəldi. 1919-cu ilin dekabrında Aralıq, ZƏngibasar, İğdır, Üçmüəzzinin müəyyən hissələrindəki azərbaycanlılar şuralar formalaşdıraraq burada təşkilatlandılar. Bu şuraların yaradılmasına Bəyaziddəki Türk komandanının göndərdiyi, lakin azərbaycanlı olan (Şahtaxtı kəndindən) Çingiz bəy yardım etmişdi. Bu bölgədə azərbaycanlı və Osmanlı-türk zabitləri də mövcud idi. Belə ki Zəngibasar silahlı dəstəsinə Məmməd bəy rəhbərlik etməkdə idi. 14 fevral 1920-ci ildə XI diviziyanın komandanı Cavid bəyin əmri ilə kapitan Mühiddin bəy və ehtiyat zabiti Ehsan bəylər də Zəngibasara göndərildilər. Yerli azərbaycanlı əhalinin mütəşəkkilliyi erməni hücumlarına qarşı sədd yaratsa da, bir çox müdafiəsiz qüvvələr talanlara məruz qalmaqda davam edirdi.
Qarabağda qarşıdurma
Qarabağ 1918-ci ildə
Riçard Hovanisiyanın da bildirdiyi kimi, 1918-ci ilin ilk yarısında həm azərbaycanlıların, həm də ermənilərin qarışıq yaşadığı bir çoxdə etnik münaqişə artıq getməkdə idi. Lakin Qarabağdakı ermənilər və azərbaycanlılar nisbətən sülh şəraitində yaşamaqda idilər. Zaqafqaziya Komissarlığının və Zaqafqaziya Seyminin səlahiyyəti nominal olaraq tanınsa da, Dağlıq Qarabağ faktiki olaraq müstəqil idi və ikimillətli çoxpartiyalı şura tərəfindən idarə olunurdu.
Qarabağ və Zəngəzura nəzarəti bərqərar etmək üçün Azərbaycana kömək etmək istəyən türklərin gəlişi ilə kövrək tarazlıq pozuldu. 1918-ci il avqustun əvvəllərində Qarabağ ermənilərinin I Qurultayında Nuri Paşanın Azərbaycanın hakimiyyətini tanımaq və türk əsgərlərini Şuşaya qəbul etmək tələbini rədd edən Qarabağ Xalq Hökuməti seçilərək formalaşdırıldı. Qarabağ Ermənilərinin II Qurultayı (20-24 sentyabr) Nuri Paşanın tələbini bir daha rədd edərək, Zaqafqaziya respublikaları arasında Konstantinopolda mərkəzi güclərin iştirakı ilə keçirilən konfransa qədər status-kvonun saxlanmasını müdafiə etdi.
Bakının Qafqaz İslam Ordusu tərəfindən ələ keçirilməsi Azərbaycan və Osmanlı qüvvələrinə Şuşanı ələ keçirməyi gündəmə gətirə biıməsinə yol açdı. Qarabağa Cavid bəyin komandanlığı altında hərbi qüvvə göndərildi. Bu qüvvələr iki həftəlik toqquşmalardan sonra Qaraqışlaq kəndini ələ keçirə bildilər. Bununla da Qarabağdakı və Zəngəzurdakı ermənilər arasında əlaqələr kəsildi. Bakıdakı ermənilərin taleyindən xəbərdar olan və Əsgəran keçidi vasitəsiylə əlavə 5 minlik qüvvənin göndərildiyini öyrənən Qarabağ ermənilərinin III Konresi Nuru Paşanın əmrlərini qəbul etməyə məcbur oldu. 8 oktyabr tarixində Cavid bəyin komandanlığı altında ordu Şuşaya daxil oldu. Onu Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin nümayəndəsi kimi İsmayıl xan Ziyadxanov da müşayiət edirdi.
Hər bir halda, Riçard Hovanisiyanın da bildirdiyi kimi Qarabağın kənd yerləri hələ də Azərbaycan hakimiyyətini tanımağı rədd edirdi. Beləliklə də, Nuru Paşanın Bakı dövründə bu yerlərdə tam olaraq hakimiyyəti bərpa etmək mümkün olmadı. Beləliklə erməni partizan dəstələrin rəhbərləri oktyabr ayının sonlarından öz qüvvələrini Gorusa cəmləşdirən Andronikdən yardım istədilər. Qarabağ və Zəngəzur ermənilərinin yardım edəcəyi barədə təminat alan Andronik Gorusda daha 10 gn Şuşanın rəhbəri Gerasim Məlik-Şahnəzəryandan və Vərəndə partizanlarının rəhbəri Sokrates bəy MƏlik-Şahnəzəryanın ona müraciətini gözlədi. Sokrates bəy azərbaycanlı rəhbərlərlə Andronikin gəlişinə qarşı çıxmamaq barədə onları razı salmaqla məşğul idi. Lakin o, bu işdə uğurlu ola bilmədi. Beləliklə, Andronik Şuşaya yürüşə başladı. Lakin onun dəstəsi azərbaycanlı dəstənin komandanı Sultan bəy Sultanov ilə güclə bacara bilsə də, general Tomsonun əmri ilə yürüşü dayandırmağa məcbur oldu.
1918-ci ilin noyabr ayında Osmanlı ordusunun ayrılmasından sonra Qarabağdakı erməni hakimiyyəti təsis edildi. Hakimiyyət Şuşanın bələdiyyə rəisi və Qarabağın Xaçın, Vərəndə, Çiləbörd, Dizak icmaalarından olan nümayəndələr ilə birlikdə idarə edilirdi.
Böyük Britaniyanın Qarabağdakı missiyasının vasitəçiliyi
15 yanvar 1919-cu ildə genral Tomson Azərbaycan hökuməti tərəfindən Dr. Xosrov bəy Sultanovun Qarabağ və Zəngəzur qubernatorluğunun rəhbəri təyin edilməsinə razı oldu. Erməni ictimaiyyəti həm Britaniyanın Azərbaycana belə bir dəstək verməsindən, eləcə də qubernator seçimindən şoka düşmüş vəziyyətdə idi. Riçard Hovanisiyanın bildirdiyinə görə, Xosrov bəy Qarabağ azərbaycanlılarını 1918-ci ilin yayında ermənilərə qarşı qaldırmaq, Panturanist və Türk İttihadçıların komandanlarının dostu olmaqla və Bakının azad edilməsinə qatılması ilə seçilməkdə idi və bunlar ermənilər tərəfindən mənfi qarşılanırdı.
10-21 fevral 1919-cu ildə keçirilən Qarabağ ermənilərinin IV konqresi Azərbaycan parlamentinə nümayəndə göndərməkdən imtina etdi və Azərbaycanın Qarabağın "daxili işlərinə qarışmasına" etiraz etdi. Onlar bildirirdilər ki, "Dağlıq Qarabağ Ermənistan Respublikasının daxili hissəsidir və istənilən formada olan Azərbaycan hakimiyyətini rədd edir". İrəvandakı hökumətin və Parisdəki erməni nümayəndəliyinin Tomsona göndərmiş olduqları məktublarda Qarabağ ermənilərinin "fundamental hüquqlarının" pozulamsından bəhs edilirdi. Elə bu konres zamanı Qarabağ ermənilərinin Milli Şurasının daimi icraiyyə orqanı seçildi. Bu orqanın Qarabağın Ermənistana ilhaq edilməsini elan edəcəyi öhdəliyini götürdüyü güman edilirdi.
Elə bu zaman Xosrov bəy Sultanovun özü və britaniyalı hərbi nümayəndə mayor G.N.G. Monk-Masonun rəhbərlik etdiyi heyət Şuşaya gəldi. Monk-Mason Erməni Milli Şurasını məlumatlandırdı ki, Sultanovun rəhbərliyi altında erməni köməkçi, 3 ermənidən, 3 azərbaycanlıdan və 1 britaniyalıdan ibarət şura fəaliyyət göstərməlidir. Monk-Mason həmçinin əlavə etdi ki, Sultanovun təyinatı Qarabağın daimi statusu barədə hələ heç nə demək deyil. Lakin eyni zamanda qubernatorun əmrləri sorğu-sual edilmədən yerinə yetirilməlidir, əgər belə olmayacağı halda belə şəxslərə qarşı ciddi tədbirlər görüləcəkdi. Bununla belə, nə Milli Şura, nə də Qarabağın dörd partizan komandiri Monk-Masonun təlqininə tabe olmaq istəmədilər.
Erməni Milli Şurası britaniyalılara 7 ermənidən, 3 müsəlmandan, Ermənistan və Azərbaycanın hər birindən 1 nümayəndədən ibarət qarışıq şuranın yaradılmasını təklif edirdilər. Bu şuraya britaniyalı şəxs rəhbərlik etməsi idi və qarşılıqlı razılıqla seçilməli idi. həmçinin ortada başqa layihəər də mövcud idi. Məsələn Qarabağın Ermənistana birləşdirilməsi, Osmanlı hücumundan əvvəl mövcud olan administrativ idarə etməsi formasının yenidən bərpa edilməsi, Qarabağın ermənilər yaşayan hissəsində və ya ümumiyyətlə Qarabağda Britaniya general-qubernatorluğunun yaradılması kimi təkliflər ermənilər tərəfindən dilə gətirilməkdə idi. Lakin nə Tomson, nə də o Tiflisə getdikdən sonra onu Bakıda əvəz edən polkovnik D.I. Şattlvort bu təklifləri qəbul etdi.
Martın 27-də Britaniyanın Tiflisdəki qərargahının rəhbəri olduqdan iki həftə sonra Tomson İrəvana rəsmi səfərə gəlib və burada Xatisyanla Qarabağ məsələsini müzakirə etdi. Tomson söz verdi ki, Sultanov mayor Monk-Masona tabe olacaq, general-qubernatorluq Zəngəzura qədər uzanmayacaq və Azərbaycan qarnizonu yalnız Xankəndində olacaq. Bir ay sonra, Böyük Britaniyanın Qara dəniz qüvvələrinin komandanı general J. F. Milne eyni şeyi söylədi.
Bu arada böhranlı vəziyyəti həll etmək üçün aprelin 19-da briqada generalı rütbəsinə yüksəldilmiş Şattlvort Qarabağ Ermənilərinin V Qurultayını çağırmağı Qarabağ Milli Şurasına tapşırdi. Konqresdə (23-29 aprel) həm Şattlvort, həm də X. Sultanov uzun-uzadı çıxış edərək ermənilərin hüquqlarını və təhlükəsizliyini təmin edəcəyinə söz verdi. Şattlvort iqtisadi faktorları, Düzən Qarabağla əlaqələrin kəsiləcəyi təqdirdə yaranacaq aclığı, Qarabağı Bakı-Tiflis dəmir yolu ilə birləşdirən Yevlax şossesinin əhəmiyyətini vurğuladı. Nümayəndələrin cavabı güzəştə getməykdən imtina oldu. Bundan sonra Şattlvort öz missiyasının uğursuzluğunu etiraf etdi və Azərbaycanın hərəkətə keçməsinə daha mane ola bilməyəcəyini açıq şəkildə bildirdi. Azərbaycan hərbi gücünü artırmağa başladı. Baş nazir Fətəli xan an Xoyski müttəfiqlərin nümayəndələrinə və Gürcüstan hökumətinə verdiyi bildirişdə ermənilərin Şuşa, Əsgəran və Qarabağın bir sıra digər yerlərində kiçik Azərbaycan qarnizonlarına hücumu və dövlətin asayişi bərpa etmək üçün gördüyü qabaqlayıcı tədbirlər barədə məlumatlar göndərdi.
Bu arada, aprel-may aylarında Gürcüstan hakimiyyətinin təşəbbüsü ilə gənc respublikalar arasında ərazi və sərhəd problemlərinin həlli üçün Tiflisdə konfrans keçirildi. Lakin ermənilər ilə azərbaycanlıların mübahisəli ərazilərin etnik və ya iqtisadi əsaslar üzərində sahibinin müəyyənləşdirilməsi prinsipləri üstündə uzlaşa bilməməsinə görə konfrans uğursuzluqla nəticələndi.
Məhz V qurultayın əvvəlində general Tomsonun icazəsi ilə Ermənistanın Qarabağdakı qeyri-rəsmi nümayəndəsi Mişa Arzumanyan vəziyyəti araşdırmaq və Ermənistan hökumətini məlumatlandırmaq üçün Bakıdan Qarabağa gəldi. Şattlvort ümid edirdi ki, Arzumanyan Milli Şuranı Azərbaycan hakimiyyətini tanımağa inandıracaq; O, həmçinin hesab edirdi ki, Ermənistan Qarabağı Azərbaycan kimi tanısa, münaqişə həll olunacaq. Arzumanyanın da Qarabağ erməniləri ilə eyni mövqedə olması üzə çıxdıqdan sonra Şattlvort onu Bakıya geri qaytardı. Onu Ermənistanın Qarabağdakı rəsmi nümayəndəsi kimi Qarabağ məsələsində güzəştə getmə tərəfdarı kimi tanınan knyaz Hovsep Arqutyan (Arqutinski-Dolqoruki) əvəzləyib. Lakin mayın 10-da ikinci dəfə Qarabağa gələn Şattlvortun ümidlərinə baxmayaraq, o, Qarabağ və Zəngəzur ermənilərini ingilis komandanlığı ilə əməkdaşlığa çağırmaqla kifayətləndi.
Qarabağ üzərində Azərbaycan nəzarətinin yaradılması
İkinci “Şatlvort” uğursuzluğundan sonra Azərbaycan Qarabağda hərbi mövcudluğunu artırdı. İyunun 2-də mayor Monk-Mason Qarabağ ermənilərinin rəhbərlərini çağıraraq onlara Şattlvortdan radioqram təqdim edərək onlardan bütün siyasi fəaliyyətdən əl çəkmələrini tələb etdi. Liderlər radioqramı imzalayana qədər Britaniya missiyasının binasından çıxmağa icazə verilmədi. Ertəsi gün Sultanov Azərbaycan qarnizonuna şəhərin ermənilərə məxsus hissəsini mühasirəyə almağı əmr etdi və Milli Şuradan erməni silahlılarının saxladığı qalanı təslim etməyi tələb etdi. İmtina iyunun 4-də silahlı Azərbaycan əsgərlərinin təhdid nümayişi ilə müşayiət olundu. Atışma başladı. Erməni barrikadaları və hətta Britaniya missiyasının binası azərbaycanlılar tərəfindən şiddətli atəşə məruz qaldı, lakin Sultanov erməni milislərini mövqelərindən sıxışdırıb çıxara bilmədi.Monk-Mason hər iki tərəfdən atışmanı dayandırmağı və aralarında ingilis forpostlarının yaradılmasına icazə verməyi tələb etdi, lakin Sultanov Qarabağ Şurası həbs edilərək onun yanına gətirilənə qədər döyüşü dayandırmaqdan imtina etdi. Monk-Mason, guya Şattlvortun yeni göstərişləri ilə tanış etmək bəhanəsi ilə onun nümayəndələrini öz yerinə çağıraraq, Erməni Şurasını Qarabağdan qovmağa cəhd etmək qərarına gəldi. Monk-Masonun hiyləsini hiss edən Erməni Şurası yalnız özünün 3 nümayəndəsini oraya göndərdi. Bu 3 nəfər digərlərinin harada olduqlarını bilmədiklərini iddia edirdilər. Monk-Mason onları Qarabağdan qovdu. Bundan sonra o, yenidən tərəflərdən hərbiləşdirilmiş mövqeləri britaniyalı hərbçilərə təhvil verilməsi barədə əmr göndərdi.
Düşmənliyi sonlandırmaq üçün britaniyalılar tərəfindən məcbur edilən Xosrov bəy qardaşının yardımından istifadə etmək qərarına gəldi. Qardaşı Sultanov bu zaman 2 min nəfərli ksüvari dəstəyə rəhbərlik etməkdə idi. 5 iyun tarixində Sultanovun silahlıları Heybəlikəndə hücum etdilər. Gecə ilə azərbaycanlı nizami qüvvələrin gəlişi ilə birlikdə kənddəkilərin müqaviməti qırıldı və əhali tabe etdirildi. Bundan sonra Kərkicahanda və Cəmillidə də azərbaycanlılar qələbə qazandılar. Bu döyüşlər zamanı erməni dəstələri general-qubernator Sultanovun ordusuna qarşı müqavimət göstərmələrinin mümkünsüz olduğunu gördülər. Həmçinin Sultanov açıq bildirdi ki, yeni bir müqavimət daha da qanlı şəkildə yatırılacaqdır. Bu döyüşlər həm ermıni hökumətinin, həm də Zaqafqaziyadakı amerikalı nümayəndələrin etirazlarına yol açdı. Hər iki tərəf Britaniyalıların effektiv olmamaqda ittiham edirdilər. Xosrov bəy Sultanov Bakıya çağırıldı. Bu çağırılma guya onun həbs edilməsi barədə şayiələrin gəzməsinə səbəb oldu. Lakin o, iyun ayının sonunda yenidən Şuşaya qayıtdı.
Bu hadisələr baş verərkən Qarabağ ermənilərinin liderlərinin əhval-ruhiyyəsi daha da pisləşməyə başladı. Şuşanın bələdiyyə rəisi Gerasim Məlik-Şahnəzəryan, tacirlər, ziyalılar və yerli xalqçılar artıq tədirəcn o nəticəyə gəlirdilər ki, bundan sonrakı müqavimət fəlakətlə nəticələnə bilər. Daşnaklar, bölgədən qaçmış Milli Şura və partizan rəhbərləri hələ də təslim olmaq istəməməkdə idilər. Ermənilər arasında tədrici dəyişikliklərin getdiyini hiss edən Xosrov bəy Yepiskop Vahan və digər nüfuzlu Şuşa ermənilərinin vasitəçiliyi ilə Qarabağ ermənilərinin VI konresinin toplanmasına razılıq verilməsinə nail oldu. Şuşakənddə iyun ayının 29-da başlayan konqresdə ilk dəfə ermənilər Xosrov bəyi dinləmək istədiklərini göstərdilər. Çünki nümayəndələr britaniyalıların nəinki Şuşadan, o cümlədən Zaqafqaziyadan da ayrıldıqlarının fərqində idilər və yaxınlaşmaqda olan fəlakəti hiss edirdilər. Lakin bu dəfə də Xosrov bəy onları dinləmək istəməməkdə idi. Buna görə də o, gözlənilmədən məsləhətləşmək üçün Bakıya yollandı.
VI konres qarışıqlıqlarla keçdi. Sonda Bakıya 3 nümayəndə göndərildi. Nümayəndələr qarabağlı ermənilərin təkliflərini AXC-ə çatdırmalı idilər. Təklifə görə ermənilərin Azərbaycan hakimiyyətini tanımaları qarşılığında Azərbaycan hökuməti də öz üzərinə müəyyən öhdəliklər götürməli idi. Bu öhdəliklərə Qarabağ ermənilərinə administrativ və kültürəl muxtariyyət, Zəngəzura hərbi əməliyyat keçirilməyəcəyi barədə təminat vermək, eləcə də Qarabağa müsəlman qubernator təyin etməmək, ermənilərin silahlarını müsadirə etməmək daxil idi. Hər bir halda, Azərbaycan hökuməti daha sərt şərtlər irəli sürdü və bu şərtlər Erməni Şurası tərəfindən rədd edildi.
Şuşakənddə 12 avqust tarixində toplanan Qarabağ ermənilərinin VII konresində müəyyən əhval-ruhiyyə yenidən gündəmə gətirildi. Gerasim Xaçaturyanı Bakı yolunda, Crebaerdin iki nümayəndəsini Şuşikənd yolunda qətlə yetirənlər qınandı. Eyni zamanda Şuşaya hərəkət və Xosrov bəy ilə barışdırıcı ton rədd edildi. 14 avqustda Xosrov bəy konresə ultimatum göndərdi və bildirdi ki, Azərbaycan hökumətinin layihəsi 48 saat ərzində qəbul edilməyəcəyi halda hökumət güc tədbiq edəcəkdi. Eyni gündə Qarabağ ermənilərinin Milli Şurasının Bakıya göndərmiş olduqları nümayəndələr geri qayıtdı. Nümayəndələr bundan əvvəl Bakıdakı Ermənistan nümayəndəsi Tiqran Bekzadyan ilə danışıqlar aparmaq üçün oraya göndərilmişdi. Bekzadyan şuraya bildirdi ki, heç biryerdən kömək gəlməyəcəkdir və Qarabağ erməniləri öz qüvvələrinə etibar etməlidirlər. Hər yerdən ümidi üzülən konres özünün 15 nümayəndəsini Xosrov bəy ilə əvəvl bildirilən şərtlər üzrə razılaşma imzalamaq üçün göndərdi. 22 avqustda - bir həftəlik danışıqlardan sonra imzalanan razılaşmaya görə, Dizaq, Vərəndə, Xaçın və Craberd Qarabağın dağlıq hissəsi kimi Azərbaycanın tərkib hissəsi olduğu elan edildi. Bu Versal sülh müqavilələrində son qərar verilənə qədər belə davam etməli idi. Riçard Hovanisiyan bildirir ki, bu razılaşma Azərbaycan üçün milli zəfər, Xosrov bəy üçün isə Qarabağ ermənilərin tabe olmağa məcbur edən qubernator kimi şəxsi zəfər idi. Çünki Azərbaycanın yurisdiksiyasının müvəqqəti tanınması belə nəticədə Azərbaycana daxil olmaq yolunda böyük addım idi.
Zəngəzurda qarşıdurma
1917-ci ilin fevralındakı Fevral inqilabından sonra Zəngəzur Gorusda təşkil edilmiş qarışıq erməni-müsəlman administrasiyası tərəfindən idarə edilirdi. Lakin xalqlar arasında münasibətlərin pisləşməsi azərbaycanların ayrılaraq Dondarlı kəndində öz idarəetmələrini yaratmaları ilə nəticələndi.
1918-ci ilin iyun ayında Zəngəzurda ermənilər ilə Azərbaycan türkləri arasında münasibətlər qəflətən pisləşdi. İyul ayının sonunda Andranik Naxçıvandan buraya geri çəkildi. Bu zaman onun silahlı dəstəsində 3-5 min döyüşçü və Türkiyədən gətirdiyi 30 min qaçqın var idi. Yerli erməni liderləri Andraniki dəstəkləməkdə idilər. Zəngəzura gələn Andranik bir neçə müsəlman kəndini ələ keçirdi. Bu kəndlər Zəngəzur daxilində bir çox istiqamətdə gedən yollara nəzarət etmək baxımından əhəmiyyətli idi. Andranikin bu hərbi əməliyyatları zamanı həyata keçirdiyi etnik təmizləmə bu zaman İrəvanda olan Xəlil Paşanın şiddətli etirazlarına yol açdı. Lakin erməni hökuməti Zəngəzurun, eləcə də bütün Yelizavetpol quberniyasının Azərbaycan yurisdiksiyasında olduğunu bildirdi və özünün edə biləcəyi heç nəyin olmadığını əlavə etdi.
Oktyabr ayının sonlarında Andranik öz dəstəsini Gorus yaxınlığında cəmləşdirdi və Şuşaya yönəlmiş əməliyyatlara başladı. Lakin buradan Şuşaya gedən yol Zabux dərəsi və Həkəri çayı boyunca yerləşən 20 kənddən ibarət dar vadidən keçirdi. Azərbaycan türklərindən və kürdlərindən ibarət Sultan bəyin dəstəsi bu yerləri yaxşı tanımaqda idi. 29 noyabr 1918-ci ildə 3 günlük döyüşlər başladı. Döyüşlər nəticəsində Andranikin dəstəsi ağır itkilər verərək bir neçə yüksəkliyi və kəndi ələ keçirə bildi. Bu kəndlərə Abdallar kəndi də daxil idi. Lakin qısa müddət sonra britaniyalı kapitan Skvir və fransız kapitan Gasfield Şuşadan buraya gəldi. Onlar tərəfindən Andranikə verilən və general Tomson tərəfindən imzalanmış əmrdə bütün düşmənliklərə dərhal son qoymaq və dərhal Gorusa dönmək əmr edilirdi.
1919-cu ilin yanvarında Britaniya komandanlığı Azərbaycan hökumətinin Xosrov bəyi Zəngəzur və Qarabağın qubernatoru təyin etməsini təstiqlədi. Bu da erməni tərəfinin etirazlarına yol açdı və Azərbaycan tərəfinin buna cavabı onu izlədi. Britaniya tərəfi isə son qərar üçün Paris sülh konfransında veriləcək qərarı gözləməyin lazım olduğunu bildirirdi.
22 martda Andranikin Zəngəzuru tərk etməsindən sonra Azərbaycan üçün regionun həssaslığı üzə çıxmağa başladı. Hər bir halda, hətta Andranikin Xüsusi Hücüm Diviziyasının ayrılmasından da əvvəl Zəngəzurun Mərkəzi Milli Şurası - yəni ermənilərin idarəetmə orqanı İrəvan hökumətindən silah və sursat tələb etdi. Xosrov bəyin qubernator təyin edilməsindən sonra bu tələblər daha da intensivləşməyə başladı. Eyni zamanda bu şura Xaçaznuni hökumətindən Zəngəzura müvəqqəti qubernator göndərməyi və nizami dəstə zabitləri təyin etməyi tələb edirdilər. Britaniya komandanlığının tələblərinə müqavimət göstərmək, hətta etiraz etmək üçün belə həddindən çox zəif olan erməni hökuməti yalnız polkovnik-leytenant Arsen Şahmazyanı müvəqqəti komissar olaraq göndərdi. Şahmazyana Zəngəzurun Ermənistana daxil olmasını asanlaşdırmaq tapşırılsa da, nə baş nazir Kaçaznuni, nə də müavini Xatisyan onun təyinatını təsdiqləmədi, bununla da Qarabağ münaqişəsində fəal iştirakını inkar ediblər.
1919-cu ilin ilk aylarında britaniyalı zabitlər Zəngəzura təzyiq etməyə başladılar və Azərbaycanın hakimiyyətinin müvəqqəti əsaslarla tanınmasını tələb etdilər. Aprelin sonunda Zəngəzur rəhbərliyini razı salmağın mümkün olmayacağı bəlli olanda general Şattlvort Xosrov-bəy Sultanovun Zəngəzur qubernatoru kimi tanınmasını tələb etmək üçün şəxsən Gorusa getdi. Lakin bu hədəfinə çatmaqda uğursuzluqla üzləşən Şattlvort, Bakıya geri döndü. Bundan yalnız iki həftə sonra general Tomson iki britaniyalı bölməyə erməni təbliğatçıları həbs etmək barədə əmr göndərdi. hər bir halda, təhdidlər və ərazi bombardmanları effektiv olmadı və qorxu əvəzinə, erməni döyüşçüləri üçün sadəcə döyüş nümayişi təsiri bağışladı. Şattlvort Ermənistan hökumətini ikili oyun oynamaqda - Zəngəzur işlərinə qarışmamaqda, eyni zamanda erməni agentlərini maliyyələşdirməkdə ittiham edib. Şattlvort sonuncu dəfə mayın 19-da bölgəni tərk etdi. Monk-Masonun cəhdləri də uğursuz oldu.
Nəticədə ingilislər Qarabağın Azərbaycanın tərkibinə daxil olması şərti ilə Zəngəzurda status-kvonun qorunub saxlanmasını dəstəkləyərək taktikasını dəyişdilər. Mayın 29-da 27-ci diviziyanın yeni komandiri general Kori Şuttlevorta məlumat verdi ki, o, Azərbaycan hökumətinə onların Zəngəzurda öz administrasiyasını güc yolu ilə qurmaq cəhdinin Kori tərəfindən hərbi təcavüz kimi qiymətləndiriləcəyini açıq şəkildə bildirməlidir. O, Ermənistanın baş naziri Xatisyana yazıb bildirmişdi ki, Azərbaycana yerli hakimiyyət orqanlarının Zəngəzurda olması ilə barışmaq tapşırılmışdı. General Kori (Corey) bunu ermənilərə böyük güzəşt kimi qiymətləndirirdi.
Aprelin ortalarından başlayaraq ermənilərlə yerli müsəlmanlar arasında mübarizə başladı və bu mübarizə müsəlmanların mərkəzi Zəngəzurdan periferiyaya, çöllərə və ya İrana sürgün edilməsinə səbəb oldu. Qan tökülməsi Azərbaycanda etirazlara səbəb oldu. İyunun 21-də “Azərbaycan” qəzeti Xosrov bəy Sultanovun xəbərini dərc etdi. Xəbərdə ermənilərin dağ keçidlərini bağlamaqları və 150 min baş mal-qarası olan 10 min köçəri müsəlmanın yaylaqlara çıxa bilmədiyini bildirdi. Eyni zamanda qxəbərdə Xosrov bəyin Sultanovun hökumətdən "on minlərlə insan qarşısında borcunu" yerinə yetirmək üçün icazə tələb etdiyi də qeyd edilmişdi.
1919-cu ilin 22 avqustunda Qarabağ Azərbaycana tabe etdirildi. Beləliklə, Tomsonun payızda Qarabağa doğru irəliləyən Andranikdən hücumu dayandırmasından sonra bu tərəfdə üstünlük əldə edən Azərbaycan buradakı münaqişədən qalib ayrılmışdı. Zəngəzurun şərq bölgələri, yəni müsəlmanların üstünlük təşkil etdiyi bölgələrdə Azərbaycan əsasən hakimiyyəti əlində saxlamaqda idi. Lakin Zəngəzurun yerdə qalan hissələri - Sisian, Gorus, Mehri və Qafan yerli erməni hakimiyyəti altında idi. Burada müsəlmanların üstünlük təşkil etdiyi düzən yerlər olan Bərgüşad və Oxçuçay hövzəsi istisna təşkil edirdi. Beləliklə, Qarabağ, Muğan və Şərur-Naxçıvan uğrunda gedən mübarizə Azərbaycanın qələbəsi ilə nəticələnmiş, Zəngəzurun yerdə qalan hissəsini almaq üçün hazırlıqlar başladılmışdı. Qarabağ üzərində hakimiyyət formalaşdırılmasından heç bir həftə keçməmiş Müsavat Partiyasının başqanı Məhəmməd Əmin Rəsulzadə Qarabağın və Lənkəranın azad edilməsini və naxçıvanlıların Azərbaycana birləşmək uğrunda mübarizəsini vurğulayaraq, Zəngəzurun azad edilməsinin və Culfaya yolun açılmasının vaxtının yetişdiyini bəyan edirdi. Oktyabrda Zəngəzur üzərində tam hakimiyyət qurmaq üçün Cavad bəy Şıxlınskinin komandanlığı altında I Piyada diviziyası və Davud bəy Yadigarovun komandanlığı altında II süvari alayı formalaşdırıldı. Bundan əlavə, Xosrov bəyin qardaşı, məşhur Qarabağ bəyi və hərbi lider Sultan bəy də AXC-nin müharibə naziri Mehmandarovun onun dəstəsinin etibarsızlığı ilə bağlı xəbərdarlıqlarına baxmayaraq. öz dəstəsini hücum üçün hazırlamağa başladı.
29 oktyabr tarixində Cavad bəy Şıxlınski dəstəsinə və hücumun uğurlu olacağına inanmaqda idi. O, özünün ön dəstəsinin komandanı olan kapitan İbrahimova Abdallar kəndindən Teqə getməyi və oradakı erməni dəstəsinə ultimatum təqdim edərək Gorusa gedən yolun açılmasını tələb etməyi əmr etmişdi. Tələbi rədd edilən Azərbaycan qüvvələri noyabrın əvvəllərində Zəngəzura hücuma başladılar. Lakin 7 noyabr tarixində azərbaycan qüvvələr özlərinin əvvəlki yerlərinə geri qayıtmağa məcbur oldular. Azərbaycanlıların məğlubiyyəti heç də yalnız kimsəsiz erməni kəndlərini talayan və hətta Azərbaycanın nizami hissələrini atəşə tutan tayfa milislərinin nəzarətsizliyi ilə bağlı deyildi və ermənilərin əks-hücumları qarşısında nizamsız şəkildə geri çəkilməyə başladılar. Azərbaycanlıların məğlubiyyətində boş qalmış erməni kəndlərini talayan və hətta Azərbaycanın nizami hissələrini atəşə tutan tayfa silahlılarının intizamsızlığı önəmli yer tuturdu. Beləliklə, ermənilərin əks-hücumları qarşısında təsadüfi geri çəkilməyə başladı. Beləliklə, azərbaycanlı qüvvələr geri çəkilməyə başladılar.
Azərbaycan ordusunun qərbdən hücuma keçməsi ilə birlikdə, Naxçıvan qüvvələri də qərbdən zəngəzura hücuma keçdi. Xəlil bəyin komandanlıq etdiyi dəstələr Sisiana doğru irəliləməkdə idi. Eyni zamanda Osmanlı zabitinin komandanlıq etdiyi bir başqa dəstə də Ordubaddan Zəngəzurun azərbaycanlı kəndlərini qorumaq üçün hücuma keçdi. Ordubad və Əlincəçay bölmələrinin eyni zamanlı hücumuna məruz qalan erməni hərbi birləşmələri vVərməziyar və Ələkli kəndlərindən qovuldular. Sisian istiqamətindəki döyüşlər Əngələvit kəndi ətrafında baş verdi. Xəlil bəy 3 kəndi ələ keçirməyi bacardı. Lakin şərqdə Azərbaycan ordusunun uğursuzluqla üzləşməsinə görə Naxçıvandan hücum edən dəstələr də Zəngəzuru tərk etməyə məcbur oldular.
Noyabrın ortalarında britaniyalı Ser Oliver Vardrop və amerikalı polkovnik Ceyms rey dərhal döyüşləri sonlandırmağı tələb etdi. 20 noyabr 1919-cu ildə Tiflisdə danışıqlar başladı və 23 noyabr tarixində Ermənistanın baş naziri Xatisyan və Azərbaycanın baş naziri Yusifbəyli razılaşma imzaladılar.
Sazişin imzalanmasına baxmayaraq döyüşlər dayanmamışdı. Xəlil bəy davamlı olaraq Dərələyəzə hücumlar təşkil etməkdə idi. Onun Osmanlının XI Ordusu tərəfindən silah-sursatla təmin edilməsinə baxmayaraq, bu hücumlar uğursuzluqla nəticələndi. Eyni zamanda Zəngəzurdakı erməni ordusu komandanı Qaregin Njde qüvvələrini Geğadzor vadisinə cəmləşdirərək Tatev ilə Qafan arasındakı əlaqəni kəsdi. O, buradan regionda sağ qalmağı bacarmış azərbaycanlı kəndlərinə yeni hücum etməyə hazırlaşırdı.
1 dekabrda ermənilərin hücumları başladı. Yerli azərbaycanlılar Dərəbaz, Tatev və Genvaz dəstələrinin hücumları qarşısında 3 gün inadlı müqavimət göstərdilər və hətta Qafan taborunu mühasirəyə almaqlarına da az qalmışdı. Lakin hücumun dördüncü günündə erməni dəstələri azərbaycanlıların əsas mövqelərini keçə bildilər və artilleriyanın yardımı ilə Şəhərcik məntəqəsini də ələ keçirdilər. 7 dekabr tarixində bölgədəki son azərbaycanlı kəndi olan Acıbacı yağmalandı və yandırıldı. Daşnak liderlərinin etnik təmizləməsinin davam etməsi nəticəsində azərbaycanlı əhali dağlıq bölgəyə gizlənməyə, ya Naxçıvana, ya da Həkəri çayı boyuna qaçdılar. Atnur arxiv materiallarına əsasən bildirir ki, Şabadan, Pirdov, Atqız və Oxçu kəndlərinin əhalisindən yalnız 261 nəfər sağ qalmışdı və Ordubada sığınmışdı.
Ermənilərin bu cür davranışları Azərbaycan tərəfinin etirazlarına səbəb oldu. Xosrov bəy Sultanov hökumətə yenidən silaha əl atmağa çağırış etdi və bildirdi ki, erməni nizami ordusu təkcə bir bölgədə pulemyotlardan istifadə edərək 9 kənddə 400 evi dağıtmışdır. Azərbaycanın xarici işlər naziri Cəfərov bu informasiyanı müttəfiq komandanlığına göndərdiyi etiraza da daxil etdi. Yusifbəyli müttəfiqlərin komissarlarından Haskellə, Vardrop və Gürcüstan xarici işlər naziri Gegeçkoriyə yazmışdı ki, ermənilərdə olan ağır silahların müsadirə edilməyəcəyi və sülhə əməl etməyə məcbur edilməyəcəkləri halda Azərbaycan hücuma keçəcəkdir.
Müttəfiqlərin Ali komissarı Uilyam Haskell 3 dekabrda yenidən Zaqafqaziyaya geri döndü və polkovnik Reyi Zəngəzur böhranını həll etməkdə uğursuz olmaqda ittiham etdi. O, həmçinin Şərur-Naxçıvan bölgəsində ABŞ general-qubernatorluğu layihəsinin həyata keçirilməməsinə görə narazı idi. O, bu layihənin həyata keçirilməməsinin baiskarı kimi Azərbaycanı və Xəlil bəyi ittiham edirdi. İstanbulda olan admiral Mark Bristol Haskellə bildirmişdi ki, Rey və Tiflisdəki digər amerikalılar təbliğat ilə həqiqəti bir-birindən ayırd edə bilmirlər. Beləliklə, Bristola görə, onlar (yəni Rey və başqa amerikalılar) inanırdılar ki, həqiqətən də Azərbaycan Qarabağ-Zəngəzur-Naxçıvan "körpüsü" yaratmağa çalışmaqdadırlar. Bristolun sözləri Haskelə təsir edib-etməməsindən asılı olmayaraq, onun Rey ilə münasibətləri o qədər gərginləşdi ki, sonuncu Haskell qayıtdıqdan bir həftə sonra istefa verdi.
Azərbaycanın Zəngəzur ilə bağlı etirazlarından sonra Haskell söz verdi ki, o, ermənilərin nizami ordusunu təftiş etmək üçün müfəttişlər göndərəcəkdir. O, həmçinin erməni hökumətinə məsləhət gördü ki, Zəngəzura göndərilən hər hansı hərbi sursat və ya şəxsi heyəti geri çağırsın. O, əlavə etdi ki, əgər erməni hökumətinin Zəngəzurdakı işlərə qarışması ilə bağlı şübhələr özünü doğrultsa bu Ermənistanın gələcəyinə ağır təsir edəcəkdir. Xatisyan yenidən zəngəzurda nizami ordularının olmasını və hərbi əməliyyat həyata keçirmələrini inkar etdi. O, əlavə etdi ki, əgər bu şübhələr təstiqlənərsə o, bu işə qarışan dövltə rəsmilərini cəzalandıracağına söz verir. Eyni zamanda o, Dərələyəzdəki yerli azərbaycanlı silahlıalra qarşı nizami ordu göndərildiyini qəbul edirdi. Ümumilikdə o, Azərbaycanl Zəngəzuru ələ keçirməyə çalışmaqda ittiham edirdi.
Haskell və Vardropu sakitləşdirmək üçün erməni hökuməti Arsen Şahmazyanı dekabrda geri çağırdı və onun hərbi səlahiyyətlərini general Kazarova, mülki səlahiyyətlərini isə Sergey Məlik-Yolçuyana verdi. Hətta Kazarova Azərbaycan ittihamlarının doğruluğunu müəyyən etmək və əgər varsa, qanunu pozanları cəzalandırmaq da tapşırıldı. Lakin hətta Xatisyan bu direktivləri Müttəfiq komandanlığına çatdırıb və Zəngəzurda nizami qoşunların olmasını inkar etməkdə davam etdiyi bir vaxtda belə erməni komandiri Dronun başçılığı ilə 400 piyada, 300 süvari, 2 top və 30 pulemyotdan ibarət ekspedisiya dəstəsi təkcə Zəngəzurda erməni hakimiyyətini möhkəmləndirmək deyil, həm də Dağlıq Qarabağın “azad edilməsi” və Ermənistanın tərkibinə daxil edilməsi məqsədi ilə bölgəyə göndərildi.
Ermənistan-Azərbaycan Sülh Konfransı
Zəngəzur üzərində gərginliyin artmasına görə Ermənistanın baş və xarici işlər naziri Xatistan Azərbaycanın xarici işlər naziri Məmməd Yusif Cəfərova yazdığı məktubda sülh konfransı keçirilməsini təklif etdi. O, Gürcüstan ilə Ermənistan arasında buna bənzər kofnransın uğurlu olmasını nümunə kimi göstərir və sərhəd şəhərlərindən birində (ya Azərbaycanın Qazax, ya da Ermənistanın Dilican və ya Qarakilsə şəhərlərində) konfransın təşkil edilməsini təklif edirdi. Konfransda qaçqınlar məsələsi, müvəqqəti sərhədlərin demarkasıyası, transit razılaşmaları və s. məsələlərin müzakirə edilməsi qeyd edilmişdi. Oktyabrın 26-da Azərbaycan tərəfi Xatisyanın təklifini bu şərtlə qəbul etdi ki, konfransın məqsədi ərazi mübahisələrinin yekun həlli olsun, həmçinin konfransın keçirilməsi üçün daha münasib yer kimi Bakını irəli sürdü. Erməni tərəfinin əvvəllər Bakıdan imtina etməsinə baxmayaraq, Xatisyan dərhal Cəfərova erməni nümayəndələr Tiqran Bekzadyan, Martiros Arutyunyan və Vaan Papazyanın noyabrın 20-də Bakıya gələcəklərini bildirdi.
Lakin Zəngəzur üstündə toqquşmaların artmasına görə konfransın tarixi 26 noyabra ertələndi və ancaq 14 dekabrda başlaya bildi. 14 dekabra qədər ertələnməsinin səbəbi Müsavat Partiyasının özünün 2-11 dekabr aralığında konqres keçirməsi idi. Qurultayda Məhəmməd Əmin Rəsulzadə Qafqaz Konfederasiyası ideyasını irəli sürərək, bunun təkcə iqtisadi və siyasi fayda gətirməyəcəyini, həm də daha böyük Azərbaycan türk dövlətinin yaradılmasına şərait yaradacağını qeyd etdi.
Birinci plenar iclasa Məmməd Yusif Cəfərov sədrlik etdi və o, ikitərəfli danışıqlarda əldə edilən təvazökar uğurlardan, xüsusən də Tiflisdə əldə olunan son barışıqdan məmnunluğunu ifadə etdi. Parlamentin üzvü Fətəli Xan Xoyski əlavə edib ki, Qafqaz xalqlarının yalnız sıx əməkdaşlığı onları dağıdıcı etnik çəkişmələrdən və daxili təlatümlərdən xilas edə bilər. Erməni tərəfdən Martiros Arutyunyan Tiqran Bekzadyan və Arqutinski-Dolqoruki ilə birlikdə “azad Azərbaycan xalqı”nı alqışlayaraq, xalqlarının yalnız sülh və azad yaşamaq istədiyini bildirdi. Ermənistan nümayəndə heyəti bəyan etdi ki, bir respublikanın azadlığı digərlərinin azadlığı olmadan mümkün deyil.
Bununla belə, bütün nikbinliyə baxmayaraq, konfrans üç qapalı iclasda natamam gündəmdən başqa bir şeylə nəticələnmədi. Artıq ilk qapalı görüşdə məlum oldu ki, hər iki tərəfin mövqeyi dəyişməyib. Sərhədlərin və Qafqaz Konfederasiyası ilə bağlı yekun danışıqlar nəticəsiz qalıb və tərəflər dekabrın 21-də ikinci plenar iclas keçirmək barədə razılığa gəldilər. Lakin bu da uğurlu olmadı. Erməni tərəfi tərəflərin öz hökumətləri ilə məsləhətləşmələri üçün fasilə verməyi və daha sonra konfederasiyanın müzakirəsi üçün paralel Transqafqaz görüşü və daha konkret məsələlərin müzakirəsi üçün ikitərəfli görüşlərin keçirilməsi ilə Tiflisdə yenidən toplaşmağı təklif etdi. Nə biri, nə də digəri heç vaxt həyata keçirilməyib. Konfransa verilən fasilə həm də onun sonu oldu.
Sülh konfransı zamanı da döyüşlər və etnik təmizləmə dayanmadı. Şərur-Naxçıvanın Ordubad yaxınlığındakı ermənilərin məskunlaşdığı hissəsində dekabrın 17-18-də Zəngəzurlu qaçqınlar da daxil olmaqla müsəlman izdihamı ermənilərin Aşağı Akulis kəndinə hücum edərək erməniləri öldürdü, digərlərini isə Yuxarı Akulisə qaçmağa məcbur etdi. Ordubadın komendantı ovə Osmanlı ordusu kapitanı olan Ədib bəy burada Osmanlı hücumundan etibarən qalmışdı və erməniləri sakitləşdirməyə çalışırdı. O, ermənilərə bildirmişdi ki, əgər vəziyyət daha da pisləşərsə o sərhədin o biri tərəfindəki Bəyaziddən nizami Osmanlı ordusu çağıracaq və onların köməkliyi ilə ermənilər rahat şəkildə İrana göndəriləcəklər və ya Akulis müdafiə ediləcək. 24 apreldə müsəlmanlardan ibarət silahlı dəstə Yuxarı Akulis kəndinə yaxınlaşdı və ermənilər komendant Ədib bəydən, eyni zamanda da Ordubadın komissarı Abbasqulu bəy Tahirovdan yardım istədilər. Tahirov və şiə şeyxi Akulisə gələrək müsəlman izdihamı sakitləşdirməyə çalışsa da, hər ikisi uğursuz oldu. Kəndin ətrafında hərəkətlənmə başladıqdan sonra onlar ermənilərə Akulisin yanı ilə axan çayın ətrafındakı kiçik müsəlman məhəlləsində yerləşmələri təklif edildi. Ermənilərin müsəlman izdiham tərəfindən yağmalanması gedərkən Tahirov Ordubada geri döndü. Başqa kəndə gedən emrənilər yolda da hücumlara məruz qaldılar.
Akulis hadisələri Ermənistan cəmiyyətində rezonans doğurdu və erməni jurnalistlərin Azərbaycan hakimiyyətinin siyasətinin tənqidinə səbəb oldu.
Təxminən bir aya yaxın idi ki, Azərbaycan tərəfi hücumla bağlı heç nə bilmədiyini bildirirdi. Qırğın bir sıra mənbələr tərəfindən təsdiqləndikdən sonra xarici işlər naziri Xan Xoyski yerli hakimiyyət orqanlarının onu yatırmaq cəhdlərinə baxmayaraq, iğtişaşların baş verə biləcəyini etiraf etdi. Yanvarın 21-də o, söz verdi ki, araşdırma aparılacaq və erməni tərəfinin iddiaları təsdiqlənərsə, bütün günahkar məmurlar cəzalandırılacaq və oğurlanmış şəxslərin qaytarılması üçün hər şey ediləcək. Lakin Zəngəzurdakı münaqişə və Naxçıvandakı ağır siyasi vəziyyət səbəbindən Azərbaycan müdaxilə edə bilmədi. Eyni zamanda, Fətəli xan Xoyski problemlərin mənbəyini ermənilərin Zəngəzurda törətdikləri vəhşiliklərdə gördüyünü bildirmişdi. Belə ermənilərin vəhşilikləri nəticəsində Naxçıvana çoxlu qaçqın müsəlman gəlmişdi.
Bu zaman Qaregin Njde tərəfindən Zəngəzurda etnik Azərbaycan türklərinə qarşı həyata keçirilən etnik təmizləmə davam etməkdə idi. 19 yanvar tarixində Njdenin döyüşçüləri 20 kəndi ələ keçirdilər. Eyni tarixdə general Kazarovun dəstəsi Gorus ilə Həkri çayı vadisi arasındakı əsas yolu ələ keçirdi. Buna cavab olaraq Fətəli xan Xoyski bütün bu olanlara cavab olaraq etirazında hücumun ilk günündə Zəngəzurun ilk günündə 9 azərbaycanlı kəndinin dağıdıldığını, razılaşmadan sonra isə daha 40 kəndin xaraba edildiyini bildirir və bu hücumlarda nizami erməni qoşununun iştirak etdiyini yenidən irəli sürürdü. Buna cavab olaraq erməni hökuməti onlarda belə bir məlumatın olmadığı cavabını verib əlavə məlumat istədilər. Erməni hökuməti eyni zamanda məsələni araşdıracağını və təqsirkarları cəzalandıracağını da bildirmişdi.
1920-ci ilin mart-aprel aylarında müharibə
Avqust razılaşmasından sonra Qarabağda vəziyyət
Qarabağda vəziyyət 1919-cu ilin avqustunda Azərbaycanın hakimiyyətinin formalaşdırılmasından sonra da gərgin olaraq qalmağa davam edirdi. Bölgədəki erməni qüvvələri antiazərbaycan üsyanları çıxarmağa çalışmaqda idi. Eyni zamanda Azərbaycan hökumətindəki militaristlər və millətçilər Xosrov bəy Sultanov və Azərbaycan ordusuna tam olaraq bölgəyə daxil olmaq, oranı əsaslı şəkildə ölkəyə birləşdirilməsi üçün baş nazir Yusifbəyliyə təzyiq göstərirdilər. Ermənilər azərbaycanlıların bölgədə hərbi istehkamlar quraşdırmasına etiraz edirdilər. Həmçinin Xosrov bəy erməniləri cəlb edərək onların əli ilə yerli ermənilərin silahlarını almaqda idi.
1919-cu ilin avqustundakı razılaşmadan sonra Şuşa ermənilərinin liderlərindən bir çoxu xaricə getdi. Onlar orada müdafiə komitələri quraraq ermənilərin öz silahlarını Xosrov bəyin adamlarına satmasına qarşı mübarizə aparmağa və sursatların qorunmasının təmin edilməsinə çalışdılar. Hər bir halda, Qarabağ erməniləri arasında Azərbaycan ilə münasibətlərə yanaşmada konsensus yox idi. Şuşanın silahsız şəhər əhalisi, sahibkarları və ziyalıları Azərbaycan hakimiyyətinin dolayı olaraq qaldığı Dizaqdan, Vərəndədən və Xaçından olan kəndli soydaşlarından fərqli olaraq vəziyyətə baxırdılar. Eyni zamanda daşnaklar, bolşevik olmayan sosial-demokratlar və bəzi SR-lər Ermənistana birləşməyin tərəfdarı olduqları halda, bolşeviklər, SR-lərin əksəriyyəti, xalqçılar, o cümlədən tacirlər və ziyalılar bölgənin Zaqafqaziyanın şərqi ilə olan iqtisadi əlaqələrini əsas götürməkdə idilər.
Zəngəzur böhranı fonunda, 23 oktyabr tarixində özünümüdafiə komitəsi İrəvana nümayəndələr göndərərək Qarabağa bir neçə ziyalı və zabitin göndərilməsini. İstəklərdən biri də Azərbaycanın avqust razılaşmasını pozaraq Qarabağın dağlıq hissəsində birbaşa öz hakimiyyətini qurmaq üçün cəhd edəcəyi halda 6 aylıq maliyyələşmənin həyata keçirilməsini idi. Daşnaksutyun partiyası üzvlərinin Erməni hökumətini və partiya bürosunu Qarabağın Ermənistana birləşdirilməsini təmin edə bilmədiklərinə görə tənqidləri davam etməkdə idi. Buna görə yeni partiya bürosu partiyanın ABŞ qanadının üzvü, əslən qarabağlı Arsen Mikaelyanı daşnak Aparaj Qarabağın Mərkəzi Komitəsi ilə əməkdaşlıq etməyə göndərdilər. Eyni zamanda Ermənistan müdafiə naziri də polkovnik-leytenant Zaxar Mesyanı da Mikaelyan ilə birlikdə göndərdi. Onların hər ikisi dekabr ayında Cavanşir qəzası ərazisinə gəldilər və 3 yanvar 1920-ci ildə Qızılobada Dronun nümayəndələri ilə görüşdülər. Bu nümayəndə Zəngəzurdan buraya gəlmişdi. Lakin bundan qısa müddət sonra Aparaj Komitəsi və Miakelyan arasında mübahisə yarandı. Daşnaksutyun partiyasının mərkəzi qurumunun müdaxilə mübahisələr ləğv edildi və bütün Qarabağdakı partiya orqanları Mikaelyana tabe etdirildi.
Artıq ləğv edilmiş özünümüdafiə komitələrinin köhnə rəhbərləri olan Asatur Avetisyan, Xaçik Melkumyan və Aslan Şahnəzəryan Mikaelyanın nümayəndələri olaraq Vərəndə və Dizaqda fəaliyyət göstərməyi qəbul etdilər. Onların tapşırığı hər bir kənddə özünü müdafiə birliyi yaratmaq, silahların satışını durdurmaq, sursatı qorumaq və Xosrov bəyin agentlərini üzə çıxarmaq idi. Miaelyan və Mesyan eyni zamanda Qarabağın ermənilər yaşayan bölgələrinə rəhbərlər də təyin edib, Qarabağın 5 məntəqəsi ilə Zəngəzur arasında çapar rabitəsi formalaşdırdılar. Həmçinin "xəyanətkar" hesab edilən şəxsləri də cəzalandırmaq üçün orqan yaradılmışdı.
Yanvar ayının sonunda Dəli Kazarın ermənilərdən ibarət dəstəsi Qarabağa gəlib üsyanın hazırlıqlarında mərkəzi fiqurlardan birinə çevrildi. Fevral boyunca Dəli Kazar, Zaxar Mesyan və Dro tərəfindən göndərilmiş kapitan Ter-Martirosyan erməni gəncləri cəlb edərək onlara təlimlər keçib, hərbi yürüşlər təşkil etdilər. Eyni zamanda kiçik miqdarda silahlar Zəngəzurdan gətirilərək onlara verildi.
Azərbaycan tərəfi də sakit durmamışdı. Yanvarın əvvəllərində özünün erməni casuslarından Mesyan ilə Mikaelyanın Qarabağa gəlişini öyrənən Xosrov bəy kənd yerlərindəki erməni liderlərdən qarşıdurmanı önləməklərini tələb etdi. 19 yanvarda o, ermənilərdən Azərbaycan ilə Qarabağ arasındakı iqtisadi əlaqələrin toxunulmaz olduğunun qəbul edilməsini də tələb etdi. Eyni zamanda Xankəndindəki erməni qarnizonu gücləndirildi, Tərtər çayı boyunca yerləşən erməni kəndlərində ordu birlikləri yerləşdirildi, Gorusa tərəf 3 top göndərildi. Hazırlıqlarda keçmiş Osmanlı sərkərdəsi Xəlil Paşa iştirak edirdi, o, Azərbaycanda türk nüfuzunu gücləndirmək, xüsusən də hərbi nazir Səməd bəy Mehmandarovun daha çox türkyönlü sərkərdəyə keçməsi üçün əlindən gələni edirdi. Xəlil Paşanın özü şəxsən Cəbrayıl qəzasında azərbaycanlı silahlı dəstələrin təliminə rəhbərlik etmişdi. Xəlil Paşa, Teymur bəy Novruzov kimi hərbçilər tez-tez Şuşaya gəlib-getməkdə idilər. Bundan əlavə, fevralın 8-də Zəngəzur vasitəsilə İrəvana Qafqaz İslam Ordusunun keçmiş komandanı Nuri Paşanın Sultanovu ziyarət etməsi barədə məlumat gəldi. Bu, Azərbaycan və Ermənistan hökumətləri və onlarla müttəfiqlərin Tiflisdəki nümayəndələri arasında növbəti etiraz, ittiham və təkzib mübadiləsinə səbəb oldu.
Hər iki tərəfin müharibəyə hazırlaşması xüsusən Şuşadakı 15 minlik erməni əhalinin narahat olmasına səbəb olmuşdu. Onlar hər iki tərəfi Avqust razılaşmasına əməl etməyə çağırırdı. Daşnak partiyasının Şuşa bölməsinin rəhbəri Mikaelyandan Dəli Kazarı və digər bütün "dəliləri" bölgədən təmizləməsini istəmişdi. Ermənilərin partiyalararası bürosu Mikaelyandan əgər üsyan başlatmaq istəyirsə bölgəni tərk etmələrini istədilər. Bu büroya Qarabağ ermənisi daşnaklar, bolşeviklər və SR-lər daxil idi. Bolşeviklər Azərbaycanın yaxın bir zamanda bolşevikləşəcəyini, buna görə də üsyanın mənasız olduğunu bildirirdilər. Lakin bu və ya Şuşa ziyalılarının üsyanı önləmək üçün həyata keçirdikləri digər bütün amillər uğursuzluqla nəticələndi.Bütün bunlar baş verərkən Cavanşir, Xaçın, Dizaq və Vərəndədə erməni gənclərinin təlimləri davam etməkdə idi. Erməni nümayəndələri Azərbaycan bölmələrinin arasında sıvışaraq Zəngəzurdakı komissar Sergey Məlik-Yelçyan, Dro və general Kazarov ilə daimi əlaqə saxlayırdılar. Əslən qarabağlı Məlik-Yelçyan və Dro Qarabağın zorla ilhaq edilməsinə qarşı deyildilər. Lakin soyuq hava şəraitinə və təminatın zəifləməsinə görə Zəngəzur dəstəsi müvəqqəti olaraq tərxis edildi və Dro İrəvana getdi. O, martın sonuna qədər burada qalacaq və Qarabağdakı vəziyyəti müşayiət edəcəkdi. Ermənistan hökumətində isə Hərb naziri Nəzərbəyov Qarabağın Ermənistana birləşdirilməsinin tərəfdarı idi. Martın əvvəlində isə baş nazir Xatisiyan bildirdi ki, Qarabağdakı məsələlər özünümüdafiə mövqesindən o tərəfdə getməyəcəkdir.
Qarabağda iki xalq arasında gərginlik də böyüməyə davam etməkdə idi. Xosrov bəy Şuşa erməniləri üzərinə təzyiqi daha da artırmaqda və Azərbaycana müqavimət göstərmənin mənasızlığını göstərməyə çalışmaqda idi. Ağdam-Şuşa yolunda ermənilərə tez-tez hücumlar edilir, onlar soyulur və döyülürdülər. Hətta bəziləri öldürülürdü. Bu əsnada Xankəndi də bir hadisə baş verdi. Belə ki ilk öncə bir azərbaycanlı hərbçi yoxa çıxdı və bir müddət sonra kimliyi müəyyən edilə bilinməyən bir cəsəd ortaya çıxdı. Bu şəhərdəki ermənilərin kütləvi cəzalandırılmasına yol açdı. Erməni Xarici İşlər Nazirliyinin bu hadisə ilə bağlı etiraz notasına cavabında Fətəli xan Xoyski hadisələrin şişirdildiyini bildirmişdi:
Azərbaycan hərbi birləşmələri tərəfindən guya 400 mülki erməninin səbəbsiz yerə döyülməsi, evlərinin dağıdılması, Ağdam-Şuşa yolunun ermənilərin üzünə bağlanması və ermənilərin iqtisadi boykot edilməsi ilə bağlı verdiyiniz məlumatlara gəlincə, qeyd etməyi zəruri hesab edirəm ki, bu məlumatların hamısı yalandır. Reallıqda belə oldu: fevralın 21-də Xankəndi yaxınlığında öldürülmüş və eybəcər hala salınmış bir müsəlman meşədə tapıldı, Xankəndidə yerləşən alayın əsgərləri onun itkin düşmüş yoldaşları olduğunu müəyyən etdilər. Bu əsasda fevralın 22-də qətlə yetirilən şəxsin yoldaşları və Zəngəzur qaçqınları tərəfindən törədilmiş xırda həddi aşmalar baş vermiş, Xankəndidə 2, Ağdamda 3, Xocalıda 3 erməni qətlə yetirilmişdir. General-qubernatorun fövqəladə tədbirləri ilə dərhal asayiş bərpa edilib və cinayəti törədən 4 nəfər saxlanılıb, onlar həbsxanada saxlanılır və məhkəmədə layiqli cəzalarını alacaqlar.
Xankəndidəki hadisədən hətta 4 gün əvvəl Xosrov bəy Siltanov Erməni Milli Şurasına müraciət edəərk onlardan özlərinin növbəti konqreslərini keçirmələrini istədi. Xosrov bəy ermənilərin Qarabağın Azərbaycana tam olaraq birləşdirilməsini, Zəngəzur və Basarkeçərdən gələ biləcək müdaxiləyə qarşı qoruna bilmək üçün Hadrut, Marquşavan və Kirs kəndlərin Azərbaycan ordusunun yerləşdirilməsini müzakirə edilməsini istəyirdi. 28 fevral tarixində ermənilər Şuşada özlərinin VIII konreslərini keçirməyə başladılar. Eyni zamanda Şuşada bolşeviklərin və SR-lərin konqresdə dominantlıq etmələrindən narahat olan Mikaelyan Şuşakənddə başqa bir konres keçiriləcəyini elan etdi. Şuşa, Dizaqın nümayəndələri, Xaçın, Gülüstan və Cavanşirin bəzi nümayəndələri Şuşadakı konqresə toplandılar. Beləliklə, Qarabağ erməniləri parçalanmış vəziyyətə düşdülər. Növbəti iki gün ərzində hər iki konrqres qarşı tərəfdəki nümayəndələri özünə cəlb etməyə çalışsa da, heç bir uğur əldə edilə bilmədi.
Nümayəndələrin əksəriyyəti Şuşadakı konresə getmişdilər. Bu konresdə də üstünlük partiyalararası büro və bolşevik Aleksandr Tsaturyan, Dr. Sarkis Ambartsumtan tərəfindən edilməkdə idi. Onlar aydın şəkildə bildirdilər ki, müəyyən şərtlər altında Azərbaycanın şərtlərini qəbul etməyə hazırdılar. Həmçinin özünü Qarabağ ermənilərinin VIII konresi adlandıran Şuşakənddəki konresdə isə Azərbaycan Avqust razılaşmasını pozmaqda ittiham edildi və “Azərbaycanın istənilən təcavüzünə qarşı çıxılacağı” elan edildi.
Şuşa və Şuşakənd konreslərindən sonra Qarabağda vəziyyət getdikcə pisləşməyə davam etdi. Xosrov bəy ermənilərə xüsusi icazə olmadan Şuşanı tərk etməyi qadağan etdi. O, erməni məhəllərinə onları müşayiət etmək üçün azərbaycanlı zabitlər yerləşdirdi və Çar Rusiyası ordusunda xidmət etmiş erməniləri qeydiyyata almağa başladı. O, bu zabitlərin kənd yerlərində gedən üsyan hazırlıqlarına qatılmasını önləməyə çalışırdı. Erməni-daşnak qaynaqlarının bildirdiyinə görə, 11 və 12 mart tarixlərində Bakıdan Qarabağa və Cəbrayıla 90 vaqon silah-ursat, döyüşçü gətirilmişdi. Eyni zamanda Xəlil Paşa azərbaycanlı silahlılara təlim keçməyə də davam edirdi. Yexlax-Şuşa yolu ermənilər üçün təhlükəli hal almağa başlamışdı vı Şuşadakı varlı ermənilər kəndlərdə təhlükəsiz yer tapa bilmək üçün şəhəri tərk etmişdilər.
Ermənilər də üsyana sürətlə hazırlaşmaqda idilər. Dəli Kazar və Mesyan tərəfindən cəsatələndirilən Mikaeltan üsyanın hazırlıqlarını davam etdirməkdə idi. O, bu məqsəd üçün Zəngəzurdan 3 pulemyot və 50 min güllə də qəbul etmişdi. Mikaelyan, Dəli Kazar və Mesyan tərəfindən hazırlanan üsyan planına şuşalı erməni zabit Hovakim Stepanyan tərəfindən müəyyən dəyişikliklər də edildi. 10 və 12 mart tarixlərində Mikaelyan artıq Zəngəzura üsyanın 17 mart gecəsi başlayacağı məlumatını bildirdi. Lakin Məlik-Yelçyan və general Kazarov Dronun hələ bölgədə olmadığına, həmçinin Njdenin Ordubada hücumu da həmin günə planlandığına görə üsyanı gecikdirməyi məsləhət gördülər. Buna görə də, Mikaeltan üsyanı azərbaycanlıların Novruz bayramını qeyd edəcəyi 22-23 marta qədər yubatmağa qərar verdi.
Njdenin Zəngəzur qüvvələrinin 19 mart gecəsi Ordubada hücum etməsi ilə birlikdə, erməni silahlı qüvvələri Vedibasara və Naxçıvana böyük qüvvələrlə müxtəlif istiqamətlərdən hücuma keçdilər. Ordubad istiqamətindən olan erməni hücümunda 800 süngü, 1 top və xeyli ayda pulemyot, Civə kındi istiqamətindəki hücumda 300 süngü, 4 pulemyot və 2 top, Böyük Vedi istiqamətində 600 süngü, 6 pulemyot, iki top və 4 dağ topu, Ahura kəndi istiqamətində 150 süngüdən istifadə edilməkdə idi. İlkin üstünlüyə və Ordubad ilə Culfa arasındakı Aza kəndinin ələ keçirilməsinə baxmayaraq, sonda ermənilər Azərbaycan qüvvələri tərəfindən məğlub edildilər. Abbasqulu bəy Şadlınski tərəfindən rəhbərlik edilən vedililər də Böyük Vedi ərazisində mühüm strateji yerləri ələ keçirməyi bacardılar. Ordubad ətrafında gedən döyüşlərdə hər iki tərəf ağır itki verdi. Ermənilərin burada verdiyi itki 200 canlı və 7 pulmeyotdan ibarət idi. Hər bir halda, ermənilər burada da məğlub edildilər. Ordubada olan hücuma rəhbərlik edən Qarejin Njde heç bir zaman Akulis kəndini ələ keçirməyi bacarmadı. Erməni hücumu zamanı Xəlil bəy ilə razılığa uyğun olaraq kapitan Mühiddin bəyin rəhbərlik etdiyi Zəngibasar silahlıları İğdıra hücum etsələr də, nəticə əldə edə bilmədilər.
Qarabağ üsyanı
Üsyan bir çox istiqamətdə gecə hücumları ilə başladı. Güclü duman şəraitində üsyançılar Dizaqdan Cavanşirə qədər uzanan yerlərdə mühüm strateji yerləri ələ keçirməyi bacardılar. Dəli Kazar Əsgərandakı azərbaycanlı qarnizonunu silahsızlandırdı və ətrafdakı bir çox keçid və təpəlikləri ələ keçirməyi bacardı. O, Ağdan ilə olan kommunikasiyanın kəsilməsinə də nail oldu. Kapitan Ter-Martirosyan asanlıqla Cavanşir birliyini Marquşavana və Tərtərçayı sahilinı hücumunu təmni etsə də, Ağdama diversiya məqsədli hücum həyata keçirə bilmədi. Cənub-şərq cəbhəsində Vərəndə və Dizaq silahlıları Qarabağ düzənliyinin üzərindəki bir neçə yüksəkliyi ələ keçirdilər. Eyni zamanda Stepanyan və Sasuntsi Manuk Müsəlmanlar (Zəngəzur qəzasnda Gorus və Qarabağ arasında xəritədə göstərilməyən bir kənd) kəndindəki azərbaycanlı postlarını ələ keçirdilər. Onlar burada 2 top, 25 min müxtəlif təyinatlı silah-sursat ələ keçirdilər. Ələ keçirilənlər içərisində müxtəlif hərbi sənədlər və bölgədəki qərərgahların mərkəzlərinin xəritəsi də var idi. Əməliyyat ilə Korindzor vasitəsiylə Zəngəzura gedən yol açılmış oldu.
Perimetr boyunca üsyançıların uğur qazanmasına baxmayaraq, mərkəzdəki toqquşmalarda üsyançılar ciddi uğursuzluğa uğradılar. Polkovnik Mesyan Xankəndini 400 nəfərlik qüvvə ilə mühasirəyə aldıqdan sonra əməliyyatın davam etdirilməsini Aleksan-dayı Balasyana və leytenant Lalayana həbalə edir. Daşnaksutyun partiyasının sənədlərinə görə, gözlənildiyi kimi Xankəndindəki azərbaycanlı qüvvələr gözlənilmədən yaxalandıqları üçün təslim olmağa qərar verirlər. Lakin Azərbaycan qarnizonu təslim olarkən gözlənilmədən Aleksan-dayı onlara doğru atəş açır və azərbaycanlılar döyüşməyə başlayırlar. Bu səhv Aleksan-daya və Lalayana həyatları bahasına başa gəlir və döyüşdən sonra üsyançılae geri çəkilməyə məcbur olurlar. Üsyançıların planlarında əsas yer tutan Xankəndini ələ keçirməkdəki uğursuzluğa görə Şuşanın da taleyi həll edilmiş olur. Planlandığı kimi Vərəndə polisi 22 mart tarixində Xosrov bəyi guya Novruz bayramına görə təbrik etməyə və maaşları almağa görə Şuşaya gəldi. Eyni zamanda 100 nəfər silahlı şəxs Nerse Azbekyanın rəhbərliyində gizli şəkildə şəhərdəki Azərbaycan qarnizonunu tərkisilah etmək üçün şəhərə daxil oldu. Lakin vərəndəlilər bütün gecə boyunca əyyaşlıqla məşğul olduqları üçün onlara tapşırılan mövqelərə yerləşmədilər. Buna görə də vərəndəlilərlə əlaqə qura bilməyən Azbekyanın dəstəsi uzaqdan qaladakı azərbaycanlı hərbçilərə atəş açdı. Yuxudan ayılan azərbaycanlılar silahlandılar. Yalnız bundan sonra vərəndəli silahlılar erməni evlərində olan azərbaycanlı zabitləri əsir götürməyə başladılar. Şəfəq vaxtına qədər hər iki tərəfdə qarışıqlıq hökm sürməkdə idi. Bu zaman azərbaycanlılar Xankəndinə edilən hücum və ermənilərin məğlub edilməsi barədə məlumat aldılar. Bundan ilhamlanan azərbaycanlı hərbçilər Şuşanın ermənilər yaşayan məhəlləsinə hücuma başladılar. Ağdamdan olan general Novruzov bildirirdi ki, ermənilər dağlardan Şuşanı bombardman edirdilər və kommunikasiya vasitələri bu zaman kəsilmişdi. Azərbaycanlıların hücumu Şuşa ermənilərini qəfil yaxaladı. Ermənilərin cəzalandırılması başladı. Ölənlər arasında Yepiskop Vahan, polis rəisi Avetis Ter-Quqasyan, bolşevik Aleksandr Tsaturyan və bir çox başqa intelektuallar da var idi.
Şuşa və Xankəndiyə edilən hücumların dəf edilməsinə baxmayaraq, hər iki yaşayış məntəqəsi ətraf dünyadan təcrid edilmiş vəziyyətdə qaldı, Azərbaycanın digər hissələri ilə heç bir əlaqə mövcud deyildi.
Qarabağ hadisələri İrəvan və Bakı arasında da qarşılıqlı gərginliyə yol açdı. Azərbaycan tərəfi erməniləri Azərbaycanın milli bayramında gözlənilməz və xəyanətkar hücum etməkdə ittiham edirdi. Parlament hökumətdən dərhal Qarabağdakı üsyanı yatırmağı tələb edirdi. Digər tərəfdən erməni mətbuatı və erməni hökuməti Azərbaycanı Avqust razılaşmasını pozmaqda ittiham edirdi. Onlar bu barədə Müttəfiq Ali Komandanlığına da şikayət etmişdilər. Xatisov bu barədə yazmış olduğu şikayətdə Azərbaycanı Avqust razılaşmasını pozmaqda, ermənilərə qarşı zorakılıq və silahsızlandırmadan şikayət edir, Azərbaycan tərəfini Gənc Türk rəhbərliyi ilə əməkdaşlıq etməkdə, "Erməni Qarabağ"ına son qoymağa çalışmaqda ittiham edirdi. Üsyanın başlaması ilə birlikdə ermənistanda hökumət dəyişikliyi baş verdi və ilk dəfə olaraq tam olaraq daşnaklardan ibarət hökumət təşkul edildi.
Arsen Saparovun da bildirdiyi kimi pis kordinasiyaya görə erməni üsyanı elə özünün ilk mərhələsində ram edildi. Lakin döyüşlər hələ davam etməkdə idi. Tiflisdəki ABŞ konsulluğunun müraciəti əsasında Ermənistanın Hərb Nazirliyi tərəfindən hazırlanmış memorandumda Azərbaycan tərəfinin 3 istiqamətdə - Əsgəran (Şuşa), Xaçın (Vəngli kəndi) və Gülüstanda Qaraçınar-Yuxarı Ergeç-Aşağı Ağcakənd - hücuma keçdiyi bildirilirdi. Azərbaycanın Hərb Nazirliyi Səməd bəy Mehmandarov Azərbaycannı qərbinə gələrək daha yaxşı hərbi əməliyyatların hazırlıqlarına başladı. Qarabağda tam həcmli hərbi əməliyyatlar başladı.
24 mart günü ermənilər Tərtər (Gülüstan) istiqamətində hücuma keçsələr də, Tərtəri ələ keçirə bilmədilər. Buradakı azərbaycanlı qüvvələri, yəni Tərtər bölməsi (Kazımbəyovun komandanlığında olan Gəncə alayının bir taboru və polkovnik Tonqiyevin swvari alay) gecə döyüşlərində Marağalı kəndini, daha sonra isə Yüzbaşıyevin Marquşavandakı mülkünü ələ keçirdilər. Ermənilərlə növbəti döyüş Marquşavandan 3 km məsafədə yerləşən Çaylə kəndində baş verdi. 26 mart 22:00-da artilleriya və tüfəng atəşlərindən sonra Tərtər alayı Çaylı və Bruc kəndini ələ keçirib yandırdı. Buradakı erməni qüvvələri Çaylının dağlıq hissəsinin qərbinə doğru geri çəkildilər. 28 mart tarixində polkovnik Kazımbəyov mərkəzi qərərgaha Yenikənd və Qaraçinar kəndlərini də ələ keçirməsi barədə məlumat verdi. Eyni zamanda 1 apreldə baş vermiş döyüşlərdən sonra Aşağı və Yuxarı Ağcakənd kəndləri də Azərbaycan qüvvələrinin əlinə keçmiş oldu. 29 mart gecə saat 2-də isə Xarxaputa kəndi də ələ keçirilmişdi. 31 mart tarixində bildirildi ki, partizanların Erkeç kəndini ələ keçirdikləri və oradan Gülüstan kəndinə doğru hərəkətə başlamaları barədə məlumat verildi. 27 aprel tarixli Ermənistan Hərb NAzirliyinin məlumatına görə, Gülüstan istiqamətindəki bütün erməni kəndləri dağıdılmış və Azərbaycan qüvvələrinin əlinə keçmişdi. Bircə Çaykəndin qərbindəki kəndləri ələ keçirmək mümkün olmamışdı, çünki aprelin 11-12 tarixlərində Azərbaycan qüvvələri Çaykənd ətrafında uğursuzluqla üzləşmişdi.
Həmçinin Ermənistan Hərb Nazirliyi Azərbaycanın Ağdamdan Xaçın istiqamətində həyata keçirdiyi hücumun da uğursuzluqla nəticələndiyini bildirirdi.
Eyni zamanda Şuşa istiqamətində 26 mart tarixindən etibarən Azərbaycan qüvvələri Həbib bəy Səlimovun, Teymur bəy Novruzovun və Cavab bəy Şıxlinskinin komandanlığı altında Əsgəran və ətrafını azad etməyə çalışdı. Buradakı erməni qüvvələrinə Dəli Kazar rəhbərlik edirdi. 29 martda baş verən döyüşlər zamanı azərbaycanlılar Pirlər kəndini ələ keçirib yandırdı. Eyni zamanda azərbaycan hərbçilər Xanabad kəndini ələ keçircilər və ermənilərin əks-hücumunu dəf etdilər. Qasımbəyovun komandanlıq etdiyi süvarilər erməni qüvvələrini Meşədalı, Qazançı kəndlərindən qovaraq Fərrux kəndini də ələ keçirdi. Döyüşlərin nəticəsi olaraq, ermənilər 2 km geriyə çəkildilər və Azərbaycan Əsgəranı, Xanabadı, 3360 metr hündürlüyə malik yeri və Daşbaşı kəndini günün sonunda ələ keçirdi. 30 mart tarixində general Mehmandarov Əliağa Şıxlınskiyə yazdığı məktubda Həbib bəy Slimovun Daşbaşını almaq üzrə olduğunu bildirmişdi. Eyni zamanda Səlimov Bakı alayındakı problemlərə və partizanlara etibar etməyin təhlükəli nəticələrə yol aça biləcəyi ehtimalına görə əlavə qüvvələrin göndərilməsini istəyirdi.
Bu arada, erməni tərəfində Əsgəran müdafiəçilərinin gücləndirilməsi məsələsi də kəskin idi. Dronun hələ də İrəvanda olması və üsyançılara köməyə gedə bilməməsi ermənilərin problemlərini daha da ağırlaşdırırdı. Martın 26-da polkovnik-leytenant Tarverdyanın kiçik ordusu Zəngəzurdan Qarabağa göndərildi, lakin azərbaycanlıların Cəbrayıldan irəliləməsi səbəbindən tezliklə geri çağırıldı. Yalnız martın 29-da Tarverdyan Qarabağa gəldi, lakin onun əsgərləri və heyvanları çox taqətdən düşmüşdü, buna görə də o, Dəli Kazara köməyə cəmi 100 süvari göndərə bilmişdi. Yardım qeyri-kafi və vaxtında olmadı və aprelin 3-də Azərbaycan qoşunlarının genişmiqyaslı hücumu nəticəsində Əsgəran ələ keçirildi. Dali Kazar öldürüldü. Trnavarzda erməni komandirləri ilə Mikaelyan arasında keçirilən görüşdə “general Dro” gələnə qədər Qarabağ qüvvələrinin komandanlığı Tarverdyana verildi. Erməni əhalisi kütləvi şəkildə kəndlərini tərk edir, erməni komandirləri tərk edilmiş bir neçə kəndi işğal edərək kəndlilərin köçünü dayandırmağa çalışırdılar.
Əsgəranın azad edilməsindən sonra mühasirədə olan Şuşaya gedən yol açılmış oldu. Aprelin 4-də Sultanov tərəfindən həbs edilən ermənilərdən qisas alan Azərbaycan qoşunları şəhərə daxil oldular. Həmin günün gecəsi Kətük, Aranzəmin və Naxçıvanik kəndləri də azad edildi. 5 aprel tarixində general Səlimov öz raportunda Şuşa iqtisamətində yerləşən Daşbaşının, Yenicənin, Mehdikəndin, Qayabaşının, Ballıcanın və Xanazaxın da azad edildiyini bildirdi. Eləcədə Şuşanın bombardman edildiyi yerlər olan Turşsu və Abdallara da Azərbaycan ordusu nəzarət etməyə başladı. Tərtər istiqamətində isə Tonqiyevin qüvvələri Göyarx kəndini də azad etməyi bacardılar. Polkovnik Kazımbəyiv bir neçə döyüşdükdən sonra Talış kəndini də ələ keçirməyi bacardı.
General SƏlimovdan 8 aprel tarixində Əliağa Şıxlınskiyə göndərilən raportda bildirilirdi ki, azərbaycanlılar Şuşa iqtisamtində hücumlarını davam etdirməkdədilər (lakin hücumun xüsusiyyətləri bildirilməmişdi). Həmçinin Azərbaycan ordusunun ermənilərin Şuşanı bombardman etdiyi Malıbəyli-Daşkənd-Şuşakənd-Manaşarkənd istiqamətindən də qovulduqları bildirilirdi. Səlimov eyni zamanda Dığ istiqamətində də ermənilərin Abdallardan Zabux çayına doğru geri çəkildiklərini, Yarmanın ələ keçirildiyini, Turşsuya və oradan da Abdallara gedən bütün yolun təmizləndiyini bildirirdi.
General Səlimov ələ keçirən zaman erməni kəndlərinin onun qoşunların ardınca nəzarət edə bilmədiyi azərbaycanlı qiyamçılar tərəfindən yandırıldığını, lakin bu kəndlərdə əhalinin olmadığını, sadəcə erməni üsyançılarının olduğunu diqqətə çatdırıb.
General SƏlimovun qərərgahının əməliyyat barədə 8 aprel tarixli raportunda səhər saatlarında Şuşakənd və Daşkəndə hücumun başladığı da bildirilmişdi. Tarixçi Riçard Hovanisiyan döyüşlərdə iştirak edən erməni döyüşçülərə istinad edərək bildirir ki, polkovnik Tarverdiyanın komandanlığı altında əks-hücum başladılmış, Dronun Gorusa gəldiyi xəbəri yayılmış və onun gəlişi ilə də birlikdə böyük miqdarda təminat və canlı qüvvə də göndərilmişdir. Erməni əks-hücumu nəticəsində azərbaycanlılar bir qədər geri çəkilsələr də, Səlimovun bildirdiyinə görə Bakı alayının vaxtında özünü çatdırmasına görə emrənilər Keşişkəndə qədər qovulmuşdular.
9 apreldə Azərbaycan ordusu Keşişkəndi ələ keçirmək üçün əməliyyatlara başladılar. Orada möhkəmləndirilmiş istehkamların və topların olduğu barədə məlumatlar var idi. 10 aprel tarixində Səlimovun komandanlığında Azərbaycan ordusu Keşişkəndin cənub və cənub-qərbindəki yüksəklikləri ələ keçiribdilər. Bunun ardınca isə Sıznık kəndi də ələ keçirildi. 12 apreldə, yəni dörd gün davam edən ağlr döyüşlərdən sonra Keşişkənd, Dağdağan və Harov Azərbaycan ordusu tərəfindən ələ keçirildi.
Erməni üsyanı, A.Saparovun yazdığı kimi, fəlakətlə başa çatdı. Qarabağ Milli Şurasının nümayəndəsi Aslan Şahnazaryan aprelin 10-da Ermənistan parlamentinin bütün fraksiyalarına göndərdiyi teleqramda (hökumətə surəti ilə birlikdə) belə məlumat vermişdi:
Martın 23-də Şuşa şəhərinin bütün erməni hissəsi ilə birlikdə əhalisi tamamilə məhv edilmiş və yandırılmışdır. Aprelin 3-də Azərbaycan qoşunları Əsgəranı yarıb. Ətraf ərazilər yanır, Ermənistan Qarabağının bütün xətti boyunca bombardmanlar davam edir. Yerli və gələn qüvvələrin nəinki özünü müdafiə etməsi, hətta ən azı bir bölgəni qırğından xilas etməsi tamamilə ağlasığmazdır... Sizi bütün mümkün təcili tədbirləri görməyə çağırırıq... bütün Erməni Qarabağı xalqının ölməsinin qarşısını almaq üçün.
13 aprel tarixində Tro Zəngəzurdakı erməni ordusu ilə birlikdə Qarabağın Tum kəndinə gəldi və Qarabağdakı erməni ordusuna komandanlıq etməyə başladı. Onun səfərbərliyi nəticəsində Vərəndə və Dizaq döyüşlərə cəlb edildi, 3 minlik piyada və 500 nəfərlik süvari ordu toplandı. Erməni tərəfinin ümumi gücü 5 min nəfərə çatdı. Əlavə olaraq, Qaregin Njde 300 nəfərlik Qafan dəstəsi ilə birlikdə Qarabağa gəldi. Zəngəzurdan 900 min patron, 2 min artilleriya mərmisi, çoxlu sayda pulemyot və əl qumbarası gətirildi. Bundan əlavə, Dro mülki məsələlərə cavabdeh olan orqan kimi Xaçik Melkumyanın rəhbərlik etdiyi direktoratı topladı. Müdirliyin köməyi ilə Dro ordusu üçün lazım olan hər şeyi tələb etdi.
Dro həlledici zərbəyə hazırlaşarkən Azərbaycan qoşunları hücuma davam edirdi. Səlimovun 14 apreldə bildirdiyinə görə Martiz dağı ələ keçirilmiş, ermənilər demək olar ki, tamamilə Abdallar istiqamətində Zabux çayı boyunca qovulmuşdular. 19 apreldən etibarən cəbhə Qoçaz istiqamətində genişlənməkdə idi. Eyni zamanda erməni partizanların fəaliyyəti nəticəsində Azərbaycan ordusunun Şuşa istiqamətindəki mövqelərində vəziyyət qarışmağa başlamışdı.
15 aprel tarixli səlimovun raportunda Azərbaycan bölmələrinin Qarabağda və Cəbrayıl qəzasında olan bölmələri belə göstərilmişdi: 300 nəfərlik Bakı alayı, 1200 nəfərlik Cavanşir alayı, 380 nəfərlik süvari alayı, 250 süvarilik Qarabağ alayı, Cəbrayılda döyüşən 400 nəfərlik Həncə alayı və 200 nəfərlik Şəki süvariləri. Ordunun əməliyyatlara uyğun olaraq yenidən qruplaşdırılması belə təşkil edilmişdi: Tərtər istiqamətində iki top ilə birlikdə şəki alayı, Qoçaz istiqamətində Cavanşir alayı, 4 dağ topu və təxminən 1000 nəfərlik Sultan bəyin dəstəsi, ehtiyat olaraq Şuşada isə Bakı alayı, Şirvan dəstəsi, 4 yüngül top, 4 top. Eyni zamanda Quba taboru və Qarabağ alayı da iki top ilə birlikdə Xankəndidə yerləşdirilmişdi. Əsgəranda Ağdaş alayının bir taboru və bir top, Cəbrayıl istiqamətində Gəncə taboru, süvari alay, 2 yüngül top, 4 dağ topu və Xəlil Paşanın silahlıları yerləşdirilmişdi.
Bu mərhələdə iki tərəf arasındakı toqquşmalar bütün Gəncə quberniyasının dağlıq hissələrini - Qazaxdan Cəbayıl qəzasına əhatə etməkdə idi.
23 mart tarixində polkovnik Şahzadə Qacar ZƏngəzur ermənilərinin Cəbrayıl qəzasına hücum etdiklərini və 3 kəndi yandırdıqlarını bildirdi. Bu istiqamətdə olan ermənilər Şahzadə qacarın komandanlığı altındakı 4 piyada tabouna, Gəncə piyada alayının III dəstəsi ilə birlikdə bir pulemyota, 4 yopa və iki yüz nəfərlik süvari dəstəyə qarşı döyüşməkdə idilər. Lakin Qarabağ general-qubernatorunun Cəbrayıl qəzasındakı müavininin bildirdiyinə görə, 27 martda azərbaycanlılar əks hücuma keçmiş, 50 nəfər ermənini öldürmüş, 4 nəfəri əsir götürmüşdülər. Bu hücumda onlara Cəbrayıl və Zəngəzurdan olan silahlılar da yardım etmişdilər. Bu hücum Qarejin Njdeni Ordubada uğursuz yürüşünü dayandırmağa və Qafan cəbhəsinə geri gəlməyə məcbur etmişdi. Bir neçə gün ərzində Azərbaycanın Cəbrayıldan Zəngəzura olan hücumlarını dəf etmək mümkün oldu. 8 apreldə Səlimovun qərərgahına gələn kəşfiyyat materialında bildirilirdi ki, Cəbrayıl cəbhəsindəki Poryaşen mövqesi Azərbaycan ordusu tərəfindən ələ keçirilmişdir. Daha sonra Səlimov Şıxlınski və Mehmandarova bildirmişdi ki, 23 aprel tarixində buradakı qüvvələr tamamilə geri oturdulmuş və 23 noyabr 1919-cu il sərhədləri bərpa edilmişdir.
Ermənistan və Azərbaycan arasında toqquşma Qazax qəzasında da baş verdi, lakin burada daha da böyüməyərək sərhəd toqquşması mahiyyətində qaldı. Buradakı yerli Azərbaycan hakimiyyət orqanları ermənilərin Qazax vasitəsiylə qüvvələri Qarabağa göndərəcəyindən qorxurdular, buna görə də sərhəddə nəzarəti artırmışdılar. Erməni tarixçi Riçard Hovanisiyan bildirir ki. 5 aprel tarixində Azərbaycan qüvvələri erməni kəndləri olan Tatlı və Paravakare kəndləri istiqamətində bir neçə yüksəkliyi ələ keçirmişdilər. Eyni zamanda Gəncədəki komandanlardan olan Avel Makayev Əliağa Şıxlınskiyə bildirmişdi ki, ermənilərin Azərbaycan kəndləri istiqamətində hücumu dəf edilmiş, həmçinin erməni Tatlı kəndi ilə aradakı adsız kənd ələ keçirilmişdir. 7 apel tarixində Azərbaycan tərəfi ermənilərin yaşadığı Kələcə və Kotkənd bölgələrini ələ keçirdilər və digər yerlərə də hücum təşkil etdilər. Eyni gündə erməni qüvvələri də Yaradullı adlı Azərbaycan kəndini ələ keçirib yandırdılar. 9 apreldə isə Azərbaycan qüvvələri Tatlı kəndini ələ keçirib yandırdılar. Xatisyan və Xoyskinin hər ikisini bir-birini sülhün şərtlərini pozmaqda ittiham etdi. 14 aprel tarixində Qazaxın hakimi Əmiraslan xan Xoyski Kəmərli kəndinin erməni qüvvələri tərəfindən ələ keçirilib yandırıldığını, lakin son nəticədə onların Salahlı və Şıxlı sakinləri tərəfindən oradan qovulduğunu bildirmişdi. Qazax mahalında toqquşmalar aprelin 18-də Uzuntalda Tiflisdə keçirilən konfransın nəticəsi olaraq yaradılmış komissiyanın iştirakı ilə sülh müqaviləsi imzalanana qədər davam etdi.
Sülhə əchd
1 aprel tarixində Qafqazdakı Britaniya, İtaliya və Fransız komissarlar hər iki tərəfin hökumətindən aralarındakı münaqişəni sülh yolu ilə həll etmələrini tələb etdi. Xoyski müttəfiq nümayəndələrin Qarabağa qarışıq komissiya göndərilməsi təklifini rədd etdi və izah etdi ki, Qarabağda hansısa araşdırılmanın aparılması yalnızca ermənilərdən yana olacaqdır. Buna görə də, araşdırılma aparılmalıdırsa 1918-ci ildən etibarən davam edən Azərbaycan-Ermənistan qarşıdurmasını araşdırmaq lazımdır.
Nəticədə münaqişənin həlli məsələsi Tiflisdə Gürcüstan, Azərbaycan və Ermənistan arasında təşkil edilməsi planlanan konfransın öhdəsinə buraxıldı. Buna qədər də qarşılıqlı mübahisələrin həll edilməsi üçün Ermənistan və Azərbaycan arasında 19 yanvarda görüş keçirilmiş və konfransın 1 apreldə çağırılması fikri qəbul edilmişdi. Lakin ilk plenar iclas 9 apreldə təşkil edildi. Bu iclasda da əvvəllər olduğu kimi bəlli oldu ki, hər iki tərəfin məsələlərə yanaşmasında ciddi fərqlər mövcuddur. Bu fərqlər hətta konfransın gündəliyi məsələsində də var idi. Beləliklə, konfransın gündəliyi barədə razılaşm yalnız 4-cü görüşdə müəyyənləşdirilə bilindi və 6 maddədən ibarət oldu. Bunlar düşmənliyin kəsilməsi, üç respublikanın daimi orqanının formalaşdırılması, ərazi iddialarının həll edilməsi, xarici siyasətdə kordinasiya, Zaqafqaziya konfederasiyası məsələsi və iqtisadi məsələlər idi. Buna baxmayaraq, demək olar ki, konfrans tamamilə birinci məsələyə kökləndi və qızğın debatlar getdi. Əldə edilən tək uğur Qarabağda, Qazaxda və Naxçıvanda gedən düşmənliyi durdurmaq üçün komissiyaların yaradılması qərarə oldu. Konfrans neç bir zaman sonlandırılmadı, lakin bu komissiyaların geri dönəcəyi vaxta qədər ertələndi.
Bu zaman 22 apreldə regiondakı hərbi əməliyyatları legitimləşdirmək üçün Dro Qarabağ ermənilərinin IX konqresini topladı. Konqresdəki nümayəndələr Qarabağın dağlıq hissəsi ilə Ermənistanın birləşdirilməsinə və Dronun bölgəni "azad etməsinə" çağırış etdilər. Lakin Dro heç bir zaman hücum üçün əmr verə bilmədi. çünki Zaqafqaziyada siyasi vəziyyət sürətlə dəyişdi və 27-28 aprel tarixində Azərbaycanın bolşeviklər tərəfindən işğalı həyata keçirildi.
Azərbaycan ərazisində və mübahisəli ərazilərdə sovet hakimiyyətinin qurulması
1920-ci ilin aprel ayının ortalarında Denikinin ordusunun qalıqlarını da məğlub edən bolşeviklərin XI Qızıl Ordusu Azərbaycan şimal sərhədinə yaxınlaşdı.
Bolşevik ordusunun Azərbaycana daxil olmasından sonra 27-28 aprel tarixlərində Azərbaycanın paytaxtında hakimiyyət də onların tərəfdaşlarının əlinə keçid. Formalaşdırılan Azərbaycan İnqilab Komitəsi ölkəni Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikası olaraq elan etdi və RSFSR-in Xalq Komissarları Sovetindən təcili hərbi yardım istədi. 28 apreldə İnqilab Komitəsi Nəriman Nərimanovun rəhbərliyi altında Azərbaycan SSR Xalq Komissarları Soveti formalaşdırıldı. Nərimanov elə ilk günlərdəcə Qarabada və Zəngəzurda döyüşən Azərbaycan ordusuna hücumu durdurmağı və müdafiəyə keçməyi əmr etdi. Bu zaman artıq XI Qızıl Ordu 28 apreldı Bakıya daxil olmuşdu belə və bu zaman Azərbaycan ordusunun demək olar ki, bütün bölmələri ermənilərlə döyüşə cəlb edildiyi üçün bolşevik ordusu ciddi müqavimətlə qarşılaşmamışdı.
Azərbaycan Kommunist Partiyasının məsul şəxslərindən olan Mirzə Davud Hüseynov Ermənistan hökumətinə nota göndərdi və ordularını həm Qarabağdan, həm də Zəngəzurdan geri çəkməsini, xalqlararası qırğınları sonlandırmağı tələb etdi. Bunlar yerinə yetirilmədiyi təqdirdə isə Azərbaycan İnqilab Komitəsinin özünü Ermənistan ilə müharibədə hesab edəcəyini bildirdi.
Qars vilayətində və Naxçıvanda vəziyyətin kəskin pisləşdiyini nəzərə alaraq Azərbaycan SSR Xalq Xarici İşlər Komissarlığı mayın 8-də Cənub-Qərbi Zaqafqaziyada baş verən hadisələrlə bağlı erməni xalqına və Ermənistan hökumətinə müraciət göndərdi. Müraciətdə erməni hökumətinə 15 may tarixindən gec olmayaraq Bakıya heyət göndərilməsini və bütün mübahisəli məsələlərin həll edilməsi üçün danışıqların başladılmasını təklif edirdi. Ermənistanın xarici işlər naziri A. Ohancanyan cavabında Naxçıvan və Qars əhalisini Ermənistan ordusuna qarşı müqavimət göstərməkdə ittiham edirdi. Mayın 15-də RSFSR Xalq Xarici İşlər Komissarının müavini L.Karaxan M.D.Hüseynova teleqram vuraraq, ona məlumat verdi ki, RSFSR hökuməti Ermənistan hökumətinin Ermənistanla Azərbaycan arasında vasitəçilik tələbi ilə razılaşdı və ilk qayda olaraq “Azərbaycan və Ermənistan arasında mübahisəli əraziləri işğal etmək qərarına gəldi”.
May ayının əvvəllərində XI Qızıl Ordunun bölmələri Yevlaxdan Qarabağın dağlıq hissəsi, Gəncə və Qazax istiqamətində irəliləməyə başladılar. Sovet ordusunun gəlməsi ilə birlikdə Azərbaycan ordusunun mühüm bir hissəsi bu ordunun bir hissəsi kimi yenidən təşkil edildi və XI ordunun əməliyyat planlamasına transfer edildi. Eyni zamanda AXC-nin yerli məmurları Sovet orqanlarının üzvünə çevrildilər. Mayın ilk yarısı etibarilə Sovet hakimiyyəti demək olar ki, Azərbaycanın bütün ərazisi boyunca təsis edilmişdi. Bölgələrdə işlərə yerli İnqilab Komitələri nəzarət edirdi.
12 mayda ilk Sovet bölmələri Qarabağa gəldi. Arsen Saparovun da bildirdiyi kimi Sovet ordusunun gəlişi erməni xalqı tərəfindən rus hakimiyyətinin yenidən bərpa edilməsi və etnik qarşıdurmanın sonlandırılması kimi dəyərləndirilirdi. Eyni zamanda Qarabağdakı erməni üsyanının uğursuz olması və Şuşadakı erməni məhəlləsinin dağıdılması Qarabağ ermənilərini İrəvandan göndərilən emisarlara qarşı çevrilməsinə səbəb olmuşdu. Riçard Hovanisiyan da Qarabağ ermənilərinin Daşnaksutyuna qarşı çevrilmə sentimentlərindən bəhs etməkdədir. Erməni silahlıları bolşeviklər tərəfə keçdilər. 1920-ci il üsyanının təşkilatçıları və rəhbərlərindən polkovnik Mesyan erməni bolşevikləri və Qızıl Ordu hissələri tərəfindən Vank kəndindən qovulmuş, kapitan Ter-Martirosyan isə Mardakert və Vank arasında, ehtimal ki, üsyançılar tərəfindən öldürülmüşdür. Belə bir şəraitdə və xalq dəstəyindən də məhrum olan Dro qısamüddətli müqavimətdən sonra ultimatumu qəbul etdi və Qarabağdan çıxdı. Beləliklə, burada da Sovet hakimiyyəti quruldu və yalnız bir neçə təcrid edilmiş qrup dağlara çəkilərək məhdud müqavimətini davam etdirdi. Qarabağ bölgəsinin Şuşa şəhərində Müsəlman İnqilab Komitəsi, Tağavard məntəqəsində isə Erməni İnqilab Komitəsi Sovet hakimiyyətinin nümayəndəsi oldu.
Erməni ordusu Qazax-Şəmsəddil bölgəsində də bir neçə döyüşdə məğlub edildi.
Gəncədə AXC ordusunun bir bölməsinin Sovet hakimiyyətinə qarşı üsyan yaratmasından sonra çətin vəziyyət meydana çıxmışdı. Azərbaycanda antisovet üsyanların başlamasına görə, Sovet ordusu da erməni ordusu ilə əməkdaşlıq etməyə başladı. Bu iki ordu Gəncədə üsyan qaldırmış keçmiş AXc ordusuna qarşı birgə əməliyyatlar həyata keçirdilər.
Bunlarla paraleldə moskvada Ermənistan ilə Sovet Rusiyası arasında danışıqlar davam etməkdə idi. Bu danışıqlar zamanı Qızıl Ordu Azərbaycanın Zaqatala, Gəncə, Ağdam-Şuşa bölgələrində sovetlərə qarşı getməkdə olan üsyanları yatırmaq ilə məşğul idi. Eyni zamanda Ermənistan da Zəngibasarda, Vedibasarda və Oltudao lan müsəlman enklavlarındakı üsyanları yatırdıqdan sonra Qars, Sarıqamış, Aleksandropol, Dilican, Yeni Bəyaziddəki bolşeviklərin üsyanını yatırmaq ilə məşğul idi.
İyunun ortalarında Ermənistan nümayəndə heyəti ilə danışıqlar zamanı sovet tərəfinin bəyanatlarının tonu dəyişdi. Əgər buna qədər Qızıl Ordu Azərbaycan ərazisində antisovet üsyanları səbəbindən Zəngəzur və Naxçıvan üzərində nəzarəti bərqərar edə bilmirdisə, iyunun 15-də Şuşinin süqutundan sonra Gorus vasitəsilə Naxçıvana gedən yol açılmış oldu.
25 iyunda XI Qızıl Ordunun komandanı Levandovski İran ilə sərhədə çatmaq üçün hazırlaşma əmrini imzaladı. Əmrə əsasən ordu Naxçıvan-Culfa-Ordubad xətti boyunca İran sərhədinə yerləşməli idi. Eyni zamanda bir qrup erməni döyüşçüsü general Baqdasarovun komandanlığı altında İrəvandan Naxçıvana doğru yürüşə başlamışdı. Hər bir halda, 2 iyul tarixində bu erməni ordusu 9 min döyüşçüdən ibarət və Cavid bəyin komandanlığı altında Culfa, Naxçıvan və Ordubada irəliləyən Türk ordusu ilə qarşılaşdı. Bu ordunun irəli bölməsi 3 min nəfərdən ibarət olmaqla Şahtaxtı və Naxçıvana artıq çatmışdı.
5 iyul tarixində Sovet ordusu Gorusu ələ keçirdi. 7 iyul tarixində Kamalist Türkiyə ilə Sovet Rusiyası arasında əlaqə üçün yolları təmizləmək üçün türklərin Bəyazid Diviziyasının nümayəndələri Qızıl Ordunun XX diviziyasının qərərgahına gəldilər. Bu ordunun qərərgahı Gorusda yerləşməkdə idi. Nümayəndələr Naxçıvan-Ordubad xəttinə doğru birgə hücum həyata keçirilməsini əklif edirdi. Naxçıvanda və Zəngəzurda erməni ordusunun olduğunu və hökumətdən də heç bir müsbət cavab verilmədiyini nəzərə alan Sovet hakimiyyəti Naxçıvanda sovet idarəetmə üsulunu bərqərar etmək üçün hücuma keçmək qərarına gəldi. 17 iyulda XI Ordu Naxçıvana doğru hücum başlatdı. Qırmızı Ordunun hissələrinə daşnak qoşunlarını Ermənistanın dövlət sərhədini keçməmiş dayanmadan amansızcasına məhv etmək əmri verildi. Erməni qoşunlarının Naxçıvana hücumunun qarşısı bir tərəfdən Qızıl Ordunun hücum əməliyyatları, digər tərəfdən isə türk qoşunlarının kütləvi hücumu ilə alındı.
28 iyul - 1 avqust tarixlərində Qırmızı Ordu və Kamalist qoşun hissələri Naxçıvana birgə nəzarəti ələ keçirdilər, burada iyulun 28-də Naxçıvan Sovet Sosialist Respublikası elan edildi. Avqustun 10-da Ermənistanla RSFSR arasında atəşkəs sazişi imzalandı və bu saziş sovet qoşunlarının mübahisəli ərazilərdə - Zəngəzurda, Qarabağda və Naxçıvanda (Şaxtaxtı və bütün Şərur erməni qoşunlarının nəzarəti altında qaldı) müvəqqəti mövcudluğunu təmin etdi.
Geryusun ələ keçirilməsindən və Qarabağın şimalında Sovet hakimiyyətinin qurulmasından sonra sovet qoşunları cənub hissəsinə nəzarəti bərqərar etməyə çalışsalar da, Qafan yaxınlığında Njdenin milisləri tərəfindən məğlubiyyətə uğradılar və Əngələvitdə Dro qoşunlarının hücumuna məruz qaldılar. Qarabağdakı sovet birləşmələri geri çəkildikdən sonra Dro onlardan "işğal olunmuş bütün erməni torpaqlarını tərk etməyi" tələb etdi. Ancaq artıq avqustun 5-də Sovet qoşunları əks hücuma keçdi və 2 gün sonra Gorus geri alındı. Kamalist Türkiyə ilə Sovet Azərbaycanı arasında Şuşa-Gorus-Naxçıvan dəhlizi yenidən açıldı.
Sentyabrın əvvəllərində Zəngəzurda Qızıl Ordunun 11-ci Ordusunun hissələri şimaldan Qafan və Qacaran istiqamətində hücuma cəhd etdi. Üç həftə sonra Qızıl Ordu hissələri Naxçıvan və Cəbrayıldan Türkiyə və Azərbaycan birləşmələri ilə əməkdaşlıq edərək Mehri istiqamətində irəlilədilər. Njdenin komandanlığı altında olan erməni milisləri isə hücuma tab gətirərək oktyabrın ortalarında Qapan və Kacaranı geri aldı və sovet-türk qoşunlarını Naxçıvan ərazisinə çəkilməyə məcbur etdi.
Noyabrın əvvəlində Zəngəzur milislərinin dəstələri sovet və Azərbaycan qoşunlarının Cəbrayıldan növbəti hücumunu dəf etdi və noyabrın 9-da Geryusiyə əks hücuma keçdi. Noyabrın 22-də Zəngəzur erməniləri Dərələyəzdən olan ekspedisiya dəstəsinin köməkliyi ilə sovet qoşunlarını darmadağın edərək Gorus, Tatevi, Darabas və Əngələviti onlardan geri aldılar. Sovet qoşunları Qarabağın köhnə inzibati sərhədindəki Abdallara çəkilməyə məcbur oldular.
Lakin müstəqil Ermənistan dövləti son günlərini yaşayırdı. 1920-ci il noyabrın 28-də XI Qızıl Ordunun hissələri Qazaxın cənub-şərqində Sovet Azərbaycanı və Ermənistanın demarkasiya xəttini keçdi. Noyabrın 30-da Dilicanda Ermənistanın sovetləşdirilməsi elan edildi və dekabrın 4-də Ermənistanın sovetləşdirilməsi başa çatdı.
Sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra mübahisəli ərazilər
Mübahisəli ərazilər məsələsi Azərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra kəskin məsələlərdən birinə çevrildi. Bununla bağlı Sovet Azərbaycanı rəhbərliyinin mövqeyi barışmaz idi. İyunun 18-də Nərimanov, A. Mikoyan (Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin üzvü), Mdivani (RKP Qafqaz Bürosunun üzvü) və Ermənistan KP MK-nın üzvü Nuricanyan RSFSR xalq naziri Çiçerinə göndərilən notalarında qeyd edirdilər:
Ermənistan əslində Azərbaycan ilə müharibə vəziyyətindədir. Artıq Sovet Azərbaycanının tərkibinə daxil olmuş, guya mübahisəli olan Zəngəzur və Qarabağa gəlincə, biz qəti şəkildə bildiririk ki, bu yerlər şübhəsiz ki, bundan sonra da Azərbaycanın tərkibində olmalıdır...Əhalisi tamamilə müsəlmanlardan ibarət olan Culfa və Naxçıvan qəzaları bir ildən artıqdır ki, parçalanmış və özlərini yerli xalq hökumətinin köməyi ilə daşnaklara qarşı özlərini müdafiə etmişdirlər, həm hərbi məqsədlər, eləcə də Türkiyə ilə birbaşa kommunikasiyasının qurulması üçün bu yerlər ələ keçirilməli və Azərbaycana ilhaq edilməlidir.
Eyni mövqe 1920-ci il iyulun 10-da Nərimanov, Mdivani, Mikoyan və XI Ordu İnqilabi Hərbi Şurasının üzvlərinin (Vesnik, Levandovski və Mixaylov) RKP (b) Mərkəzi Komitəsinə göndərdiyi kollektiv məktubda ifadə edilmişdir. Burada qeyd edilmişdi:
Müsavat hökuməti dövründə Qarabağ bütövlükdə Azərbaycanın tərkibində idi və müsəlman kütləsi gözlənilməz köhnəliyə dönüşü və Sovet hökumətinin Azərbaycanı öz köhnə sərhədləri daxilində qoruyub saxlaya bilməməsini xəyanət, ermənipərəstlik və ya sovet hökumətinin zəifliyi kimi qiymətləndirəcək.
Məktub müəllifləri azərbaycanlıların bu cür hisslərinin antisovet qiyamına gətirib çıxaracağını, Qarabağda və Zəngəzurda daşnakların yerləşdirilməsinin Türkiyədə inqilaba zərbə vuracağını da qeyd ediblər. Müəlliflər mərkəzi hakimiyyətə "Qarabağ və Zəngəzur məsələsində tərəddüd etmək" ilə bağlı xəbərdarlıq edirdilər. Belə ki onlar vurğulayırdılar ki, "Şərqin sinfi inqilabının güclü qeyri-milli mərkəzi və mənbəyi yaratmaq əvəzinə, Qızıl Ordunun himayəsində olan, ermənilərə və gürcülərə paylanmış Azərbaycan" formalaşdırmağın əleyhinə çıxırdılar.
1920-ci ilin iyun ayındakı Moskva danışıqlarda ermənilərin mövqeyi Qarabağı və Zəngəzuru mübahisəli ərazi kimi tanımaq, lakin eyni zamanda Naxçıvanı, Ordubadı, Culfanı və Şərur-Dərələyəzi erməni əraziləri kimi tanınmasında israr etməkdən ibarət idi.
Azərbaycanı dəstəkləyən Kommunist Partiyasının Qafqaz Bürosunun və XI Ordunun hərbi-sitasi rəhbərliyindən fərqli olaraq, Kommunist Partiyasının Siyasi Bürosu və Xarici İşlər üzrə Komissarlığı bununla razılaşmırdı. Onlar azərbaycanlı bolşeviklərdən fərqli olaraq Azərbaycanda onlara qarşı inqilab təhlükəsinin olmasından qorxmurdular. XİK rəhbəri Çiçerin Ermənistan və Azərbaycan arasında neytral münasibətləri davam etdirməyin, Qarabağ və Zəngəzurun statusunu mübahisəli ərazi elan edilməsinə tərəf idi. Bu mövqe azərbaycanlı bolşeviklərin etirazlarına yol açdı. Beləliklə, Anastas Mikoyan 29 iyunda Orconikidzeyə teleqram yazmışdı:
Biz mərkəzin Qatabağ və Zəngəzura yönəlik siyasətindən qəzəblənmişik. Siz də mərkəz qarşısında bizim mövqemizi dəstəkləyin. Biz Ermənistan ilə sülhə qarşı deyilik, lakin bu Qarabağ və Zəngəzurun bahasına olmamalıdır.
Orconikidze də azərbaycanlı bolşeviklərin etirazlarını Çiçerinə göndərirdi:
Bakı əhalisi çox qəzəblidir və və mən onlarla razı olmaya bilmərəm ki, biz vəziyyətin tələb etmədiyi güzəştlərə gedirik. Ermənilər mənim ilə Bakıda danışarkən taamamilə Qarabağ [məsələsini] tərk etməyə razı idilər...Qarabağ Xalq İşləri Nazirliyinin ikinci Zaqatalasıdır [Zaqatala rayonu ilə bağlı Azərbaycan-Gürcüstan münaqişəsi zamanı Sovet Xarici İşlər üzrə Xalq Komissarlığının gürcüyönlü mövqeyinə işarədir]. Burada böyük təxribat gedir ki, bütün bunları Moskvadakı ermənilər edir.
Eyni zamanda Azərbaycanın mövqeyi üçün lobbiçilik edənlər də var idi. Belə ki Qafqaz Bürosunun katibi Serqo Orcinikidze inanırdı ki, Qarabağ və Zəngəzuru Azərbaycanın tərkib hissəsi kimi tanımaq Azərbaycanda güclənmək və Bakını qorumaq üçün vacibdir. İosif Stalin Orconikidze tərəfindən Çiçerinə göndərilnə məktubun kənarına qeyd etmişdi ki, tərəflər arasında manevr etmək olmaz, konkret olaraq tərəf seçilməlidir və bu tərəf də əminliklə Azərbaycan və Türkiyədir.
Ermənistanda, daha sonra Gürcüstanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra bolşeviklər ərazi mübahisələrinin həllini öz üzərlərinə götürdülər.
1 dekabr 1920-ci ildə Nəriman Nərimanovun rəhbərlik etdiyi Azərbaycan İnqilab Komitəsi Ermənistanın sovetləşdirilməsini təbrik edərək Zəngəzur və Naxçıvanın (burada iyul ayından sovetləşmə aparılmışdı) Ermənistanın ayrılmaz bir hissəsi olduğu bildirilirdi. Qarabağın dağlıq hissəsində isə insanalra öz müqəddəratını təyin etmə hüququ verilirdi. Lakin konflikt üzrə ekspert Arsen Saparovun qeyd etdiyi kimi, bu bəyanatlar Nərimanov tərəfindən Serqo Orconikidzenin təzyiqi altında verilib və tərəflərdən hər hansı birinə simpatiya deyil, yaxınlarda elan edilmiş Erməni İnqilab Komitəsinin qeyri-sabitliyindən narahat olan Qafqaz Bürosunun siyasi zərurəti yerinə yetirmə ehtiyyacını əks etdirir. Saparov Nərimanovun özünün bu bölgələrin heç birindən imtina etmək fikrində olmadığını düşündüyünü yazmışdır.
Lenin Azərbaycanın Naxçıvanın Ermənistana verilməsi təklifini bəyənərək bəyan etdi ki, son sözü Naxçıvanın zəhmətkeşləri deyəcək. 1921-ci ilin əvvəlində keçirilən referendum Naxçıvan əhalisinin 90 faizinin Azərbaycanın muxtar respublika kimi daxil edilməsinin tərəfdarı olduğunu nümayiş etdirdi. Bununla eyni zamanda Türkiyə Böyük Millət Məclisi də Naxçıvanın öz əhalisinə. strateji əhəmiyyətinə və yerli əhalinin erməni işğalından çəkindiyinə görə Azərbaycanın bir hissəsi elan edilməsində israr edirdi. Anadoludakı millətçilərlə müqavilə imzalamaq istəyən Lenin bu fikirlə razılaşdı. Nəticədə Naxçıvan Moskva və Qars müqavilələri ilə Azərbaycanın tərkibində saxlanıldı. Audrey Altstadt göstərir ki, RSFSR ilə Ermənistan arasında 1920-ci ilin dekabrında bağlanmış müqavilədə yalnız Zəngəzur Ermənistan kimi tanınıb.
Bu arada, üç Zaqafqaziya respublikası arasında şiddətli ərazi mübahisələri davam edirdi, onların həlli üçün hər üç respublika sovetləşdirildikdən sonra 1921-ci il mayın 2-də[369] Sergey Kirovun başçılığı ilə xüsusi demarkasiya komissiyası yaradıldı.
3 iyun 1921-ci ildə Qafqaz Bürosunun plenumunda Qafqazdakı vəziyyət müzakirə edilərkən Zəngəzurda antisovet üsyanı davam etməkdə idi. Üsyanı müzakirə edən büronun qəbul etdiyi qətnamədə üsyanın yatırılması istiqamətində çalışmaq qərarı ilə birlikdə 5 maddəlik qətnamə də qəbul edildi. Qətnaməyə görə Qarabağın dağlıq hissəsinin Ermənistanın bir hissəsi elan edilməsi nəzərdə tutulmuşdu. 15 iyunda Ermənistan Kommunist Partiyasının Mərkəzi Komitəsi Qarabağın Sovet Ermənistanına birləşdirildiyini ehtiva edən bəyannamə qəbul etdi. Bundan əlavə, Audrey Altstadt qeyd edir ki, “Sovet Ermənistanı” qəzetinin Azərbaycan SSR-in Qarabağın Ermənistana verilməsinə razılıq verdiyini elan etdiyini yazır. Halbuki Azərbaycan KP MK üzvləri arasında aparılan müzakirələrin qeydləri göstərir ki, onların belə bir “müqavilə” haqqında heç bir məlumatı yox idi. Hələ bundan əvvəl, 1921-ci il mayın 23-də Ermənistan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsi Sovet Ermənistanının Qarabağdakı nümayəndəsini də təyin etmişdi. Hər bir halda, Arsen Saparov bildirir ki, 1921-ci il 3 iyun tarixli qətnamənin beşinci bəndi Qarabağın Ermənistana birləşdirilməsi kimi deyil, Zəngəzurdakı üsyanı sakitləşdirmək cəhdləri kontekstində nəzərdən keçirilməli olan təbliğat gedişindən başqa bir şey deyildi.
25 iyun 1921-ci ildə Kirov tərəfindən rəhbərlik edilən demarkasiya komissiyası Tilifdə özünün ilk iclasını həyata keçirdi. Görüşdə Gürcüstandan Svanidze və Silvester Todriya, Azərbaycandan Mirzə Davud Hüseynov, Rəsulzadə (M.Ə. Rəsulzadə ilə qarışdırılmamalıdır), Muxtar Hacıyev və Ermənistandan Aleksandr Bekzadyan iştirak edirdilər. Komissiyanın üç dövlət arasındakı ərazi münaqişəsini həll edəcəyi ehtimal edilsə də, tərəflərin heç bir ortaq məxrəcə gələ bilməməsi aşkar idi. Ermənistan nümayəndələri əhalinin əksəriyyətini təşkil etmə arquentini irəli süərərk Gürcüstandan Axalkalakini və Azərbaycandan Ermənistanı istəyirdi. Lakin bu iki dövlət daxildəki millətçi müxalifətə görə bunu yerinə yetirə bilməzdilər. Həmçinin Gürcüstan və Azərbaycan tərəfi Qarayazı düzündəki sərhəd məsələsində də bir-biriləri ilə razılığa ələ bilmirdilər. Davamlı gedən müzakirələr və bu müzakirələrdən heç bir nəticənin çıxmaması Orconikidze və Qafqaz Bürosunun digər üzvlərini növbəti sessiyanın toplanacağını elan etmələrinə yol açdı. Azərbaycan nümayəndə heyətinin barışmaz xarakterini nəzərə alaraq, Kirov və Orconikidze iyunun 26-da Nərimanova göndərdikləri teleqramda “Azərbaycana bir erməni kəndi, Ermənistana bir dənə də olsun müsəlman kəndi olmasın” prinsipinə əməl etməyi “məsləhət” etdilər; Beləliklə, Kirov və Orconikidze Azərbaycanın yenidən Dağlıq Qarabağdan imtina etməsini tələb edərək, hələ iyunun 27-də sərhəd mübahisələrini həll etməyə ümid edirdilər. Həmin gün Əliheydər Qarayev Bakıya Qarabağın erməni komissarı Askanaz Mravyanın Qarabağa getməsi ilə bağlı həyəcanlı xəbəri çatdırdı - Azərbaycan hökuməti başa düşürdü ki, Qarabağda erməni komissarı qoyulsa, Ermənistanın mövqeləri daha da möhkəmlənəcək.
6 iyun tarixində (amma sənədlər və protokol 27 iyuna tarixləndirilmişdir) həm Kirov və Orconikidzedən Qarabağ məsələsini tərk etməyə çağıran müraciət alan, həm də Qarabağa erməni komissarın göndərildiyi xəbərini alan Azərbaycanda yerli Kommunist Partiyasının Siyasi Bürosu və Mərkəzi Komitənin İcraiyyə Orqanı təcili toplandı. Katib Loznerin sədrliyi ilə Nəriman Nərimanov, Dadaş Bünyadzadə, Həmid Sultanov, Levon Mirzoyan, Əliheydər Qarayev, Ruxulla Axundov, Semyon Qutinin, Qriqori Kaminskinin iştirakı ilə keçirilən iclasda Orconikidze və Kirovun tövsiyələrinə məhəl qoyulmaması qərara alındı və Qarabağın dağlıq hissəsinin Ermənistan tərəfindən ilhaqına qarşı səs verildi. Saparovun da bildirdiyi kimi Azərbaycan bolşevikləri millətçilikdə ittiham edilməmək üçün öz mövqelərini iqtisadi və administrativ əsaslara dayandırmaqda idilər. Eyni zamanda Tiflisdəki Qafqaz Bürosuna və İrəvandakı Ermənistan hökumətinə Mravyanın geri çağırılması və Ermənistanın Qarabağ üzrə fövqəladə komissarının səlahiyyətlərinin ləğv edilməsi tələbi ilə bir neçə teleqram göndərildi.
4 iyul 1921-ci ildə Tiflisdə Qafqaz Bürosunun genişləndirilmiş plenumu keçirildi. Görüşdə büronun üzvü olmadığına görə səsvermə haqqı da olmayan Stalin də iştirak edirdi. Məqsəd Qarabağ məsələsini sonlandırmaq idi. Plenumda hər birində iki variant olan iki layihəyə baxılıb. Birinci layihəyə görə, Qarabağ Azərbaycanın ixtiyarına verilməsi (Nərimanov, Maxaradze, Nazaretyan lehinə, Orcenikidze, Myasnikyan, Kirov, Fiqatner əleyhinə), həm düzən, həm də dağlıq Qarabağda xristianlar ilə müsəlmanların iştirakı ilə referendum keçirilməsi nəzərdə tutulurdu. Nərimanov və Maxaradz bu ikincinin də lehinə səs verdi. İkinci layihəyə görə isə Qarabağ Ermənistana daxil edilirdi (Orconikidze, Myasnikov, Fiqatner, Kirov lehinə səs verib) və referendum yalnız ermənilərin yaşadığı terlərdə keçirilirdi. Sonuncuya Orconikidze, Myasnikov, Fiqatner, Kriov və Nazaretyan lehinə səs vermişdilər.
Beləliklə, səsvermə Azərbaycanın əleyhinə dönməkdə idi. Plenumda iştirak edənlərin çoxu Ermənistanın lehinə qərar verilməsinin tərəfdarı idilər. Çıxış edənlər nəinki Qarabağın Azərbaycana verilməsinin, hətta orada referendum keçirilməsinə də qarşı çıxırdılar. Çünki belə olacağı halda üstün olan tərəf Azərbaycan tərəfi olacaq, beləki onların sayı çox idi. Nərimanov Azərbaycan üçün müstəsna əhəmiyyət kəsb etdiyinə görə məsələnin yekun qərarını RKP (b) MK-nın ixtiyarına buraxmağı təklif etdi və bunu Qafqaz Bürosu dəstəklədi. Hesab edilir ki, sessiyadan sonra Stalin öz fikrini açıqlayıb və Qafqaz Bürosunun üzvlərinə təsir edib. Elə ertəsi gün Orconikidze və Nazaretyan Qarabağ məsələsinin Moskvaya verilməsi ilə bağlı Qafqaz Bürosunun qərarına yenidən baxmağı təklif etdilər və yeni qərar verildi:
a) Müsəlmanlarla ermənilər arasında milli sülhə və Yuxarı və Aşağı Qarabağın iqtisadi bağlılığına, onun Azərbaycanla daimi bağlılığına əsaslanaraq, Dağlıq Qarabağ Azərbaycan SSR-in tərkibində buraxılmalı, ona inzibati mərkəzi muxtar bölgədə yerləşən dağlıq Şuşa olan olan geniş regional muxtariyyət verilməlidir. b) Azərbaycan Mərkəzi Komitəsinə tapşırılsın ki, muxtar vilayətin hüdudlarını müəyyən etsin və onu RKP MK Qafqaz Bürosunun təsdiqinə təqdim etsin.
Saparovun fikrincə, Stalinin Azərbaycanın xeyrinə məsləhət verməsinin və Qafqaz Bürosunun qərarının bir gündə belə kəskin şəkildə dəyişməsinin səbəbi çox güman ki, Zəngəzurda antisovet hərəkatının məğlubiyyətindədir. Njdenin başçılıq etdiyi üsyançılar Ermənistanda sovet sistemi üçün təhlükə olmaqdan çıxdıqdan sonra bolşeviklərin Qarabağı Ermənistana keçirmək istəyinin səbəbi aradan qalxdı. Saparov bildirir ki, elə bir vəziyyətdə Nərimanovun enerjili çıxışları və inadkar davranışları fonunda erməni bolşeviklərin ləng və ətalətli davranışları nəticəsində Qafqaz Bürosunun status-kvonu saxlayaraq Qarabağı muxtariyyət bahasına olsa da, Azərbaycanın tərkib hissəsində saxlaması təccüblü deyildir.
Qarabağın Azərbaycan tərkibində saxlanılmasının ehtimal bir başqa səbəbini S.V. Vostrikov təqdim etməkdədi. O, bunu bolşeviklərin Kemalist Türkiyəsi ilə ittifaq bağlamağa çalışmaqları ilə əlaqələndirir.
Bundan iki həftə sonra Kirov Azərbaycan Kommunist Partiyasının birinci katibi oldu. Hələ Qafqaz Bürosu yaradıldığı zamandan Orconikidzenin sağ əli olan Kirov Azərbaycanın birinci katibi olduqdan sonra da Stalin ilə Orconikidzenin Nərimanov ilə iqtisadi və ərazi mübahisələrində onların adamı rolunu ifa etməyə başladı. Nərimanov öz növbəsində Qarabağın dağlıq hissəsində ayrıca inzibati sistemin yaradılmasına qarşı çıxırdı. O, inanırdı ki, bu orada Azərbaycanın zəif olan mövqeyini daha da zəiflədə bilər. Eyni zamanda muxtar qurumun sərhədləri də müəyyənləşdirilməmişdi. Arsen Saparovun da qeyd etdiyi kimi, Azərbaycan bolşevikləri tarixi Qarabağın dağlıq və aran hissəsinə parçalanmasını və Azərbaycanda yekcins erməni ərazi vahidinin formalaşmasını istəmirdilər.
26 sentyabr 1921-ci ildə Azərbaycan Kommunist PArtiyasının Mərkəzi Komitəsinin və Təşkilat Bürosunnu birgə iclası təşkil edildi. İclasda Kirov, Nərimanv, Ruhulla Axundov, Əliheydər Qaraye, Sultanməcid Əfəndiyev, Stukalov, Mirzoyan, Dadaş Dünyadzadə, Mirzə Davud Hüseynov iştirak edirdilər. İclasda Bünyadzadə və Nərimanovun əleyhinə səs vermələrinə baxmayaraq, çoxluq tərəfindən muxtariyyət məsələsinə yenidən baxılması və o vaxta qədər də bunun təşkil edilməməsinə səs verdilər. Bundan sonra 21 oktyabrda Qarabağın Şuşa, Cavanşir, Qubadlı və Qaryagin bölgələrinin partiya funksiyonerlərinin, Bünyadzadənin, Mirzoyanın və Qarayevin iştirakı ilə keçirilən iclasda bölgədəki quldurluğa qarşı kəskin mübarizənin aparılması qərarə qəbul edildi. Saparov bu qərar ilə Azərbaycan bolşeviklərinin Qarabağda vəziyyəti sabitləşdirmək və beləliklə də, muxtariyyət yaradılması ehtiyyacını ortadan qaldırmağa çalışırdılar.
Eyni zamanda, Arsen Saparov muxtariyyət ilə bağlı Azərbaycan bolşevikləri arasında yekdilliyin olmadığını da bildirir. Azərbaycan kKommunist Partiyasının bəzi liderləri Qarabağdakı ermənilərə muxtariyyət verilməsini istəmirdilər, əsasən rus kökənli olan bir başqa qismi isə Qafqaz Bürosunun qəbul edilmiş qərarının yerinə yetirilməsinə tərəf idilər.
6 oktyabrda Azərbaycan Kommunist Partiyasının Mərkəzi Komitəsinin Təşkilati Bürosunun iclasında Kirov Qarabağ muxtariyyətinin sərhədlərinin müəyyənləşdirilməsi barədə qərar qəbul etdi. Amerikalı tarixçi Audrey Altstadt bunu Qars müqaviləsinin imzalanmasınd
Sovet Ermənistanının rəhbərlər Azərbaycan rəhbərliyinin qəbul edilmiş muxtariyyət barədə qərarı yerinə yetirmək istəmədiyindən Qarabağdakı erməni bolşeviklər vasitəsiylə xəbərdar idilər. Buna görə də onlar 5 iyun 1922-ci ildə Qafqaz Diyar Komitəsinə müraciət edərək Azərbaycandan Qafqaz Bürosu tərəfindən qəbul edilmiş qərarı yerinə yetirilməsinin tələb edilməsini istədilər. Onların bu istəkləri 27 oktyabr 1922-ci ildə yerinə yetirildi.
1922-ci il dekabrın 20-də Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin Rəyasət Heyəti Vilayət Komitəsinin təzyiqi ilə Kirovdan və vilayəti idarə edən iki erməni kommunisti Mirzəbekyan və Armenak Qaragözovdan ibarət Qarabağ işləri üzrə mərkəzi komissiyanın yaradılması haqqında qərar qəbul etdi. Altstadtın bildirdiyinə görə, bu Azərbaycandakı erməni kommunistlərin bir illik "partiya işi" fəaliyyətinin nəticəsi idisə, Saparov bunu Diyar Komitəsinin Bakıya etdiyi təzyiqlərin nəticəsi kimi görür. Növbəti gün 5 erməni və iki azərbaycanlıdan ibarət olan və Qaragözovun rəhbərlik etdiyi, məqsədi muxtariyyəti formalaşdırmaq olan bir başqa komissiya da təşkil edildi. Audrey Altstadtun da qeyd etdiyi kimi komissiyanın heyəti kifayət qədər ziddiyyətli idi. O, Qaragözovu nümunə göstərir. Beləki o, 1922-ci ildə Qarabağda çalışmasına baxmayaraq, Azərbaycan İnqilab Komitəsinin, Azərbaycan Kommunist Partiyasının da üzvü idi. Bundan əlavə o, Ermənistan İnqilab Komitəsinin də üzvü idi və onun dövründə Qarabağa gətirilən partiya işçiləri erməni idi. Bu da Qarabağdakı Kommunist Partiyası orqanında erməni xarakterini qabardırdı.
1923-cü ilin iyununda Qaragözovun komitəsi Azərbaycan Kommunist Partiyasının Mərkəzi Komitəsinin Rəyasət Heyətinə Qarabağı ayrıca inzibati birlik kimi yaradılmasını təklif etdi. 1 iyulda Kirov Mərkəzi Komitənin Rəyasət Heyətinə ünvanlanan "təkliflə" mərkəzi Xankəndi olmaqla Qarabağda erməni muxtariyyətinin yaradılması protokolunu imzaladı. Qaragözovun rəhbərlik etdiyi İnqilabi Komitə, Manutsyanın rəhbərlik etdiyi partiyannın regional komitəsi yaradıldı. Eyni zamanda muxtar vilayətin sərhədinin müəyyənləşdirilməsi üçün xüsusi demarkasiya komissiyası da formalaşdırıldı.
1926-cı ildə bütün ittifaq ərazisində aparılmış siyahıyaalmaya görə, muxtar vilayətin ümumi əhalisinin 89.24 faizini ermənilər təşkil edirdi. Anatoli Yamskoya görə, 1920-ci illərin əvvəllərində muxtar vilayətin ərazisində daimi yaşayanların 94% ermənilərdən ibarət idi. Lakin nəzərə alınması lazım olan bir digər məqam bu siyahıyaalmanın qış aylarında keçirilməsidir. Çünki bu aylarda bölgənin ənənəvi azərbaycanlı əhalisi qış ayların ənənəvi qışlaqlarına, yəni düzən ərazilərə gedirdilər. Yayda isə yüksək dağlıq ərazilərə öz sürüləri ilə birlikdə yaylaqlara çıxırdılar. Buna görə də, bölgədəki demoqrafik göstəricilər hər ilin mövsümündə dəyişirdi və 1926-cı il siyahıyaalmasında regionun əsas azərbaycanlı əhalisi siyahıya alınmamışdır. Yamskov qeyd edir ki, köçəri xalqların mövsümi istifadə etdikləri köçəri ərazinin tamhüquqlu əhalisi sayılmaq hüquqlarına dair nöqteyi-nəzər hazırda həm postsovet ölkələrindən, həm də “uzaq xaricdən” olan müəlliflərin əksəriyyəti tərəfindən paylaşılmır. O, bu mövqenin həm ermənipərəst, həm də azərbaycanpərəst kitablarda da eyni olduğunu bildirir. Çünki XIX əsr Rusiya Zaqafqaziyasında bölgə yalnız orada məskunlaşmış insanların mülkiyyəti ola bilərdi.
Qarabağ məsələsinin həll edilməsinin son mərhələsi üzrə işlər gedərkən Naxçıvanın ZSFSR-in bir parçası olan Azərbaycanın tərkibində muxtariyyət statusu alması məsələsi Kommunist Partiyası və III Ümumnaxçıvan Sovetləri Konqresində həll edilmişdi. Bu məsələ 1923-cü ilin fevralında Naxçıvan səviyyəsində, həmin ilin iyun ayında isə Azərbaycan SSR səviyyəsində tam olaraq həll edildi. Gümanki kompensasiya olaraq Azərbaycan Xalq Komissarları Sovetinin rəhbəri Musabəyov təkcə administrativ deyil, Naxçıvan üçün siyasi muxtariyyət də tələb edirdi. 1924-cü ilin mart ayında Naxçıvan Muxtar Bölgəsi ərazisində Muxtar Sovet Sosialist Respublikası yaradıldı.
Nəticə olaraq Qarabağ, Naxçıvan və Zəngəzur məsələlərində Moskva müəyyən balansa nail oldu. Zəngəzur Azərbaycana verilən Naxçıvan ilə əsas Azərbaycan arasında bariyer olaraq Ermənistana verildi. Zəngəzurun itirilməsi Azərbaycan üçün çox ağrılı qəbul edildi. Naxçıvan və Qarabağ prosesləri də paralel şəkildə həll edilməklə, bir-birini kompensasiya edəcək şəkildə planlaşdırıldı. Azərbaycan Qarabağ və Naxçıvan üzərində özünün nominal hakimiyyətini təsis edərkən, Qarabağın qərb hissəsi üzərində də faktiki hakimiyyətini itirirdi. Ermənistan həm Naxçıvan, həm də Qarabağ üzərindəki bütün nominal iddialarını itirir, lakin eyni zamanda Azərbaycandakı ermənilər üzərində xüsusi mədəni haqlar və böyük siyasi təsir mexanizmaları əldə edirdi. Lakin bu hüquq Ermənistandakı azərbaycanlılar üçün Azərbaycana verilməməkdə idi. Bu da Ermənistandakı azərbaycanlıların qəzəbənməsinə yol açmışdı. Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti "Leninizmin millətlər siyasətinin parlaq nümunəsi" kimi təqdim edilməkdə idi. Ərazi mübahisələrinin həlli və həll edilmə yolları bütün yerlərdə Moskvanın və Kommunist Partiyasının hakimliyinin nümunəsi idi. Nə Azərbaycan, nə də Ermənistan respublikanın suverenliyinə təminat verilsə də, ərazi nizam-intizamından və daxili işlərə qarışilmasından qorunmamışdı. Eyni zamanda bütün mübahisəli ərazilərdə gərginlik hələ də qalmaqda idi.
“Qarabağ məsələsinin son həllindən” 65 il sonra Dağlıq Qarabağda münaqişə yenidən alovlandı və qanlı Qarabağ müharibəsi baş verdi. 26 illik uğursuz danışıqlardan sonra münaqişə 2020-ci ildə yenidən müharibə mərhələsinə keçdi. 2020-ci il və növbəti bir neçə il ərzində baş vermiş hərbi toqquşmalar və anti-terror əməliyyatları nəticəsində bütün Qarabağda Azərbaycanın faktiki və hüquqi hakimiyyəti yenidən bərpa edildi.
Müharibənin humanitar nəticələri
Müharibə zamanı hər iki tərəf iddia etdikləri bölgələrdə hakimiyyətlərini qurmaq üçün hərbi əməliyyatlara əl atmaqdan çəkinməmişdi. Bu addımlar regionda dərin izlər buraxmışdı.
1918-1920-ci illər hadisələri nəticəsində Zaqafqaziyanın etnik xəritəsi xeyli dərəcədə dəyişdi. Azərbaycanın Nuxa, Şamaxı kimi ermənilərin də yaşadığı yerlərdə 1918-ci il mart soyqırımından sonra Azərbaycanın hakimiyyəti təsis edilməsi ilə ya ermənilər qovuldu, ya da cəzalandırıldı. Ermənistanda yaşayan azərbaycanlılar bu məsələdən ən çox ziyan çəkən kəsimlərdən biri oldu.
Zəngəzur məsələsində Azərbaycanın iddiasını zəiflədən ən əsas məqamlardan biri də 1917-1920-ci illər boyunca ermənilərin orada apardığı etnik təmizləmə nəticəsində azərbaycanlıların sayının çox azalması idi. Bölgənin etnik tərkibindəki dəyişiklikləri 1897 və 1926-cı il siyahıyalınmasında görmək mümkündür. 1897-ci ildə burada yaşayan 137,9 min nəfərdən 63,6 minini erməni (46,2%), 71,2 minini azərbaycanlı (51,7%), 1,8 minini kürd (1,3%) təşkil edirdi. 1922-ci il kənd təsərrüfatı siyahıyaalınmasına əsasən Zəngəzurun Ermənistanda qalan hissəsində yaşayan əhalinin 63,5 min nəfərin 56,9 mini erməni (89.5%), 6,5 mini (10.2%) azərbaycanlılar təşkil edirdi.
Ümumilikdə isə rəsmi siyahıyaalınmaya diqqət yetirdikdə 1918-1921-ci ildə Ermənistanda 180 min adamın (İrəvan quberniyasında yaşayan azərbaycanlıların 2/3-sinin ) ya öldürüldüyü, ya da qovulduğu qənaətinə gəlmək mümkündür. Şuşada isə proses əks istiqamətdə getmişdi və şhəər demək olar ki, tamamilə azərbaycanlılardan ibarət şəhər olmuşdu.
1915-ci il Rusiya Statistika İlliyinin 1914-cü il əhalisi ilə bağlı məlumatları və 1926-cı il Ümumittifaq siyahıyaalınmasının məlumatlarını müqayisə edən Castin Makkarti belə nəticəyə gəlib ki, etnik təmizləmə nəticəsində 180 min nəfər, yəni İrəvan vilayətinin müsəlman əhalisinin 2/3 hissəsi kütləvi şəkildə qətlə yetirildi və ya qovuldu. Müharibə çoxlu sayda müsəlman qaçqınla nəticələndi. Belə ki, Castin Makkartinin hesablamalarına görə, 1922-ci ildə Osmanlı İmperiyasında Zaqafqaziyadan olan 272.704 qaçqın var idi və 1922-ci ilə qədər ölənləri də nəzərə alsaq, qaçqınların sayı 400 minə çata bilərdi.
Müharibə nəticəsində Azərbaycan köçəriləri də çox əziyyət çəkdi. 1922-ci il aprelin 29-da Azərbaycan SSR Sovetlər II qurultayında Qəzənfər Musabəyovun məruzəsində deyilir ki, Ermənistan-Azərbaycan müharibəsi nəticəsində köçərilər 4 il dağ otlaqlarına çıxa bilməyib, nəticədə böyük bir malyariyadan xeyli sayda insan və mal-qara tələf olmuşdur.
Zəmin
.
Qeydlər
- Riçard Hovanisyan:"Erməni-tatar toqquşmalarına qiymət verildikdə, ölənlərin sayı və maddi itkilər qiymətləndiriləndə erməni siyasi liderləri heç də bədbəxt görünmürdülər. Milli şüur daha bir pillə irəliləmişdi. Mənəvi qələbə qazanılmışdı, çünki müsəlmanın məğlubedilməzliyi haqqında mifi darmadağın edilmişdi; Ermənilər yenidən döyüşməyi öyrənmişdilər. Nəticələr ermənilərə qarşı etibarsızlığı intensivləşdirən, uzun müddət orta təbəqənin peşələrinə nəzarət edən, müsəlman burjua sinfinin inkişafına daha böyük təkan verən, daha mütərəqqi bir təhsil sistemi - bundan qaynaqlanaraq daha mütərəqqi təhsil sistemi, bir neçə türkdilli jurnal və xeyriyyə-mədəni cəmiyyətlər şəbəkəsi quran tatarlar üçün də tamamilə mənfi deyildi."
- ESBE-nin 1886-cı il məlumatına görə, vilayətin əhalisini əsasən ermənilər (56%), azərbaycanlılar (“tatarlar” kimi qeyd olunanlar – 37,5%) və kürdlər (5,5%) təşkil edirdi.
- Digər mənbələrə görə, 1914-cü ildə İrəvan qəzasında müsəlman əhali hələ də üstünlük təşkil edirdi.
İstinadlar
- Hovannisian, 1997. səh. 316—319
- Hovannisian, 1971a. səh. 79
- Hovannisian, 1971b. səh. 43, 44—45
- Баберовски, 2004. səh. 307—352
- Altstadt, 1992. səh. 25
- Хомизури, 1997. səh. 29
- Hovannisian, 1971a. səh. 80
- Kazemzadeh, 1951. səh. 54—55, 57—58
- Kazemzadeh, 1951. səh. 57—64
- Муханов, 2019
- Kazemzadeh, 1951. səh. 64—69
- Hovannisian, 1971. səh. 83
- Стеклов, 1928
- Гасанов, 2016
- Reynolds, 2011. səh. 170
- Базанов, 2014
- Волхонский, 2004
- Hovannisian, 1967. səh. 81
- Suny, 1993. səh. 121
- Kazemzadeh, 1951. səh. 67, 69—76
- Баберовски, 2010. səh. 136—138
- Kazemzadeh, 1951. səh. 76-79
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 460—464
- Reynolds, 2011. səh. 200
- Шахбазян, 2004
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 464—467
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 476-477
- Seykhzamanli, 1998. səh. 476-477
- Hovannisian, 1971a. səh. 35—36
- Swietochowski, 2004. səh. 130
- Hovannisian, 1971a. səh. 36
- Hacıyev, 2010. səh. 310
- Hovannisian, 1971a. səh. 37
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 478—479, 486—488
- Allen və Muratoff, 2011. səh. 488—489
- Gerwarth, 2013. səh. 179
- Hovannisian, 1971. səh. 92
- Ямсков, 1998
- Hovannisian, 1971a. səh. 82—83
- Мкртчян, 1985
- Hovannisian, 1971a. səh. 86
- Hovannisian, 1971a. səh. 79, 81
- Hovannisian, 1971a. səh. 79—81
- Hovannisian, 1971a. səh. 81—82
- Saparov, 2014
- Hovannisian, 1971a. səh. 82
- ЭСБЕ, 1886
- Hovannisian, 1971. səh. 90—91
- Hovannisian, 1971a. səh. 13
- Hovannisian, 1971a. səh. 90—91
- Hovannisian, 1971a. səh. 91—92
- Saparov, 2012. səh. 319
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 459
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 467—468
- Swietochowski, 2004. səh. 130—131
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 468—469
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 478—479
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 495
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 497
- Hacıyev, 2010. səh. 298—299
- Atnur, 1999. səh. 230—231, 235
- Atnur, 1999. səh. 230
- Atnur, 1999. səh. 231
- Atnur, 1999. səh. 231, 235
- Махмурян, 2002. səh. 16
- Юсиф-заде, 2008. səh. 12
- Махмурян, 2002. səh. 15
- Мирошников, 1996. səh. 337, 338
- Юсиф-заде, 2008. səh. 16
- Юсиф-заде, 2008. səh. 13
- Юсиф-заде, 2008. səh. 14
- Юсиф-заде, 2008. səh. 21
- Юсиф-заде, 2008
- Hovannisian, 1971a. səh. 159—161
- Махмурян, 2002. səh. 40—41
- Махмурян, 2002
- Saparov, 2012. səh. 289
- Arslanian, 1980
- Hovannisian, 1971aКарм. səh. 157
- Rose, 1980
- Кармов və Лобанов, 2015
- Петросян, 2012
- Мустафа-заде, 2006
- Байбуртян, 2012
- Saparov, 2012. səh. 292
- Hacıyev, 2010. səh. 281—282
- Hacıyev, 2010. səh. 283
- Hacıyev, 2010. səh. 283—284
- Hacıyev, 2010. səh. 281
- Hacıyev, 2010. səh. 284—285
- Hacıyev, 2010. səh. 285—286
- Hovannisian, 1971a. səh. 87
- Hacıyev, 2010. səh. 287
- Allen və Muratoff, 1953. səh. 467
- Hacıyev, 2010. səh. 287—288
- Hacıyev, 2010. səh. 288
- Musayev, 1998. səh. 58
- Симонян, 2016
- Musayev, 1998. səh. 61
- Hacıyev, 2010. səh. 288—289
- Musayev, 1998. səh. 60—62
- Hacıyev, 2010. səh. 289
- Musayev, 1998. səh. 60
- Hacıyev, 2010. səh. 290—291
- Simonyan, 2016
- Musayev, 1998. səh. 58—59
- Hacıyev, 2010. səh. 291—292
- Hacıyev, 2010. səh. 292—293
- Hacıyev, 2010. səh. 293
- Hacıyev, 2010. səh. 292
- Musayev, 1998. səh. 83
- Hacıyev, 2010. səh. 294—297
- Musayev, 1998. səh. 90
- Hovannisian, 1971a. səh. 229
- Hacıyev, 2010. səh. 320—324
- Hacıyev, 2010. səh. 323
- Hacıyev, 2010. səh. 324—325
- Hacıyev, 2010. səh. 324
- Hacıyev, 2010. səh. 325
- Hacıyev, 2010. səh. 325—326
- Hacıyev, 2010. səh. 327
- Hacıyev, 2010. səh. 328—329
- Hacıyev, 2010. səh. 333
- Hovannisian, 1971a. səh. 230
- Hacıyev, 2010. səh. 331
- Hacıyev, 2010. səh. 334
- Hacıyev, 2010. səh. 342—343
- Hacıyev, 2010. səh. 344
- Hacıyev, 2010. səh. 346
- Hovannisian, 1971a. səh. 190
- Hacıyev, 2010
- Hacıyev, 2010. səh. 348
- Hovannisian, 1971a. səh. 230—231
- Кавказский календарь на 1912 год, 1912. səh. 147
- Hacıyev, 2010. səh. 351
- Hovannisian, 1971a. səh. 232
- Hacıyev, 2010. səh. 351—352
- Hovannisian, 1971a. səh. 237
- Atnur, 1999. səh. 158
- Hovannisian, 1971a. səh. 245
- Hovannisian, 1971a. səh. 246
- Atnur, 1999. səh. 184—186
- Atnur, 1999. səh. 188
- Hovannisian, 1971. səh. 247
- Atnur, 1999. səh. 189
- Atnur, 1999. səh. 185
- Atnur, 1999. səh. 186—187
- Atnur, 1999. səh. 199
- Hovannisian, 1982. səh. 66—67
- Hasanli, 2015. səh. 284
- Hovannisian, 1982. səh. 68
- Кулиева, 1999
- Atnur, 1999. səh. 200
- Hovannisian, 1982. səh. 69
- Hovannisian, 1982. səh. 69—70
- Hovannisian, 1982. səh. 70
- Hovannisian, 1982. səh. 72
- Hovannisian, 1982. səh. 71
- Atnur, 1999. səh. 215
- Atnur, 1999. səh. 213
- Atnur, 1999. səh. 215—216
- Atnur, 1999. səh. 216—218
- Atnur, 1999. səh. 218—219
- Atnur, 1999. səh. 219—221
- Atnur, 1999. səh. 222
- Atnur, 1999. səh. 224
- Atnur, 1999. səh. 225
- Hovannisian, 1982. səh. 205
- Atnur, 1999. səh. 226
- Atnur, 1999. səh. 227
- Atnur, 1999. səh. 228—229
- Hovannisian, 1982. səh. 206
- Atnur, 1999. səh. 263—266
- Atnur, 1999. səh. 268
- Atnur, 1999. səh. 270
- Atnur, 1999. səh. 274—275
- Atnur, 1999. səh. 275
- Hovannisian, 1971a. səh. 83—85
- Hovannisian, 1971a. səh. 88—89
- Hovannisian, 1971a. səh. 89
- Hovannisian, 1971a. səh. 162—163
- Hovannisian, 1971a. səh. 164
- Hovannisian, 1971a. səh. 164—167
- Hovannisian, 1971a. səh. 167—171
- Hovannisian, 1971a. səh. 173—174
- Hovannisian, 1971a. səh. 171—173
- Лежава, 2000. səh. 45-48
- Hovannisian, 1971a. səh. 173—175
- Lieberman, 2006. səh. 137
- Волкова, 1969. səh. 10
- Гарданов, 1969. səh. 13
- Mccarthy, 1997. səh. 380
- Saparov, 2012. səh. 291
- McCarthy, 1996. səh. 218—220
- К истории образования Нагорно-Карабахской Автономной Области Азербайджанской ССР: Документы и материалы, 1989. səh. 115-116
- Yaddaş müharibəsi: Zaqafqaziyada miflər, identiklik və siyasət 2022-01-31 at the Wayback Machine V. A. Şnirelman, səh 200
- Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövründə Yuxarı Qarabağda siyasi vəziyyətin kəskinləşməsi və erməni separatizminə qarşı mübarizə 2018-03-14 at the Wayback Machine Xalq Qəzeti 29.05.2013
Mənbə
- Lieberman, Benjamin, Terrible Fate: Ethnic Cleansing in the Making of Modern Europe, Ivan R Dee, Inc, 2006, ISBN (#invalid_param_val)
- McCarthy, Justin, Death and Exile the Ethnic Cleansing of Ottoman Muslims, Darwin Press Inc, 1996, ISBN (#invalid_param_val)
- Волкова, Наталья Георгиевна Волкова, Кавказский Этнографический Сборник, Статья: Этнические процессы в Закавказье в XIX-XX вв., Москва: СССР, Институт Этнографии им. М.Маклая, АН СССР: Наука, 1969, ISBN (#invalid_param_val)
- Saparov, Arsène, Why Autonomy? The Making of NagornoKarabakh Autonomous Region 1918–1925, Europa–Asia Studies. — Ann Arbor: University of Michigan March (vol. 64, no. 2), 2012 (#invalid_param_val)
- Mccarthy, Justin, The Ottoman Turks: An Introductory History to 1923, 1997, ISBN (#invalid_param_val)
- К истории образования Нагорно-Карабахской Автономной Области Азербайджанской ССР: Документы и материалы, Sarah, К истории образования Нагорно-Карабахской Автономной Области Азербайджанской ССР: Документы и материалы, Baku, 1989 (#invalid_param_val)
- Гарданов, В. К., Кавказский этнографический сборник, Том 4, 1969 (#invalid_param_val)
- Hacıyev, İsmayıl, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və Naxçıvan, Naxçıvan: Əcəmi Nəşriyyat-Poliqrafiya Birliyi, 2010 (#invalid_param_val)
- Atnur, İbrahim Ether, Muxtariyyat ərəfəsində Naxçıvan, NDU - Naxçıvan: «Qeyrət» nəşriyyatı, 1999 (#invalid_param_val)
- Hovannisian, Richard, The Republic of Armenia V 2 – From Versailles to London, 1919–1920, University of California Press, 1982 (#invalid_param_val)
- Kazemzadeh, Firuz, The Struggle for Transcaucasia (1917–1921), New York City: Philosophical Library, 1951, ISBN (#invalid_param_val) (ing.)
- Муханов, В. М., Кавказ в переломную эпоху (1917—1921), Москва: Модест Колеров, 2019, ISBN (#invalid_param_val)
- Hovannisian, Richard G., The Republic of Armenia, Volume I: 1918-1919, London: University of California Press, 1971a, ISBN (#invalid_param_val)
- Hovannisian, R. G., The Armenian People from Ancient to Modern Times — Vol. II. Foreign Dominion to Statehood: The Fifteenth Century to the Twentieth Century, Palgrave Macmillan, 1997, ISBN (#invalid_param_val)
- Hovannisian, Richard G., Russian Armenia. A Century of Tsarist Rule, Jahrbücher für Geschichte Osteuropas. — Neue Folge (т. 19, № 1), 1971b (#invalid_param_val)
- Altstadt, Audrey L., The Azerbaijani Turks: power and identity under Russian rule, Hoover Press (Studies of nationalities), 1992, ISBN (#invalid_param_val)
- Баберовски, Иорг, Цивилизаторская миссия и национализм в Закавказье: 1828—1914 гг. // Новая имперская история постсоветского пространства: Сборник статей. Под ред. И. В. Герасимова, С. В. Глебова, Л. П. Каплуновского, М. Б. Могильнер, Л. М. Семёнова. Центр исследований национализма и империи, Казань: (Библиотека журнала “Ab Imperio”), 2004, ISBN (#invalid_param_val)
- Хомизури, Г. П., Социальные потрясения в судьбах народов (на примере Армении), Moskva, 1997 (#invalid_param_val)
- Гасанов, Гасан Азиз оглы, На пути к первой республике. Очерки истории Азербайджана с февраля 1917 года до мая 1918 года, Bakı: Çaşıoğlu, 2016 (#invalid_param_val)
- Базанов, С. Н., Великая война: как погибала Русская армия, Moskva: Вече, 2014, ISBN (#invalid_param_val)
- Волхонский, М. В., Закавказский комиссариат, Большая Российская Энциклопедия, 2004, ISBN (#invalid_param_val)
- Suny, Ronald Grigor, Looking toward Ararat, Indiana University Press, 1993, ISBN (#invalid_param_val)
- Баберовски, Й., Враг есть везде. Сталинизм на Кавказе = Der Feind ist überall. Stalinismus im Kaukasus / [пер. с нем. В. Т. Алтухова], Российская политическая энциклопедия, Moskva, ISBN (#invalid_param_val)
- Seykhzamanli), Naki Keykurun (Published by Tomris Azeri), The Minister of National Security of Azerbaijan Democratic Republic (1918-1920), Nyu-York, 1998 (#invalid_param_val)
- Gerwarth, Robert, War in Peace: Paramilitary Violence in Europe after the Great War (The Greater War), Oxford University Press, 2013, ISBN (#invalid_param_val)
- Allen və Muratoff, Allen W. E. D., Muratoff P. P., Caucasian Battlefields: A History of the Wars on the Turco-Caucasian Border. 1828—1921, Cambridge: Cambridge University Press, 1953, ISBN (#invalid_param_val)
- Reynolds, Michael A., Shattering Empires. The Clash and Collapse of the Ottoman and Russian Empires, 1908–1918, Cambridge: Cambridge University Press, 2011, ISBN (#invalid_param_val)
- Шахбазян, А. А., Армения. Разд. Исторический очерк: Армения в 20 в., Большая Российская Энциклопедия, 2004, ISBN (#invalid_param_val)
- Swietochowski, Tadeusz, Russian Azerbaijan, 1905-1920: The Shaping of a National Identity in a Muslim Community, Cambridge University Press, 2004, ISBN (#invalid_param_val)
- Allen və Muratoff, Allen W. E. D., Muratoff P. P., Caucasian Battlefields: A History of the Wars on the Turco-Caucasian Border. 1828—1921, Cambridge: Cambridge University Press, 2011, ISBN (#invalid_param_val)
- Ямсков, А.Н., Традиционное землепользование кочевников исторического Карабаха и современный армяно-азербайджанский этнотерриториальный конфликт. — Фактор этноконфессиональной самобытности в постсоветском обществе, Москва: Московский Центр Карнеги, 1998, ISBN (#invalid_param_val)
- Мкртчян, А. А., Межэтнические контакты в Нагорном Карабахе (вторая половина XIX — начало XX в.) // Межэтнические контакты и развитие национальных культур: сборник статей., Москва: Ин-т этнографии АН СССР, 1985 (#invalid_param_val)
- Saparov, Arsene, From Conflict to Autonomy in the Caucasus: The Soviet Union and the Making of Abkhazia, South Ossetia and Nagorno Karabakh, Routledge, 2014, ISBN (#invalid_param_val)
- Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary, ЭСБЕ, Эриванская губерния, 1886 (#invalid_param_val)
- Махмурян, Г. Г., Политика Великобритании в Армении и Закавказье в 1918-1920 гг. Бремя белого человека., Ереван: Лусакн, 2002, ISBN (#invalid_param_val)
- Юсиф-заде, Севиндж Зия кызы, Азербайджано-британские отношения в начале XX века, Баку: Təhsil, 2008 (#invalid_param_val)
- Мирошников, Л. И., Документы английской политики 1918—1920 годов // «Арабески» истории, Книга 6: Каспийский транзит. Том 2., 1996 (#invalid_param_val)
- Arslanian, Artie H., BRITAIN AND THE QUESTION OF MOUNTAINOUS KARABAKH, MIDDLE EASTERN STUDIES / Vol. 16, 1980 (#invalid_param_val)
- Rose, John D., Batum as Domino, 1919-1920: The Defence of India in Transcaucasia, The International History Review, 1980 (#invalid_param_val)
- Кармов və Лобанов, Т. М. Кармов, В. Б. Лобанов, Взаимоотношения Азербайджанской Демократической Республики и Терско-Дагестанского края ВСЮР, 1919-1920.: современный взгляд, Былые годы. Т. 37, № 3., 2015, ISBN (#invalid_param_val)
- Петросян, Г. А., Отношения Республики Армения с Россией (1918 – 1920 гг.), Ереван: Издательство ЕГУ, 2012, ISBN (#invalid_param_val)
- Мелконян, Ашот, В поисках научной истины. Предисловие к кн. Петросян Г. А. Отношения Республики Армения с Россией (1918—1920 гг.), Ереван: Изд-во ЕГУ, 2012 (#invalid_param_val)Ваан Байбуртян
- Байбуртян, Ваан, Российско-армянские отношения 1918—1920 годов в новом научном исследовании историка Гегама Петросяна. В кн.: Петросян Г. А. Отношения Республики Армения с Россией (1918—1920 гг.) (PDF), Ереван: Изд-во ЕГУ, 2012 (#invalid_param_val)
- Musayev, İsmayıl, Azərbaycanın Naxçıvan və Zəngəzur bölgələrində siyasi vəziyyət və xarici dövlətlərin siyasəti (1917-1921-ci illər), Bakı: Bakı universitetinin nəşriyyatı, 1998 (#invalid_param_val)
- Симонян, Грачик, Из истории «политического оправдания» полководца Андраника (PDF), Ереван: ЕГУ, 2016, ISBN (#invalid_param_val)
- Кавказский календарь на 1912 год, Кавказский календарь на 1912 год, IV отдел, стр. 147., Тифлис: Гл. упр. Кавказ. наместника , 1845-1916, 1912 (#invalid_param_val)
- Лежава, Г. П., «Технологии этнической мобилизации» под. ред. М. Н. Губогло, Институт этнологии и антропологии РАН. Изд-во «ЦИМО», 2000, ISBN (#invalid_param_val)
- (#empty_citation)
Xarici keçidlər
wikipedia, oxu, kitab, kitabxana, axtar, tap, meqaleler, kitablar, oyrenmek, wiki, bilgi, tarix, tarixi, endir, indir, yukle, izlə, izle, mobil, telefon ucun, azeri, azəri, azerbaycanca, azərbaycanca, sayt, yüklə, pulsuz, pulsuz yüklə, haqqında, haqqinda, məlumat, melumat, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, şəkil, muisiqi, mahnı, kino, film, kitab, oyun, oyunlar, android, ios, apple, samsung, iphone, pc, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, web, computer, komputer
Bu sehifede is davam etmekdedir Mudaxile etmeye telesmeyin Eger komek etmek isteyirsinizse ya da sehife yarimciq qalibsa sehifeni yaradan istifadeci ile elaqe qura bilersiniz Sehifenin tarixcesinde sehife uzerinde islemis istifadecilerin adlarini gore bilersiniz Redaktelerinizi menbe ve istinadlarla esaslandirmagi unutmayin Bu meqale sonuncu defe 74 saniye evvel Qizilbas muzakire tohfeler terefinden redakte olunub Yenile Azerbaycan Ermenistan muharibesi 1918 1920 ermeniler ile azerbaycanlilarin qarisiq yasadiqlari yerlerde Birinci Dunya muharibesinin son aylarindan etibaren Azerbaycan ve Ermenistanda Sovet hakimiyyeti qurulana qeder davam etmis muharibe Azerbaycan Ermenistan muharibesi 1918 1920 Qafqaz Islam Ordusunun Azerbaycanda hereket planiTarix 30 mart 1918 28 noyabr 1920Yeri Azerbaycan ve ErmenistanSebebi Azerbaycanla Ermenistanin qarisiq ehali olan erazilerde torpaq mubahiseleri Naxcivan Muxtar Respublikasi Zengezur QarabagNeticesi Sovet qosunlari terefinden her iki terefin erazisi isgal olunmusdurErazi deyisikliyi Araz Turk Cumhuriyyetinin suqutuMunaqise terefleriAzerbaycan Xalq Cumhuriyyeti Araz Turk Cumhuriyyeti Osmanli Imperiyasi 12 may 1920 ci ilden sonra RSFSR Turk Milli Herekati Azerbaycan SSR Ilk Ermenistan Respublikasi Dagliq Ermenistan Respublikasi ermeni milisleriBaki ve Goycay doyusunde Boyuk Britaniya Sentrokaspi DiktaturasiKomandan lar Semed bey Mehmandarov Sultan bey Sultanov Xosrov bey Sultanov Hebib bey Selimov Semed bey Cemillinski Ceferqulu xan Naxcivanski Anatoliy Qekker Andranik Ozanyan Drastamat Kanayan Lionel Denstervil Vikianbarda elaqeli mediafayllar Herbi munaqise Ermenstan ve Azerbaycan respublikalarinin yaranmasindan sonra bu iki yeni dovletin bir birine qarsi erazi iddialari esasinda meydana cixdi Iki dovletin ordularindan basqa her iki teref qarsi terefdeki oz hemvetenlilerinden ibaret herbi birlesmeleri destekleyirdi Ermenistan Respublikasinin herbi quvveleri Naxcivanda Surmelide Serur Dereleyezde kohne Rusiya imperiyasinin Irevan quberniyasinin Irevan seherinde azerbaycanli herbi destelere qarsi birbasa emeliyyatlar teskil etmis Azerbaycan ise Qarabag ve Zengezurda ermeni milli suralarina qarsi herbi emeliyyatlar heyata kecirmisdir Butun bunlara baxmayaraq bu iki dovlet bir birileri ile birbasa herbi emeliyyatlara girmediler Munaqise zamani bir nece qirginlar heyata kecirilmis bolgenin etnik gostericileri xeyli deyisikliye meruz qalmisdir Muttefiq dovletlerin numayendelerinin mudaxileleri elece de daha kicik kontekstde Gurcustanin vasitecilik cehdleri ugurlu olmamisdir Belelikle iki millet arasinda herbi munaqise yalniz RSFSR in Qizil Ordusunun XI bolmesi terefinden bolgenin isgal edilmesi ile muveqqeti de olsa sonlandi Ermenistan Azerbaycan munaqisesinin sebebleri ve zeminiErmeniler ve azerbaycanlilar arasinda etnik munaqise derin tarixi koklere malikdir ve xalqlar arasinda dini medeni ferqlilikler fonunda qarsiliqli erazi iddialari yaranmisdi Her bir halda milli dini sosial ve iqtisadi ferqlilikler iki toplum arasinda aciq dusmenlik halina yalniz XIX esrin sonlarinda geldi Bolgeye ruslarin yerlesmesinden sonra XVIII ve XIX esr boyunca ermeniler Azerbaycan turklerinden ibaret aristokratiyanin agaligindan qurtula bildiler Kapitalist usul idaresinin yayilmasi ile de ermeni burjuaziyasi formalasmaga basladi ve movcud sosia ekonomik munasibetler deyismeye basladi Bu proses neticesinde formalasn ermeni elitler kohne azerbaycanli elitler ile reqabete gire bilecek hala geldiler XIX esrin son onilliklerinde Rusiya Zaqafqaziyasinda ermenilere qarsi dusmen munasibetinin ilkin sertlerinden biri de yerli hakimiyyet orqanlarinda muselman ehalinin temsil olunmamasi idi Xususile 1870 ci il islahatina gore qeyri xristianlar seher suralarindaki yerlerin yalniz 1 3 hissesinden 1892 ci ilden ise 20 faizden coxunu elde ede bilmezdiler Eslinde imperiya miqyasinda yehudilere qarsi qebul edilmis bu qanunlar Cenubi Qafqazdaki muselmanlara qarsi cevrilmisdi Halbuki bolgede mulklerin ekseriyyeti onlara aid idi ve secicilerin 80 faizini de onlar teskil edirdi Zaqafqaziyanin Rusiyaya birlesdirilmesinden sonra merkezi hokumet bolge ehalisinin medeni homogenliyine nail olmaga calisirdi Buna gore de muselman aristokratiyasinin movqelerini zeifletmek ucun tedbirler goruldu bu meqsedle inzibati orqanlara bolgede esasen ermeniler terefinden temsil olunan esasen xristianlar teyin edildi 1880 ci illerden baslayaraq car hokumeti oz siyasetini deyiserek Zaqafqaziya seherlerinde ermeni hokmranligini sarsitmaga calisdi bunun ucun antisemit siyasetine benzer bir ermenifobiya siyaseti yeritmeye basladi muselmanlarin bu seherlerde hokmranliq iddialarini tesviq etdi Baki ve Yelizavetpol quberniyalari bezi hallarda ise muselmanlarin terefinde antiermeni kompaniyalarinda istirak edirler Bu ziddiyyet 1905 ci il inqilabi hadiseleri zamani qarsiliqli etnik qirginlar seklini almisdi Dovletin aidiyyati orqanlari Zaqafqaziyanin Rusiyadaki inqilabi hadiselerden diqqetini yayindirmaq ucun milletlerarasi munaqiseye qarismirdi ve hetta onu alovlandirirdi 1905 1906 ci illerdeki ermeni tatar qirgininin dagidici maddi ve humanitar neticeleri olsa da diger terefden bu silahli etnik qarsidurma munaqisede istirak eden her iki etnik icmanin milli kimliyinin formalasmasina ve mohkemlenmesine tohfe verdi Ermeni milli herekatinin liderleri bas verenleri bir nov menevi qelebe hesab edirdiler cunki ozunu mudafie etmek ucun yeniden silaha sarilan ermenilerin suurunda turklerin meglubedilmezliyi mifi mehv edilmisdi Eyni zamanda orta tebeqeye xas olan pese sahelerinde uzun muddet ustunluk teskil eden ermenilere qarsi inamsizligin artmasi milli Azerbaycan burjuaziyasinin inkisafina tekan verdi ve bu da oz novbesinde daha mutereqqi tehsil sisteminin bir sira turkdilli qezetlerin medeniyyet ve xeyriyye cemiyyetleri sebekesinin yaranmasi formalasmasina sebeb oldu Ermeni esilli amerikali tarixci Ricard Hovanisyanin da bildirdiyi kimi 1918 ci ilde guclu rusperest hisslere sahib ermenilerle osmanliperest hisselere sahib ve bolgede yeniden muselmanlarin turklerin hakimiyyetini berpa etmeye calisan Azerbaycan turkleri arasinda dusmen duygular uze cixdi Amerikali tarixci Ricard Hovhanisyanin qeyd etdiyi kimi 1918 ci ilde ermenilerin guclu rusiyayonumlu oriyentasiyasi ve regionda muselman hegemonlugunu berpa etmek isteyen azerbaycanlilarin turkyonumlu olmasi fonunda dusmencilik yeniden alovlandi Oktyabr inqilabi ve Zaqafqaziya 1917 ci ilin fevral ayinda inqilab neticesinde formalasmis Rusiya Muveqqeti Hokumetinin hemin ilin oktyabrinda bolsevikler terefinden devrilmesi neticesinde Zaqafqaziyada veziyyet qarisiq forma aldi Yerli mensevikler inanirdilar ki aqrar bir olkede yerli sertler sosialist inqilabi ucun uygun hala gelmemisdir ve sosializme dogru transformasiya kapitalist inkisafin tamamlanmasi ile davam etmelidir Bolsevikler ise eksine inqilabi deyisiklikleri Rusiya imperiyasinin butun erazisine yaymaga calisirdilar Hemin dovrde Zaqafqaziyada milli partiyalar Azerbaycanin Musavati ve Ermenistanin Dasnaksutyunu feallasdi Merkezi hakimiyyete ugrunda geden mubarize fonunda Tiflisde Zaqafqaziya Komissarligi formalasdirildi Komissarligi ali qanunverici orqani olan Seyme esasen gurculerin mensevikleri azerbaycanlilarin musavatcilari ve ermenilerin dasnaklari elece de iki rus numayende daxil idi Milli suralar Ermeni Milli Surasi Gurcustan Milli Surasi ve Azerbaycan Milli Surasi Zaqafqaziya boyuk nufuz qazandilar Bu suralarin numayendeleri Komissarliqda esas soz sahibi idiler ve onun idare edilme meselesine yon verirdiler Komissarliq yaradildiqdan sonra Qafqaz Cebhesinin komandani general M A Prjevalski yeni qurumun onun terefinden tanindigini bildirmis ve ordusuna yeni rehberliye tabe olmaq emri vermisdi Zaqafqaziya Komissarligi oz hakimiyyetini Baki istisna olmaqla butun Zaqafqaziyaya yaya bilmisdi Baki seherinde ise 1917 ci ilin noyabrinda Sovet hakimiyyeti qurulmusdu Hemcinin Bakida aylardir musavatcilar mensevikler bolsevikler SR ler dasnaklar arasinda geden mubarize vagid idareetme orqaninin yaradilmasina engel toretmekde idi 1918 ci ilin baslangicinda oz etrasfinda muttefiq ve ya dusmen olmaqla ferqli quvveleri formalasdiran iki guc qaynagi meydana cixdi Senaye merkezi olan Baki bolgeni oz hakimiyyetine almaq isteyen Sovet bolsevikler ucun esas noqte demek idi ve Zaqafqaziyanin enenevi merkezi anlamina gelen Tiflise yeni Komissarligia tabe olmamaqda qerarli idi Eyni zamanda anarxiya ve qarisiqliq hem Bakida hem de Yelizavetpolda getdikce yayilmaqda idi Yelizavetpolda esl hakimiyyet Muselman Milli Komitesinin elinde idi Qarabagin dagliq hissesi ermeniler ve azerbaycanlilardan teskil edilmis qarisiq sura terefinden idare edilirdi Eyni veziyyet Serur Naxcivanda da kecerli idi Qafqaz Cebhesinin dagilmasi ve milli ordularin formalasmasi Qafqaz Ordusunun komandanligi tabeliyinde olan qosunlarin parcalandigini ve doyus semeresini tamamile itirdiyini basa duserek cebhedeki veziyyeti xilas etmek ucun derhal konulluluk esasinda milli hisselerin yaradilmasina baslamaq qerarina geldi 1917 ci il dekabrin 5 de 18 Osmanli ile Qafqaz cebhesinde herbi emeliyyatlarin dayandirilmasini nezerde tutan barisiq imzalandi Ertesi gun Zaqafqaziya Komissarligi mumkunse ordunu terxis etmek milli herbi birlesmeler ve bolseviklere qarsi mubarizeye rehberlik etmek ucun xususi orqan yaratmaq qerarina geldi Bir sira rus bolmelerinin cebheden cixarilmasi ile paralel olaraq milli ordularin Gurcustan Ordu Korpusu ve Ermeni Konulluler Korpusunun yaradilmasi prosesi bas verdi Dekabrda Qafqaz Cebhesi qerargahinin teklifi ile ayri ayri hisselerin ilk novbede Yelizavetpoldaki Gence 219 cu Piyada Ehtiyat Alayinin muselmanlasdirilmasina baslanildi Dekabrin 18 de 31 Zaqafqaziya Komissarligi muselman korpusunun daxil oldugu yeni ordunun yaradildigini elan etdi Qafqaz Cebhesi qosunlarinin bas komandani general Prjevalskinin emri ile ertesi gun resmi olaraq Zaqafqaziya muselmanlari korpusunun yaradilmasina baslanildi Osmanli ile barisiq xeberi esgerlerin cebheden kutlevi sekilde getmesine sebeb oldu Zaqafqaziya Komissarligi cebheni terk etmis bolmeleri terksilah etmek qerarina geldi ki bu da silahlarini teslim etmek istemeyen esgerler arasinda son derece menfi reaksiyaya sebeb oldu Muselman herbi birlesmesini silahlandirmaq Muselman Milli Komitesinin ohdesine verilmisdi ve bu is ucun yuksek miqdarda silah sursata ehtiyac duyulurdu Lakin herbi anbarlarin boyuk hissesi Tiflis ve Sariqamisda yerlesirdi ve muselmanlar silah ve herbi mal bolgusunden uzaqlasdirilmisdi Buna gore de azerbaycanli numayendeler cebheden terxis olub geri donen rus doyusculerin tamamile silahsizlandirilmasinin en ardicil terefdarlari idiler Bu proses 1917 ci ilin dekabrinda Yelizavetpolda basladi Yerli nufuzlu sexsler gurcu zabitlerin komandanligi altinda olan birinci Tatar alayindan istifade ederek 219 cu ehtiyat alayinin silahlarini musadire etdiler Bu alayin onemli bir qismi ermeni ve ruslardan ibaret idi Bu hereketler Yelizabetpoldaki veziyyetin hakimiyyetin ve yerli herbi komandirin nezaretinden cixmasina sebeb oldu 1918 ci ilin yanvarinda Tiflis Bileceri demiryolu xetti uzerindeki Deller Agstafa Samxor Axtaqala ve diger stansiyalarda elece de Xacmazda Baki Derbend demiryolu xetti uzerinde yerli silahli desteler cebheden geri donen rus herbcilerin uzerine hucum edib silahlari ele kecirmeye calisdilar En genismiqyasli ve qanli toqqusma yanvarin 22 25 de kohne teqvimle 9 12 Azerbaycan silahli destelerinin hucumu neticesinde 2 mine yaxin rus esgerinin oldurulduyu Semxor stansiyasinin erazisinde bas verdi Bu toqqusma zamani 2 min rus olduruldu ve bir nece mini de yaralandi 30 dan cox top 100 pulemyot ve 12 min tufeng ele kecirildi V M Muxanovun bildirdiyine gore Samxor hadiseleri Zaqafqaziyada veziyyetin tedricen anarxiyaya dogru irelilememesinin gostericisi idi Herbi qatarlar hucumlar ile eyni vaxtda Irevan ve Yelizavetpol quberniyalarinda az qala her gun azerbaycanlilarla ermeniler arasinda irimiqyasli toqqusmalar bas vermeye basladi azerbaycanli ve ermeni kendlerine ilk defe yanginlar meydana cixmaga basladi Zaqafqaziyadak rejimin nwmay nd li ali qanunverici orqan olan Seym 10 23 fevralda toplandi ve milletlerarasi toqqusmalarin artdigini etiraf etmek mecburiyyetinde qaldi lakin muxtelif fraksiyalarin numayendelerinden ibaret komissiyalarin terefleri barisdirmaq cehdleri ugur getirmedi V M Muxanova gore Zaqafqaziyadaki veziyyet esas partiyalar terefinden ya onlarin birbasa ya da dolayi yolla istiraki ile alovlandirilirdi Musavatcilar etnik ve dini nifretden istifade ederek Osmanliya qarsi regbet asilamaq isteyerken dasnak rehberleri ermeni birlesmelerinin yerli muselmanlara qarsi repressiyalarinin qarsisini almadilar ve bununla da ozlerine haqq qazandirdilar ki sonuncular herbi eselonlarin hereketine mane olur ve ermeni birlesmeleri onlarin yolu ile doyusmek mecburiyyetindedir Hemin dovrde Bakida eyni zamanda musavatcilarin dasnaklarin ve bolseviklerin Qirmizi Qvardiyasi movcud idi Siyasi qarsidurma etnik gerginlikle keskinlesdi seher yeni etnik zorakiliq erefesinde yasayirdi Hele 1917 ci ilin ortalarinda rus ordusunun inqilabi sekilde parcalanmasinin elametlerinin meydana cixmasi ile elaqedar Moskva ve Petroqrad ermeni milli komitelerinin uzvleri A F Kerenskini Qafqaz Cebhesinin sabitliyini qoruyub saxlamagin zeruriliyine inandirmaga calisirdilar Bu meqsedle onlar diger cebhelerden minlerle ermeni herbi qulluqcusunun Qafqaza kocurulmesini teskil etmeyi xahis etdiler Bu addim ermenilere gore Anadoluda ele kecirilmis yerlerin Rusiya ucun saxlanilmasinda helledici amile cevrile bilerdi Raziliq alindi Muveqqeti Hokumetin suqutundan bir muddet evvel oktyabr ayinda Kerenski rus hisselerini evez etmek ucun 35 min ermeni esgerinin Qafqaza kocurulmesine emr verdiler Lakin onlarin yalniz bir nece mini cebheye catdi Yerde qalan ekseriyyeti ise Bakiya getdiler ve orada seherdeki Ermeni Surasinin rehberliyi altinda 1918 ci ilde bolsevik hakimiyyetinin qurulmasina yardim etdiler Hem musavatcilar hem de bolsevikler anlayirdilar ki ikisi arasinda herbi toqqusma sadece zaman meselesidir 1918 ci ilin martinda Baki bolsevik ve dasnaklarin Azerbaycan turklerine qarsi qirginlari basladi Tarixe Mart hadiseleri ve ya Mart soyqirimi kimi dusen hadiseler zamani 10 minden cox azerbaycanli olduruldu Hadiselerin evvelinde ozlerinin biterefliyini elan eden dasnaklar qisa muddet sonra musavatcilara qarsi qirginlara qatildilar Bakida baslayan antiazerbaycanli qirginlari qisa muddet erzinde Baki quberniyasinin diger bolgelerine de yayildi Hadiseler neticesinde musavatcilarin Bakidaki dayaqlari tamamile zeifledildi ve bolsevilerin sol SR ler ile ittifaq halinda formalasdirdiqlari Baki Kommunasi hakimiyyete geldi Osmanlinin hucumu 1918 ci ilin yanvarinda rus ordusu faktiki olaraq cebheni terk etdi Bu zaman erzinde III turk ordusuna muqavimet bolgeye sepelenmis ermeni desteleri terefinden heyata kecirilirdi Rus ordusu getdikden sonra cebhe boyunca turklerin azerbaycanlilar da daxil olmaqla kurdlerin ermenilerin arasinda etnik toqqusmalar davam etmekde idi 30 12 fevral yanvar tarixinde Osmanli ordusu ermeniler terefinden qirginlara meruz qalan muselmanlari qorumaq ucun herbi emeliyyatlara basladigini elan etdi ve 24 martdan etibaren 1914 cu il serhedlerine catdi Belelikle de butun Serqi Anadoluya nezaret etmeye basladi Geri cekilen ermeni herbi desteleri ile birlikde xeyli mulki ermeni de bolgeni terk etdi Martin 3 de Brest Litovskda imzalanmis Rusiya Turkiye elave muqavilesinin sertlerine esasen rus qosunlari derhal Erdehan Qars ve Batum rayonlarini Qars ve Batumi bolgeleri terk etmeli idi Rusiya bu rayonlarin dovlet huquqi munasibetlerinin yeni teskiline qarismamagi ve bu rayonlarin ehalisine qonsu dovletlerle xususile Turkiye ile razilasaraq yeni sistem yaratmaga imkan vermeyi ohdesine goturmusdu Muqavilede muhum bendlerden biri de hem Turkiye hem de Rusiya nezaretinde qalmasi planlasdirilan bolgedeki ermeni silahli destelerinin hamisinin Sovet terefinden terkisilah edilmesinin nezerde tutulmasi idi Brest Litovsk muqavilesinin imzalanmasi faktiki olaraq RSFSR Xalq Komissarlari Sovetinin Anadoludaki ermenilerin oz muqedderatini teyinetme huququndan behs eden Turk Ermenistani haqqinda dekretini legv etdi Imzalanmis razilasmaya esasen Osmanli bolmeleri Qars ve Batumu ele kecirdiler ve 1877 ci il serhedlerine geri donduler 22 aprel tarixinde Osmanli imperiyasinin tezyiqi altinda Zaqafqaziya Seymi ozunun Rusiyadan musteqilliyini elan etdi Lakin yeni respublika ile Osmanli imperiyasi arasinda aparilan danisiqlar hec bir netice vermedi ve 15 may tarixinde Osmanli ordusu yeni hucuma kecdi Hucumun esas hedefi Irevan quberniyasi erazisi idi ve bununla da ermeniler ile yeni 3 heftelik muharibe baslamis oldu Bu bohran gurculerin almanlarla razilasmasi azerbaycanlilarin ise Osmanli ile muttefiqliyi Zaqafqaziya Demokratik Federativ Respublikasinin dagilmasina onun yerinde ise 3 yeni milli dovletin formalasmasina yol acdi Hetta Zaqafqaziya Demokratik Federativ Respublikasinin suqut etmesinden evvel azerbaycanli milletciler Istanbula gizli sefer heyata kecirmisdiler Onlarin meqsedi Istanbuldaki Genc Turk hokumetinden ikinci turk dovletini elan etmek ucun onlara destek gosterilmesine nail olmaq idi Terefler emekdasliq haqqinda xususen de Azerbaycanin geleceyinin silahli quvvelerinin yaradilmasinda turk ordusunun komeyi onlarin maliyyelesdirilmesi yerli turk ehaliden turk qosunlarina yardim haqqinda raziliga geldiler Iyunun 4 de Osmanli imperiyasi Batumide Zaqafqaziya respublikalarinin her biri ile sulh muqavilesi bagladi Ermenistan Turkiye muharibesinde milli quvveleri meglubiyyete ugrayan Ermenistan ucun muqavilenin sertleri en cetin idi Ermenistan Respublikasina kecmis Irevan quberniyasinin yaridan da az bir hissesi Yeni Beyazid qezasi Aleksandropol qezasinin serqi Irevan Uckilsede dovlet qurmaga icaze verilmisdi Gurcustan Osmanli imperiyasina Axaltsix ve Axalkalaki qezalarini vermeyi qebul edirdi Osmanli Azerbaycan muqavilesine gore Osmanli Azerbaycani Baki ve Yelizavetpol quberniyalari elece de Naxcivanin Ordubad dariesinden ibaret respublika olaraq taniyirdi Elave olaraq da Osmanli imperiyasi Azerbaycana Baki ve Qarabagin dagliq hissesinde oz hakimiyyetini qurmaga yardim edeceyine soz verirdi 1918 ci ilin iyununda Osmanli ve Azerbaycan turklerinden ibaret Qafqaz Islam Ordusu yaradildi Ordunun meqsedi Mart soyqirimindan sonra Baki Kommunasi qurulan ve hakimiyyetin bolseviklere kecdiyi Bakini geri qaytarmaq idi Eyni zamanda Baki Kommunasinin ve ya diger adi ile Baki Xalq Komissarlari Sovetinin esasen ermenilerden ibaret ordusu qerbe dogru herbi hucuma baslamisdi Onlarin esas meqsedi Qafqaz Islam Ordusu quvvelerini yerli azerbaycanli herbi destelerle birlesmelerine engel olmaq idi Iki teref arasinda herbi emeliyyatlar Baki Kommunasi quvvelerinin meglubiyyeti ve neticede cevrilisle neticesinde Bakida yeni hokumetin Sentrokaspi Diktaturasinin yaradilmasi ile basa catdi Ingilis Dunsterforce destesinin Baki mudafiecilerine komek etmesine baxmayaraq 1918 ci ilin sentyabrinda Qafqaz Islam Ordusu Bakini ele kecirdi ve ermenilerden Mart soyqiriminin qisasi alindi 1918 ci ilin yayinda ve payizinda Zaqafqaziyanin etnik cehetden qarisiq rayonlarinda artiq Ermenistan Azerbaycan muharibesi gedirdi Diger terefden de Osmanli ile Ermenistanin razilasmasini tanimayan Andronik Ozanyan oz destesi ile Naxcivanda ve Zengezurda azerbaycanli herbi destelere qarsi doyusmekde idi Diger terefden de Qafqaz Islam Ordusunun desteyi ile Azerbaycan Qarabagin dagliq hissesinde oz hakimiyyetini formalasdirmaga calisirdi Bu arada genc respublikalar arasinda qarsiliqli erazi iddialari yarandi Azerbaycan Baki ve Yelizavetpol quberniyalari ile yanasi Irevan quberniyasinin muselmanlarin meskunlasdigi erazilere Zaqatala qezasina habele Tiflis quberniyasinin bir sira qezalarina Tiflis Signax Borcalin Axalkalakil Axalsixi erazilerinin hamisina ve ya bezi hisselerine iddiali idi Ermeniler Irevan quberniyasina Borcali qezasinin cenubuna Tiflis quberniyasinin Axalkalaki qezasina Yelizavetpol quberniyasinin dagliq hisselerine Zengezura Qarabaga ve Qazaxa iddia ireli sururdu Gurcustan ile Azerbaycan arasinda Zaqatala dairesi ve Tiflis quberniyasinda bezi bolgeler ustunde erazi mubahisesi var idi Ermenistanla ise borcali ve Axalkalaki qezalarina gore mubahiseler getmekde idi Osmanli imperiyasinin Birinci Dunya muharibesinde meglub olmasina ve Mondros ateskesini imzalamasina gore ordularinin Zaqafqaziyadan geri donmesinden sonra her uc respublika Qars ve Batuma iddia ireli surrmeye basladi Borcali qezasinin kime aid olmasi problemi Gurcustanla Ermenistan arasinda muharibe ile neticelendi ve Azerbaycanla Gurcustan arasinda erazi mubahiseleri muharibeye cevrilmese de Zaqafqaziyada Sovet hakimiyyeti qurulana qeder davam etdi Eyni zamanda Qarabagin ve Zengezurun ermeni ehalisi Ermenistanin terkibine daxil olmaq niyyetinde olduqlarina gore Azerbaycan hakimiyyetine tabe olmaqdan boyun qacirsalar da Ermenistan hakimiyyeti onlara muhum komeklik gostere bilmedi Oz novbesinde Irevanin cenubundaki muselmanlarin meskunlasdigi rayonlar Osmanli ve Azerbaycandan destek ve silah alaraq Ermenistan Respublikasinin hakimiyyetini tanimaqdan imtina etdiler Maraqlarin toqqusmasi son neticede mubahiseli erazilerde qanli qarsidurmaya getirib cixardi Mubahiseli eraziler ve tereflerin arqumentleriYelizavetpol quberniyasi Yelizavetpol quberniyasl 1868 ci ilde formalasdirilmisdi ve Irevan quberniyasinin dagliq hisselerinin serqinde Tiflis quberniyasinin Baki quberniyasinin qonsulugunda yerlesirdi Halisinin ekseriyyetini azerbaycanlilar ve ermeniler teskil edirdiler 1886 ci ilde 55 96 faizi azerbaycanlilar 35 43 faizi ermeniler 4 68 faizi ise kurdlerden ibaret idi efn Ermeniler dagliq bolgelerde ehalinin ekseriyyetini teskil etmekde idiler lakin azerbaycanlilar diger yerlerde ekseriyyeti teskil etmekle birlikde ilin mueyyen hisselerinde duzenliklerden ermenilerin yasadiqlari dagliq yerlere kocmekde idiler Bu dovr erzinde ermeni azerbaycanli munaqisesi Yelizavetpol quberniyasinin dagliq hisselerinde yayilmis Bu munaqise yerlerini 3 hisseye bolmek olar Qazax qezasinin Dilican boyunca cenub qerb dagliq hissesi Qarabagin dagliq hissesi Susa qezasinin boyuk hissesi Yelizavetpol Cavansir ve Cebrayil qezalarinin dagliq yerleri Qarabagin dagliq hissesinden kecid boyunca yerlesen azerbaycanli ve kurd kendleri ile ayrilmis Zengezur qezasi Zaqafqaziya Federasiyasinin dagilmasindan sonra Qazax qezasinin dagliq hissesi Ermenistanin terkibine daxil oldu Dagliq Qarabagda ve Zengezurda ise Ermenistan Azerbaycan qarsidurmasi daha iki il davam etdi Qarabagda etnik serhed faktiki olaraq Mil Qarabag colunun qerb kenarindan kecen Dagliq ve Duzen Qarabagin fiziki cografi serhedine uygun gelirdi Eyni zamanda azerbaycanlilarin meskunlasdigi Duzen Qarabagda bir sira ermeni kendleri ermenilerin meskunlasdigi Qarabagin dagliq hissesinde ise azerbaycanli kendleri var idi Qarabagin en boyuk seheri olan Susada azerbaycanli ve ermeni mehellesi var idi Yay aylarinda azerbaycanli kocerilerin miqrasiyasi ile elaqedar olaraq Qarabagin dagliq hissesinde etnik serhed silinmis ve ehalinin qarisiq yasamaqda oldugu genis zolaq formalasmisdi Zengezur Serqi Zaqafqaziya Irevan quberniyasi ve Naxcivani birlesdiren strateji dehliz idi 1916 ci ilde burada 120 min muselman ve 101 min ermeni yayda Zengezurun dagliq rayonlarinin otlaqlarina kocen Qarabagin duzenlik hissesinin azerbaycanli maldarlari istisna olmaqla yasayirdi Eyni zamanda xeyli sayda azerbaycanli periferial erazilerde meselen cenub serq yamaclarinda olan Qubadli menteqesinde ekseriyyeti teskil edirdiler Ermeni terefi Zaqafqaziyanin aministrativ erazi bolgusunde islahatlar kecirilmesini teklif etmisdi Bu layiheye gore merkezi Zengezurun ehalisinin coxunu koceriler teskil eden periferial bolgeleri esas hisseden ayrilmali idi Belelikle de koceriler cixdiqdan sonra qezanin ehalisi 88 min ermeniden 2 min diger xristianlardan ve 46 min muselmanlardan ibaret olacaqdi Ricard Hovanisiyan bildirir ki hem azerbaycanlilar hem de azerbaycanlilarin bu eraziler uzre iddialarinda qerarli idiler Ermenistan Respublikasi Yelizavetpolun dagliq bolgelerine iddialarini burada ermenilerin ekseriyyeti teskil etmesine dini ve medeni billik iddialarina esaslandirirdilar Bele ki dagliq bolgeler azerbaycanlilarin meskunlasdigi duzenlik bolgelerden ferqlenmekde idi Ermenilere gore bu dagliq hisse Ermenistanin tebii mudafiesini teskil edecek Araz vadisini ve Araratin qorunmasini asanladiracaqdi Onlara gore Qarabagin dagliq bolgesinin Ermenistana verilmemesi onun tebii butovluyunun pozulmasi anlamina gelmekde idi Strateji noqteyi nezerden dagliq rayonlarin itirilmesi Ermenistan ucun Azerbaycanla Turkiye arasinda sonuncu seddin aradan qaldirilmasi ve Irandan tecrid olunmasi demek idi Ermeniler hetta bolgenin turkler terefinden ele kecirilib demoqrafiyasinin deyisdirilmesinden sonra bele Qarabagda ermeni dovletciliyinin qaliqlarinin qaldigini bildirirdiler Onlar bu iddialarini Qarabagin ermeni meliklikleri ve onun Sefevi imperiyasi tabeliyinde oz muxtariyyetlerini saxlamalari ile esaslandirirdilar Azerbaycan terefi ise oz iddialarini tarixi cografi ve iqtisadi arqumentlere esaslandiqmaqda idi Azerbaycan terefine gore ermeni melikliklerinin mueyyen muxtariyyete sahib olmalarina baxmayaraq onla buranin turklerin Qarabag beylerbeyiliyinin terkib hissesi oldugunu bildirirdiler Rus isgalina qeder Turk tayfalari Cenubi Qafqaza hakim olmusdular Yelizavetpol quberniyasinin 8 qezasinin 7 de azerbaycanlilar mutleq ekseriyyeti teskil edirdiler Azliq olduqlari Qarabagin dagliq hissesinde bele hem Azerbaycan turkleri hem de kurdler ehemiyyetli azliq hesab edilirdiler Azerbaycan terefinin fikrince ermenilerin kompakt yasadiqlari erazilerin ozbasina ayrilmasi ve onlarin Ermenistana birlesdirilmesi regionun cografi iqtisadi ve siyasi birliyini tehdid ederdi Azerbaycan terefi ermeni terefden ferqli olaraq dagliq ve aran erazilerini bir birinden ayri hesab etmir onlari azerbaycanlilarin enenevi koceri heyat terzine uygun gelen vahid butov hesab edirdi Anatoli Yamskov gosterir ki 1897 ci il siyahiyaalinmasina esasen azerbaycanlilar Susa ve Cevansir qezalarinin kend ehalisinin 54 8 faizini 115 8 min nefer teskil etmis yayda onlarin yalniz 1 3 hissesi Qarabagin duzenlik hisselerinde qalmis qalanlari dagliq hisselere yeni Susa ve Zengezur qezalarina koc etmisdirler Arsen Saparov onu da qeyd edir ki Qarabag kocerilerinin coban heyat terzine gore sag qalmasi Qarabagin dagliq hisselerinin yuksek dag otlaqlarina cixis elde etmekden asili idi bele ki onlar her il ilin mueyyen dovrlerinde yuksek yerlere koc edir ve bu zaman oturaq ehalinin bolgesinden kecirdiler Qarabagin dagliq ve duzenlik erazilerinin bir birinden ayrilmasi koceri azerbaycanlilarin teserrufatlarinin tamamile yox olmasi anlamina gele bilerdi Ermenistan bunu hell etmek ucun Azrbaycanin duzen yerlerinde suvarma sisteminin yaradilmasi otlaq erazilerinin evezine Azerbaycanin simalinda yeni yerler teskil edilmesi ve ya otlaq erazilerden istifadeye icaze veren xususi dovletlerarasi sazisin imzalanmasindan ibaret idi Azerbaycan terefi butun bu teklifleri redd etmekde idi Strateji noqteyi nezerden Dagliq Qarabag Ermenistan ucun oldugu qeder Azerbaycan ucun de onemli idi cunki bu regiona nezaretin olmamasi Turkiye ile elaqenin olmamasi demek idi Bu da Azerbaycanin tehlukesizliyini pozurdu Azerbaycan terefi iqtisadi arqumentler de ireli surdu Yelizavetpol quberniyasi Azerbaycana bagli idi cunki demek olar ki butun esas neqliyyat yollari Irevanla deyil Baki ile bagli idi Dagliq Qarabag ermenileri Bakidan gelen tedarukden asili idiler ve minlerle yerli sakin orada daimi ve ya movsumi isle temin olunmusdu Qarabagin Baki ile elaqelerini kesilmesi butun bunlarin da yox olmasi anlamina gelerdi Irevan quberniyasi 1916 ci ilin statistik gostericilerine gore Irevan quberniyasinda ermeni ehali ekseriyyeti teskil etmekde idi Naxcivan Serur Dereleyez ve Surmeli qezalarinda muselman ehali yeni azerbaycanlilar ve az sayda kurdler ustunluye sahib idiler Ermenistan Respublikasinin elan edilme erefesinde respublika erazisinde 670 min ermeninin yasadigi halda 375 min de azerbaycanli yasamaqda idi 1918 ci ilin sonlarina qeder Azerbaycan Irevan quberniyasinda Batum muqavilesi ile Osmanli ordusu terefinden ele kecirilmemis bolgelere iddia ireli sururdu Osmanlinin ordusunu geri cekmesinden sonra Azerbaycan naxcivan Serur Dereleyez Surmeli qezalarina elece de Ucmuedzin ve Irevan qezalarinin bezi hisselerine iddia ireli surduler Bu yerlere Irevan seherinin etrafini teskil eden yerler de daxil idi Azerbaycan terefinin arqumentleri tarixi ve demoqrafik idi bu bolge Rusiyaya ilhaq olunmazdan evvel onun erazisi muselman xanliqlarina mexsus idi Rusiyaya qosulduqdan sonra buraya minlerle ermeni kockunun kocurulmesine baxmayaraq cenub rayonlari oz muselman xarakterini saxlamis muselmanlarin ekseriyyetini ise bilavasite Azerbaycan Respublikasi ile bagli olan azerbaycanlilar ve ya turkler teskil edirdi Ermeni movqeyine gore muselmanlarin qezalarda ekseriyyeti teskil etmelerine baxmayaraq butun quberniyada ermeniler say etibarile ustunluye sahib idiler ve azerbaycanlilarin oz muqedderatini teyin etme prinsipinin tedbiq edilmesi butun Ermenistan Respublikasi erazisinin butovluyunun pozulmasina yol acardi Ermeniler tarixi baximdan bolgede ermeni dovletlerinin movcud oldugunu bu dovletlerin paytaxtlarinin Araz cayi sahilinde yerlesdiyini bildirirdiler Onlar bolgenin turkler terefinden isgal edilmesi ile bu gedisatin deyisdiyini neticede demoqrafiyanin da boyuk deyisikliy meruz qaldigini bildirirdiler Ermeni terefi cografi arqumentler de ireli surdu ki deniz seviyyesinden 1200 metre qeder yukseklikde yerlesen Araz vadisi topoqrafik cehetden colleri ve duzenlikleri deniz seviyyesinden 300 metre qeder yukseklikde yerlesen Serqi Zaqafqaziya ile elaqeli deyil Bele ki ermeniler Araz vadisini de kend teserrufatina yararli torpaqlarina gore ele kecirmek niyyetinde idi Bundan elave bu cayin vadisi Ermenistan ucun strateji baximdan da onemli idi cunki onu Iran ile birlesdiren demiryolu buradan kecmekde idi Hemcinin bu bolge Zengezura ve Qarabaga olan kecidi de temin edirdi Siyasi noqteyi nezerden Ermenistan ozune tehluke kimi gorduyu ucun Azerbaycan ile Turkiye arasinda serhedin formalasmamasina calisirdi Xarici dovletlerin istirakiErmenistan Azerbaycan muharibesi bir sira xarici dovletlerin regiondaki veziyyete bu ve ya diger sekilde tesir eden maraqlarinin toqqusmasi fonunda bas verdi Osmanli imperiyasi 1917 ci il iki rus inqilabi ve ondan sonra Qafqaz Cebhesinin suqutu Genc Turk hokumetinde Osmanli Imperiyasinin Qafqazla bagli coxdanki planlarinin heyata kecirilmesine umid verdi Ittihad ve tereqqi hokumeti inanirdi ki panturkizm vasitesiyle Qafqazda elde edilen irelileme Ereb vilayetlerinin itirilmesini kompensasiya edecekdir 1918 ci ilin fevral ayinda hucuma kecen Osmanli ordusu evveller ruslar terefinden ele kecirilmis Serqi Anadolu torpaqlarini geri qaytara bildi Hetta aprelde Batum ve Qars oblastlari da ele kecirildi Ordularin ciddi muqavimete meruz qalmamasi ve rahat irelilemes Herb naziri Enver pasani daha da ireli getmek ucun umidlendirdi Ilkin planlara Baki neft medenleri bolgesinin ele kecirilmesi ve Cenubi Azerbaycanin birlesdirilmesi idi Sonraki planlara Turkistana dogru irelilemek Xezer denizi hovzelerini ele kecirmek Iranin cenubunda Efqanistanda ve Hindistanda antiingilis usyanlari meydana cixarmaq idi May ayinin sonunda Osmanli ordusu ermeni konullu desteleri ile doyusdukden sonra Batum sulh muqavileleri imzalandi Muqavileler neticesinde Zaqafqaziya 3 dovlete parcalandi ve ZDFR suqut etdi Ermenistan ve Gurcustan Osmanli imperiyasinin butun torpaq iddialarini qebul etmeye mecbur oldu Bunun eksine Azerbaycan oz iddia etdiyi bolgeleri elde etmekle birlikde Osmanli ona oz erazisinde tehlukesizliyi temin etmeye yardim edeceyini Qarabagni dagliq hissesinde ve Bakida dasnak ve bolseviklere qarsi muharibede ittifaq quracagina soz verdi Eyni zamanda Osmanli hokumeti Azerbaycan erazisini qurulmaqda olan Turan imperiyasinin bir hissesi olaraq gormekde idiler Bu imperiyaya Turkustan Cenubi Azerbaycan Simali Qafqaz kimi yerler daxil idi Enver Pasanin uzaqgoren planlari ise Baki neftine boyuk ehtiyaci olan Alman Imperiyasinin etirazina daha sonra ise muqavimetine sebeb oldu Gurcustani oz himayesine goturen Almaniyanin tezyiqi ile Enver pasa Bakiya hucumda nizami turk qosunlarindan istifade etmekden el cekmeli oldu Cunki nizami ordunu oraya dasimaq Zaqafqaziya demir yolunun Gurcustan hissesinden istifadeni teleb edirdi Bunun evezine Osmanli komandanligi oz esas quvvelerini Cenubi Azerbaycana gonderdiler Gencede Bakini azad etmek ucun Osmanli ordu hisselerinden ve azerbaycanli herbi konullulerden ibaret Qafqaz Islam Ordusu yaradildi Orduya Osmanli pasasi Nuru Pasa komandan teyin edildi Buraya donderilen diviziya Aleksandropol Dilican Agstafa vasitesiyle yeni Gurcustan erazisinden yan kecerek getdiler 15 sentyabrda Qafqaz Islam Ordusu bir nece doyusde qazanilan qelebeden sonra Bakini azad etdi ve bu seher Azerbaycanin paytaxti elan edildi Her bir halda bir ay yarimdan sonra muharibenin basqa cebhelerinde agir meglubiyyetler alan Osmanli ordusu doyuslerden cekilmeye mecbur oldu ve Mudros ateskes muqavilesini imzaladi Lakin hele de bolgede tesir gucune sahib olan Osmanli imperiyasi geri cekilerken Araz ve Qars Cumhuriyyetleri kimi rejimlerin qurulmasinda istirak edib ozlerinin xeyli zabitini bu qurumlarin ordularinda xidmet ucun geride buraxdilar Osmanli rehberliyinin Zaqafqaziya ile bagli bu siyaseti Turkiye Naxcivan Zengezur Azerbaycan dehlizinin strateji ehemiyyetini derk eden turk milletcileri terefinden davam etdirildi Mustafa Kamal ve 1919 cu il mayin 3 de XV Orduya komandan teyin edilen general Kazim Karabekirin temsil olundugu turk milletcileri Naxcivan bolgesinin strateji ehemiyyetini derk etdiler Kazim Qarabekir mayor Veysel beye ve 11 ci diviziya komandiri Cavid beye yazdigi mektubda bildirirdi Biz her terefden muhasireye alinmisiq amma Azerbaycana Naxcivan penceresi aciqdir Men isteyirem ki bu pencere baglanmasin Serur Naxcivanin mudafiesine destek Qarabekir ucun hem Ermenistana qarsi qarsidaki herbi emeliyyatlar ucun strateji ehemiyyeti baximindan hem de yerli muselman ehalinin mudafiesi maraqli idi Bundan elave Ermenistanin Iran ile serhedinin olmasinin ve ermenilerin Vana hucum etmesinin qarsisinin alinmasi meseleleri de var idi 18 iyul 1919 cu ilde bu meqsedle Qarabekir Pasa 4 zabit ve 7 esger ile birlikde Xelil beyi Serur Naxcivan bolgesine gonderdi Boyuk Britaniya Oktyabr inqilabindan sonra Boyuk Britaniya ve Fransa Rusiya erazisini ozleri arasinda nufuz dairelerine bolmek ucun raziliga geldiler Qara denizin simalinda eraziler Fransanin bu bolgenin serqindeki eraziler Simali ve Cenubi Qafqaz da daxil olmaqla Boyuk Britaniyanin tesir dairesine dusdu Muttefiqlerin Cenubi Rusiyaya mudaxilesinin resmi meqsedi Merkezi Quvvetlerin qosunlarinin bolgeye nufuz etmesinin qarsisini almaq ve Orta Serqdeki Britaniya mulklerinin tehlukesizliyini temin etmek idi Rus tarixcisi L I Mirosnikov gosterir ki Boyuk Britaniyanin Zaqafqaziyada ve Zakaspide meqsedi bu regionda tam hokmranliq ve Sovet hakimiyyetini devirmek meqsedile Rusiyada eksinqilabi desteklemek idi Hemin dovrun ingilis kesfiyyatina gore Cenubi Qafqazin cografi ve strateji ustunluyu ondan ibaret idi ki Asiyanin icerilerine geden neqliyyat yollari bu bolgeden kecirdi Boyuk Britaniya Baki neftine cixis elde etmekde elece de Cenubi Asiyada bolsevik Rusiyasinin ingilis mulklerine inqilabi tesirine qarsi Zaqafqaziyadan manee kimi istifade etmekde maraqli idi Bolgeye Britaniyanin ilk mudaxile cehdinin tarixi 1918 ci ilin yayinin sonlarina ve oktyabrin evvellerine gedib cixir 7 17 avqust tarixlerinde Bakini ele kecirmek ucun emeliyyatlar keciren qafqaz Islam Ordusunun qarsisini almaq ucun britaniyalilardan ibaret Densterforce Iran erazisinden general Lionel Denstervillin komandanligi altinda buraya geldi 14 sentyabrda britaniyalilar azerbaycanli ve turk herbcilerin hucumlari qarsisinda tab getirmeyerek geri cekilmeye mecbur oldular Birinci Dunya muharibesinin sonunda Merkez dovletleri ordularinin Zaqafqaziyadan cekilmesi britaniyalilarin yeni mudaxilesi ucun sertler formalasdirdi Mesopotamiyadaki Britaniya quvveleri komandani Baki ve onun neft medenlerini ele kecirmeyi Iranin simalindaki ingilis generali Uilyam Monqomery Tomsona tapsirdi Danisiqlar zamani Tomson azerbaycanli ve turk ordularinin 17 noyabrdan etibaren Bakidan cixmasini teleb etdi Bu tarixde Bakiya ingilis ordusu ile birlikde Dagistanda Qafqaz Islam Ordusuna qarsi doyusmus ve Biceraxovun komandanligi altinda olan desteler de getirildi Eyni zamanda Baki quberniyasinin qubernatoru vezifesini icra etdiyini bildiren Tomson Azerbaycanin yerde qalan qisminin Azerbaycan ordusunun tabeliyinde qalacagini ve silahli ermeni destelerin sehere daxil olmasina icaze verilmeyeceyini de elan etdi Azerbaycan muttefiq dovletler terefinden resmi sekilde taninmasa da Ingiltere Fransa ve ABS burada movcud olan dovletlerle de fakto munasibetler saxlamaq istediklerini bildirdiler 17 noyabrda Tomsonun komandanligi altindaki ingilis ordusu Bakiya daxil oldu 28 dekabrda general Tomson Bakidaki hokumeti Azerbaycan erazisindeki yegane legitim hokumet orqani kimi tanidigini bildirdi Bu Paris sulh konfransinda yekun qerar verileceyi ana qeder bele davam edecekdi Dekabrin 11 de Ingiltere Herbi Departamenti oz emrinde Zaqafqaziyadaki ingilis herbi missiyasinin vezifelerini mueyyen etdi Turkiyenin ateskes sertlerine emel etmesini temin etmek Zaqafqaziya demir yolu ve Baki Batum neft kemerine nezaret Bakinin Batumun ve mumkun olacagi teqdirde Tiflisin isgali Eyni zamanda Herbi Nazirler Kabineti Uinston Corcillin Rusiyanin gec tez Zaqafqaziyaya qayidacagi fikrini qebul edirdi 1918 ci ilin dekabrinda ve 1919 cu ilin yanvarinda Tessalonikiden transfer edilen 27 ci diviziya Batuma geldi 24 dekabrda ordunun qerergahi yaradildi ve komandan Briqada generali J Cook Collis teyin edildi 26 dekabrda Gurcustanin bas naziri Noy Jordaniyanin etirazlarina baxmayaraq britaniyalilar Tiflise daxil oldular 12 yanvar tarixinde Qarsda 26 yanvarda Naxcivanda Britaniya qubernatorlugu yaradildi Bu dovrde umumiyyetle Zaqafqaziya olan ingilis ordusunun sayi 20 min nefere catirdi ve bunlarin tekce 5 mini Bakida idi Amerikali konflikt eksperti Arsen Saparovun qeyd etdiyi kimi Britaniyanin Zaqafqaziyada siyasetini iki amil mueyyenlesdirirdi bir terefden regiona nezareti berqerar etmek niyyeti diger terefden bu niyyeti zorla heyata kecirmek ucun qosunlarin kifayet qeder olmamasi Bu seraitde ingilisler yerli siyasi quvvelerle emekdasliqdan imtina ede bilmezdiler buna gore de onlarin qerar ve hereketleri o cumleden Ermenistan Azerbaycan qarsidurmasi ile bagli addimlari cox vaxt formalasan siyasi muhit ve yerlerdeki veziyyet terefinden mueyyen edilirdi Ingilisler bir qayda olaraq Zaqafqaziyada etnik munaqiselerle bagli siyasetini inqilabdan evvelki inzibati erazi bolgusu esasinda qurmaga ustunluk verirdiler Mehz buna gore de Yelizavetpol quberniyasinda Boyuk Britaniya Azerbaycanin Qarabag ve Zengezura Irevan quberniyasinda ise Ermenistanin Araz vadisine olan iddialarini destekleyirdi Etnik munaqisenin muveqqeti ve ya daimi helli kimi Britaniya numayendeleri qarisiq erazilerin ehalisinin mubadilesi ideyasini ireli surduler Etnik munaqisenin muveqqeti ve ya daimi helli kimi Britaniya numayendeleri qarisiq erazilerin ehalisinin mubadilesi ideyasini ireli surduler Ricard Hovhannisyan Boyuk Britaniyanin Azerbaycanin Qarabag ve Zengezura iddialarini desteklemesinin sebebleri ile bagli oz baxisini bele ifade edir Imperatorlugunda coxmilyonluq muselman ehalisi olan ingilislerin fikrince Muselman dunyasinda ilk respublikani desteklemekle tabeliyindeki muselmanlari sakitlesdirmek mumkun ola biler bundan elave Azerbaycanin siyasi ve iqtisadi sabitlik elde etmesi Turkiyenin panturkist ve panislam ajiotajinin ona tesirini zeiflede bilerdi Ola bilsin britaniyaliar eyni zamanda Osmanlinin serq vilayetlerini Ermenistana vermek niyyetinde idiler ve bele olacagi halda da Qarabag ve Zengezurun Azerbaycana verilmesi daha mentiqe uygun olardi Boyuk Britaniyanin Zaqafqaziya siyasetinin esas amili olan neftin bu meselede boyuk rol oynadigi dusunulur cunki eger Bakida minnetdar hokumet olsaydi Baki neftini elde etmek daha asan olardi Zaqafqaziya britaniyalilarin herbi movcudlugu cox uzun muddet davam etmedi 1919 cu ilden etibaren Britaniya imperiyasi daha lazimli bolgeler olan Irlandiya Efqanistan Hindistan Misir ve Turkiye kimi yerlerde daha ciddi problemlerle qarsi qarsiya qalmis veziyyetde idi Bu sertler altinda onlar Zaqafqaziyada oz herbi varliqlarini davam etdirmeyi uygunsuz hesab edirdiler ve 3 iyul 1919 cu ilde ordularini buradan evakuasiya etmek qerarina geldiler Britaniya herbi qarnizonu tekce muveqqeti olaraq Batumda saxlanildi Zaqafqaziyadan Britaniya ordusunun geri cekilmesi hem Azerbaycan hem de Ermenistanda menfi teessurat oyandirmisdi Azerbaycan hokumeti ag qvardiyaci Konullu Ordu ile problemlerden cekinmekde idi ermeni hokumeti ise ozunun cenub ve cenub serq bolgelerinde yayilmis muselman usyanlarina gore bundan cekinmekde idi Ermenistan parlamentinin 1919 cu il avqustun 15 de muselmanlardan gelen herbi tehlukeye hesr olunmus iclasinda bir cox deputatlar Antantadan meyus olduqlarini bildirdiler onlar Rusiyaya istiqametlenmek ideyasi da ireli sururduler Buna baxmayaraq hetta qosunlarin evakuasiya edilmesinden sonra bele Boyuk Britaniya 1920 ci ile qeder Zaqafqaziya muhum rol oynamaga davam etdiler Bu bolgenin siyasi qurulusunun tamamile deyisilmesi ile neticlenen Qizil Ordunun gelisine qeder davam etdi Cenubi Rusiya ag qvardiyaci quvveler Ozunu tamamile tecrid edilmis veziyyetde tapan Ermenistan Respublikasi vetendas muharibesinin getdiyi Rusiya daxilinde ister sovet isterse de qeyri sovet quvveler arasinda ozune muttefiq axtarmaga basladi Belelikle Ermenistan hokumeti Rusiyanin diger Zaqafqaziya dovletlerinden Ermenistana qarsi dusmenciliyini ve Turkiyeden gelen tehlukeni neytrallasdira bileceyini esas goturerek onun musteqilliyinin taninmasina nail olmaga ve Rusiya erazisindeki butun dovlet qurumlari ile dostluq munasibetlerini temin etmeye calisirdi Ermenistan hokumeti Kuban anti sovet regional hokumeti ve Cenubi Rusiya silahli quvvelerinin komandanligi ile ermeni herbi esir ve qacqinlarin vetenlerine qayitmasinda corek diger erzaq mehsullari silah ve sursat techizatinin teskilinde komeklik umidi ile elaqeler qurdu Eyni zamanda Ermenistan hakimiyyeti anladi ki Rusiyanin cenubunun Konullu Ordusu Sovet Rusiyasi kimi kecmis Rusiya imperiyasindan ayrilmis musteqil dovletlerin movcudlugunu tanimir Ermenistan ile Cenubi Rusiya Herbi Quvveleri arasindaki elaqeler mumkun olan butun yollar ile Britaniya misisyasi terefinden tesviq edilirdi 1919 cu ilin yayinda Qars ve Serur Naxcivandaki muselmanlarin usyaninin Ermenistani cetin veziyyete salmasindan qaynaqlaraq Ermenistan ordusunun bas qerergah reisi Cenubi Rusiya Herbi Quvvelerinin bas qerergah reisi M M Zinkevic yazdigi mektubda menevi ve ya daha yaxsi halda maddi destek istediklerini bildirmisdi O bu isteyini ermnilerin en neytral element olaraq Rusiya ucun hem kecmisde hem de gelecekde onemli oldugu ile elaqelendirirdi Rusiyanin Cenub Qosunlarinin komandani general A I Denikinin nin xatirelerine gore 1919 cu ilin iyulunda Cenubi Rusiya Herbi Quvveleri Batum ve Erdehan vasitesile Ermenistana komek ucun bir nece milyon patron gonderdi Muasirlerinin xatirelerine gore bu komek olmasaydi Ermenistan bir il evvel mehv ola bilerdi Ermenistan ancaq Rusiyadan birbasa doyus sursati yardim aldi Ermeni tarixcisi Qeqam Petrosyan qeyd edir ki Rusiyanin cenubundan herbi iqtisadi yardim Ermenistanda siyasi nufuzu artirmaq meqsedile edilib Denikinin konullu ordusu Ermenistan Respublikasinin musteqilliyini tanimaq istememirdi eksine ona yalniz Ermenistani Rusiyaya qaytarmaq meqsedile komek edirdi Ermenistan hakimiyyetinin ozu de Paris Sulh Konfransindaki teleblerine Antanta olkelerinin desteyine umid ederek Rusiyanin cenubu ile resmi elaqeler qurmaga telesmirdiler Onlar xususile amerikali polkovnik Haskele ve Ermenistan ucun Amerika mandati almasina umidler baglanmisdilar Lakin bu umidlerin hec biri ozunu dogrultmadi 1919 cu ilin avqustunda ermeni hokumeti Cenubi Rusiya CRHQ ile munasibetleri tenzimlemek ucun Zinkevici Yekaterinodara gonderdiler O oktyabrin evvellerinde donduyu zaman artiq Cenubi Rusiya herbi Quvvelerinin Ermenistandak resmi numayendesi statusuna malik idi Ermenistan ise Rusiya imperiyasini berpa etmek ucun Ag herekatinin qurdugu planlarin heyata kecirilmesini istemeyerek ehtiyatli siyasetini davam etdirirdi Ermenistandan ferqli olaraq Azerbaycan ile CRHQ munasibetleri xeyli gergin idi Dagistanin Konullu Ordu terefinden ele kecirilmesi Azerbaycan hokumetinde ciddi narahatliga yol acmisdi Onlar qorxurdular ki ag qvardiyacilar Rusiya imperiyasi serhedlerini berpa etmek ucun cenuba irelileyislerini daha da davam etdirerdiler Denikin ise Zaqafqaziya musteqil dovletleri tanimaqdan imtina etmesine baxmayaraq Azerbaycana qarsi herbi emeliyyatlar apara bilmedi cunki bu Antanta ile munasibetlerin pozulmasi demek olardi Lakin o Baki neftinden imtina ede de bilmirdi buna diplomatiya ve hede qorxu yolu ile nail olmaga ustunluk verdi 1919 cu ilin sentyabrinda Denikin Azerbaycan hokumetine nota gondererek Rusiyanin cenubunu tekce neft ve neft mehsullari ile temin etmeyi deyil hem de Xezer Donanmasinin yegane emalatxanasinda Konulluler Ordusunun herbi gemilerinin esasli temiri ucun serait yaradilmasini teleb etdi Oktyabr ayinda daha sert ikinci nota gonderildi Sonra Konullu Ordunun bas komandanliginin numayendesi Bakidan geri cagirildi ki bu da artiq munasibetlerin pozulmasi demek idi Azerbaycanda ve Gurcustanda Denikin quvvelerinin Bakiya qarsi gozlenilen herbi emeliyyatlari ile bagli sayieler yayildi Noyabrin baslangicinda Azerbaycan Zengezur ekspedisiyasina basladi Herbi emeliyyatlarin meqsedi Zengezur uzerinde nezareti temi etmek de Turkiye ile serhede catmaq idi Rusiya kesfiyyati bunu Azerbaycanin lazimli silah sursat elde ederek hem Ermenistana hem de CRHQ e qarsi herbi emeliyyatlar heyata kecirme niyyeti kimi basa dusurduler Bunun qarsisini almaga calisan Denikin noyabrin 9 da Azerbaycan hakimiyyetinin Rusiya ordusuna dusmen munasibeti ve Azerbaycan qosunlarinin Ermenistan erazisine xaincesine hucumu ile elaqedar emr imzaladi Emrde Azerbaycan ordusunda xidmet eden rus zabitlerine bu xidmetden ayrilmalari teleb edilirdi Qeqam Petrosyanin sozlerine gore bu serencam Cenubi Rusiya ile Ermenistan arasinda gizli herbi ittifaq ve Azerbaycana gozlenilen birge hucum haqqinda sayielere sebeb oldu ve bu Azerbaycan hakimiyyetini Zengezurdaki planlarindan el cekmeye mecbur etdi Rus tarixcileri Karmov ve Lobanovun qeyd etdiyi kimi CRHQ dagilmadan evvel Azerbaycan ucun tehluke yaradirdi lakin artiq 1920 ci ilin yanvarinda simal serhedinde yeni bir tehluke yarandi Sovet Rusiyasi 1920 ci il fevralin 7 de ag qvardiyaci komandanliq Zaqafqaziya dovletlerinin musteqilliyini tanidi lakin tezlikle Rusiyanin cenubu bolseviklerin hucumuna meruz qaldi ve onlrin hakimiyyeti altina dusdu Sovet Rusiyasi 1920 ci ilin yaz movsumunun sonlarina qeder Ermenistan ile RSFSR arasinda munasibetler mehdud idi Bunun esas sebebi RSFSR in Zaqafqaziya dovletlerinin musteqilliyini tanimamasi faktindan qaynaqlanmaqda idi RSFSR in Xarici isler uzre xalq komissari G Cicerin Ermenistan ve Azerbaycan dovletlerinin shutovskimi respublikami adlandirmisdi Rusiya Kommunist Partiyasinin Qafqaz Diyar Komitesi ve Qafqaz BUrosu ermeni hokumetinin guc tedbiq edilerek devrilmesine cagiris edirdi Onlar bu hokumeti imperiliazmin komekcisi ve iscilerin kendlilerin amansiz dusmeni hesab edirdiler Eyni zamanda Ermenistanin Cenubi Rusiyadaki antibolsevik quvvelerle elaqe qurmasi da bolsevikler terefinden onun dusmen qurulus kimi qebul edilmesine yol acmisdi Sovet Rusiyasi Ermenistan Azerbaycan munaqisesine maraq gostermemekde idi RSFSR Xarici Isler Komissarligi ile Azerbaycan Xarici Isler Nazirliyi arasinda munasibetler 1920 ci ilin evvellerinde basladi Bu munasibetler mehdud cercivede idi ve Denikine qarsi birge mubarize ile elaqedar idi Bu elaqeler Sovet Rusiyanin Azerbaycanin musteqilliyini tanimasi ehtimallarini da gundeme getirmisdi 1920 ci ilin aprel ayinin ortalarinda Qizil Ordunun XI birlesmesi Denikinin quvvelerini Simali Qafqazda meglub ederek Azerbaycanin simal serhedlerine yaxinlasdi 27 aprelden 28 aprele kecen gecede bolsevik ordusunun komekliyi ile Azerbaycan Xalq Cumhuriyyeti isgal edildi hokumet deyisdirildi Azrevkom Sovet hakimiyyetini elan etdi ve tecili herbi yardim telebi ile RSFSR Xalq Komissarlari Sovetine muraciet etdi Aprelin 28 de AzSSR Xalq Komissarlari Soveti Qarabag ve Zengezurdaki Azerbaycan qosunlarina hucumu dayandirib mudafieye kecmek emri verdi Rusiya Kommunist Partiyasinin Qafqaz Diyar Komitesinin rehberi Serge Orconikidze Azerbaycanda qazanilmis ugurdan daha da heveslenerek eyni prosesi Zaqafqaziyanin yerde qalan hissesindedavam etdirmek qerarina geldi Lakin Moskvadan gelen emrde bu istiqametde emeli addimlar atmagi dayandirmaq ve Ermnistan ile Gurcustana mudaxileden yayinmaq istenilirdi Arsen Saparov bildirir ki Ermenistan ile Azerbaycan arasinda mueyyen edilmis serhedin olmamasina Naxcivan Zengezur ve Qarabag uzerinde munaqise oldugu ucun Qafqaz Diyar Komitesi ve ya Qafqaz Burosu Moskvanni verdiyi emrden kenara cixmadan bu iki dovletin islerine mudaxile etme imkani elde etdiler Saparova gore Azerbaycanin milli maraqlari ile Sovet Rusiyasinin maraqlari ust uste dusurdu Belelikle Azerbaycan bolsevikleri munaqiseli bolgelerde destek qazandilar eyni zamanda Moskvadaki bolseviklerin de esas maragi olan Turkiye ile quru erazisi yaratmaq isteyinin de reallasdirilmasi ucun munbit serait yarandi Serur Naxcivanda qarsidurmaNaxcivan bolgesinde ilk toqqusmalar Oktyabr inqilabindan qisa muddet sonra Naxcivan ve Culfada iki etnos arasinda sulhu ve emin amanligi qorumaq ucun birge komiteler formalasdirildi Eyni dovr erzinde hemin seherlerde azerbaycanli ve ermeni ozunumudafie desteleri teskil edildi Birge komitelerin fealiyyeti uzun muddet davam etmedi tedricen azerbaycanlilar ve ermeniler arasinda munasibetler pislesmeye basladi ve mueyyen meqamda belli oldu ki birge munasibetleri davam etdirmek uzun muddet mumkun olmayacaq Naxcivanin merkezindeki azerbaycanli mehellelerinde yasayan ermeniler tedricen ermeni mehellelerine kocduler eyni zamanda buradaki ermenilerin ticaret obyektleri de ermeni mehellelerine kocdu Bu addimlar azerbaycanlilar terefinden ermenilerin muharibeye hazirlasmasinin elamet kimi qebul edildi ve onlar da herbi toqqusmaya hazirlasmaga basladilar 15 mart 1918 ci ilde seherde azerbaycanlilar ve ermeniler arasinda toqqusmalar basladi Naxcivandaki toqqusmalar ilk once atici silahlardan istifade ile baslasa da sonradan artilleriyadan da istifade edilmeye baslanildi Makinski ailesinin xani Murtuzaqulu xanin vasitecilik isteyi ugursuzluqla neticelendi Qezanin diger yerlerinde veziyyet ermenilerin lehine idi Doyusler zamani bir cox azerbaycanli kendleri dagidildi Turk tarixci Ibrahim Ethem Atnurun bildirdiyine gore ermenilerin elinde Culfada yerlesen boyuk herbi anbar var idi Bu anbar butun ordunu temin etmek ucun kifayet edirdi Halbuki azerbaycanlilar bu imkandan mehrum idiler ve her bir gulle ucun pul odemeye mecbur idiler Her bir halda azerbaycanlilar da ozlerini teskilatlandirmaga ve silahlandirmaga nail olmusdular Doyusen tereflerin quvvelerinin qismen bir birine beraber olmasina gore aprel ayinin ikinci yarisinda ateskes imzalamaq mumkun oldu Ateskesin sertlerine gore her bir seher ve menteqeye bir azerbaycanli bir de ermeni komissar teyin edildi Ibrahim Atnurun bildirdiyine gore 1918 ci ilin yayinda Andronikin gelisine qeder munasibetler qismen sabit olaraq qalmaqda davam etmekde idi Mehdud seviyyede bas veren toqqusmalar ve qarsidurmalar zamanla ortadan qalxmaga baslamisdi Andranikin Naxcivan yurusu ve Osmanli idareciliyinin qurulmasi 4 iyun 1918 ci ilde Ermenistan ile Osmanli hokumeti arasinda muharibeni bitiren Batum muqavilesi imzalandi Lakin Ermeni Xususi Hucum Diviziyasinni komandani general Andronik bu muqavileni tanimaqdan imtina etdi ve onu imzalayanlari milleti alcaldan xeyanetkarlar olaraq adlandirdi O eyni zamanda Ermenistan Respublikasini tanimaqdan da imtina etdi ve buna gore de 5 iyun tarixinde ordudan qovuldu Andronik oz destesi ile Naxcivan qezasindan kecerek Cenubi Azerbaycan erazisine daxil oldu O burada Britaniya quvveleri ile birlesmek ve Osmanli turklerine qarsi doyuslere qatilmaq niyyetinde idi 20 iyunda Naxcivana geldikden sonra Osmanli ordusunun irelilemesini durdurmaq ucun ordusuna Culfaya geden demiryolu uzerindeki korpuleri ve tunelleri partlatmagi emr etdi 21 iyunda o Culfaya geldi ve Iran serhedini kecdi Bu zaman Araz cayi uzerindeki korpunu muhafize eden kicik Osmanli destesi onun terefinden silahsizlandirildi 24 iyun tarixinde Xoy yaxinliginda Osmanli ordusunun XII piyada alayi ile qarsilasan Andronik toqqusmada meglub olub 125 doyuscunu itirdi Bundan sonra o evvelki fikrinden dasindi ve Naxcivan qezasina getmek qerarina geldi Araz cayini kecen Andronik Culfa ieherinden bir nece kilometr mesafede yerlesen Yayci kendinde yerli konullu deste ile toqqusmaya girdi Andronikin tabeliyinde xidmet rus zabitlerin bunu inkar etmesine baxmayaraq azerbaycanli ve turk tarixciler Andronikin bu muddet erzinde yerli mulki ehaliye qarsi qirginlar heyata kecirdiyini bildirirler Yayci doyusler zamani Andronik oz destesini Ordubad etrafinda yerlesen ermeni kendi olan Cannabda yerlesdirdi Bu kendde qaldigi muddet erzinde o etrafda yerlesen bir cox azerbaycanli kendlerini darmadagin etdi ve ehalisine qarsi qirginlar heyata kecirdi Lakin bu addimlari atarken yerli konullu destelerle toqqusma zamani oz destesi de xeyli itki verdi 28 iyun tarixinde Andronikin mulki ehaliye qarsi heyata kecirdiyi qirginlarin xeberi butun Naxcivan qezasina artiq yayilmisdi Bu zaman Serurda olan Osmanli zabiti Xelil bey butun Serur ve Sahtaxti ehalisini Andronike qarsi mubarizeye qalxmaga sesledi O eyni zamanda Naxcivan qezasina ordu gonderilmesi ucun yuxari komandanliga da muraciet etdi Elave Osmanli quvvesinin gonderilmesi xeberini aldiqdan sonra Andronik ermeni kendi olan Abrakunise getdi Onun meqsedi burada oz destesine elave quvve eclb etmek idi lakino bu meselede ugursuzluqla qarsilasdi Irana erazisine kecib Britaniya ile birlesmeyi bacarmayan Andronik bir nece ay once Bakida oz hakimiyyetini tesis eden Sovet Rusiyasi numunesinde ozune muttefiq tapmaga calisdi 14 iyul tarixinde Andronik oz adindan ferman yayimlayaraq Naxcivan qezasinin Sovet Rusiyasina birlesdirildiyini qezada fovqelade herbi veziyyetin yaradildigi elan etdi O ehaliye silahlarini tehvil vermeyi emr edirdi Ele hemin gun Andranik Qafqaz isleri uzre komissari Stepan Saumyana mektub gonderdi ve orada bildirdi ki o merkezi Rusiya hokumetinin tabeliyine kecerek Naxcivan qezasini RSFSR in erazisi elan edir hem de turk ordusunun rayon erazisinde irelilemesinin qarsisini almaq ucun herekete kecir Andronikin mektubuna yazdigi cavabda Saumyan bu barede Moskvaya muraciet etdiyini bildirdi ve elan etdi ki o Andorniki heqiqi xalq qehremani hesab edir Moskvada Andranikin muracieti musbet qarsilandi bir nece qezetde Andraniki milli qehreman kimi terifleyen meqaleler derc olundu Andranik oz qerarini ozunun ve ermeni xalqinin rus xalqi ile seref ve vicdan bagliligi olmasi ile elaqelendirirdi Naxcivanin Muselman Milli komitesi butun bunlara baxmayaraq elinde olan silahlari teslim etmeyi redd etdi ve ermenilerin gozlenilen hucumlarina hazirlasmaga basladilar 16 iyul tarixinde Andronik oz destesini Abrakunisden Naxcivana dogru ireliletmeye basladi Yolda oldugu zaman 17 iyul sabahi Nehrem keni onun hucumuna meruz qalsa da azerbaycanlilar hucumu def etmeyi bacardilar Itkiler veren Andronik geri cekilmeye basladi ve Naxcivancayin sahillerine cekildi O burada Naxcivan ceheri kenarlarinda movqelendi Seheri ele kecirmeye cehd eden ermeniler uc gun davam eden siddetli doyuslerde yerli milislere qalib gele bilmeyib iyulun 20 de vaxtinda gelen Osmanli diviziyasi terefinden seherden sixisdirilib cixarildilar Osmanli ordusu bolmesi ve azerbaycanli konullulerin hucumlari qarsisinda dura bilmeyen Andronikin destesi Zengezura dogru geri cekilmeye mecbur oldu Onun buradaki fealiyyeti bir qeder sonra Ermenistan ve Azerbaycan arasinda herbi qarsidurmanin yaranmasinda muhum rol oynadi Naxcivan qezasi uzerinde oz hakimiyyetini quran Osmanli ordusu Zaqafqaziya demiryolu xettinin Sahtaxti Culfa demiryolu istiqametinde de oz hakimiyyetlerini tesis etdiler Onlar bu yolvasitesiyle Tebrize ordu gondermekde idiler 7 avqust tarixinde I Qafqaz Xususi Korpusunun komandani Kazim Qarabekir Pasanin qerergahi Naxcivana kocuruldu Onun ordusuna Tebriz ve Naxcivan istiqametinde ola bilecek hucumlari def etmek emr edilmisdi Osmanli ordusundan sonra Naxcivana Osmanli inzibati sistemi de getirildi Cunki Batum muqavilesine esasen Serur Naxcivan bolgesi Osmanli imperiyasina birlesdirilmisdi Ordubad Milli Komitesinin rehberi Mir Hidayet Seyidzanin bildirdiyine gore Osmanli turklerinin gelisi ile birlikde bolgede iki xalq arasinda toqqusmalar uc ayligina dayandirildi Eyni zamanda ermeni tarixci Ricard Hovanisiyanin bildirdiyine gore Osmanli ordusunun son dovrlerdeki hucumu neticesinde Irevan quberniaysinin cenubunda meskunlasmis 100 min ermeni bolgeden kocdu Birinci Dunya muharibesinden sonra Araz vadisi Osmanli imperiyasinin Birinci Dunya muharibesinde meglub olmasi ve Mudros muqavilesini imzalamasi bolgedeki muselman ehalinin tehluke qarsisinda buraxdi Bele ki muqavilenin sertlerine gore Osmanli ordusu Zaqafqaziyani terk etmeli idi ve bu da boglenin Ermenistana birlesdirilmesi tehlukesini ortaya cixarirdi Bunun qarsisini almaq ucun Turkiye komandanligi ateskesin sertlerini pozaraq qosunlarin Arpacaydan o terefe 1877 ci il Rusiya Turkiye serhedi texliyesini dekabrin 4 ne qeder lengitmekle yerli muselman milisleri teskil etmeye basladi Bu muddet erzinde Araz vadisindeki yerli muselmanlardan formalasmis bir nece tabor silahli teskil edildi ve Arak Turk Cumhuriyyetinin elan edilmesine serait yaradildi Osmanli ordusunun esgerleri onun hakimiyyetini formalasdirmasina komek etmek ucun Araz adisinde qaldi 1918 ci ilin noyabr dekabr aylari erzinde Osmanlinin muharibede meglub olmasindan ilhamlanan Osmanli ermenilerinin silahjli desteleri Dereleyezde xeyli azerbaycanli kendlerini dagitdilar Qovulan ve ya oldurulen kend sakinlerinin yerinde Anadoludan surgun edilmis ve buraya gelmis 15 min ermeni yerlesdirildi Eyni zamanda ermeni hakimiyyet orqanlari muselman kendlerinde tebligat kampaniyalari teskil ederek ozlerinin xos niyyetlerini sulhseverliyini ve Araz Cumhuriyyeti erazisinin Antanta terefinden Ermenistanin nezaretine kecmesinin gozlenilen oldugunu beyan edirdiler Dekabr ayinin evvellerinde Ermenistan hokumeti Qemerli kendine numayende heyeti gondererek Araz Cumhuriyyetinin numayendeleri ile gorus kecirdiler Lakin gorus ugursuzluqla neticelendi Eyni zamanda Irevandan 20 kilometr aralida yerlesen ve Zengibasar bolgesinin merkezi olan Uluxanli kendi Ermenistan Respublikasinin tabeliyine kececeklerini bildirdiler Araz Cumhuriyyetinin rehberi Emir bey Zamanbeyzade ve herb naziri Ibrahim bey Cahangiroglu kendin Ermenistana birlesmesini teskil eden Eli xan Makinskinin hebs edilmesi barede emr verdiler Bu meqsed ucun Uluxanliya gonderilne herbi deste kende catmadan kende 300 suvari ve 400 500 piyadadan ibaret ermeni silahli destesi artiq catmis idi Belelikle Uulxanliya geden azerbaycanli herbi destesi orani evakuasiya etmeye mecbur oldu Bundan drehal sonra ermeni ordusu Eli xan Makinski ile birlikde Qemerliye daxil oldu 10 dekabr tarixinde ermeni silajli destesi polkovnik Doluxanovun rehberliyi altinda Serur Dereleyez qezasinin cenub qerbinde yerlesen Serur menteqesine hucum teskil etdiler Yol boyunca yerlesen ve boyuk kend olan Develi de ermeniler terefinden ele kecirildi Lakin Vedibasar bolgesinde teskil edilen ve Boyuk Vedide toplanan Abbasqulu bey Sadlinskinin rehberlik etdiyi azerbaycanli deste bu ermeni ordusunu geri cekilmeye mecbur etdi Vedibasardan yan kecen ermeni ordusu hucumunu davam etdirdi ve Sedereye dogru hucuma kecdi Araz Cumhuriyyetinin rehberi Emir bey ve herb naziri Ibrahim bey mudafieni teskil etmeye baslayib Naxcivandan yardim istediler Naxcivan konullulerinin komandani Kerim xan Irevanski bu telebi yerine yetirmedi lakin Serur Naxcivan bolgesinden xeyli desteler Araz Cumhuriyyetine yardim etmeye getdi Say ve doyus sursati baximindan ustun olan ermeni ordusu azerbaycanlilari Arazdeyen doyusunde meglub etmeyi bacardilar ve Sedereyi ele kecirdiler 14 dekabr tarixinde Serura ermeni hucumu basladildi lakin ermeni ordusu Bas Norasende meglub edildi Novbeti doyus Dehne ve ya Qurd Qapisi kecidinde bas verdi Doyus zamani azerbaycanlilar geri cekilmeye mecbur oldular Kecidi ele keciren ermeni ordusu Demirci Quscu ve Maxta kendleri uzerinde de oz hakimiyyetini qurmus oldu Ermenilerin Serura olan hucumu yalniz Gurcustan ile Ermenistan arasinda Borcali qezasi ugrunda muharibenin baslamasi ile dayandirildi Eyni zamanda VIII ermeni piyada alayi Surmeli qezasina hucum edib Duzluca ve Igdiri ele kecirdi Lakin kadr catismazligi sebebinden ermeniler yalniz Qars bolgesinin cenub serhedi ile Iranla serhed arasindaki strateji noqtelerde qarnizonlar yerlesdirdiler Ermenilerin irelilemesinin qarsisini ala bilmemesi ve hokumetinin bir cox nazirlerinin qacmasi Araz Cumhuriyyetinin nufuzunun azalmasina sebeb oldu Muharibe naziri Ibrahim bey Cahangiroglunun Qarsa getmesi Araz Cumhuriyyeti faktiki olaraq movcudluguna son qoydu Bundan sonra Naxcivan qeza hokumeti herbi yardim xahisi ile Irana uz tutdu ve Ermenistan hakimiyyeti ile danisiqlarin hazirligina basladi Iran iki ermeni ve iki muselmandan ibaret numayende heyetini Naxcivana gondererek azerbaycanlilar ve ermeniler arasinda vasitecilik etmeye calisdi Numayendeler 23 dekabrda Naxcivana geldiler ve Osmanli zabitleri Xelil bey ile Veysel beyin xatirelerine gore 25 dekabrda Irevana getdiler Eyni zamanda Naxcivan qeza hokumeti Ceferqul xan Naxcivanin rehberliyi altinda Demirci Quscuya numayende heyeti gondererek polkovnik Doluxanova ateskes teklifi etdi Lakin heyet hebs edildi ve Doluxanov Norasen ile Yengice kendlerine yeni ermeni hucumu basladildi Lakin bu defe ermeniler yaxsi telim gormus ve teskil edilmis azerbaycanli silahli deste ile qarsilasdilar Bu desteye polkovnik Kelbeli xan Naxcivanski ve Mesedi Eliesger aga komandanliq edirdi Iki gun davam eden doyuslerden sonra ermeniler meglub olub geri cekilmeye mecbur oldular Ermeniler eyni zamanda evvelce ele kecirdikleri Serurun kendlerinden ve Qurd Qapisi kecidinden de cixarildilar Ermeni desteleri Develide azerbaycanli deste ise Arazdeyen de yerlesdi Dekabrin 28 de Kelbeli xan oz destesi ile Naxcivana qayitdi Serurdaki ugursuzluqdan sonra Doluxanov Vedibasar uzerinde nezareti berqerar etmek ucun novbeti cehd etdi lakin bu defe vedililer hucumu def ede bildiler 1919 cu il yanvarin 12 de Iran ve Naxcivan numayende heyetleri Irevandan qayitdilar Onlarla birlikde hokumetin iki numayendesi ve Andranikin iki numayendesinin de daxil oldugu Ermenistan numayende heyeti de gelmisdi Yanvarin 14 de Haci Mehdi Bagirovun basciligi ile Naxcivan hokumeti ermeni terefinin sertlerini qebul ederek herbi emeliyyatlarin dayandirilmasi haqqinda muqavile imzaladi Barisiq muqavilesinin imzalanmasindan az sonra Britaniyanin general qubernatoru U Tomsonun elaqe zabiti mayor Uilyam D Gibbon Bakidan Naxcivana gelerek 15 min ermeni qacqini geri goturmeyi teleb etse de redd cavabi aldi 18 yanvar tarixindi kapitan F I Lawton Irevandan Naxcivana geldi II Kameron Yuksek Alayinin komandanini muavini olan Lawton ile birlikde IV Atici Briqadanin zabiti olan leytenant F L Schwind de onun ile birlikde idi Lawton ve Naxcivan Milli Surasi serhedlerin demarkasiyasi demiryollari ve teleqraft xettlerinin fealiyyetinin berpa edilmesi barede raziliga geldiler Eyni zamanda Amerika Yardim Cemiyyetinin taxil gondermesi de razilasdirildi Habele Naxcivan Milli Surasi ermeni hakimiyyetinin qebul edilmez oldugunu da elan etdi Eyni zamanda suranin rehberi Emir bey Zamanbeyzade de bolgenin Azerbaycana aid oldugunu da bildirdi Yanvarin 21 de Irevana qayidan Lawton Ermenistan rehberliyinden butun herbi emeliyyatlari derhal dayandirmagi ve Britaniyanin Tiflisdeki qerargahindan elave gosterisler gozlemeyi teleb etdi Ermeni terefi bu telebleri qebul etdi Cunki ermeniler bir terefden ingilislerle munaqiseye girmek istemurdiler diger terefden on min neferlik Azerbaycan milisinin mudafie etdiyi Serur Naxcivani tutmagin mumkunsuzluyunu anlamisdilar Lawton 27 ci diviziyanin qerargahina tecili raport gonderdi ve orada Serur Naxcivanda herbi general qubernatorlugunun yaradilmasinin ermeni qosunlarinin Irevan qezasinin cenub hissesinden cixarilmasinin zeruriliyini bildirdi Yanvarin 26 da kecirilen qerargah iclasinda general qubernatorlugun yaradilmasi ve Lawtonun polkovnik leytenant rutbesi muveqqeti olaraq Serur Naxcivan vilayetinin general qubernatoru teyin edilmesi qerara alindi Bu ermeni terefinin naraziligina sebeb oldu ve Lautonun teyinatindan az sonra Davaludan olan ermeni birlesmeleri Efsar kendini ele kecirdiler Vedi sakinlerinin desteyi ile kend geri alindi lakin doyusler davam etdi Toqqusmalardan xeber tutan Lawton ve Naxcivan xani Kelbeli derhal ehalisi esasen ermenilerden ibaret olan Develiye yola dusduler Lawton general Pirumyandan qosunlarini Eyyub kendine cekmeyi teleb etdi ve bu esasda onlarin arasinda munaqise yarandi Bundan sonra Lawton qerargahin ona verdiyi gosterise uygun olaraq Irevana getdi ve general qubernatorlugun simala Qurd qapisindan Vedicay cayina qeder genislendirilmesinin zeruriliyini bildirdi Ermenistan hokumeti bu qerara etiraz etdi lakin bu teklif fevralin 6 da Zaqafqaziyadaki ingilis komandanligi terefinden tesdiqlendi Serur Naxcivan yarimmusteqil statusunu saxladi ona yerli hokumeti evez eden xan hokumeti rehberlik edirdi Qurd qapisindan Vedicaya qeder ermeni administrasiyasi qaldi lakin ermeni silahli quvveleri Develuda cemi 50 neferlik qarnizon buraxaraq zonani terk etmeli oldular Ermeni idaresinin yaradilmasi ve Araz vadisinde usyan 1919 cu ilin martindan etibaren Ingilterenin Serur Naxcivan siyaseti deyismeye basladi Ingilis kesfiyyati Turkiyenin nufuzunun artmasindan ehtiyatlandi ve podpolkovnik Lawton Xan hokumetinin her seye qadir olmasindan Milli Suranin aqressivliyinden ve onun general qubernator kimi malik olmali oldugu selahiyyet ve tesirin olmamasindan sikayetlendi Inqilisler Vedicay Sederek bolgesinde ermenilere qarsi tezyiqlerin oldugunu bildirirdiler Bu qarsidurmalarin qarsisini almaq ucun Britaniya taboru kifayet etmirdi Laughtonun teqsirkarlari cezalandirma cehdleri ve Irevandaki ingilis numayendesi polkovnik Temperleyin xanlar ile vasitecilik cehdleri ugursuzluqla neticelendi Ingilis komandanligi ile muselman ehali arasinda munasibetler pislesdi Mesedi Eli Esger Hemzeyev Kelbeli xana yazdigi mektubda ingilis esgerlerinin Xanliqlar kendinde bir sira cinayetler toretdiyini ve Bas Norasende yangin toretdiyini ve bunu yerli sakinler de tesdiqlediyini yazmisdi Zaqafqaziyada muselmanlarin getdikce guclenmesi britaniyalilari narahat edir Bu da Qars Surasinin ve Serur Naxcivan general qubernatorlugunun legv edilmesi qerarinin qebul edilmesi ile neticelenir Bu qerarlar 2 3 aprel tarixinde kecirilen Batum konfransinda verilir Yerli azerbaycanli rehberlik qerardan qezeblenib ondan sikayet etseler de neticede qerarlari yerine yetirmeye mecbur olurlar 16 may tarixinde Gevorq Varsamyan qubernator vezifesine teyinat alir ve 20 may tarixinde ermenilerin ilk ordu birlesmesi Naxcivana daxil olur 22 mayda britaniyali quvvelerin bolgeden evakuasiyasi basladilir ve onlarin sonuncu birlesmesi 7 iyun tarixinde bolgeni terk edir Britaniyalilar Naxcivanda yalniz leytenant Schwindin numunesinde herbi missiya buraxmagi lazim bilirler Naxcivan ehalisinin ermeni administrasiyasini baslangicda soyuq qebul etmesine baxmayaraq munasibetler tolerant yanasmaya gore nisbeten yaxsi idi Bu ilk ermeni ordu birlesmelerinin gelisine qeder davam etdi Bolgede ermeni ordusunun varligi ehalini narahat etmeye basladi bundan elave azerbaycanli ehalinin silahlarinin musadiresi prosesi de basladildi Bu gerginliyin daha da artmasina ve toqqusmalarn meydana cixmasina sebeb oldu Turk tarixci Ibrahim Atnur bildirir ki silahlarin musadiresi altinda etnik temizleme siyaseti izlenilirdi Ermeni administrasiyasinin yaradilmasindan qisa muddet sonra 1918 ci ilin yayinda bolgeye Osmanli ordusu geldikden sonra koc eden ermeni ehalinin geriye donmesi baslandi Eyni zamanda Dereleyezden koc etmeye mecbur edilmis muselman ehalisi de geri donmeye basladi Azerbaycanlilarin Dereleyeze geri donmesine ermeni hakimiyyeti general Tomsonun onlara tezyiq etmesinden sonra razi olmaga mecbur olmusdu Ermenilerin yerlesmesi prosesi hec de her zaman sulh seraitinde heyata kecirilmirdi Bele ki azerbaycanlilar oz evvelki evlerinin ermeniler terefinden ele kecirildiyini esas getirerek meselen Serurun Kestaz kendindeki evlerden cixmaqdan imtna edirdiler Onlari buna mecbur etmek ucun 30 neferlik ermeni silahli destesi kende gonderildi Bu zaman kendde qalan 4 Osmanli zabiti muqavimet teskil etdi ve ermenilerin hucumunu def etmeyi bacardilar Hucum zamani 15 ermeni esgeri ve zabiti olduruldu Novbeti gun ermeniler kende zirehli qatar ve artilleriya ile birlikde hucum teskil etdiler Bu defe de kendi ele kecirmeyi bacarmasalar da bombardman neticesinde onu xarabaya cevirdiler Belelikle ermeni idareciliyinin yalniz demiryollari ve esas yollarin uzerinde tesis edilmesi mumkun oldu Sovet Azerbaycani tarixcisi Medetov bildirir ki Serurda real hakimiyyet mesedi Eliesger aga Hemzeyevin Naxcivan qezasinin simalinda ise Boyuk xan Naxcivanskinin Ordubadda ise Semedbeyovun elinde idi Turk tarixcisi Atnur ise rehberliyin ermenilere verilme prosesi zamani toqqusmalardan yayinmaq ucun gerekli olan britaniyalilarin ayrilmasindan sonra ermenilerin Araz vadisi uzerinde hakimiyyet qurmaga basladiqlarini bildirir 1 iyul tarixinde Basnak rehberlerden Asot Melik Mosesyants Ordubad bolgesinin rehberi teyin edildi Ordubad etrafina silahli deste ile gelen Asot ehaliden tabe olmagi teleb etdi Telebin redd edilmesinden sonra novbeti gun basqa bir ultimatum gonderildi ve yene tabe olmaq teleb edildi Bundan sonra Ordubada hucum eden ermeni ordusu yerli ehali terefinden meglub edildiler Bundan derhal sonra Ordubad ehalisi Azerbaycandan yardim istediler ve oraya Semed bey Cemillinski siyasi memur olaraq gonderildi Bu esnada Araz vadisinde ermeni idareciliyi numayendeleri ile azerbaycanli ehali arasinda dusmencilik oz pis heddine catmaqda idi Qaracuq kendinde 50 neferden ibaret partizan destesi yaradilmisdi Desteye naxcivanli demokratlar Memmed Rehimov ve Mirzeli bey Bektasev rehberlik edirdi Bundan bir qeder sonra partizan desteleri Ordubadda Serurda Yaycida Bulqanda Vedibasarda ve Naxcivanin simalinda de peyde olmaga basladi Bu destelerin hamisi ermeni idareciliyi ile silahli mubarizeye basladilar Cehri kendinde qerergah quran Kerim xan Irevanki 6 ermeni zabitini ele kecirerek bundan evvel hebs edilen azerbaycanlilarla deyisdirilmesini teklif etdi Vedibasardaki boyuk azerbaycanli kendlerinden olan ve Irevana yaxin yerlesen Boyuk Vedi ehalisi 1918 ci ilin dekabrinda iki defe ermenilerin hucumunu def etmeyi bacardi Buna gore de ermeni ordusunun Serur Naxcivani ele kecirmesi zamani ele de onlarin tesirine meruz qalmadi Ricard Hovanisiyan bildirir ki belelikle Boyuk Vedi muselman partizanlarin merkezine cevrildi Iyunda partizanlar Develi kendine hucum etdiler 1 iyulda onlar 9 ermeni herbcisini 12 kendlini qetle yetirdiler Irevandaki ingilis herbi numayendesi polkovnik Plovdenin mesleheti ile ermeni hakim daireleri polkovnik Apresnyankin komandanligi altinda kendi ele kecirmek ucun 400 neferlik herbi deste gonderdiler Plovden qorxurdu ki Boyuk Vedi kendi etraf bolgelerde azerbaycanlilarin ermenilere qarsi muqavimetinin simvoluna cevrile biler Her bir halda ugursuz danisiqlardan sonra azerbaycanlilar ermeni herbi destesini pusquya dusurub darmadagin etdiler Agir itki veren ermeniler geri cekilmeye basladilar Geri cekilen ermeni ordusu geride cesedlerini ve agir silah sursatini da buraxmisdi Umumiyyetle bu doyusde ermeni terefi 26 zabit 200 siravi herbci itirmisdi Ricard Hovanisiyana gore bu meglubiyyet ermeni ordusunun bir il erzinde aldigi en agir ve alcaldici meglubiyyeti idi Meglub olan ermeni herbi daireleri britaniyalilari inandirmaga calisirdilar ki onlarin meglubiyyetinin esas sebebi azerbaycanlilar terefinde Osmanli turk zabitlerinin doyusmesi amili olmusdur Lakin eslinde azerbaycanlilar terefinde doyusen hec bir Osmanli turk zabiti yox idi Novbeti 10 gun erzinde ermeni ordusu ugursuz bir sekilde Boyuk Vedini ele kecirmek ucun hucumlar etdiler Ermenistandaki Azerbaycan sefiri Memmed xan Tekinski 14 iyulda bildirirdi ki ermeni ordusu Vedibasari ele kecirmeye calisir hetta ermeni kesisleri bele xac yurusu ile kendin dagidilmasi ucun cagirislar edirler Her bir halda Boyuk Vedililer etrafdaki xeyli azerbaycanli kendinden yardim alaraq butun hucumlari def etmeyi bacardilar Ermenilerin kende novbeti hucumuna Dro komandanliq edirdi O nizami ermeni ordusu ile birlikde konullu sexslerden toplanan Mauserists yaraqli destesinden de bu hucum zamani istifade edirdi 1918 ci ilden etibaren Vedinin mudafiesine rehberlik eden Abbasqulu aga Sadlinski ermeni hucumunu kendin yaxinliginda def etmek qerarina geldi Muqavimetin zeifliyi ermenilerin ehalinin kendi terk etdiyini dusunmesine yol acdi ve bundan sonra onlar hucumlarini daha da suretlendirdiler Lakin kendin lap yaxinligina geldikden sonra agir atese meruz qaldilar Sexsi heyetin coxunu itiren ermeni ordusu Cob kendine geri cekilmeye mecbur oldular Vedililerin ermenilere qarsi muqavimeti Serur Naxcivanda da genis eks seda qazandi Onlar da bundan ruhlanaraq 1918 ci ilde formalasdirilan konullu taborlari yeniden formalasdirdilar Memmed xan Tekinski hadiseler barede Bakiya melumat vererken hokumetden daha suretli qerarlar almalarini teleb edirdi O Azerbaycandan ordusunu Ermenistan ile serhede cemlesdirerek Irevanda neyin bas vermesi ile bagli qarisiqligin ortaya cixardilmasini ve usyancilarin daha da ruhlanmasini teklif edirdi Azerbaycanin bas naziri Nesub bey Usubbeyli herbi mudaxile teklifini redd etdi Onun bele qerar vermesinin baslica sebebi simaldan Denikin tehlukesinin gunden gune artmasi idi O herbi mudaxile evezine Iran vasitesiyle 300 min Rusiya imperial rublunun ve 200 min gullenin gonderilmesini heyata kecirdi 20 iyulda Tiflis vasitesiyle Tekinskiye elave 4 milyon rubl pul gonderildi Tekinski sexsi komekcisi Isgender xan Naxcivanski ve bir basqa capar vasitesiyle pullari Naxcivana gonderdi Tekinski bir hefte erzinde Naxcivandaki esgerlerin sayini 6 min neferden 10 min nefere catdiracagini bildirdi Belelikle veziyyet tedricen daha da pislesmeye dogru getmekde idi Vedibasardan Araliga oradan da Naxcivana qeder olan azerbaycanlilar usyana baslamaga hazir idiler General Korey terefinden Naxcivana gonderilen Britaniya zabiti Schwindin bildirdiyine gore munaqisenin boyumesinin sebebleri Boyuk Vediye ermenilerin ekspedisiyasi kenar mudaxileler ve her iki terefin qetl ve ya qirgindan basqa hec bir problemi fitri sekilde hell ede bilmemesi idi Kend yerlerinde mehdud miqyasli toqqusmalar da bas vermekde idi 21 iyul tarixinde Memmed xan Tekinski artiq Serurun emreniler yasayan bir nece kendinin ehalisinin qacdigini bildirirdi Osmanli general Kazim Qarabekir pasa Araz vadisinin gerekliliyini anlayaraq ozunun bir nece zabitini oraya gonderdi Bunlara kapitan Xelil bey o 1918 ci ilde Serurun mudafiesine rehberlik etmis Araz Cumhuriyyetinin cokusu ile de orani terk etmisdi rehberlik edirdi 17 18 iyul tarixinde serhedi kecen Xelil bey Serurda teskil edilmis suvari destenin komandanligina kecdi Munaqise keskinlesdikce Zaqafqaziyadaki Britaniya komandirinin muavini general mayor Corc Norton Korey derhal ateskes teleb etdi Eyni zamanda polkovnik Plowden tekid etdi ki Azerbaycan turk telimatcilari ile emekdasliq etmis zabitlerini ve qiyamin teskilinde istirak etmis sefir Xan Tekinskini geri cagirsin Polkovnik Plowden ile zabit Schwindin munaqisenin boyumemesi ucun etdiyi cehdler ugursuzluqla neticelendi 20 iyul tarixinde Naxcivanda azerbaycanlilar ve ermeni qarnozonu arasinda doyusler basladi Ermeni qarnizonuna general Selkovnikov rehberlik edirdi Leytenant Schwind Kelbeli xan Naxcivanski ve ermeni qubernatorla danisdiqdan sonra 3 gunluk ateskese raziliq verildi Lakin bu ateskes uzun mudet davam etmedi Ikinci ateskese nail olmaq da mumkun olmadi Azerbaycanli desteler 22 iyul tarixinde polis merkezini ele kecirdiler ve seherin simalindaki 500 neferlik ermeni destesini muhasireye aldilar Muhasireye almaq mumkun olsa da ermenileri meglub etmek mumkun olmadi 22 iyul tarixinde simaldaki azerbaycanlilar kapitanXelil beyin komandanligi altinda Serurdaki butun ermeni postlarina hucum teskil etdiler Sahtaxti stansiyasindan sonra yerli ermeni destesi ile birlikde Naxcivandaki orduya yardima geden ve Humbapet Capanin komandanligi altindaki ermeni zirehli qatari da meglub edildi Sahtaxtidan olan iki rota Bas Norasen kendinde polkovnik Karakesisyanin qarnizonu ile elaqe qura bilse de iki gunden sonra qarnizon muhasireye alindi Iyulun 25 de Karakesisyanin koloniyasi Bas Norasendeki muhasireden cixa bildi ve Bas Norasen ve Ulia Norasen ermenileri ile birlikde Arpacay boyunca Irevan ve Dereleyezin yuksek dagliq bolgelerine qalxdi Norasen stansiyasi yaxinliginda geden doyuslerde azerbaycanli usyancilar qenimet kimi 42 pulemyot 4 top ve bir zirehli qatar coxlu sayda mermi ve patron alaraq III alayin bir rotasini meglub etdiler Xanliqlar kendinin ermeni qarnizonu doyussuz teslim oldu teslim olanlar 5 zabit ve 195 esgerden ibaret idi Iyulun 26 da azerbaycanlilar Qurd qapisi ile Norasen stansiyasi arasinda ermeni zirehli qatarini ele kecirdiler Daha sonra zirehli qatarin muqavimetsiz teslim olmasi ile bagli Ermenistanda tribunal kecirildi Qurd Qapisi adli yerde davam eden iki gunluk doyus de azerbaycanlilarin qelebesi ile neticelendi Belelikle de Irevan qezasinin serhedinde yerlesne kecid azerbaycanlilarin nezaretine kecdi Ermenilerden kecid istiqametinden Develiye dogru geri cekildiler Lakin orada da azerbaycanlilar terefinden meglub edildiler ve Sirazli kendi istiqametine dogru geri cekildiler Burada bir nece azerbaycanli kendini ele kecirdikden sonra 24 25 iyul tarixlerinde artilleriyadan yardim alaraq yeniden Boyuk Vedi kendine hucum etdiler Lakin onlarin bu hucumu da ugursuzluqla neticelendi Hucuma qatilan butun ermeni desteleri agir itki ile uzlesdiler Meglub olan ermeni ordusu Agdamlar Mesumlu Yiva Xorvirab monastriri xetti uzre Araz cayi uzerinde mudafieye kecdiler Bununla eyni zamanda Araliqdan olan desteler de Irevan qezasi boyunca hucuma kecdiler Ermenilerin Sahtaxti ve Norasende meglub edilmeleri Naxcivandaki qarnizonlarini cetin veziyyete saldi 25 iyul tarixinde general Selkovnik oz qarnizonunu dagliq yerde yerlesen qalaya qaldirdi Buraya yerlesen ermeni ordusuna Naxcivan ve Aznaburtdan cixar ermeni sakinler de qatildilar Bu zaman Culfada olan ermeni serhed muhafizecileri ve qacqinlari seherin Iran terefinde olan hissesine getdiler ve oradan Tebrize yollandilar Leytenant Schwind de Naxcivani eyni yolla terk etmeye calisdi lakin Kelbeli xan Naxcivanski terefinden engel olundu ve hebs edildi 28 iyulda ise britaniyali zabitlr ve ABS xeyriyyesinin numayendeleri qatar ile Culfaya yola salindilar ve serhedi kecdiler Eyni zamanda iki masin da onlardan musadire edildi Umumilikde iyul doyusleri ermeni ordusunun tam meglubiyyeti ile neticelendi II ve III piyada alaylarinin 25 zabiti olduruldu texminen bunun iki qati zabit ise yaralandi Bununla birlikde oldurulen qeyri zabit ermeni doyusculerin sayi hec bir zaman deqiq bir sekilde bildirilmedi Bundan elave xeyli miqdarda herbi sursat ve silah da azerbaycanlilar terefinden ele kecirildi Ermeniler zirehli qatar 8 lokomotiv ve 100 yuk vaqonu da itirdiler 25 iyuldan etibaren Ermenistanda cemi 100 min gulle qalmisdi Kapitan Xelil bey ermenilerin veziyyetinin ciddiliyini onlara izah etmek ucun ciddi yara almis 29 ermenini onlarin qerergahina gonderdi Bundan basqa Xelil bey ermenileri dusmen munasibetlerin sonlanmayacagi halda esirlikde olan cox sayida ermeninin de taleyinin bundan tesirleneceyini bildirdi Amerikanin Serur Naxcivanda neytral zona layihesi Bolgede antiermeni usyaninin baslamasindan qisa muddet sonra Ermenistandaki muttefiqlerin ali numayendesi amerikali pokovnik Uilyam Haskell Serur Naxcivanda neytral bolgenin yaradilmasi meselesini gundeme getirdi Bu neytral bolgeye amerikali general qubernator basciliq etmeli idi Haskellin planina gore bu general qubernatorluq bolgede dusmenliklerin ve toqqusmalarin kesilmesine eyni zamanda da ABS xeyriyye fondu olan Yaxin Serq Yarim Cemiyyetinin rahat fealiyyet gostermesine yardim ede bilerdi Lakin Ibrahim Atnur bunu ABS in bolgede oz nufuzunu guclendirmesi Zaqafqaziyada ABS bazasi yaradaraq Ermenistana Gurcustana Azerbaycana eyni zamanda da Hindistan istiqametinde tesir etme qabiliyyetini yukseltmesi hemcinin de gumanki Baki neftine yaxinlasma cehdi kimi ireli surmekdedir Komm 29 avqust 1919 cu ilde Haskell Serur Naxcivan bolgesinde neytral zonanin yaradilmasi ile bagli azerbaycanli terefi ile raziliga geldi Ibrahim Atnur bu 12 maddelik razilasma ile Serurda Naxcivanda ve hetta esasen ermeniler terefinden idare edilen Dereleyezde bele Azerbaycanin yurisdiksiyasinin tanindigini iddia edir Lakin Tiflise dondukden sonra Haskell fikrini bu sertlerin ermeniler terefinden qebul edilmeyeceyini esas getirerek deyisdirir Belelikle de 1 sentyabr tarixinde yeni 21 maddelik muqavile layihesi Irevan ve Bakiya gonderilir Bu yeni layihede Azerbaycanin Naxcivan uzerinde huquqi statusu artiq eks etdirilmemisdi Sonda Haskell ermenilerin lehine daha bir addim ataraq muqavile layihesi metninde daha bir deyisiklik edir ve Dereleyezi de bu neytral bolge erazisinden cixarir Bu deyisiklikler Bakidaki azerbaycanli resmilerin etirazi ile qarsilanir Onlar Haskelle Tiflisdeki Britaniya numayendesi Oliver Wardropa oz sikayetlerini bildirirler ve yeni bir kompromis muqavile metni teklif edirler Lakin Haskell movqeyini deyisdirmir ve Azerbaycana tezyiq etmeye davam edir Sonda 4 oktyabr tarixinde Haskell Ermenistan ile Azerbaycanin neytral zona barede raziliga gelmesine nail olurlar Bu raziliqdan memnun qalan Haskell Zaqafqaziyani terknedir ve herbi muhendis polkovnik Reye nezerde tutulan neytral bolgeni teskil etmeyi tapsirir Rey hem azerbaycanli hem de ermeni numayendeler ile birlikde Naxcivana sefer etmek istese de bunu heyata kecirmek mumkun olmur Cunki Azerbaycan terefi Haskellin durmadan movqe deyisdirmesini esas getirerek onu musayiet etmekden imtina edib Bakiya gelmesini ve Naxcivandan olan numayendelerle danisiqlar aparmasini teklif edirler Ermeni terefi de azerbaycanlilarin istirak etmemesini esas getirerek onunla Naxcivana getmekden imtina edirler 24 oktyabrda Naxcivana geden Reya yalniz general qubernator kimi nezerde tutulan polkovnik Delly ve 5 basqa amerikali zabit musayiet etmekde idi Rey burada Semed bey Cemillinski ve Xelil beyin katibi ile gorusdu Her iki sexs goruse Azerbaycan ve Turkiye bayragi ile birlikde gelmisdiler Muzakireler Boyuk xan Naxcivaninin evinde teskil edildi Gorusde Naxcivani tesmil ucun Xelil bey kelbeli xan Naxcivanski Semed bey Cemillinski ve Heyderqulu xan Muradhasilov istirak edirdiler Heyderqulu xan gorusdece neytral bolge layihesini tanimadigini bildirir Xelil bey ise muselmanlarin artiq britaniyalilar terefinden aldadildigini onlarin hakimiyyeti ermenilere verdiyini esas getirerek amerikalilara hec bir sans vermeyeceklerini bildirdi Belelikle gorusden hec bir ugurlu netice elde etmek mumkun olmadi Ibrahim Atnur bunun sebebinin amerikalilar terefinden cox yaxsi basa dusulduyun bildirir O ABS senedine istinad ederek bildirir ki melum olmusdu ki amerikali xeyriyye teskilatlari tekce ermeni sakinlere yox eyni zamanda ermeni ordusuna da yardim edirdi Araz vadisindeki yerli muselmanlar terefinden bu melum oldugu ucun onlar amerikalilara guvenmemekde idiler Bu eyni zamanda Gurcustan ve Azerbaycan hokumetlerine de aid idi Haskellin gelisi ile ermenilere verilen destek daha da artmisdi ve bu da polkovnik Reyi narahat edirdi O muselman qacqinlara da mueyyen yardim edilmesini teklif etmisdi 3 gun davam eden ugursuz danisiqlardan sonra Rey oktyabrin 29 da Irevana dondu Haskell bu neticelerden qezeblenmisdi ve Azerbaycan terefini Reye destek olmamaqda ittiham edirdi Azerbaycanin Xarici Isler Nazirliyinin rehberi Memmedyusif Ceferov ona hokumetinin passiv movqeyini elan etdiyini bildirmekle cavab vermisdi Bas nazir Yusifbeyli Irevandaki Azerbaycan numayendesi Ebdurrehman Haqverdiyeve Reye Azerbaycan terefinin ermenilerin Zengezurdan butun herbi birlesmelerini cekeceyi ve herbi emeliyyatlari durduracagi halda raziliq verdiyini bildirmek barede telimat vermisdi Lakin realliqda ermeniler orada oz movqelerini daha da guclendirmeye calismaqda idiler ve bu da neytral bolge layihesine Azerbaycanin destek vermekden imtina etmesi ile neticelenmisdi Ceferov Haqverdiyev vasitesiyle naxcivanli liderlere duzgun movqe gosterdiklerine gore tesekkur etmisdi Elave toqqusmalar 1919 cu ilin iyul ayinin sonlarinda Naxcivan bolgesinde davam eden yegane ermeni muqavimet ocagi Ordubad yaxinligindaki Aqulisde davam etmekde idi Kendlerin coxunun azerbaycan hakimiyyetin ve yeni komissar Abbasqulu bey Tahirova tabe olduqlarini bildirmelerine baxmayaraq Aqulis sakinleri kendin merkezinde mudafie teskil etmek ucun toplanmisdilar Kend sakinlerinin ermeni hokumetine yardim ucun muraciet etmesinden sonra avqustda Zengezurda olan Qaregin Njde ve sentyabrda ise Kazar Qasparyanin komandanliginda kicik deste kende gonderildi Lakin Aqulisin mudafiesi getdikce daha da cetinlesirdi Buna gore de ermeni hokumeti Njdeden ve Qaspiriyandan emeliyyati durdurmagi teleb etdi Verilen emre itaet etmeyen Njde kendin muhasiresini yarmaga calisdi Oktyabrda Aqulisin ermeni desteleri Zengezur quvveleri ile birlikde Ordubada hucum etdiler lakin meglub edildiler Bu ugursuz hucumdan sonra nehayet Naxcivandaki hokumetin hakimiyyetini tanidilar Bundan sonra da zaman zaman ermeni terefi Naxcivani ele kecirmeye calisirdilar Bele ki Qarsdan getirilen 500 neferlik ermeni doyuscusu 4 top ile birlikde Boyuk Vediye hucum teskil etdiler Kend bombardman edilse de onu ele kecirmek mumkun olmadi Bundan basqa serhed boyunca da kicik toqqusmalar ara sira bas vermekde idi Cive etrafindaki ermeni kendleri Xelil bey desdesi terefinden neytrallasdirildi Noyabrin evvellerinde ermeniler Naxcivanin simal serhedine hucum etseler de Sultanbey Martiros ve Sis kimi ermeni kendleri Xelil beyin cavab hucumu neticesinde ele kecirildi Eyni zamanda 6 23 yanvarda da toqqusmalar bas verdi Bu zaman Ermenistan erazisinde qalan azerbaycanli ehali etnik temizlemeye meruz qaldigi ucun Beyaziddeki Osmanli komandanindan yardim istediler Turk komandani yerli ehali ile elaqe yaratmaq ve onlara yardim gondermek qerarina geldi 1919 cu ilin dekabrinda Araliq ZEngibasar Igdir Ucmuezzinin mueyyen hisselerindeki azerbaycanlilar suralar formalasdiraraq burada teskilatlandilar Bu suralarin yaradilmasina Beyaziddeki Turk komandaninin gonderdiyi lakin azerbaycanli olan Sahtaxti kendinden Cingiz bey yardim etmisdi Bu bolgede azerbaycanli ve Osmanli turk zabitleri de movcud idi Bele ki Zengibasar silahli destesine Memmed bey rehberlik etmekde idi 14 fevral 1920 ci ilde XI diviziyanin komandani Cavid beyin emri ile kapitan Muhiddin bey ve ehtiyat zabiti Ehsan beyler de Zengibasara gonderildiler Yerli azerbaycanli ehalinin mutesekkilliyi ermeni hucumlarina qarsi sedd yaratsa da bir cox mudafiesiz quvveler talanlara meruz qalmaqda davam edirdi Qarabagda qarsidurmaQarabag 1918 ci ilde Ricard Hovanisiyanin da bildirdiyi kimi 1918 ci ilin ilk yarisinda hem azerbaycanlilarin hem de ermenilerin qarisiq yasadigi bir coxde etnik munaqise artiq getmekde idi Lakin Qarabagdaki ermeniler ve azerbaycanlilar nisbeten sulh seraitinde yasamaqda idiler Zaqafqaziya Komissarliginin ve Zaqafqaziya Seyminin selahiyyeti nominal olaraq taninsa da Dagliq Qarabag faktiki olaraq musteqil idi ve ikimilletli coxpartiyali sura terefinden idare olunurdu Qarabag ve Zengezura nezareti berqerar etmek ucun Azerbaycana komek etmek isteyen turklerin gelisi ile kovrek tarazliq pozuldu 1918 ci il avqustun evvellerinde Qarabag ermenilerinin I Qurultayinda Nuri Pasanin Azerbaycanin hakimiyyetini tanimaq ve turk esgerlerini Susaya qebul etmek telebini redd eden Qarabag Xalq Hokumeti secilerek formalasdirildi Qarabag Ermenilerinin II Qurultayi 20 24 sentyabr Nuri Pasanin telebini bir daha redd ederek Zaqafqaziya respublikalari arasinda Konstantinopolda merkezi guclerin istiraki ile kecirilen konfransa qeder status kvonun saxlanmasini mudafie etdi Bakinin Qafqaz Islam Ordusu terefinden ele kecirilmesi Azerbaycan ve Osmanli quvvelerine Susani ele kecirmeyi gundeme getire biimesine yol acdi Qarabaga Cavid beyin komandanligi altinda herbi quvve gonderildi Bu quvveler iki heftelik toqqusmalardan sonra Qaraqislaq kendini ele kecire bildiler Bununla da Qarabagdaki ve Zengezurdaki ermeniler arasinda elaqeler kesildi Bakidaki ermenilerin taleyinden xeberdar olan ve Esgeran kecidi vasitesiyle elave 5 minlik quvvenin gonderildiyini oyrenen Qarabag ermenilerinin III Konresi Nuru Pasanin emrlerini qebul etmeye mecbur oldu 8 oktyabr tarixinde Cavid beyin komandanligi altinda ordu Susaya daxil oldu Onu Azerbaycan Xalq Cumhuriyyetinin numayendesi kimi Ismayil xan Ziyadxanov da musayiet edirdi Her bir halda Ricard Hovanisiyanin da bildirdiyi kimi Qarabagin kend yerleri hele de Azerbaycan hakimiyyetini tanimagi redd edirdi Belelikle de Nuru Pasanin Baki dovrunde bu yerlerde tam olaraq hakimiyyeti berpa etmek mumkun olmadi Belelikle ermeni partizan destelerin rehberleri oktyabr ayinin sonlarindan oz quvvelerini Gorusa cemlesdiren Andronikden yardim istediler Qarabag ve Zengezur ermenilerinin yardim edeceyi barede teminat alan Andronik Gorusda daha 10 gn Susanin rehberi Gerasim Melik Sahnezeryandan ve Verende partizanlarinin rehberi Sokrates bey MElik Sahnezeryanin ona muracietini gozledi Sokrates bey azerbaycanli rehberlerle Andronikin gelisine qarsi cixmamaq barede onlari razi salmaqla mesgul idi Lakin o bu isde ugurlu ola bilmedi Belelikle Andronik Susaya yuruse basladi Lakin onun destesi azerbaycanli destenin komandani Sultan bey Sultanov ile gucle bacara bilse de general Tomsonun emri ile yurusu dayandirmaga mecbur oldu 1918 ci ilin noyabr ayinda Osmanli ordusunun ayrilmasindan sonra Qarabagdaki ermeni hakimiyyeti tesis edildi Hakimiyyet Susanin belediyye reisi ve Qarabagin Xacin Verende Cilebord Dizak icmaalarindan olan numayendeler ile birlikde idare edilirdi Boyuk Britaniyanin Qarabagdaki missiyasinin vasiteciliyi 15 yanvar 1919 cu ilde genral Tomson Azerbaycan hokumeti terefinden Dr Xosrov bey Sultanovun Qarabag ve Zengezur qubernatorlugunun rehberi teyin edilmesine razi oldu Ermeni ictimaiyyeti hem Britaniyanin Azerbaycana bele bir destek vermesinden elece de qubernator seciminden soka dusmus veziyyetde idi Ricard Hovanisiyanin bildirdiyine gore Xosrov bey Qarabag azerbaycanlilarini 1918 ci ilin yayinda ermenilere qarsi qaldirmaq Panturanist ve Turk Ittihadcilarin komandanlarinin dostu olmaqla ve Bakinin azad edilmesine qatilmasi ile secilmekde idi ve bunlar ermeniler terefinden menfi qarsilanirdi 10 21 fevral 1919 cu ilde kecirilen Qarabag ermenilerinin IV konqresi Azerbaycan parlamentine numayende gondermekden imtina etdi ve Azerbaycanin Qarabagin daxili islerine qarismasina etiraz etdi Onlar bildirirdiler ki Dagliq Qarabag Ermenistan Respublikasinin daxili hissesidir ve istenilen formada olan Azerbaycan hakimiyyetini redd edir Irevandaki hokumetin ve Parisdeki ermeni numayendeliyinin Tomsona gondermis olduqlari mektublarda Qarabag ermenilerinin fundamental huquqlarinin pozulamsindan behs edilirdi Ele bu konres zamani Qarabag ermenilerinin Milli Surasinin daimi icraiyye orqani secildi Bu orqanin Qarabagin Ermenistana ilhaq edilmesini elan edeceyi ohdeliyini goturduyu guman edilirdi Ele bu zaman Xosrov bey Sultanovun ozu ve britaniyali herbi numayende mayor G N G Monk Masonun rehberlik etdiyi heyet Susaya geldi Monk Mason Ermeni Milli Surasini melumatlandirdi ki Sultanovun rehberliyi altinda ermeni komekci 3 ermeniden 3 azerbaycanlidan ve 1 britaniyalidan ibaret sura fealiyyet gostermelidir Monk Mason hemcinin elave etdi ki Sultanovun teyinati Qarabagin daimi statusu barede hele hec ne demek deyil Lakin eyni zamanda qubernatorun emrleri sorgu sual edilmeden yerine yetirilmelidir eger bele olmayacagi halda bele sexslere qarsi ciddi tedbirler gorulecekdi Bununla bele ne Milli Sura ne de Qarabagin dord partizan komandiri Monk Masonun telqinine tabe olmaq istemediler Ermeni Milli Surasi britaniyalilara 7 ermeniden 3 muselmandan Ermenistan ve Azerbaycanin her birinden 1 numayendeden ibaret qarisiq suranin yaradilmasini teklif edirdiler Bu suraya britaniyali sexs rehberlik etmesi idi ve qarsiliqli raziliqla secilmeli idi hemcinin ortada basqa layiheer de movcud idi Meselen Qarabagin Ermenistana birlesdirilmesi Osmanli hucumundan evvel movcud olan administrativ idare etmesi formasinin yeniden berpa edilmesi Qarabagin ermeniler yasayan hissesinde ve ya umumiyyetle Qarabagda Britaniya general qubernatorlugunun yaradilmasi kimi teklifler ermeniler terefinden dile getirilmekde idi Lakin ne Tomson ne de o Tiflise getdikden sonra onu Bakida evez eden polkovnik D I Sattlvort bu teklifleri qebul etdi Martin 27 de Britaniyanin Tiflisdeki qerargahinin rehberi olduqdan iki hefte sonra Tomson Irevana resmi sefere gelib ve burada Xatisyanla Qarabag meselesini muzakire etdi Tomson soz verdi ki Sultanov mayor Monk Masona tabe olacaq general qubernatorluq Zengezura qeder uzanmayacaq ve Azerbaycan qarnizonu yalniz Xankendinde olacaq Bir ay sonra Boyuk Britaniyanin Qara deniz quvvelerinin komandani general J F Milne eyni seyi soyledi Bu arada bohranli veziyyeti hell etmek ucun aprelin 19 da briqada generali rutbesine yukseldilmis Sattlvort Qarabag Ermenilerinin V Qurultayini cagirmagi Qarabag Milli Surasina tapsirdi Konqresde 23 29 aprel hem Sattlvort hem de X Sultanov uzun uzadi cixis ederek ermenilerin huquqlarini ve tehlukesizliyini temin edeceyine soz verdi Sattlvort iqtisadi faktorlari Duzen Qarabagla elaqelerin kesileceyi teqdirde yaranacaq acligi Qarabagi Baki Tiflis demir yolu ile birlesdiren Yevlax sossesinin ehemiyyetini vurguladi Numayendelerin cavabi guzeste getmeykden imtina oldu Bundan sonra Sattlvort oz missiyasinin ugursuzlugunu etiraf etdi ve Azerbaycanin herekete kecmesine daha mane ola bilmeyeceyini aciq sekilde bildirdi Azerbaycan herbi gucunu artirmaga basladi Bas nazir Feteli xan an Xoyski muttefiqlerin numayendelerine ve Gurcustan hokumetine verdiyi bildirisde ermenilerin Susa Esgeran ve Qarabagin bir sira diger yerlerinde kicik Azerbaycan qarnizonlarina hucumu ve dovletin asayisi berpa etmek ucun gorduyu qabaqlayici tedbirler barede melumatlar gonderdi Bu arada aprel may aylarinda Gurcustan hakimiyyetinin tesebbusu ile genc respublikalar arasinda erazi ve serhed problemlerinin helli ucun Tiflisde konfrans kecirildi Lakin ermeniler ile azerbaycanlilarin mubahiseli erazilerin etnik ve ya iqtisadi esaslar uzerinde sahibinin mueyyenlesdirilmesi prinsipleri ustunde uzlasa bilmemesine gore konfrans ugursuzluqla neticelendi Mehz V qurultayin evvelinde general Tomsonun icazesi ile Ermenistanin Qarabagdaki qeyri resmi numayendesi Misa Arzumanyan veziyyeti arasdirmaq ve Ermenistan hokumetini melumatlandirmaq ucun Bakidan Qarabaga geldi Sattlvort umid edirdi ki Arzumanyan Milli Surani Azerbaycan hakimiyyetini tanimaga inandiracaq O hemcinin hesab edirdi ki Ermenistan Qarabagi Azerbaycan kimi tanisa munaqise hell olunacaq Arzumanyanin da Qarabag ermenileri ile eyni movqede olmasi uze cixdiqdan sonra Sattlvort onu Bakiya geri qaytardi Onu Ermenistanin Qarabagdaki resmi numayendesi kimi Qarabag meselesinde guzeste getme terefdari kimi taninan knyaz Hovsep Arqutyan Arqutinski Dolqoruki evezleyib Lakin mayin 10 da ikinci defe Qarabaga gelen Sattlvortun umidlerine baxmayaraq o Qarabag ve Zengezur ermenilerini ingilis komandanligi ile emekdasliga cagirmaqla kifayetlendi Qarabag uzerinde Azerbaycan nezaretinin yaradilmasi Ikinci Satlvort ugursuzlugundan sonra Azerbaycan Qarabagda herbi movcudlugunu artirdi Iyunun 2 de mayor Monk Mason Qarabag ermenilerinin rehberlerini cagiraraq onlara Sattlvortdan radioqram teqdim ederek onlardan butun siyasi fealiyyetden el cekmelerini teleb etdi Liderler radioqrami imzalayana qeder Britaniya missiyasinin binasindan cixmaga icaze verilmedi Ertesi gun Sultanov Azerbaycan qarnizonuna seherin ermenilere mexsus hissesini muhasireye almagi emr etdi ve Milli Suradan ermeni silahlilarinin saxladigi qalani teslim etmeyi teleb etdi Imtina iyunun 4 de silahli Azerbaycan esgerlerinin tehdid numayisi ile musayiet olundu Atisma basladi Ermeni barrikadalari ve hetta Britaniya missiyasinin binasi azerbaycanlilar terefinden siddetli atese meruz qaldi lakin Sultanov ermeni milislerini movqelerinden sixisdirib cixara bilmedi Monk Mason her iki terefden atismani dayandirmagi ve aralarinda ingilis forpostlarinin yaradilmasina icaze vermeyi teleb etdi lakin Sultanov Qarabag Surasi hebs edilerek onun yanina getirilene qeder doyusu dayandirmaqdan imtina etdi Monk Mason guya Sattlvortun yeni gosterisleri ile tanis etmek behanesi ile onun numayendelerini oz yerine cagiraraq Ermeni Surasini Qarabagdan qovmaga cehd etmek qerarina geldi Monk Masonun hiylesini hiss eden Ermeni Surasi yalniz ozunun 3 numayendesini oraya gonderdi Bu 3 nefer digerlerinin harada olduqlarini bilmediklerini iddia edirdiler Monk Mason onlari Qarabagdan qovdu Bundan sonra o yeniden tereflerden herbilesdirilmis movqeleri britaniyali herbcilere tehvil verilmesi barede emr gonderdi Dusmenliyi sonlandirmaq ucun britaniyalilar terefinden mecbur edilen Xosrov bey qardasinin yardimindan istifade etmek qerarina geldi Qardasi Sultanov bu zaman 2 min neferli ksuvari desteye rehberlik etmekde idi 5 iyun tarixinde Sultanovun silahlilari Heybelikende hucum etdiler Gece ile azerbaycanli nizami quvvelerin gelisi ile birlikde kenddekilerin muqavimeti qirildi ve ehali tabe etdirildi Bundan sonra Kerkicahanda ve Cemillide de azerbaycanlilar qelebe qazandilar Bu doyusler zamani ermeni desteleri general qubernator Sultanovun ordusuna qarsi muqavimet gostermelerinin mumkunsuz oldugunu gorduler Hemcinin Sultanov aciq bildirdi ki yeni bir muqavimet daha da qanli sekilde yatirilacaqdir Bu doyusler hem ermini hokumetinin hem de Zaqafqaziyadaki amerikali numayendelerin etirazlarina yol acdi Her iki teref Britaniyalilarin effektiv olmamaqda ittiham edirdiler Xosrov bey Sultanov Bakiya cagirildi Bu cagirilma guya onun hebs edilmesi barede sayielerin gezmesine sebeb oldu Lakin o iyun ayinin sonunda yeniden Susaya qayitdi Bu hadiseler bas vererken Qarabag ermenilerinin liderlerinin ehval ruhiyyesi daha da pislesmeye basladi Susanin belediyye reisi Gerasim Melik Sahnezeryan tacirler ziyalilar ve yerli xalqcilar artiq tedirecn o neticeye gelirdiler ki bundan sonraki muqavimet felaketle neticelene biler Dasnaklar bolgeden qacmis Milli Sura ve partizan rehberleri hele de teslim olmaq istememekde idiler Ermeniler arasinda tedrici deyisikliklerin getdiyini hiss eden Xosrov bey Yepiskop Vahan ve diger nufuzlu Susa ermenilerinin vasiteciliyi ile Qarabag ermenilerinin VI konresinin toplanmasina raziliq verilmesine nail oldu Susakendde iyun ayinin 29 da baslayan konqresde ilk defe ermeniler Xosrov beyi dinlemek istediklerini gosterdiler Cunki numayendeler britaniyalilarin neinki Susadan o cumleden Zaqafqaziyadan da ayrildiqlarinin ferqinde idiler ve yaxinlasmaqda olan felaketi hiss edirdiler Lakin bu defe de Xosrov bey onlari dinlemek istememekde idi Buna gore de o gozlenilmeden meslehetlesmek ucun Bakiya yollandi VI konres qarisiqliqlarla kecdi Sonda Bakiya 3 numayende gonderildi Numayendeler qarabagli ermenilerin tekliflerini AXC e catdirmali idiler Teklife gore ermenilerin Azerbaycan hakimiyyetini tanimalari qarsiliginda Azerbaycan hokumeti de oz uzerine mueyyen ohdelikler goturmeli idi Bu ohdeliklere Qarabag ermenilerine administrativ ve kulturel muxtariyyet Zengezura herbi emeliyyat kecirilmeyeceyi barede teminat vermek elece de Qarabaga muselman qubernator teyin etmemek ermenilerin silahlarini musadire etmemek daxil idi Her bir halda Azerbaycan hokumeti daha sert sertler ireli surdu ve bu sertler Ermeni Surasi terefinden redd edildi Susakendde 12 avqust tarixinde toplanan Qarabag ermenilerinin VII konresinde mueyyen ehval ruhiyye yeniden gundeme getirildi Gerasim Xacaturyani Baki yolunda Crebaerdin iki numayendesini Susikend yolunda qetle yetirenler qinandi Eyni zamanda Susaya hereket ve Xosrov bey ile barisdirici ton redd edildi 14 avqustda Xosrov bey konrese ultimatum gonderdi ve bildirdi ki Azerbaycan hokumetinin layihesi 48 saat erzinde qebul edilmeyeceyi halda hokumet guc tedbiq edecekdi Eyni gunde Qarabag ermenilerinin Milli Surasinin Bakiya gondermis olduqlari numayendeler geri qayitdi Numayendeler bundan evvel Bakidaki Ermenistan numayendesi Tiqran Bekzadyan ile danisiqlar aparmaq ucun oraya gonderilmisdi Bekzadyan suraya bildirdi ki hec biryerden komek gelmeyecekdir ve Qarabag ermenileri oz quvvelerine etibar etmelidirler Her yerden umidi uzulen konres ozunun 15 numayendesini Xosrov bey ile evevl bildirilen sertler uzre razilasma imzalamaq ucun gonderdi 22 avqustda bir heftelik danisiqlardan sonra imzalanan razilasmaya gore Dizaq Verende Xacin ve Craberd Qarabagin dagliq hissesi kimi Azerbaycanin terkib hissesi oldugu elan edildi Bu Versal sulh muqavilelerinde son qerar verilene qeder bele davam etmeli idi Ricard Hovanisiyan bildirir ki bu razilasma Azerbaycan ucun milli zefer Xosrov bey ucun ise Qarabag ermenilerin tabe olmaga mecbur eden qubernator kimi sexsi zefer idi Cunki Azerbaycanin yurisdiksiyasinin muveqqeti taninmasi bele neticede Azerbaycana daxil olmaq yolunda boyuk addim idi Zengezurda qarsidurma1917 ci ilin fevralindaki Fevral inqilabindan sonra Zengezur Gorusda teskil edilmis qarisiq ermeni muselman administrasiyasi terefinden idare edilirdi Lakin xalqlar arasinda munasibetlerin pislesmesi azerbaycanlarin ayrilaraq Dondarli kendinde oz idareetmelerini yaratmalari ile neticelendi 1918 ci ilin iyun ayinda Zengezurda ermeniler ile Azerbaycan turkleri arasinda munasibetler qefleten pislesdi Iyul ayinin sonunda Andranik Naxcivandan buraya geri cekildi Bu zaman onun silahli destesinde 3 5 min doyuscu ve Turkiyeden getirdiyi 30 min qacqin var idi Yerli ermeni liderleri Andraniki desteklemekde idiler Zengezura gelen Andranik bir nece muselman kendini ele kecirdi Bu kendler Zengezur daxilinde bir cox istiqametde geden yollara nezaret etmek baximindan ehemiyyetli idi Andranikin bu herbi emeliyyatlari zamani heyata kecirdiyi etnik temizleme bu zaman Irevanda olan Xelil Pasanin siddetli etirazlarina yol acdi Lakin ermeni hokumeti Zengezurun elece de butun Yelizavetpol quberniyasinin Azerbaycan yurisdiksiyasinda oldugunu bildirdi ve ozunun ede bileceyi hec neyin olmadigini elave etdi Oktyabr ayinin sonlarinda Andranik oz destesini Gorus yaxinliginda cemlesdirdi ve Susaya yonelmis emeliyyatlara basladi Lakin buradan Susaya geden yol Zabux deresi ve Hekeri cayi boyunca yerlesen 20 kendden ibaret dar vadiden kecirdi Azerbaycan turklerinden ve kurdlerinden ibaret Sultan beyin destesi bu yerleri yaxsi tanimaqda idi 29 noyabr 1918 ci ilde 3 gunluk doyusler basladi Doyusler neticesinde Andranikin destesi agir itkiler vererek bir nece yuksekliyi ve kendi ele kecire bildi Bu kendlere Abdallar kendi de daxil idi Lakin qisa muddet sonra britaniyali kapitan Skvir ve fransiz kapitan Gasfield Susadan buraya geldi Onlar terefinden Andranike verilen ve general Tomson terefinden imzalanmis emrde butun dusmenliklere derhal son qoymaq ve derhal Gorusa donmek emr edilirdi 1919 cu ilin yanvarinda Britaniya komandanligi Azerbaycan hokumetinin Xosrov beyi Zengezur ve Qarabagin qubernatoru teyin etmesini testiqledi Bu da ermeni terefinin etirazlarina yol acdi ve Azerbaycan terefinin buna cavabi onu izledi Britaniya terefi ise son qerar ucun Paris sulh konfransinda verilecek qerari gozlemeyin lazim oldugunu bildirirdi 22 martda Andranikin Zengezuru terk etmesinden sonra Azerbaycan ucun regionun hessasligi uze cixmaga basladi Her bir halda hetta Andranikin Xususi Hucum Diviziyasinin ayrilmasindan da evvel Zengezurun Merkezi Milli Surasi yeni ermenilerin idareetme orqani Irevan hokumetinden silah ve sursat teleb etdi Xosrov beyin qubernator teyin edilmesinden sonra bu telebler daha da intensivlesmeye basladi Eyni zamanda bu sura Xacaznuni hokumetinden Zengezura muveqqeti qubernator gondermeyi ve nizami deste zabitleri teyin etmeyi teleb edirdiler Britaniya komandanliginin teleblerine muqavimet gostermek hetta etiraz etmek ucun bele heddinden cox zeif olan ermeni hokumeti yalniz polkovnik leytenant Arsen Sahmazyani muveqqeti komissar olaraq gonderdi Sahmazyana Zengezurun Ermenistana daxil olmasini asanlasdirmaq tapsirilsa da ne bas nazir Kacaznuni ne de muavini Xatisyan onun teyinatini tesdiqlemedi bununla da Qarabag munaqisesinde feal istirakini inkar edibler 1919 cu ilin ilk aylarinda britaniyali zabitler Zengezura tezyiq etmeye basladilar ve Azerbaycanin hakimiyyetinin muveqqeti esaslarla taninmasini teleb etdiler Aprelin sonunda Zengezur rehberliyini razi salmagin mumkun olmayacagi belli olanda general Sattlvort Xosrov bey Sultanovun Zengezur qubernatoru kimi taninmasini teleb etmek ucun sexsen Gorusa getdi Lakin bu hedefine catmaqda ugursuzluqla uzlesen Sattlvort Bakiya geri dondu Bundan yalniz iki hefte sonra general Tomson iki britaniyali bolmeye ermeni tebligatcilari hebs etmek barede emr gonderdi her bir halda tehdidler ve erazi bombardmanlari effektiv olmadi ve qorxu evezine ermeni doyusculeri ucun sadece doyus numayisi tesiri bagisladi Sattlvort Ermenistan hokumetini ikili oyun oynamaqda Zengezur islerine qarismamaqda eyni zamanda ermeni agentlerini maliyyelesdirmekde ittiham edib Sattlvort sonuncu defe mayin 19 da bolgeni terk etdi Monk Masonun cehdleri de ugursuz oldu Neticede ingilisler Qarabagin Azerbaycanin terkibine daxil olmasi serti ile Zengezurda status kvonun qorunub saxlanmasini destekleyerek taktikasini deyisdiler Mayin 29 da 27 ci diviziyanin yeni komandiri general Kori Suttlevorta melumat verdi ki o Azerbaycan hokumetine onlarin Zengezurda oz administrasiyasini guc yolu ile qurmaq cehdinin Kori terefinden herbi tecavuz kimi qiymetlendirileceyini aciq sekilde bildirmelidir O Ermenistanin bas naziri Xatisyana yazib bildirmisdi ki Azerbaycana yerli hakimiyyet orqanlarinin Zengezurda olmasi ile barismaq tapsirilmisdi General Kori Corey bunu ermenilere boyuk guzest kimi qiymetlendirirdi Aprelin ortalarindan baslayaraq ermenilerle yerli muselmanlar arasinda mubarize basladi ve bu mubarize muselmanlarin merkezi Zengezurdan periferiyaya collere ve ya Irana surgun edilmesine sebeb oldu Qan tokulmesi Azerbaycanda etirazlara sebeb oldu Iyunun 21 de Azerbaycan qezeti Xosrov bey Sultanovun xeberini derc etdi Xeberde ermenilerin dag kecidlerini baglamaqlari ve 150 min bas mal qarasi olan 10 min koceri muselmanin yaylaqlara cixa bilmediyini bildirdi Eyni zamanda qxeberde Xosrov beyin Sultanovun hokumetden on minlerle insan qarsisinda borcunu yerine yetirmek ucun icaze teleb etdiyi de qeyd edilmisdi 1919 cu ilin 22 avqustunda Qarabag Azerbaycana tabe etdirildi Belelikle Tomsonun payizda Qarabaga dogru irelileyen Andranikden hucumu dayandirmasindan sonra bu terefde ustunluk elde eden Azerbaycan buradaki munaqiseden qalib ayrilmisdi Zengezurun serq bolgeleri yeni muselmanlarin ustunluk teskil etdiyi bolgelerde Azerbaycan esasen hakimiyyeti elinde saxlamaqda idi Lakin Zengezurun yerde qalan hisseleri Sisian Gorus Mehri ve Qafan yerli ermeni hakimiyyeti altinda idi Burada muselmanlarin ustunluk teskil etdiyi duzen yerler olan Bergusad ve Oxcucay hovzesi istisna teskil edirdi Belelikle Qarabag Mugan ve Serur Naxcivan ugrunda geden mubarize Azerbaycanin qelebesi ile neticelenmis Zengezurun yerde qalan hissesini almaq ucun hazirliqlar basladilmisdi Qarabag uzerinde hakimiyyet formalasdirilmasindan hec bir hefte kecmemis Musavat Partiyasinin basqani Mehemmed Emin Resulzade Qarabagin ve Lenkeranin azad edilmesini ve naxcivanlilarin Azerbaycana birlesmek ugrunda mubarizesini vurgulayaraq Zengezurun azad edilmesinin ve Culfaya yolun acilmasinin vaxtinin yetisdiyini beyan edirdi Oktyabrda Zengezur uzerinde tam hakimiyyet qurmaq ucun Cavad bey Sixlinskinin komandanligi altinda I Piyada diviziyasi ve Davud bey Yadigarovun komandanligi altinda II suvari alayi formalasdirildi Bundan elave Xosrov beyin qardasi meshur Qarabag beyi ve herbi lider Sultan bey de AXC nin muharibe naziri Mehmandarovun onun destesinin etibarsizligi ile bagli xeberdarliqlarina baxmayaraq oz destesini hucum ucun hazirlamaga basladi 29 oktyabr tarixinde Cavad bey Sixlinski destesine ve hucumun ugurlu olacagina inanmaqda idi O ozunun on destesinin komandani olan kapitan Ibrahimova Abdallar kendinden Teqe getmeyi ve oradaki ermeni destesine ultimatum teqdim ederek Gorusa geden yolun acilmasini teleb etmeyi emr etmisdi Telebi redd edilen Azerbaycan quvveleri noyabrin evvellerinde Zengezura hucuma basladilar Lakin 7 noyabr tarixinde azerbaycan quvveler ozlerinin evvelki yerlerine geri qayitmaga mecbur oldular Azerbaycanlilarin meglubiyyeti hec de yalniz kimsesiz ermeni kendlerini talayan ve hetta Azerbaycanin nizami hisselerini atese tutan tayfa milislerinin nezaretsizliyi ile bagli deyildi ve ermenilerin eks hucumlari qarsisinda nizamsiz sekilde geri cekilmeye basladilar Azerbaycanlilarin meglubiyyetinde bos qalmis ermeni kendlerini talayan ve hetta Azerbaycanin nizami hisselerini atese tutan tayfa silahlilarinin intizamsizligi onemli yer tuturdu Belelikle ermenilerin eks hucumlari qarsisinda tesadufi geri cekilmeye basladi Belelikle azerbaycanli quvveler geri cekilmeye basladilar Azerbaycan ordusunun qerbden hucuma kecmesi ile birlikde Naxcivan quvveleri de qerbden zengezura hucuma kecdi Xelil beyin komandanliq etdiyi desteler Sisiana dogru irelilemekde idi Eyni zamanda Osmanli zabitinin komandanliq etdiyi bir basqa deste de Ordubaddan Zengezurun azerbaycanli kendlerini qorumaq ucun hucuma kecdi Ordubad ve Elincecay bolmelerinin eyni zamanli hucumuna meruz qalan ermeni herbi birlesmeleri vVermeziyar ve Elekli kendlerinden qovuldular Sisian istiqametindeki doyusler Engelevit kendi etrafinda bas verdi Xelil bey 3 kendi ele kecirmeyi bacardi Lakin serqde Azerbaycan ordusunun ugursuzluqla uzlesmesine gore Naxcivandan hucum eden desteler de Zengezuru terk etmeye mecbur oldular Noyabrin ortalarinda britaniyali Ser Oliver Vardrop ve amerikali polkovnik Ceyms rey derhal doyusleri sonlandirmagi teleb etdi 20 noyabr 1919 cu ilde Tiflisde danisiqlar basladi ve 23 noyabr tarixinde Ermenistanin bas naziri Xatisyan ve Azerbaycanin bas naziri Yusifbeyli razilasma imzaladilar Sazisin imzalanmasina baxmayaraq doyusler dayanmamisdi Xelil bey davamli olaraq Dereleyeze hucumlar teskil etmekde idi Onun Osmanlinin XI Ordusu terefinden silah sursatla temin edilmesine baxmayaraq bu hucumlar ugursuzluqla neticelendi Eyni zamanda Zengezurdaki ermeni ordusu komandani Qaregin Njde quvvelerini Gegadzor vadisine cemlesdirerek Tatev ile Qafan arasindaki elaqeni kesdi O buradan regionda sag qalmagi bacarmis azerbaycanli kendlerine yeni hucum etmeye hazirlasirdi 1 dekabrda ermenilerin hucumlari basladi Yerli azerbaycanlilar Derebaz Tatev ve Genvaz destelerinin hucumlari qarsisinda 3 gun inadli muqavimet gosterdiler ve hetta Qafan taborunu muhasireye almaqlarina da az qalmisdi Lakin hucumun dorduncu gununde ermeni desteleri azerbaycanlilarin esas movqelerini kece bildiler ve artilleriyanin yardimi ile Sehercik menteqesini de ele kecirdiler 7 dekabr tarixinde bolgedeki son azerbaycanli kendi olan Acibaci yagmalandi ve yandirildi Dasnak liderlerinin etnik temizlemesinin davam etmesi neticesinde azerbaycanli ehali dagliq bolgeye gizlenmeye ya Naxcivana ya da Hekeri cayi boyuna qacdilar Atnur arxiv materiallarina esasen bildirir ki Sabadan Pirdov Atqiz ve Oxcu kendlerinin ehalisinden yalniz 261 nefer sag qalmisdi ve Ordubada siginmisdi Ermenilerin bu cur davranislari Azerbaycan terefinin etirazlarina sebeb oldu Xosrov bey Sultanov hokumete yeniden silaha el atmaga cagiris etdi ve bildirdi ki ermeni nizami ordusu tekce bir bolgede pulemyotlardan istifade ederek 9 kendde 400 evi dagitmisdir Azerbaycanin xarici isler naziri Ceferov bu informasiyani muttefiq komandanligina gonderdiyi etiraza da daxil etdi Yusifbeyli muttefiqlerin komissarlarindan Haskelle Vardrop ve Gurcustan xarici isler naziri Gegeckoriye yazmisdi ki ermenilerde olan agir silahlarin musadire edilmeyeceyi ve sulhe emel etmeye mecbur edilmeyecekleri halda Azerbaycan hucuma kececekdir Muttefiqlerin Ali komissari Uilyam Haskell 3 dekabrda yeniden Zaqafqaziyaya geri dondu ve polkovnik Reyi Zengezur bohranini hell etmekde ugursuz olmaqda ittiham etdi O hemcinin Serur Naxcivan bolgesinde ABS general qubernatorlugu layihesinin heyata kecirilmemesine gore narazi idi O bu layihenin heyata kecirilmemesinin baiskari kimi Azerbaycani ve Xelil beyi ittiham edirdi Istanbulda olan admiral Mark Bristol Haskelle bildirmisdi ki Rey ve Tiflisdeki diger amerikalilar tebligat ile heqiqeti bir birinden ayird ede bilmirler Belelikle Bristola gore onlar yeni Rey ve basqa amerikalilar inanirdilar ki heqiqeten de Azerbaycan Qarabag Zengezur Naxcivan korpusu yaratmaga calismaqdadirlar Bristolun sozleri Haskele tesir edib etmemesinden asili olmayaraq onun Rey ile munasibetleri o qeder gerginlesdi ki sonuncu Haskell qayitdiqdan bir hefte sonra istefa verdi Azerbaycanin Zengezur ile bagli etirazlarindan sonra Haskell soz verdi ki o ermenilerin nizami ordusunu teftis etmek ucun mufettisler gonderecekdir O hemcinin ermeni hokumetine meslehet gordu ki Zengezura gonderilen her hansi herbi sursat ve ya sexsi heyeti geri cagirsin O elave etdi ki eger ermeni hokumetinin Zengezurdaki islere qarismasi ile bagli subheler ozunu dogrultsa bu Ermenistanin geleceyine agir tesir edecekdir Xatisyan yeniden zengezurda nizami ordularinin olmasini ve herbi emeliyyat heyata kecirmelerini inkar etdi O elave etdi ki eger bu subheler testiqlenerse o bu ise qarisan dovlte resmilerini cezalandiracagina soz verir Eyni zamanda o Dereleyezdeki yerli azerbaycanli silahlialra qarsi nizami ordu gonderildiyini qebul edirdi Umumilikde o Azerbaycanl Zengezuru ele kecirmeye calismaqda ittiham edirdi Haskell ve Vardropu sakitlesdirmek ucun ermeni hokumeti Arsen Sahmazyani dekabrda geri cagirdi ve onun herbi selahiyyetlerini general Kazarova mulki selahiyyetlerini ise Sergey Melik Yolcuyana verdi Hetta Kazarova Azerbaycan ittihamlarinin dogrulugunu mueyyen etmek ve eger varsa qanunu pozanlari cezalandirmaq da tapsirildi Lakin hetta Xatisyan bu direktivleri Muttefiq komandanligina catdirib ve Zengezurda nizami qosunlarin olmasini inkar etmekde davam etdiyi bir vaxtda bele ermeni komandiri Dronun basciligi ile 400 piyada 300 suvari 2 top ve 30 pulemyotdan ibaret ekspedisiya destesi tekce Zengezurda ermeni hakimiyyetini mohkemlendirmek deyil hem de Dagliq Qarabagin azad edilmesi ve Ermenistanin terkibine daxil edilmesi meqsedi ile bolgeye gonderildi Ermenistan Azerbaycan Sulh KonfransiZengezur uzerinde gerginliyin artmasina gore Ermenistanin bas ve xarici isler naziri Xatistan Azerbaycanin xarici isler naziri Memmed Yusif Ceferova yazdigi mektubda sulh konfransi kecirilmesini teklif etdi O Gurcustan ile Ermenistan arasinda buna benzer kofnransin ugurlu olmasini numune kimi gosterir ve serhed seherlerinden birinde ya Azerbaycanin Qazax ya da Ermenistanin Dilican ve ya Qarakilse seherlerinde konfransin teskil edilmesini teklif edirdi Konfransda qacqinlar meselesi muveqqeti serhedlerin demarkasiyasi transit razilasmalari ve s meselelerin muzakire edilmesi qeyd edilmisdi Oktyabrin 26 da Azerbaycan terefi Xatisyanin teklifini bu sertle qebul etdi ki konfransin meqsedi erazi mubahiselerinin yekun helli olsun hemcinin konfransin kecirilmesi ucun daha munasib yer kimi Bakini ireli surdu Ermeni terefinin evveller Bakidan imtina etmesine baxmayaraq Xatisyan derhal Ceferova ermeni numayendeler Tiqran Bekzadyan Martiros Arutyunyan ve Vaan Papazyanin noyabrin 20 de Bakiya geleceklerini bildirdi Lakin Zengezur ustunde toqqusmalarin artmasina gore konfransin tarixi 26 noyabra ertelendi ve ancaq 14 dekabrda baslaya bildi 14 dekabra qeder ertelenmesinin sebebi Musavat Partiyasinin ozunun 2 11 dekabr araliginda konqres kecirmesi idi Qurultayda Mehemmed Emin Resulzade Qafqaz Konfederasiyasi ideyasini ireli surerek bunun tekce iqtisadi ve siyasi fayda getirmeyeceyini hem de daha boyuk Azerbaycan turk dovletinin yaradilmasina serait yaradacagini qeyd etdi Birinci plenar iclasa Memmed Yusif Ceferov sedrlik etdi ve o ikiterefli danisiqlarda elde edilen tevazokar ugurlardan xususen de Tiflisde elde olunan son barisiqdan memnunlugunu ifade etdi Parlamentin uzvu Feteli Xan Xoyski elave edib ki Qafqaz xalqlarinin yalniz six emekdasligi onlari dagidici etnik cekismelerden ve daxili telatumlerden xilas ede biler Ermeni terefden Martiros Arutyunyan Tiqran Bekzadyan ve Arqutinski Dolqoruki ile birlikde azad Azerbaycan xalqi ni alqislayaraq xalqlarinin yalniz sulh ve azad yasamaq istediyini bildirdi Ermenistan numayende heyeti beyan etdi ki bir respublikanin azadligi digerlerinin azadligi olmadan mumkun deyil Bununla bele butun nikbinliye baxmayaraq konfrans uc qapali iclasda natamam gundemden basqa bir seyle neticelenmedi Artiq ilk qapali gorusde melum oldu ki her iki terefin movqeyi deyismeyib Serhedlerin ve Qafqaz Konfederasiyasi ile bagli yekun danisiqlar neticesiz qalib ve terefler dekabrin 21 de ikinci plenar iclas kecirmek barede raziliga geldiler Lakin bu da ugurlu olmadi Ermeni terefi tereflerin oz hokumetleri ile meslehetlesmeleri ucun fasile vermeyi ve daha sonra konfederasiyanin muzakiresi ucun paralel Transqafqaz gorusu ve daha konkret meselelerin muzakiresi ucun ikiterefli goruslerin kecirilmesi ile Tiflisde yeniden toplasmagi teklif etdi Ne biri ne de digeri hec vaxt heyata kecirilmeyib Konfransa verilen fasile hem de onun sonu oldu Sulh konfransi zamani da doyusler ve etnik temizleme dayanmadi Serur Naxcivanin Ordubad yaxinligindaki ermenilerin meskunlasdigi hissesinde dekabrin 17 18 de Zengezurlu qacqinlar da daxil olmaqla muselman izdihami ermenilerin Asagi Akulis kendine hucum ederek ermenileri oldurdu digerlerini ise Yuxari Akulise qacmaga mecbur etdi Ordubadin komendanti ove Osmanli ordusu kapitani olan Edib bey burada Osmanli hucumundan etibaren qalmisdi ve ermenileri sakitlesdirmeye calisirdi O ermenilere bildirmisdi ki eger veziyyet daha da pisleserse o serhedin o biri terefindeki Beyazidden nizami Osmanli ordusu cagiracaq ve onlarin komekliyi ile ermeniler rahat sekilde Irana gonderilecekler ve ya Akulis mudafie edilecek 24 aprelde muselmanlardan ibaret silahli deste Yuxari Akulis kendine yaxinlasdi ve ermeniler komendant Edib beyden eyni zamanda da Ordubadin komissari Abbasqulu bey Tahirovdan yardim istediler Tahirov ve sie seyxi Akulise gelerek muselman izdihami sakitlesdirmeye calissa da her ikisi ugursuz oldu Kendin etrafinda hereketlenme basladiqdan sonra onlar ermenilere Akulisin yani ile axan cayin etrafindaki kicik muselman mehellesinde yerlesmeleri teklif edildi Ermenilerin muselman izdiham terefinden yagmalanmasi gederken Tahirov Ordubada geri dondu Basqa kende geden emreniler yolda da hucumlara meruz qaldilar Akulis hadiseleri Ermenistan cemiyyetinde rezonans dogurdu ve ermeni jurnalistlerin Azerbaycan hakimiyyetinin siyasetinin tenqidine sebeb oldu Texminen bir aya yaxin idi ki Azerbaycan terefi hucumla bagli hec ne bilmediyini bildirirdi Qirgin bir sira menbeler terefinden tesdiqlendikden sonra xarici isler naziri Xan Xoyski yerli hakimiyyet orqanlarinin onu yatirmaq cehdlerine baxmayaraq igtisaslarin bas vere bileceyini etiraf etdi Yanvarin 21 de o soz verdi ki arasdirma aparilacaq ve ermeni terefinin iddialari tesdiqlenerse butun gunahkar memurlar cezalandirilacaq ve ogurlanmis sexslerin qaytarilmasi ucun her sey edilecek Lakin Zengezurdaki munaqise ve Naxcivandaki agir siyasi veziyyet sebebinden Azerbaycan mudaxile ede bilmedi Eyni zamanda Feteli xan Xoyski problemlerin menbeyini ermenilerin Zengezurda toretdikleri vehsiliklerde gorduyunu bildirmisdi Bele ermenilerin vehsilikleri neticesinde Naxcivana coxlu qacqin muselman gelmisdi Bu zaman Qaregin Njde terefinden Zengezurda etnik Azerbaycan turklerine qarsi heyata kecirilen etnik temizleme davam etmekde idi 19 yanvar tarixinde Njdenin doyusculeri 20 kendi ele kecirdiler Eyni tarixde general Kazarovun destesi Gorus ile Hekri cayi vadisi arasindaki esas yolu ele kecirdi Buna cavab olaraq Feteli xan Xoyski butun bu olanlara cavab olaraq etirazinda hucumun ilk gununde Zengezurun ilk gununde 9 azerbaycanli kendinin dagidildigini razilasmadan sonra ise daha 40 kendin xaraba edildiyini bildirir ve bu hucumlarda nizami ermeni qosununun istirak etdiyini yeniden ireli sururdu Buna cavab olaraq ermeni hokumeti onlarda bele bir melumatin olmadigi cavabini verib elave melumat istediler Ermeni hokumeti eyni zamanda meseleni arasdiracagini ve teqsirkarlari cezalandiracagini da bildirmisdi 1920 ci ilin mart aprel aylarinda muharibeAvqust razilasmasindan sonra Qarabagda veziyyet Qarabagda veziyyet 1919 cu ilin avqustunda Azerbaycanin hakimiyyetinin formalasdirilmasindan sonra da gergin olaraq qalmaga davam edirdi Bolgedeki ermeni quvveleri antiazerbaycan usyanlari cixarmaga calismaqda idi Eyni zamanda Azerbaycan hokumetindeki militaristler ve milletciler Xosrov bey Sultanov ve Azerbaycan ordusuna tam olaraq bolgeye daxil olmaq orani esasli sekilde olkeye birlesdirilmesi ucun bas nazir Yusifbeyliye tezyiq gosterirdiler Ermeniler azerbaycanlilarin bolgede herbi istehkamlar qurasdirmasina etiraz edirdiler Hemcinin Xosrov bey ermenileri celb ederek onlarin eli ile yerli ermenilerin silahlarini almaqda idi 1919 cu ilin avqustundaki razilasmadan sonra Susa ermenilerinin liderlerinden bir coxu xarice getdi Onlar orada mudafie komiteleri quraraq ermenilerin oz silahlarini Xosrov beyin adamlarina satmasina qarsi mubarize aparmaga ve sursatlarin qorunmasinin temin edilmesine calisdilar Her bir halda Qarabag ermenileri arasinda Azerbaycan ile munasibetlere yanasmada konsensus yox idi Susanin silahsiz seher ehalisi sahibkarlari ve ziyalilari Azerbaycan hakimiyyetinin dolayi olaraq qaldigi Dizaqdan Verendeden ve Xacindan olan kendli soydaslarindan ferqli olaraq veziyyete baxirdilar Eyni zamanda dasnaklar bolsevik olmayan sosial demokratlar ve bezi SR ler Ermenistana birlesmeyin terefdari olduqlari halda bolsevikler SR lerin ekseriyyeti xalqcilar o cumleden tacirler ve ziyalilar bolgenin Zaqafqaziyanin serqi ile olan iqtisadi elaqelerini esas goturmekde idiler Zengezur bohrani fonunda 23 oktyabr tarixinde ozunumudafie komitesi Irevana numayendeler gondererek Qarabaga bir nece ziyali ve zabitin gonderilmesini Isteklerden biri de Azerbaycanin avqust razilasmasini pozaraq Qarabagin dagliq hissesinde birbasa oz hakimiyyetini qurmaq ucun cehd edeceyi halda 6 ayliq maliyyelesmenin heyata kecirilmesini idi Dasnaksutyun partiyasi uzvlerinin Ermeni hokumetini ve partiya burosunu Qarabagin Ermenistana birlesdirilmesini temin ede bilmediklerine gore tenqidleri davam etmekde idi Buna gore yeni partiya burosu partiyanin ABS qanadinin uzvu eslen qarabagli Arsen Mikaelyani dasnak Aparaj Qarabagin Merkezi Komitesi ile emekdasliq etmeye gonderdiler Eyni zamanda Ermenistan mudafie naziri de polkovnik leytenant Zaxar Mesyani da Mikaelyan ile birlikde gonderdi Onlarin her ikisi dekabr ayinda Cavansir qezasi erazisine geldiler ve 3 yanvar 1920 ci ilde Qizilobada Dronun numayendeleri ile gorusduler Bu numayende Zengezurdan buraya gelmisdi Lakin bundan qisa muddet sonra Aparaj Komitesi ve Miakelyan arasinda mubahise yarandi Dasnaksutyun partiyasinin merkezi qurumunun mudaxile mubahiseler legv edildi ve butun Qarabagdaki partiya orqanlari Mikaelyana tabe etdirildi Artiq legv edilmis ozunumudafie komitelerinin kohne rehberleri olan Asatur Avetisyan Xacik Melkumyan ve Aslan Sahnezeryan Mikaelyanin numayendeleri olaraq Verende ve Dizaqda fealiyyet gostermeyi qebul etdiler Onlarin tapsirigi her bir kendde ozunu mudafie birliyi yaratmaq silahlarin satisini durdurmaq sursati qorumaq ve Xosrov beyin agentlerini uze cixarmaq idi Miaelyan ve Mesyan eyni zamanda Qarabagin ermeniler yasayan bolgelerine rehberler de teyin edib Qarabagin 5 menteqesi ile Zengezur arasinda capar rabitesi formalasdirdilar Hemcinin xeyanetkar hesab edilen sexsleri de cezalandirmaq ucun orqan yaradilmisdi Yanvar ayinin sonunda Deli Kazarin ermenilerden ibaret destesi Qarabaga gelib usyanin hazirliqlarinda merkezi fiqurlardan birine cevrildi Fevral boyunca Deli Kazar Zaxar Mesyan ve Dro terefinden gonderilmis kapitan Ter Martirosyan ermeni gencleri celb ederek onlara telimler kecib herbi yurusler teskil etdiler Eyni zamanda kicik miqdarda silahlar Zengezurdan getirilerek onlara verildi Azerbaycan terefi de sakit durmamisdi Yanvarin evvellerinde ozunun ermeni casuslarindan Mesyan ile Mikaelyanin Qarabaga gelisini oyrenen Xosrov bey kend yerlerindeki ermeni liderlerden qarsidurmani onlemeklerini teleb etdi 19 yanvarda o ermenilerden Azerbaycan ile Qarabag arasindaki iqtisadi elaqelerin toxunulmaz oldugunun qebul edilmesini de teleb etdi Eyni zamanda Xankendindeki ermeni qarnizonu guclendirildi Terter cayi boyunca yerlesen ermeni kendlerinde ordu birlikleri yerlesdirildi Gorusa teref 3 top gonderildi Hazirliqlarda kecmis Osmanli serkerdesi Xelil Pasa istirak edirdi o Azerbaycanda turk nufuzunu guclendirmek xususen de herbi nazir Semed bey Mehmandarovun daha cox turkyonlu serkerdeye kecmesi ucun elinden geleni edirdi Xelil Pasanin ozu sexsen Cebrayil qezasinda azerbaycanli silahli destelerin telimine rehberlik etmisdi Xelil Pasa Teymur bey Novruzov kimi herbciler tez tez Susaya gelib getmekde idiler Bundan elave fevralin 8 de Zengezur vasitesile Irevana Qafqaz Islam Ordusunun kecmis komandani Nuri Pasanin Sultanovu ziyaret etmesi barede melumat geldi Bu Azerbaycan ve Ermenistan hokumetleri ve onlarla muttefiqlerin Tiflisdeki numayendeleri arasinda novbeti etiraz ittiham ve tekzib mubadilesine sebeb oldu Her iki terefin muharibeye hazirlasmasi xususen Susadaki 15 minlik ermeni ehalinin narahat olmasina sebeb olmusdu Onlar her iki terefi Avqust razilasmasina emel etmeye cagirirdi Dasnak partiyasinin Susa bolmesinin rehberi Mikaelyandan Deli Kazari ve diger butun delileri bolgeden temizlemesini istemisdi Ermenilerin partiyalararasi burosu Mikaelyandan eger usyan baslatmaq isteyirse bolgeni terk etmelerini istediler Bu buroya Qarabag ermenisi dasnaklar bolsevikler ve SR ler daxil idi Bolsevikler Azerbaycanin yaxin bir zamanda bolsevikleseceyini buna gore de usyanin menasiz oldugunu bildirirdiler Lakin bu ve ya Susa ziyalilarinin usyani onlemek ucun heyata kecirdikleri diger butun amiller ugursuzluqla neticelendi Butun bunlar bas vererken Cavansir Xacin Dizaq ve Verendede ermeni genclerinin telimleri davam etmekde idi Ermeni numayendeleri Azerbaycan bolmelerinin arasinda sivisaraq Zengezurdaki komissar Sergey Melik Yelcyan Dro ve general Kazarov ile daimi elaqe saxlayirdilar Eslen qarabagli Melik Yelcyan ve Dro Qarabagin zorla ilhaq edilmesine qarsi deyildiler Lakin soyuq hava seraitine ve teminatin zeiflemesine gore Zengezur destesi muveqqeti olaraq terxis edildi ve Dro Irevana getdi O martin sonuna qeder burada qalacaq ve Qarabagdaki veziyyeti musayiet edecekdi Ermenistan hokumetinde ise Herb naziri Nezerbeyov Qarabagin Ermenistana birlesdirilmesinin terefdari idi Martin evvelinde ise bas nazir Xatisiyan bildirdi ki Qarabagdaki meseleler ozunumudafie movqesinden o terefde getmeyecekdir Qarabagda iki xalq arasinda gerginlik de boyumeye davam etmekde idi Xosrov bey Susa ermenileri uzerine tezyiqi daha da artirmaqda ve Azerbaycana muqavimet gostermenin menasizligini gostermeye calismaqda idi Agdam Susa yolunda ermenilere tez tez hucumlar edilir onlar soyulur ve doyulurduler Hetta bezileri oldurulurdu Bu esnada Xankendi de bir hadise bas verdi Bele ki ilk once bir azerbaycanli herbci yoxa cixdi ve bir muddet sonra kimliyi mueyyen edile bilinmeyen bir cesed ortaya cixdi Bu seherdeki ermenilerin kutlevi cezalandirilmasina yol acdi Ermeni Xarici Isler Nazirliyinin bu hadise ile bagli etiraz notasina cavabinda Feteli xan Xoyski hadiselerin sisirdildiyini bildirmisdi Azerbaycan herbi birlesmeleri terefinden guya 400 mulki ermeninin sebebsiz yere doyulmesi evlerinin dagidilmasi Agdam Susa yolunun ermenilerin uzune baglanmasi ve ermenilerin iqtisadi boykot edilmesi ile bagli verdiyiniz melumatlara gelince qeyd etmeyi zeruri hesab edirem ki bu melumatlarin hamisi yalandir Realliqda bele oldu fevralin 21 de Xankendi yaxinliginda oldurulmus ve eybecer hala salinmis bir muselman mesede tapildi Xankendide yerlesen alayin esgerleri onun itkin dusmus yoldaslari oldugunu mueyyen etdiler Bu esasda fevralin 22 de qetle yetirilen sexsin yoldaslari ve Zengezur qacqinlari terefinden toredilmis xirda heddi asmalar bas vermis Xankendide 2 Agdamda 3 Xocalida 3 ermeni qetle yetirilmisdir General qubernatorun fovqelade tedbirleri ile derhal asayis berpa edilib ve cinayeti toreden 4 nefer saxlanilib onlar hebsxanada saxlanilir ve mehkemede layiqli cezalarini alacaqlar Xankendideki hadiseden hetta 4 gun evvel Xosrov bey Siltanov Ermeni Milli Surasina muraciet edeerk onlardan ozlerinin novbeti konqreslerini kecirmelerini istedi Xosrov bey ermenilerin Qarabagin Azerbaycana tam olaraq birlesdirilmesini Zengezur ve Basarkecerden gele bilecek mudaxileye qarsi qoruna bilmek ucun Hadrut Marqusavan ve Kirs kendlerin Azerbaycan ordusunun yerlesdirilmesini muzakire edilmesini isteyirdi 28 fevral tarixinde ermeniler Susada ozlerinin VIII konreslerini kecirmeye basladilar Eyni zamanda Susada bolseviklerin ve SR lerin konqresde dominantliq etmelerinden narahat olan Mikaelyan Susakendde basqa bir konres kecirileceyini elan etdi Susa Dizaqin numayendeleri Xacin Gulustan ve Cavansirin bezi numayendeleri Susadaki konqrese toplandilar Belelikle Qarabag ermenileri parcalanmis veziyyete dusduler Novbeti iki gun erzinde her iki konrqres qarsi terefdeki numayendeleri ozune celb etmeye calissa da hec bir ugur elde edile bilmedi Numayendelerin ekseriyyeti Susadaki konrese getmisdiler Bu konresde de ustunluk partiyalararasi buro ve bolsevik Aleksandr Tsaturyan Dr Sarkis Ambartsumtan terefinden edilmekde idi Onlar aydin sekilde bildirdiler ki mueyyen sertler altinda Azerbaycanin sertlerini qebul etmeye hazirdilar Hemcinin ozunu Qarabag ermenilerinin VIII konresi adlandiran Susakenddeki konresde ise Azerbaycan Avqust razilasmasini pozmaqda ittiham edildi ve Azerbaycanin istenilen tecavuzune qarsi cixilacagi elan edildi Susa ve Susakend konreslerinden sonra Qarabagda veziyyet getdikce pislesmeye davam etdi Xosrov bey ermenilere xususi icaze olmadan Susani terk etmeyi qadagan etdi O ermeni mehellerine onlari musayiet etmek ucun azerbaycanli zabitler yerlesdirdi ve Car Rusiyasi ordusunda xidmet etmis ermenileri qeydiyyata almaga basladi O bu zabitlerin kend yerlerinde geden usyan hazirliqlarina qatilmasini onlemeye calisirdi Ermeni dasnak qaynaqlarinin bildirdiyine gore 11 ve 12 mart tarixlerinde Bakidan Qarabaga ve Cebrayila 90 vaqon silah ursat doyuscu getirilmisdi Eyni zamanda Xelil Pasa azerbaycanli silahlilara telim kecmeye de davam edirdi Yexlax Susa yolu ermeniler ucun tehlukeli hal almaga baslamisdi vi Susadaki varli ermeniler kendlerde tehlukesiz yer tapa bilmek ucun seheri terk etmisdiler Ermeniler de usyana suretle hazirlasmaqda idiler Deli Kazar ve Mesyan terefinden cesatelendirilen Mikaeltan usyanin hazirliqlarini davam etdirmekde idi O bu meqsed ucun Zengezurdan 3 pulemyot ve 50 min gulle de qebul etmisdi Mikaelyan Deli Kazar ve Mesyan terefinden hazirlanan usyan planina susali ermeni zabit Hovakim Stepanyan terefinden mueyyen deyisiklikler de edildi 10 ve 12 mart tarixlerinde Mikaelyan artiq Zengezura usyanin 17 mart gecesi baslayacagi melumatini bildirdi Lakin Melik Yelcyan ve general Kazarov Dronun hele bolgede olmadigina hemcinin Njdenin Ordubada hucumu da hemin gune planlandigina gore usyani gecikdirmeyi meslehet gorduler Buna gore de Mikaeltan usyani azerbaycanlilarin Novruz bayramini qeyd edeceyi 22 23 marta qeder yubatmaga qerar verdi Njdenin Zengezur quvvelerinin 19 mart gecesi Ordubada hucum etmesi ile birlikde ermeni silahli quvveleri Vedibasara ve Naxcivana boyuk quvvelerle muxtelif istiqametlerden hucuma kecdiler Ordubad istiqametinden olan ermeni hucumunda 800 sungu 1 top ve xeyli ayda pulemyot Cive kindi istiqametindeki hucumda 300 sungu 4 pulemyot ve 2 top Boyuk Vedi istiqametinde 600 sungu 6 pulemyot iki top ve 4 dag topu Ahura kendi istiqametinde 150 sunguden istifade edilmekde idi Ilkin ustunluye ve Ordubad ile Culfa arasindaki Aza kendinin ele kecirilmesine baxmayaraq sonda ermeniler Azerbaycan quvveleri terefinden meglub edildiler Abbasqulu bey Sadlinski terefinden rehberlik edilen vedililer de Boyuk Vedi erazisinde muhum strateji yerleri ele kecirmeyi bacardilar Ordubad etrafinda geden doyuslerde her iki teref agir itki verdi Ermenilerin burada verdiyi itki 200 canli ve 7 pulmeyotdan ibaret idi Her bir halda ermeniler burada da meglub edildiler Ordubada olan hucuma rehberlik eden Qarejin Njde hec bir zaman Akulis kendini ele kecirmeyi bacarmadi Ermeni hucumu zamani Xelil bey ile raziliga uygun olaraq kapitan Muhiddin beyin rehberlik etdiyi Zengibasar silahlilari Igdira hucum etseler de netice elde ede bilmediler Qarabag usyani Usyan bir cox istiqametde gece hucumlari ile basladi Guclu duman seraitinde usyancilar Dizaqdan Cavansire qeder uzanan yerlerde muhum strateji yerleri ele kecirmeyi bacardilar Deli Kazar Esgerandaki azerbaycanli qarnizonunu silahsizlandirdi ve etrafdaki bir cox kecid ve tepelikleri ele kecirmeyi bacardi O Agdan ile olan kommunikasiyanin kesilmesine de nail oldu Kapitan Ter Martirosyan asanliqla Cavansir birliyini Marqusavana ve Tertercayi sahilini hucumunu temni etse de Agdama diversiya meqsedli hucum heyata kecire bilmedi Cenub serq cebhesinde Verende ve Dizaq silahlilari Qarabag duzenliyinin uzerindeki bir nece yuksekliyi ele kecirdiler Eyni zamanda Stepanyan ve Sasuntsi Manuk Muselmanlar Zengezur qezasnda Gorus ve Qarabag arasinda xeritede gosterilmeyen bir kend kendindeki azerbaycanli postlarini ele kecirdiler Onlar burada 2 top 25 min muxtelif teyinatli silah sursat ele kecirdiler Ele kecirilenler icerisinde muxtelif herbi senedler ve bolgedeki qerergahlarin merkezlerinin xeritesi de var idi Emeliyyat ile Korindzor vasitesiyle Zengezura geden yol acilmis oldu Perimetr boyunca usyancilarin ugur qazanmasina baxmayaraq merkezdeki toqqusmalarda usyancilar ciddi ugursuzluga ugradilar Polkovnik Mesyan Xankendini 400 neferlik quvve ile muhasireye aldiqdan sonra emeliyyatin davam etdirilmesini Aleksan dayi Balasyana ve leytenant Lalayana hebale edir Dasnaksutyun partiyasinin senedlerine gore gozlenildiyi kimi Xankendindeki azerbaycanli quvveler gozlenilmeden yaxalandiqlari ucun teslim olmaga qerar verirler Lakin Azerbaycan qarnizonu teslim olarken gozlenilmeden Aleksan dayi onlara dogru ates acir ve azerbaycanlilar doyusmeye baslayirlar Bu sehv Aleksan daya ve Lalayana heyatlari bahasina basa gelir ve doyusden sonra usyancilae geri cekilmeye mecbur olurlar Usyancilarin planlarinda esas yer tutan Xankendini ele kecirmekdeki ugursuzluga gore Susanin da taleyi hell edilmis olur Planlandigi kimi Verende polisi 22 mart tarixinde Xosrov beyi guya Novruz bayramina gore tebrik etmeye ve maaslari almaga gore Susaya geldi Eyni zamanda 100 nefer silahli sexs Nerse Azbekyanin rehberliyinde gizli sekilde seherdeki Azerbaycan qarnizonunu terkisilah etmek ucun sehere daxil oldu Lakin verendeliler butun gece boyunca eyyasliqla mesgul olduqlari ucun onlara tapsirilan movqelere yerlesmediler Buna gore de verendelilerle elaqe qura bilmeyen Azbekyanin destesi uzaqdan qaladaki azerbaycanli herbcilere ates acdi Yuxudan ayilan azerbaycanlilar silahlandilar Yalniz bundan sonra verendeli silahlilar ermeni evlerinde olan azerbaycanli zabitleri esir goturmeye basladilar Sefeq vaxtina qeder her iki terefde qarisiqliq hokm surmekde idi Bu zaman azerbaycanlilar Xankendine edilen hucum ve ermenilerin meglub edilmesi barede melumat aldilar Bundan ilhamlanan azerbaycanli herbciler Susanin ermeniler yasayan mehellesine hucuma basladilar Agdamdan olan general Novruzov bildirirdi ki ermeniler daglardan Susani bombardman edirdiler ve kommunikasiya vasiteleri bu zaman kesilmisdi Azerbaycanlilarin hucumu Susa ermenilerini qefil yaxaladi Ermenilerin cezalandirilmasi basladi Olenler arasinda Yepiskop Vahan polis reisi Avetis Ter Quqasyan bolsevik Aleksandr Tsaturyan ve bir cox basqa intelektuallar da var idi Susa ve Xankendiye edilen hucumlarin def edilmesine baxmayaraq her iki yasayis menteqesi etraf dunyadan tecrid edilmis veziyyetde qaldi Azerbaycanin diger hisseleri ile hec bir elaqe movcud deyildi Qarabag hadiseleri Irevan ve Baki arasinda da qarsiliqli gerginliye yol acdi Azerbaycan terefi ermenileri Azerbaycanin milli bayraminda gozlenilmez ve xeyanetkar hucum etmekde ittiham edirdi Parlament hokumetden derhal Qarabagdaki usyani yatirmagi teleb edirdi Diger terefden ermeni metbuati ve ermeni hokumeti Azerbaycani Avqust razilasmasini pozmaqda ittiham edirdi Onlar bu barede Muttefiq Ali Komandanligina da sikayet etmisdiler Xatisov bu barede yazmis oldugu sikayetde Azerbaycani Avqust razilasmasini pozmaqda ermenilere qarsi zorakiliq ve silahsizlandirmadan sikayet edir Azerbaycan terefini Genc Turk rehberliyi ile emekdasliq etmekde Ermeni Qarabag ina son qoymaga calismaqda ittiham edirdi Usyanin baslamasi ile birlikde ermenistanda hokumet deyisikliyi bas verdi ve ilk defe olaraq tam olaraq dasnaklardan ibaret hokumet teskul edildi Arsen Saparovun da bildirdiyi kimi pis kordinasiyaya gore ermeni usyani ele ozunun ilk merhelesinde ram edildi Lakin doyusler hele davam etmekde idi Tiflisdeki ABS konsullugunun muracieti esasinda Ermenistanin Herb Nazirliyi terefinden hazirlanmis memorandumda Azerbaycan terefinin 3 istiqametde Esgeran Susa Xacin Vengli kendi ve Gulustanda Qaracinar Yuxari Ergec Asagi Agcakend hucuma kecdiyi bildirilirdi Azerbaycanin Herb Nazirliyi Semed bey Mehmandarov Azerbaycanni qerbine gelerek daha yaxsi herbi emeliyyatlarin hazirliqlarina basladi Qarabagda tam hecmli herbi emeliyyatlar basladi 24 mart gunu ermeniler Terter Gulustan istiqametinde hucuma kecseler de Terteri ele kecire bilmediler Buradaki azerbaycanli quvveleri yeni Terter bolmesi Kazimbeyovun komandanliginda olan Gence alayinin bir taboru ve polkovnik Tonqiyevin swvari alay gece doyuslerinde Maragali kendini daha sonra ise Yuzbasiyevin Marqusavandaki mulkunu ele kecirdiler Ermenilerle novbeti doyus Marqusavandan 3 km mesafede yerlesen Cayle kendinde bas verdi 26 mart 22 00 da artilleriya ve tufeng ateslerinden sonra Terter alayi Cayli ve Bruc kendini ele kecirib yandirdi Buradaki ermeni quvveleri Caylinin dagliq hissesinin qerbine dogru geri cekildiler 28 mart tarixinde polkovnik Kazimbeyov merkezi qerergaha Yenikend ve Qaracinar kendlerini de ele kecirmesi barede melumat verdi Eyni zamanda 1 aprelde bas vermis doyuslerden sonra Asagi ve Yuxari Agcakend kendleri de Azerbaycan quvvelerinin eline kecmis oldu 29 mart gece saat 2 de ise Xarxaputa kendi de ele kecirilmisdi 31 mart tarixinde bildirildi ki partizanlarin Erkec kendini ele kecirdikleri ve oradan Gulustan kendine dogru herekete baslamalari barede melumat verildi 27 aprel tarixli Ermenistan Herb NAzirliyinin melumatina gore Gulustan istiqametindeki butun ermeni kendleri dagidilmis ve Azerbaycan quvvelerinin eline kecmisdi Birce Caykendin qerbindeki kendleri ele kecirmek mumkun olmamisdi cunki aprelin 11 12 tarixlerinde Azerbaycan quvveleri Caykend etrafinda ugursuzluqla uzlesmisdi Hemcinin Ermenistan Herb Nazirliyi Azerbaycanin Agdamdan Xacin istiqametinde heyata kecirdiyi hucumun da ugursuzluqla neticelendiyini bildirirdi Eyni zamanda Susa istiqametinde 26 mart tarixinden etibaren Azerbaycan quvveleri Hebib bey Selimovun Teymur bey Novruzovun ve Cavab bey Sixlinskinin komandanligi altinda Esgeran ve etrafini azad etmeye calisdi Buradaki ermeni quvvelerine Deli Kazar rehberlik edirdi 29 martda bas veren doyusler zamani azerbaycanlilar Pirler kendini ele kecirib yandirdi Eyni zamanda azerbaycan herbciler Xanabad kendini ele kecirciler ve ermenilerin eks hucumunu def etdiler Qasimbeyovun komandanliq etdiyi suvariler ermeni quvvelerini Mesedali Qazanci kendlerinden qovaraq Ferrux kendini de ele kecirdi Doyuslerin neticesi olaraq ermeniler 2 km geriye cekildiler ve Azerbaycan Esgerani Xanabadi 3360 metr hundurluye malik yeri ve Dasbasi kendini gunun sonunda ele kecirdi 30 mart tarixinde general Mehmandarov Eliaga Sixlinskiye yazdigi mektubda Hebib bey Slimovun Dasbasini almaq uzre oldugunu bildirmisdi Eyni zamanda Selimov Baki alayindaki problemlere ve partizanlara etibar etmeyin tehlukeli neticelere yol aca bileceyi ehtimalina gore elave quvvelerin gonderilmesini isteyirdi Bu arada ermeni terefinde Esgeran mudafiecilerinin guclendirilmesi meselesi de keskin idi Dronun hele de Irevanda olmasi ve usyancilara komeye gede bilmemesi ermenilerin problemlerini daha da agirlasdirirdi Martin 26 da polkovnik leytenant Tarverdyanin kicik ordusu Zengezurdan Qarabaga gonderildi lakin azerbaycanlilarin Cebrayildan irelilemesi sebebinden tezlikle geri cagirildi Yalniz martin 29 da Tarverdyan Qarabaga geldi lakin onun esgerleri ve heyvanlari cox taqetden dusmusdu buna gore de o Deli Kazara komeye cemi 100 suvari gondere bilmisdi Yardim qeyri kafi ve vaxtinda olmadi ve aprelin 3 de Azerbaycan qosunlarinin genismiqyasli hucumu neticesinde Esgeran ele kecirildi Dali Kazar olduruldu Trnavarzda ermeni komandirleri ile Mikaelyan arasinda kecirilen gorusde general Dro gelene qeder Qarabag quvvelerinin komandanligi Tarverdyana verildi Ermeni ehalisi kutlevi sekilde kendlerini terk edir ermeni komandirleri terk edilmis bir nece kendi isgal ederek kendlilerin kocunu dayandirmaga calisirdilar Esgeranin azad edilmesinden sonra muhasirede olan Susaya geden yol acilmis oldu Aprelin 4 de Sultanov terefinden hebs edilen ermenilerden qisas alan Azerbaycan qosunlari sehere daxil oldular Hemin gunun gecesi Ketuk Aranzemin ve Naxcivanik kendleri de azad edildi 5 aprel tarixinde general Selimov oz raportunda Susa iqtisametinde yerlesen Dasbasinin Yenicenin Mehdikendin Qayabasinin Ballicanin ve Xanazaxin da azad edildiyini bildirdi Elecede Susanin bombardman edildiyi yerler olan Turssu ve Abdallara da Azerbaycan ordusu nezaret etmeye basladi Terter istiqametinde ise Tonqiyevin quvveleri Goyarx kendini de azad etmeyi bacardilar Polkovnik Kazimbeyiv bir nece doyusdukden sonra Talis kendini de ele kecirmeyi bacardi General SElimovdan 8 aprel tarixinde Eliaga Sixlinskiye gonderilen raportda bildirilirdi ki azerbaycanlilar Susa iqtisamtinde hucumlarini davam etdirmekdediler lakin hucumun xususiyyetleri bildirilmemisdi Hemcinin Azerbaycan ordusunun ermenilerin Susani bombardman etdiyi Malibeyli Daskend Susakend Manasarkend istiqametinden de qovulduqlari bildirilirdi Selimov eyni zamanda Dig istiqametinde de ermenilerin Abdallardan Zabux cayina dogru geri cekildiklerini Yarmanin ele kecirildiyini Turssuya ve oradan da Abdallara geden butun yolun temizlendiyini bildirirdi General Selimov ele keciren zaman ermeni kendlerinin onun qosunlarin ardinca nezaret ede bilmediyi azerbaycanli qiyamcilar terefinden yandirildigini lakin bu kendlerde ehalinin olmadigini sadece ermeni usyancilarinin oldugunu diqqete catdirib General SElimovun qerergahinin emeliyyat barede 8 aprel tarixli raportunda seher saatlarinda Susakend ve Daskende hucumun basladigi da bildirilmisdi Tarixci Ricard Hovanisiyan doyuslerde istirak eden ermeni doyusculere istinad ederek bildirir ki polkovnik Tarverdiyanin komandanligi altinda eks hucum basladilmis Dronun Gorusa geldiyi xeberi yayilmis ve onun gelisi ile de birlikde boyuk miqdarda teminat ve canli quvve de gonderilmisdir Ermeni eks hucumu neticesinde azerbaycanlilar bir qeder geri cekilseler de Selimovun bildirdiyine gore Baki alayinin vaxtinda ozunu catdirmasina gore emreniler Kesiskende qeder qovulmusdular 9 aprelde Azerbaycan ordusu Kesiskendi ele kecirmek ucun emeliyyatlara basladilar Orada mohkemlendirilmis istehkamlarin ve toplarin oldugu barede melumatlar var idi 10 aprel tarixinde Selimovun komandanliginda Azerbaycan ordusu Kesiskendin cenub ve cenub qerbindeki yukseklikleri ele keciribdiler Bunun ardinca ise Siznik kendi de ele kecirildi 12 aprelde yeni dord gun davam eden aglr doyuslerden sonra Kesiskend Dagdagan ve Harov Azerbaycan ordusu terefinden ele kecirildi Ermeni usyani A Saparovun yazdigi kimi felaketle basa catdi Qarabag Milli Surasinin numayendesi Aslan Sahnazaryan aprelin 10 da Ermenistan parlamentinin butun fraksiyalarina gonderdiyi teleqramda hokumete sureti ile birlikde bele melumat vermisdi Martin 23 de Susa seherinin butun ermeni hissesi ile birlikde ehalisi tamamile mehv edilmis ve yandirilmisdir Aprelin 3 de Azerbaycan qosunlari Esgerani yarib Etraf eraziler yanir Ermenistan Qarabaginin butun xetti boyunca bombardmanlar davam edir Yerli ve gelen quvvelerin neinki ozunu mudafie etmesi hetta en azi bir bolgeni qirgindan xilas etmesi tamamile aglasigmazdir Sizi butun mumkun tecili tedbirleri gormeye cagiririq butun Ermeni Qarabagi xalqinin olmesinin qarsisini almaq ucun 13 aprel tarixinde Tro Zengezurdaki ermeni ordusu ile birlikde Qarabagin Tum kendine geldi ve Qarabagdaki ermeni ordusuna komandanliq etmeye basladi Onun seferberliyi neticesinde Verende ve Dizaq doyuslere celb edildi 3 minlik piyada ve 500 neferlik suvari ordu toplandi Ermeni terefinin umumi gucu 5 min nefere catdi Elave olaraq Qaregin Njde 300 neferlik Qafan destesi ile birlikde Qarabaga geldi Zengezurdan 900 min patron 2 min artilleriya mermisi coxlu sayda pulemyot ve el qumbarasi getirildi Bundan elave Dro mulki meselelere cavabdeh olan orqan kimi Xacik Melkumyanin rehberlik etdiyi direktorati topladi Mudirliyin komeyi ile Dro ordusu ucun lazim olan her seyi teleb etdi Dro helledici zerbeye hazirlasarken Azerbaycan qosunlari hucuma davam edirdi Selimovun 14 aprelde bildirdiyine gore Martiz dagi ele kecirilmis ermeniler demek olar ki tamamile Abdallar istiqametinde Zabux cayi boyunca qovulmusdular 19 aprelden etibaren cebhe Qocaz istiqametinde genislenmekde idi Eyni zamanda ermeni partizanlarin fealiyyeti neticesinde Azerbaycan ordusunun Susa istiqametindeki movqelerinde veziyyet qarismaga baslamisdi 15 aprel tarixli selimovun raportunda Azerbaycan bolmelerinin Qarabagda ve Cebrayil qezasinda olan bolmeleri bele gosterilmisdi 300 neferlik Baki alayi 1200 neferlik Cavansir alayi 380 neferlik suvari alayi 250 suvarilik Qarabag alayi Cebrayilda doyusen 400 neferlik Hence alayi ve 200 neferlik Seki suvarileri Ordunun emeliyyatlara uygun olaraq yeniden qruplasdirilmasi bele teskil edilmisdi Terter istiqametinde iki top ile birlikde seki alayi Qocaz istiqametinde Cavansir alayi 4 dag topu ve texminen 1000 neferlik Sultan beyin destesi ehtiyat olaraq Susada ise Baki alayi Sirvan destesi 4 yungul top 4 top Eyni zamanda Quba taboru ve Qarabag alayi da iki top ile birlikde Xankendide yerlesdirilmisdi Esgeranda Agdas alayinin bir taboru ve bir top Cebrayil istiqametinde Gence taboru suvari alay 2 yungul top 4 dag topu ve Xelil Pasanin silahlilari yerlesdirilmisdi Bu merhelede iki teref arasindaki toqqusmalar butun Gence quberniyasinin dagliq hisselerini Qazaxdan Cebayil qezasina ehate etmekde idi 23 mart tarixinde polkovnik Sahzade Qacar ZEngezur ermenilerinin Cebrayil qezasina hucum etdiklerini ve 3 kendi yandirdiqlarini bildirdi Bu istiqametde olan ermeniler Sahzade qacarin komandanligi altindaki 4 piyada tabouna Gence piyada alayinin III destesi ile birlikde bir pulemyota 4 yopa ve iki yuz neferlik suvari desteye qarsi doyusmekde idiler Lakin Qarabag general qubernatorunun Cebrayil qezasindaki muavininin bildirdiyine gore 27 martda azerbaycanlilar eks hucuma kecmis 50 nefer ermenini oldurmus 4 neferi esir goturmusduler Bu hucumda onlara Cebrayil ve Zengezurdan olan silahlilar da yardim etmisdiler Bu hucum Qarejin Njdeni Ordubada ugursuz yurusunu dayandirmaga ve Qafan cebhesine geri gelmeye mecbur etmisdi Bir nece gun erzinde Azerbaycanin Cebrayildan Zengezura olan hucumlarini def etmek mumkun oldu 8 aprelde Selimovun qerergahina gelen kesfiyyat materialinda bildirilirdi ki Cebrayil cebhesindeki Poryasen movqesi Azerbaycan ordusu terefinden ele kecirilmisdir Daha sonra Selimov Sixlinski ve Mehmandarova bildirmisdi ki 23 aprel tarixinde buradaki quvveler tamamile geri oturdulmus ve 23 noyabr 1919 cu il serhedleri berpa edilmisdir Ermenistan ve Azerbaycan arasinda toqqusma Qazax qezasinda da bas verdi lakin burada daha da boyumeyerek serhed toqqusmasi mahiyyetinde qaldi Buradaki yerli Azerbaycan hakimiyyet orqanlari ermenilerin Qazax vasitesiyle quvveleri Qarabaga gondereceyinden qorxurdular buna gore de serhedde nezareti artirmisdilar Ermeni tarixci Ricard Hovanisiyan bildirir ki 5 aprel tarixinde Azerbaycan quvveleri ermeni kendleri olan Tatli ve Paravakare kendleri istiqametinde bir nece yuksekliyi ele kecirmisdiler Eyni zamanda Gencedeki komandanlardan olan Avel Makayev Eliaga Sixlinskiye bildirmisdi ki ermenilerin Azerbaycan kendleri istiqametinde hucumu def edilmis hemcinin ermeni Tatli kendi ile aradaki adsiz kend ele kecirilmisdir 7 apel tarixinde Azerbaycan terefi ermenilerin yasadigi Kelece ve Kotkend bolgelerini ele kecirdiler ve diger yerlere de hucum teskil etdiler Eyni gunde ermeni quvveleri de Yaradulli adli Azerbaycan kendini ele kecirib yandirdilar 9 aprelde ise Azerbaycan quvveleri Tatli kendini ele kecirib yandirdilar Xatisyan ve Xoyskinin her ikisini bir birini sulhun sertlerini pozmaqda ittiham etdi 14 aprel tarixinde Qazaxin hakimi Emiraslan xan Xoyski Kemerli kendinin ermeni quvveleri terefinden ele kecirilib yandirildigini lakin son neticede onlarin Salahli ve Sixli sakinleri terefinden oradan qovuldugunu bildirmisdi Qazax mahalinda toqqusmalar aprelin 18 de Uzuntalda Tiflisde kecirilen konfransin neticesi olaraq yaradilmis komissiyanin istiraki ile sulh muqavilesi imzalanana qeder davam etdi Sulhe echd 1 aprel tarixinde Qafqazdaki Britaniya Italiya ve Fransiz komissarlar her iki terefin hokumetinden aralarindaki munaqiseni sulh yolu ile hell etmelerini teleb etdi Xoyski muttefiq numayendelerin Qarabaga qarisiq komissiya gonderilmesi teklifini redd etdi ve izah etdi ki Qarabagda hansisa arasdirilmanin aparilmasi yalnizca ermenilerden yana olacaqdir Buna gore de arasdirilma aparilmalidirsa 1918 ci ilden etibaren davam eden Azerbaycan Ermenistan qarsidurmasini arasdirmaq lazimdir Neticede munaqisenin helli meselesi Tiflisde Gurcustan Azerbaycan ve Ermenistan arasinda teskil edilmesi planlanan konfransin ohdesine buraxildi Buna qeder de qarsiliqli mubahiselerin hell edilmesi ucun Ermenistan ve Azerbaycan arasinda 19 yanvarda gorus kecirilmis ve konfransin 1 aprelde cagirilmasi fikri qebul edilmisdi Lakin ilk plenar iclas 9 aprelde teskil edildi Bu iclasda da evveller oldugu kimi belli oldu ki her iki terefin meselelere yanasmasinda ciddi ferqler movcuddur Bu ferqler hetta konfransin gundeliyi meselesinde de var idi Belelikle konfransin gundeliyi barede razilasm yalniz 4 cu gorusde mueyyenlesdirile bilindi ve 6 maddeden ibaret oldu Bunlar dusmenliyin kesilmesi uc respublikanin daimi orqaninin formalasdirilmasi erazi iddialarinin hell edilmesi xarici siyasetde kordinasiya Zaqafqaziya konfederasiyasi meselesi ve iqtisadi meseleler idi Buna baxmayaraq demek olar ki konfrans tamamile birinci meseleye koklendi ve qizgin debatlar getdi Elde edilen tek ugur Qarabagda Qazaxda ve Naxcivanda geden dusmenliyi durdurmaq ucun komissiyalarin yaradilmasi qerare oldu Konfrans nec bir zaman sonlandirilmadi lakin bu komissiyalarin geri doneceyi vaxta qeder ertelendi Bu zaman 22 aprelde regiondaki herbi emeliyyatlari legitimlesdirmek ucun Dro Qarabag ermenilerinin IX konqresini topladi Konqresdeki numayendeler Qarabagin dagliq hissesi ile Ermenistanin birlesdirilmesine ve Dronun bolgeni azad etmesine cagiris etdiler Lakin Dro hec bir zaman hucum ucun emr vere bilmedi cunki Zaqafqaziyada siyasi veziyyet suretle deyisdi ve 27 28 aprel tarixinde Azerbaycanin bolsevikler terefinden isgali heyata kecirildi Azerbaycan erazisinde ve mubahiseli erazilerde sovet hakimiyyetinin qurulmasi1920 ci ilin aprel ayinin ortalarinda Denikinin ordusunun qaliqlarini da meglub eden bolseviklerin XI Qizil Ordusu Azerbaycan simal serhedine yaxinlasdi Bolsevik ordusunun Azerbaycana daxil olmasindan sonra 27 28 aprel tarixlerinde Azerbaycanin paytaxtinda hakimiyyet de onlarin terefdaslarinin eline kecid Formalasdirilan Azerbaycan Inqilab Komitesi olkeni Azerbaycan Sovet Sosialist Respublikasi olaraq elan etdi ve RSFSR in Xalq Komissarlari Sovetinden tecili herbi yardim istedi 28 aprelde Inqilab Komitesi Neriman Nerimanovun rehberliyi altinda Azerbaycan SSR Xalq Komissarlari Soveti formalasdirildi Nerimanov ele ilk gunlerdece Qarabada ve Zengezurda doyusen Azerbaycan ordusuna hucumu durdurmagi ve mudafieye kecmeyi emr etdi Bu zaman artiq XI Qizil Ordu 28 apreldi Bakiya daxil olmusdu bele ve bu zaman Azerbaycan ordusunun demek olar ki butun bolmeleri ermenilerle doyuse celb edildiyi ucun bolsevik ordusu ciddi muqavimetle qarsilasmamisdi Azerbaycan Kommunist Partiyasinin mesul sexslerinden olan Mirze Davud Huseynov Ermenistan hokumetine nota gonderdi ve ordularini hem Qarabagdan hem de Zengezurdan geri cekmesini xalqlararasi qirginlari sonlandirmagi teleb etdi Bunlar yerine yetirilmediyi teqdirde ise Azerbaycan Inqilab Komitesinin ozunu Ermenistan ile muharibede hesab edeceyini bildirdi Qars vilayetinde ve Naxcivanda veziyyetin keskin pislesdiyini nezere alaraq Azerbaycan SSR Xalq Xarici Isler Komissarligi mayin 8 de Cenub Qerbi Zaqafqaziyada bas veren hadiselerle bagli ermeni xalqina ve Ermenistan hokumetine muraciet gonderdi Muracietde ermeni hokumetine 15 may tarixinden gec olmayaraq Bakiya heyet gonderilmesini ve butun mubahiseli meselelerin hell edilmesi ucun danisiqlarin basladilmasini teklif edirdi Ermenistanin xarici isler naziri A Ohancanyan cavabinda Naxcivan ve Qars ehalisini Ermenistan ordusuna qarsi muqavimet gostermekde ittiham edirdi Mayin 15 de RSFSR Xalq Xarici Isler Komissarinin muavini L Karaxan M D Huseynova teleqram vuraraq ona melumat verdi ki RSFSR hokumeti Ermenistan hokumetinin Ermenistanla Azerbaycan arasinda vasitecilik telebi ile razilasdi ve ilk qayda olaraq Azerbaycan ve Ermenistan arasinda mubahiseli erazileri isgal etmek qerarina geldi May ayinin evvellerinde XI Qizil Ordunun bolmeleri Yevlaxdan Qarabagin dagliq hissesi Gence ve Qazax istiqametinde irelilemeye basladilar Sovet ordusunun gelmesi ile birlikde Azerbaycan ordusunun muhum bir hissesi bu ordunun bir hissesi kimi yeniden teskil edildi ve XI ordunun emeliyyat planlamasina transfer edildi Eyni zamanda AXC nin yerli memurlari Sovet orqanlarinin uzvune cevrildiler Mayin ilk yarisi etibarile Sovet hakimiyyeti demek olar ki Azerbaycanin butun erazisi boyunca tesis edilmisdi Bolgelerde islere yerli Inqilab Komiteleri nezaret edirdi 12 mayda ilk Sovet bolmeleri Qarabaga geldi Arsen Saparovun da bildirdiyi kimi Sovet ordusunun gelisi ermeni xalqi terefinden rus hakimiyyetinin yeniden berpa edilmesi ve etnik qarsidurmanin sonlandirilmasi kimi deyerlendirilirdi Eyni zamanda Qarabagdaki ermeni usyaninin ugursuz olmasi ve Susadaki ermeni mehellesinin dagidilmasi Qarabag ermenilerini Irevandan gonderilen emisarlara qarsi cevrilmesine sebeb olmusdu Ricard Hovanisiyan da Qarabag ermenilerinin Dasnaksutyuna qarsi cevrilme sentimentlerinden behs etmekdedir Ermeni silahlilari bolsevikler terefe kecdiler 1920 ci il usyaninin teskilatcilari ve rehberlerinden polkovnik Mesyan ermeni bolsevikleri ve Qizil Ordu hisseleri terefinden Vank kendinden qovulmus kapitan Ter Martirosyan ise Mardakert ve Vank arasinda ehtimal ki usyancilar terefinden oldurulmusdur Bele bir seraitde ve xalq desteyinden de mehrum olan Dro qisamuddetli muqavimetden sonra ultimatumu qebul etdi ve Qarabagdan cixdi Belelikle burada da Sovet hakimiyyeti quruldu ve yalniz bir nece tecrid edilmis qrup daglara cekilerek mehdud muqavimetini davam etdirdi Qarabag bolgesinin Susa seherinde Muselman Inqilab Komitesi Tagavard menteqesinde ise Ermeni Inqilab Komitesi Sovet hakimiyyetinin numayendesi oldu Ermeni ordusu Qazax Semseddil bolgesinde de bir nece doyusde meglub edildi Gencede AXC ordusunun bir bolmesinin Sovet hakimiyyetine qarsi usyan yaratmasindan sonra cetin veziyyet meydana cixmisdi Azerbaycanda antisovet usyanlarin baslamasina gore Sovet ordusu da ermeni ordusu ile emekdasliq etmeye basladi Bu iki ordu Gencede usyan qaldirmis kecmis AXc ordusuna qarsi birge emeliyyatlar heyata kecirdiler Bunlarla paralelde moskvada Ermenistan ile Sovet Rusiyasi arasinda danisiqlar davam etmekde idi Bu danisiqlar zamani Qizil Ordu Azerbaycanin Zaqatala Gence Agdam Susa bolgelerinde sovetlere qarsi getmekde olan usyanlari yatirmaq ile mesgul idi Eyni zamanda Ermenistan da Zengibasarda Vedibasarda ve Oltudao lan muselman enklavlarindaki usyanlari yatirdiqdan sonra Qars Sariqamis Aleksandropol Dilican Yeni Beyaziddeki bolseviklerin usyanini yatirmaq ile mesgul idi Iyunun ortalarinda Ermenistan numayende heyeti ile danisiqlar zamani sovet terefinin beyanatlarinin tonu deyisdi Eger buna qeder Qizil Ordu Azerbaycan erazisinde antisovet usyanlari sebebinden Zengezur ve Naxcivan uzerinde nezareti berqerar ede bilmirdise iyunun 15 de Susinin suqutundan sonra Gorus vasitesile Naxcivana geden yol acilmis oldu 25 iyunda XI Qizil Ordunun komandani Levandovski Iran ile serhede catmaq ucun hazirlasma emrini imzaladi Emre esasen ordu Naxcivan Culfa Ordubad xetti boyunca Iran serhedine yerlesmeli idi Eyni zamanda bir qrup ermeni doyuscusu general Baqdasarovun komandanligi altinda Irevandan Naxcivana dogru yuruse baslamisdi Her bir halda 2 iyul tarixinde bu ermeni ordusu 9 min doyuscuden ibaret ve Cavid beyin komandanligi altinda Culfa Naxcivan ve Ordubada irelileyen Turk ordusu ile qarsilasdi Bu ordunun ireli bolmesi 3 min neferden ibaret olmaqla Sahtaxti ve Naxcivana artiq catmisdi 5 iyul tarixinde Sovet ordusu Gorusu ele kecirdi 7 iyul tarixinde Kamalist Turkiye ile Sovet Rusiyasi arasinda elaqe ucun yollari temizlemek ucun turklerin Beyazid Diviziyasinin numayendeleri Qizil Ordunun XX diviziyasinin qerergahina geldiler Bu ordunun qerergahi Gorusda yerlesmekde idi Numayendeler Naxcivan Ordubad xettine dogru birge hucum heyata kecirilmesini eklif edirdi Naxcivanda ve Zengezurda ermeni ordusunun oldugunu ve hokumetden de hec bir musbet cavab verilmediyini nezere alan Sovet hakimiyyeti Naxcivanda sovet idareetme usulunu berqerar etmek ucun hucuma kecmek qerarina geldi 17 iyulda XI Ordu Naxcivana dogru hucum baslatdi Qirmizi Ordunun hisselerine dasnak qosunlarini Ermenistanin dovlet serhedini kecmemis dayanmadan amansizcasina mehv etmek emri verildi Ermeni qosunlarinin Naxcivana hucumunun qarsisi bir terefden Qizil Ordunun hucum emeliyyatlari diger terefden ise turk qosunlarinin kutlevi hucumu ile alindi 28 iyul 1 avqust tarixlerinde Qirmizi Ordu ve Kamalist qosun hisseleri Naxcivana birge nezareti ele kecirdiler burada iyulun 28 de Naxcivan Sovet Sosialist Respublikasi elan edildi Avqustun 10 da Ermenistanla RSFSR arasinda ateskes sazisi imzalandi ve bu sazis sovet qosunlarinin mubahiseli erazilerde Zengezurda Qarabagda ve Naxcivanda Saxtaxti ve butun Serur ermeni qosunlarinin nezareti altinda qaldi muveqqeti movcudlugunu temin etdi Geryusun ele kecirilmesinden ve Qarabagin simalinda Sovet hakimiyyetinin qurulmasindan sonra sovet qosunlari cenub hissesine nezareti berqerar etmeye calissalar da Qafan yaxinliginda Njdenin milisleri terefinden meglubiyyete ugradilar ve Engelevitde Dro qosunlarinin hucumuna meruz qaldilar Qarabagdaki sovet birlesmeleri geri cekildikden sonra Dro onlardan isgal olunmus butun ermeni torpaqlarini terk etmeyi teleb etdi Ancaq artiq avqustun 5 de Sovet qosunlari eks hucuma kecdi ve 2 gun sonra Gorus geri alindi Kamalist Turkiye ile Sovet Azerbaycani arasinda Susa Gorus Naxcivan dehlizi yeniden acildi Sentyabrin evvellerinde Zengezurda Qizil Ordunun 11 ci Ordusunun hisseleri simaldan Qafan ve Qacaran istiqametinde hucuma cehd etdi Uc hefte sonra Qizil Ordu hisseleri Naxcivan ve Cebrayildan Turkiye ve Azerbaycan birlesmeleri ile emekdasliq ederek Mehri istiqametinde irelilediler Njdenin komandanligi altinda olan ermeni milisleri ise hucuma tab getirerek oktyabrin ortalarinda Qapan ve Kacarani geri aldi ve sovet turk qosunlarini Naxcivan erazisine cekilmeye mecbur etdi Noyabrin evvelinde Zengezur milislerinin desteleri sovet ve Azerbaycan qosunlarinin Cebrayildan novbeti hucumunu def etdi ve noyabrin 9 da Geryusiye eks hucuma kecdi Noyabrin 22 de Zengezur ermenileri Dereleyezden olan ekspedisiya destesinin komekliyi ile sovet qosunlarini darmadagin ederek Gorus Tatevi Darabas ve Engeleviti onlardan geri aldilar Sovet qosunlari Qarabagin kohne inzibati serhedindeki Abdallara cekilmeye mecbur oldular Lakin musteqil Ermenistan dovleti son gunlerini yasayirdi 1920 ci il noyabrin 28 de XI Qizil Ordunun hisseleri Qazaxin cenub serqinde Sovet Azerbaycani ve Ermenistanin demarkasiya xettini kecdi Noyabrin 30 da Dilicanda Ermenistanin sovetlesdirilmesi elan edildi ve dekabrin 4 de Ermenistanin sovetlesdirilmesi basa catdi Sovet hakimiyyeti qurulduqdan sonra mubahiseli erazilerMubahiseli eraziler meselesi Azerbaycanda sovet hakimiyyeti qurulduqdan sonra keskin meselelerden birine cevrildi Bununla bagli Sovet Azerbaycani rehberliyinin movqeyi barismaz idi Iyunun 18 de Nerimanov A Mikoyan Azerbaycan Kommunist Partiyasi Merkezi Komitesinin uzvu Mdivani RKP Qafqaz Burosunun uzvu ve Ermenistan KP MK nin uzvu Nuricanyan RSFSR xalq naziri Cicerine gonderilen notalarinda qeyd edirdiler Ermenistan eslinde Azerbaycan ile muharibe veziyyetindedir Artiq Sovet Azerbaycaninin terkibine daxil olmus guya mubahiseli olan Zengezur ve Qarabaga gelince biz qeti sekilde bildiririk ki bu yerler subhesiz ki bundan sonra da Azerbaycanin terkibinde olmalidir Ehalisi tamamile muselmanlardan ibaret olan Culfa ve Naxcivan qezalari bir ilden artiqdir ki parcalanmis ve ozlerini yerli xalq hokumetinin komeyi ile dasnaklara qarsi ozlerini mudafie etmisdirler hem herbi meqsedler elece de Turkiye ile birbasa kommunikasiyasinin qurulmasi ucun bu yerler ele kecirilmeli ve Azerbaycana ilhaq edilmelidir Eyni movqe 1920 ci il iyulun 10 da Nerimanov Mdivani Mikoyan ve XI Ordu Inqilabi Herbi Surasinin uzvlerinin Vesnik Levandovski ve Mixaylov RKP b Merkezi Komitesine gonderdiyi kollektiv mektubda ifade edilmisdir Burada qeyd edilmisdi Musavat hokumeti dovrunde Qarabag butovlukde Azerbaycanin terkibinde idi ve muselman kutlesi gozlenilmez kohneliye donusu ve Sovet hokumetinin Azerbaycani oz kohne serhedleri daxilinde qoruyub saxlaya bilmemesini xeyanet ermeniperestlik ve ya sovet hokumetinin zeifliyi kimi qiymetlendirecek Mektub muellifleri azerbaycanlilarin bu cur hisslerinin antisovet qiyamina getirib cixaracagini Qarabagda ve Zengezurda dasnaklarin yerlesdirilmesinin Turkiyede inqilaba zerbe vuracagini da qeyd edibler Muellifler merkezi hakimiyyete Qarabag ve Zengezur meselesinde tereddud etmek ile bagli xeberdarliq edirdiler Bele ki onlar vurgulayirdilar ki Serqin sinfi inqilabinin guclu qeyri milli merkezi ve menbeyi yaratmaq evezine Qizil Ordunun himayesinde olan ermenilere ve gurculere paylanmis Azerbaycan formalasdirmagin eleyhine cixirdilar 1920 ci ilin iyun ayindaki Moskva danisiqlarda ermenilerin movqeyi Qarabagi ve Zengezuru mubahiseli erazi kimi tanimaq lakin eyni zamanda Naxcivani Ordubadi Culfani ve Serur Dereleyezi ermeni erazileri kimi taninmasinda israr etmekden ibaret idi Azerbaycani destekleyen Kommunist Partiyasinin Qafqaz Burosunun ve XI Ordunun herbi sitasi rehberliyinden ferqli olaraq Kommunist Partiyasinin Siyasi Burosu ve Xarici Isler uzre Komissarligi bununla razilasmirdi Onlar azerbaycanli bolseviklerden ferqli olaraq Azerbaycanda onlara qarsi inqilab tehlukesinin olmasindan qorxmurdular XIK rehberi Cicerin Ermenistan ve Azerbaycan arasinda neytral munasibetleri davam etdirmeyin Qarabag ve Zengezurun statusunu mubahiseli erazi elan edilmesine teref idi Bu movqe azerbaycanli bolseviklerin etirazlarina yol acdi Belelikle Anastas Mikoyan 29 iyunda Orconikidzeye teleqram yazmisdi Biz merkezin Qatabag ve Zengezura yonelik siyasetinden qezeblenmisik Siz de merkez qarsisinda bizim movqemizi destekleyin Biz Ermenistan ile sulhe qarsi deyilik lakin bu Qarabag ve Zengezurun bahasina olmamalidir Orconikidze de azerbaycanli bolseviklerin etirazlarini Cicerine gonderirdi Baki ehalisi cox qezeblidir ve ve men onlarla razi olmaya bilmerem ki biz veziyyetin teleb etmediyi guzestlere gedirik Ermeniler menim ile Bakida danisarken taamamile Qarabag meselesini terk etmeye razi idiler Qarabag Xalq Isleri Nazirliyinin ikinci Zaqatalasidir Zaqatala rayonu ile bagli Azerbaycan Gurcustan munaqisesi zamani Sovet Xarici Isler uzre Xalq Komissarliginin gurcuyonlu movqeyine isaredir Burada boyuk texribat gedir ki butun bunlari Moskvadaki ermeniler edir Eyni zamanda Azerbaycanin movqeyi ucun lobbicilik edenler de var idi Bele ki Qafqaz Burosunun katibi Serqo Orcinikidze inanirdi ki Qarabag ve Zengezuru Azerbaycanin terkib hissesi kimi tanimaq Azerbaycanda guclenmek ve Bakini qorumaq ucun vacibdir Iosif Stalin Orconikidze terefinden Cicerine gonderilne mektubun kenarina qeyd etmisdi ki terefler arasinda manevr etmek olmaz konkret olaraq teref secilmelidir ve bu teref de eminlikle Azerbaycan ve Turkiyedir Ermenistanda daha sonra Gurcustanda sovet hakimiyyeti qurulduqdan sonra bolsevikler erazi mubahiselerinin hellini oz uzerlerine goturduler 1 dekabr 1920 ci ilde Neriman Nerimanovun rehberlik etdiyi Azerbaycan Inqilab Komitesi Ermenistanin sovetlesdirilmesini tebrik ederek Zengezur ve Naxcivanin burada iyul ayindan sovetlesme aparilmisdi Ermenistanin ayrilmaz bir hissesi oldugu bildirilirdi Qarabagin dagliq hissesinde ise insanalra oz muqedderatini teyin etme huququ verilirdi Lakin konflikt uzre ekspert Arsen Saparovun qeyd etdiyi kimi bu beyanatlar Nerimanov terefinden Serqo Orconikidzenin tezyiqi altinda verilib ve tereflerden her hansi birine simpatiya deyil yaxinlarda elan edilmis Ermeni Inqilab Komitesinin qeyri sabitliyinden narahat olan Qafqaz Burosunun siyasi zerureti yerine yetirme ehtiyyacini eks etdirir Saparov Nerimanovun ozunun bu bolgelerin hec birinden imtina etmek fikrinde olmadigini dusunduyunu yazmisdir Lenin Azerbaycanin Naxcivanin Ermenistana verilmesi teklifini beyenerek beyan etdi ki son sozu Naxcivanin zehmetkesleri deyecek 1921 ci ilin evvelinde kecirilen referendum Naxcivan ehalisinin 90 faizinin Azerbaycanin muxtar respublika kimi daxil edilmesinin terefdari oldugunu numayis etdirdi Bununla eyni zamanda Turkiye Boyuk Millet Meclisi de Naxcivanin oz ehalisine strateji ehemiyyetine ve yerli ehalinin ermeni isgalindan cekindiyine gore Azerbaycanin bir hissesi elan edilmesinde israr edirdi Anadoludaki milletcilerle muqavile imzalamaq isteyen Lenin bu fikirle razilasdi Neticede Naxcivan Moskva ve Qars muqavileleri ile Azerbaycanin terkibinde saxlanildi Audrey Altstadt gosterir ki RSFSR ile Ermenistan arasinda 1920 ci ilin dekabrinda baglanmis muqavilede yalniz Zengezur Ermenistan kimi taninib Bu arada uc Zaqafqaziya respublikasi arasinda siddetli erazi mubahiseleri davam edirdi onlarin helli ucun her uc respublika sovetlesdirildikden sonra 1921 ci il mayin 2 de 369 Sergey Kirovun basciligi ile xususi demarkasiya komissiyasi yaradildi 3 iyun 1921 ci ilde Qafqaz Burosunun plenumunda Qafqazdaki veziyyet muzakire edilerken Zengezurda antisovet usyani davam etmekde idi Usyani muzakire eden buronun qebul etdiyi qetnamede usyanin yatirilmasi istiqametinde calismaq qerari ile birlikde 5 maddelik qetname de qebul edildi Qetnameye gore Qarabagin dagliq hissesinin Ermenistanin bir hissesi elan edilmesi nezerde tutulmusdu 15 iyunda Ermenistan Kommunist Partiyasinin Merkezi Komitesi Qarabagin Sovet Ermenistanina birlesdirildiyini ehtiva eden beyanname qebul etdi Bundan elave Audrey Altstadt qeyd edir ki Sovet Ermenistani qezetinin Azerbaycan SSR in Qarabagin Ermenistana verilmesine raziliq verdiyini elan etdiyini yazir Halbuki Azerbaycan KP MK uzvleri arasinda aparilan muzakirelerin qeydleri gosterir ki onlarin bele bir muqavile haqqinda hec bir melumati yox idi Hele bundan evvel 1921 ci il mayin 23 de Ermenistan Kommunist Partiyasi Merkezi Komitesi Sovet Ermenistaninin Qarabagdaki numayendesini de teyin etmisdi Her bir halda Arsen Saparov bildirir ki 1921 ci il 3 iyun tarixli qetnamenin besinci bendi Qarabagin Ermenistana birlesdirilmesi kimi deyil Zengezurdaki usyani sakitlesdirmek cehdleri kontekstinde nezerden kecirilmeli olan tebligat gedisinden basqa bir sey deyildi 25 iyun 1921 ci ilde Kirov terefinden rehberlik edilen demarkasiya komissiyasi Tilifde ozunun ilk iclasini heyata kecirdi Gorusde Gurcustandan Svanidze ve Silvester Todriya Azerbaycandan Mirze Davud Huseynov Resulzade M E Resulzade ile qarisdirilmamalidir Muxtar Haciyev ve Ermenistandan Aleksandr Bekzadyan istirak edirdiler Komissiyanin uc dovlet arasindaki erazi munaqisesini hell edeceyi ehtimal edilse de tereflerin hec bir ortaq mexrece gele bilmemesi askar idi Ermenistan numayendeleri ehalinin ekseriyyetini teskil etme arquentini ireli suererk Gurcustandan Axalkalakini ve Azerbaycandan Ermenistani isteyirdi Lakin bu iki dovlet daxildeki milletci muxalifete gore bunu yerine yetire bilmezdiler Hemcinin Gurcustan ve Azerbaycan terefi Qarayazi duzundeki serhed meselesinde de bir birileri ile raziliga ele bilmirdiler Davamli geden muzakireler ve bu muzakirelerden hec bir neticenin cixmamasi Orconikidze ve Qafqaz Burosunun diger uzvlerini novbeti sessiyanin toplanacagini elan etmelerine yol acdi Azerbaycan numayende heyetinin barismaz xarakterini nezere alaraq Kirov ve Orconikidze iyunun 26 da Nerimanova gonderdikleri teleqramda Azerbaycana bir ermeni kendi Ermenistana bir dene de olsun muselman kendi olmasin prinsipine emel etmeyi meslehet etdiler Belelikle Kirov ve Orconikidze Azerbaycanin yeniden Dagliq Qarabagdan imtina etmesini teleb ederek hele iyunun 27 de serhed mubahiselerini hell etmeye umid edirdiler Hemin gun Eliheyder Qarayev Bakiya Qarabagin ermeni komissari Askanaz Mravyanin Qarabaga getmesi ile bagli heyecanli xeberi catdirdi Azerbaycan hokumeti basa dusurdu ki Qarabagda ermeni komissari qoyulsa Ermenistanin movqeleri daha da mohkemlenecek 6 iyun tarixinde amma senedler ve protokol 27 iyuna tarixlendirilmisdir hem Kirov ve Orconikidzeden Qarabag meselesini terk etmeye cagiran muraciet alan hem de Qarabaga ermeni komissarin gonderildiyi xeberini alan Azerbaycanda yerli Kommunist Partiyasinin Siyasi Burosu ve Merkezi Komitenin Icraiyye Orqani tecili toplandi Katib Loznerin sedrliyi ile Neriman Nerimanov Dadas Bunyadzade Hemid Sultanov Levon Mirzoyan Eliheyder Qarayev Ruxulla Axundov Semyon Qutinin Qriqori Kaminskinin istiraki ile kecirilen iclasda Orconikidze ve Kirovun tovsiyelerine mehel qoyulmamasi qerara alindi ve Qarabagin dagliq hissesinin Ermenistan terefinden ilhaqina qarsi ses verildi Saparovun da bildirdiyi kimi Azerbaycan bolsevikleri milletcilikde ittiham edilmemek ucun oz movqelerini iqtisadi ve administrativ esaslara dayandirmaqda idiler Eyni zamanda Tiflisdeki Qafqaz Burosuna ve Irevandaki Ermenistan hokumetine Mravyanin geri cagirilmasi ve Ermenistanin Qarabag uzre fovqelade komissarinin selahiyyetlerinin legv edilmesi telebi ile bir nece teleqram gonderildi 4 iyul 1921 ci ilde Tiflisde Qafqaz Burosunun genislendirilmis plenumu kecirildi Gorusde buronun uzvu olmadigina gore sesverme haqqi da olmayan Stalin de istirak edirdi Meqsed Qarabag meselesini sonlandirmaq idi Plenumda her birinde iki variant olan iki layiheye baxilib Birinci layiheye gore Qarabag Azerbaycanin ixtiyarina verilmesi Nerimanov Maxaradze Nazaretyan lehine Orcenikidze Myasnikyan Kirov Fiqatner eleyhine hem duzen hem de dagliq Qarabagda xristianlar ile muselmanlarin istiraki ile referendum kecirilmesi nezerde tutulurdu Nerimanov ve Maxaradz bu ikincinin de lehine ses verdi Ikinci layiheye gore ise Qarabag Ermenistana daxil edilirdi Orconikidze Myasnikov Fiqatner Kirov lehine ses verib ve referendum yalniz ermenilerin yasadigi terlerde kecirilirdi Sonuncuya Orconikidze Myasnikov Fiqatner Kriov ve Nazaretyan lehine ses vermisdiler Belelikle sesverme Azerbaycanin eleyhine donmekde idi Plenumda istirak edenlerin coxu Ermenistanin lehine qerar verilmesinin terefdari idiler Cixis edenler neinki Qarabagin Azerbaycana verilmesinin hetta orada referendum kecirilmesine de qarsi cixirdilar Cunki bele olacagi halda ustun olan teref Azerbaycan terefi olacaq beleki onlarin sayi cox idi Nerimanov Azerbaycan ucun mustesna ehemiyyet kesb etdiyine gore meselenin yekun qerarini RKP b MK nin ixtiyarina buraxmagi teklif etdi ve bunu Qafqaz Burosu destekledi Hesab edilir ki sessiyadan sonra Stalin oz fikrini aciqlayib ve Qafqaz Burosunun uzvlerine tesir edib Ele ertesi gun Orconikidze ve Nazaretyan Qarabag meselesinin Moskvaya verilmesi ile bagli Qafqaz Burosunun qerarina yeniden baxmagi teklif etdiler ve yeni qerar verildi a Muselmanlarla ermeniler arasinda milli sulhe ve Yuxari ve Asagi Qarabagin iqtisadi bagliligina onun Azerbaycanla daimi bagliligina esaslanaraq Dagliq Qarabag Azerbaycan SSR in terkibinde buraxilmali ona inzibati merkezi muxtar bolgede yerlesen dagliq Susa olan olan genis regional muxtariyyet verilmelidir b Azerbaycan Merkezi Komitesine tapsirilsin ki muxtar vilayetin hududlarini mueyyen etsin ve onu RKP MK Qafqaz Burosunun tesdiqine teqdim etsin Saparovun fikrince Stalinin Azerbaycanin xeyrine meslehet vermesinin ve Qafqaz Burosunun qerarinin bir gunde bele keskin sekilde deyismesinin sebebi cox guman ki Zengezurda antisovet herekatinin meglubiyyetindedir Njdenin basciliq etdiyi usyancilar Ermenistanda sovet sistemi ucun tehluke olmaqdan cixdiqdan sonra bolseviklerin Qarabagi Ermenistana kecirmek isteyinin sebebi aradan qalxdi Saparov bildirir ki ele bir veziyyetde Nerimanovun enerjili cixislari ve inadkar davranislari fonunda ermeni bolseviklerin leng ve etaletli davranislari neticesinde Qafqaz Burosunun status kvonu saxlayaraq Qarabagi muxtariyyet bahasina olsa da Azerbaycanin terkib hissesinde saxlamasi teccublu deyildir Qarabagin Azerbaycan terkibinde saxlanilmasinin ehtimal bir basqa sebebini S V Vostrikov teqdim etmekdedi O bunu bolseviklerin Kemalist Turkiyesi ile ittifaq baglamaga calismaqlari ile elaqelendirir Bundan iki hefte sonra Kirov Azerbaycan Kommunist Partiyasinin birinci katibi oldu Hele Qafqaz Burosu yaradildigi zamandan Orconikidzenin sag eli olan Kirov Azerbaycanin birinci katibi olduqdan sonra da Stalin ile Orconikidzenin Nerimanov ile iqtisadi ve erazi mubahiselerinde onlarin adami rolunu ifa etmeye basladi Nerimanov oz novbesinde Qarabagin dagliq hissesinde ayrica inzibati sistemin yaradilmasina qarsi cixirdi O inanirdi ki bu orada Azerbaycanin zeif olan movqeyini daha da zeiflede biler Eyni zamanda muxtar qurumun serhedleri de mueyyenlesdirilmemisdi Arsen Saparovun da qeyd etdiyi kimi Azerbaycan bolsevikleri tarixi Qarabagin dagliq ve aran hissesine parcalanmasini ve Azerbaycanda yekcins ermeni erazi vahidinin formalasmasini istemirdiler 26 sentyabr 1921 ci ilde Azerbaycan Kommunist PArtiyasinin Merkezi Komitesinin ve Teskilat Burosunnu birge iclasi teskil edildi Iclasda Kirov Nerimanv Ruhulla Axundov Eliheyder Qaraye Sultanmecid Efendiyev Stukalov Mirzoyan Dadas Dunyadzade Mirze Davud Huseynov istirak edirdiler Iclasda Bunyadzade ve Nerimanovun eleyhine ses vermelerine baxmayaraq coxluq terefinden muxtariyyet meselesine yeniden baxilmasi ve o vaxta qeder de bunun teskil edilmemesine ses verdiler Bundan sonra 21 oktyabrda Qarabagin Susa Cavansir Qubadli ve Qaryagin bolgelerinin partiya funksiyonerlerinin Bunyadzadenin Mirzoyanin ve Qarayevin istiraki ile kecirilen iclasda bolgedeki quldurluga qarsi keskin mubarizenin aparilmasi qerare qebul edildi Saparov bu qerar ile Azerbaycan bolseviklerinin Qarabagda veziyyeti sabitlesdirmek ve belelikle de muxtariyyet yaradilmasi ehtiyyacini ortadan qaldirmaga calisirdilar Eyni zamanda Arsen Saparov muxtariyyet ile bagli Azerbaycan bolsevikleri arasinda yekdilliyin olmadigini da bildirir Azerbaycan kKommunist Partiyasinin bezi liderleri Qarabagdaki ermenilere muxtariyyet verilmesini istemirdiler esasen rus kokenli olan bir basqa qismi ise Qafqaz Burosunun qebul edilmis qerarinin yerine yetirilmesine teref idiler 6 oktyabrda Azerbaycan Kommunist Partiyasinin Merkezi Komitesinin Teskilati Burosunun iclasinda Kirov Qarabag muxtariyyetinin serhedlerinin mueyyenlesdirilmesi barede qerar qebul etdi Amerikali tarixci Audrey Altstadt bunu Qars muqavilesinin imzalanmasind Sovet Ermenistaninin rehberler Azerbaycan rehberliyinin qebul edilmis muxtariyyet barede qerari yerine yetirmek istemediyinden Qarabagdaki ermeni bolsevikler vasitesiyle xeberdar idiler Buna gore de onlar 5 iyun 1922 ci ilde Qafqaz Diyar Komitesine muraciet ederek Azerbaycandan Qafqaz Burosu terefinden qebul edilmis qerari yerine yetirilmesinin teleb edilmesini istediler Onlarin bu istekleri 27 oktyabr 1922 ci ilde yerine yetirildi 1922 ci il dekabrin 20 de Azerbaycan Kommunist Partiyasi Merkezi Komitesinin Reyaset Heyeti Vilayet Komitesinin tezyiqi ile Kirovdan ve vilayeti idare eden iki ermeni kommunisti Mirzebekyan ve Armenak Qaragozovdan ibaret Qarabag isleri uzre merkezi komissiyanin yaradilmasi haqqinda qerar qebul etdi Altstadtin bildirdiyine gore bu Azerbaycandaki ermeni kommunistlerin bir illik partiya isi fealiyyetinin neticesi idise Saparov bunu Diyar Komitesinin Bakiya etdiyi tezyiqlerin neticesi kimi gorur Novbeti gun 5 ermeni ve iki azerbaycanlidan ibaret olan ve Qaragozovun rehberlik etdiyi meqsedi muxtariyyeti formalasdirmaq olan bir basqa komissiya da teskil edildi Audrey Altstadtun da qeyd etdiyi kimi komissiyanin heyeti kifayet qeder ziddiyyetli idi O Qaragozovu numune gosterir Beleki o 1922 ci ilde Qarabagda calismasina baxmayaraq Azerbaycan Inqilab Komitesinin Azerbaycan Kommunist Partiyasinin da uzvu idi Bundan elave o Ermenistan Inqilab Komitesinin de uzvu idi ve onun dovrunde Qarabaga getirilen partiya iscileri ermeni idi Bu da Qarabagdaki Kommunist Partiyasi orqaninda ermeni xarakterini qabardirdi 1923 cu ilin iyununda Qaragozovun komitesi Azerbaycan Kommunist Partiyasinin Merkezi Komitesinin Reyaset Heyetine Qarabagi ayrica inzibati birlik kimi yaradilmasini teklif etdi 1 iyulda Kirov Merkezi Komitenin Reyaset Heyetine unvanlanan teklifle merkezi Xankendi olmaqla Qarabagda ermeni muxtariyyetinin yaradilmasi protokolunu imzaladi Qaragozovun rehberlik etdiyi Inqilabi Komite Manutsyanin rehberlik etdiyi partiyannin regional komitesi yaradildi Eyni zamanda muxtar vilayetin serhedinin mueyyenlesdirilmesi ucun xususi demarkasiya komissiyasi da formalasdirildi 1926 ci ilde butun ittifaq erazisinde aparilmis siyahiyaalmaya gore muxtar vilayetin umumi ehalisinin 89 24 faizini ermeniler teskil edirdi Anatoli Yamskoya gore 1920 ci illerin evvellerinde muxtar vilayetin erazisinde daimi yasayanlarin 94 ermenilerden ibaret idi Lakin nezere alinmasi lazim olan bir diger meqam bu siyahiyaalmanin qis aylarinda kecirilmesidir Cunki bu aylarda bolgenin enenevi azerbaycanli ehalisi qis aylarin enenevi qislaqlarina yeni duzen erazilere gedirdiler Yayda ise yuksek dagliq erazilere oz suruleri ile birlikde yaylaqlara cixirdilar Buna gore de bolgedeki demoqrafik gostericiler her ilin movsumunde deyisirdi ve 1926 ci il siyahiyaalmasinda regionun esas azerbaycanli ehalisi siyahiya alinmamisdir Yamskov qeyd edir ki koceri xalqlarin movsumi istifade etdikleri koceri erazinin tamhuquqlu ehalisi sayilmaq huquqlarina dair noqteyi nezer hazirda hem postsovet olkelerinden hem de uzaq xaricden olan muelliflerin ekseriyyeti terefinden paylasilmir O bu movqenin hem ermeniperest hem de azerbaycanperest kitablarda da eyni oldugunu bildirir Cunki XIX esr Rusiya Zaqafqaziyasinda bolge yalniz orada meskunlasmis insanlarin mulkiyyeti ola bilerdi Qarabag meselesinin hell edilmesinin son merhelesi uzre isler gederken Naxcivanin ZSFSR in bir parcasi olan Azerbaycanin terkibinde muxtariyyet statusu almasi meselesi Kommunist Partiyasi ve III Umumnaxcivan Sovetleri Konqresinde hell edilmisdi Bu mesele 1923 cu ilin fevralinda Naxcivan seviyyesinde hemin ilin iyun ayinda ise Azerbaycan SSR seviyyesinde tam olaraq hell edildi Gumanki kompensasiya olaraq Azerbaycan Xalq Komissarlari Sovetinin rehberi Musabeyov tekce administrativ deyil Naxcivan ucun siyasi muxtariyyet de teleb edirdi 1924 cu ilin mart ayinda Naxcivan Muxtar Bolgesi erazisinde Muxtar Sovet Sosialist Respublikasi yaradildi Netice olaraq Qarabag Naxcivan ve Zengezur meselelerinde Moskva mueyyen balansa nail oldu Zengezur Azerbaycana verilen Naxcivan ile esas Azerbaycan arasinda bariyer olaraq Ermenistana verildi Zengezurun itirilmesi Azerbaycan ucun cox agrili qebul edildi Naxcivan ve Qarabag prosesleri de paralel sekilde hell edilmekle bir birini kompensasiya edecek sekilde planlasdirildi Azerbaycan Qarabag ve Naxcivan uzerinde ozunun nominal hakimiyyetini tesis ederken Qarabagin qerb hissesi uzerinde de faktiki hakimiyyetini itirirdi Ermenistan hem Naxcivan hem de Qarabag uzerindeki butun nominal iddialarini itirir lakin eyni zamanda Azerbaycandaki ermeniler uzerinde xususi medeni haqlar ve boyuk siyasi tesir mexanizmalari elde edirdi Lakin bu huquq Ermenistandaki azerbaycanlilar ucun Azerbaycana verilmemekde idi Bu da Ermenistandaki azerbaycanlilarin qezebenmesine yol acmisdi Dagliq Qarabag Muxtar Vilayeti Leninizmin milletler siyasetinin parlaq numunesi kimi teqdim edilmekde idi Erazi mubahiselerinin helli ve hell edilme yollari butun yerlerde Moskvanin ve Kommunist Partiyasinin hakimliyinin numunesi idi Ne Azerbaycan ne de Ermenistan respublikanin suverenliyine teminat verilse de erazi nizam intizamindan ve daxili islere qarisilmasindan qorunmamisdi Eyni zamanda butun mubahiseli erazilerde gerginlik hele de qalmaqda idi Qarabag meselesinin son hellinden 65 il sonra Dagliq Qarabagda munaqise yeniden alovlandi ve qanli Qarabag muharibesi bas verdi 26 illik ugursuz danisiqlardan sonra munaqise 2020 ci ilde yeniden muharibe merhelesine kecdi 2020 ci il ve novbeti bir nece il erzinde bas vermis herbi toqqusmalar ve anti terror emeliyyatlari neticesinde butun Qarabagda Azerbaycanin faktiki ve huquqi hakimiyyeti yeniden berpa edildi Muharibenin humanitar neticeleriMuharibe zamani her iki teref iddia etdikleri bolgelerde hakimiyyetlerini qurmaq ucun herbi emeliyyatlara el atmaqdan cekinmemisdi Bu addimlar regionda derin izler buraxmisdi 1918 1920 ci iller hadiseleri neticesinde Zaqafqaziyanin etnik xeritesi xeyli derecede deyisdi Azerbaycanin Nuxa Samaxi kimi ermenilerin de yasadigi yerlerde 1918 ci il mart soyqirimindan sonra Azerbaycanin hakimiyyeti tesis edilmesi ile ya ermeniler qovuldu ya da cezalandirildi Ermenistanda yasayan azerbaycanlilar bu meseleden en cox ziyan ceken kesimlerden biri oldu Zengezur meselesinde Azerbaycanin iddiasini zeifleden en esas meqamlardan biri de 1917 1920 ci iller boyunca ermenilerin orada apardigi etnik temizleme neticesinde azerbaycanlilarin sayinin cox azalmasi idi Bolgenin etnik terkibindeki deyisiklikleri 1897 ve 1926 ci il siyahiyalinmasinda gormek mumkundur 1897 ci ilde burada yasayan 137 9 min neferden 63 6 minini ermeni 46 2 71 2 minini azerbaycanli 51 7 1 8 minini kurd 1 3 teskil edirdi 1922 ci il kend teserrufati siyahiyaalinmasina esasen Zengezurun Ermenistanda qalan hissesinde yasayan ehalinin 63 5 min neferin 56 9 mini ermeni 89 5 6 5 mini 10 2 azerbaycanlilar teskil edirdi Umumilikde ise resmi siyahiyaalinmaya diqqet yetirdikde 1918 1921 ci ilde Ermenistanda 180 min adamin Irevan quberniyasinda yasayan azerbaycanlilarin 2 3 sinin ya oldurulduyu ya da qovuldugu qenaetine gelmek mumkundur Susada ise proses eks istiqametde getmisdi ve sheer demek olar ki tamamile azerbaycanlilardan ibaret seher olmusdu 1915 ci il Rusiya Statistika Illiyinin 1914 cu il ehalisi ile bagli melumatlari ve 1926 ci il Umumittifaq siyahiyaalinmasinin melumatlarini muqayise eden Castin Makkarti bele neticeye gelib ki etnik temizleme neticesinde 180 min nefer yeni Irevan vilayetinin muselman ehalisinin 2 3 hissesi kutlevi sekilde qetle yetirildi ve ya qovuldu Muharibe coxlu sayda muselman qacqinla neticelendi Bele ki Castin Makkartinin hesablamalarina gore 1922 ci ilde Osmanli Imperiyasinda Zaqafqaziyadan olan 272 704 qacqin var idi ve 1922 ci ile qeder olenleri de nezere alsaq qacqinlarin sayi 400 mine cata bilerdi Muharibe neticesinde Azerbaycan kocerileri de cox eziyyet cekdi 1922 ci il aprelin 29 da Azerbaycan SSR Sovetler II qurultayinda Qezenfer Musabeyovun meruzesinde deyilir ki Ermenistan Azerbaycan muharibesi neticesinde koceriler 4 il dag otlaqlarina cixa bilmeyib neticede boyuk bir malyariyadan xeyli sayda insan ve mal qara telef olmusdur Zemin QeydlerRicard Hovanisyan Ermeni tatar toqqusmalarina qiymet verildikde olenlerin sayi ve maddi itkiler qiymetlendirilende ermeni siyasi liderleri hec de bedbext gorunmurduler Milli suur daha bir pille irelilemisdi Menevi qelebe qazanilmisdi cunki muselmanin meglubedilmezliyi haqqinda mifi darmadagin edilmisdi Ermeniler yeniden doyusmeyi oyrenmisdiler Neticeler ermenilere qarsi etibarsizligi intensivlesdiren uzun muddet orta tebeqenin peselerine nezaret eden muselman burjua sinfinin inkisafina daha boyuk tekan veren daha mutereqqi bir tehsil sistemi bundan qaynaqlanaraq daha mutereqqi tehsil sistemi bir nece turkdilli jurnal ve xeyriyye medeni cemiyyetler sebekesi quran tatarlar ucun de tamamile menfi deyildi ESBE nin 1886 ci il melumatina gore vilayetin ehalisini esasen ermeniler 56 azerbaycanlilar tatarlar kimi qeyd olunanlar 37 5 ve kurdler 5 5 teskil edirdi Diger menbelere gore 1914 cu ilde Irevan qezasinda muselman ehali hele de ustunluk teskil edirdi IstinadlarHovannisian 1997 seh 316 319 Hovannisian 1971a seh 79 Hovannisian 1971b seh 43 44 45 Baberovski 2004 seh 307 352 Altstadt 1992 seh 25 Homizuri 1997 seh 29 Hovannisian 1971a seh 80 Kazemzadeh 1951 seh 54 55 57 58 Kazemzadeh 1951 seh 57 64 Muhanov 2019 Kazemzadeh 1951 seh 64 69 Hovannisian 1971 seh 83 Steklov 1928 Gasanov 2016 Reynolds 2011 seh 170 Bazanov 2014 Volhonskij 2004 Hovannisian 1967 seh 81 Suny 1993 seh 121 Kazemzadeh 1951 seh 67 69 76 Baberovski 2010 seh 136 138 Kazemzadeh 1951 seh 76 79 Allen ve Muratoff 1953 seh 460 464 Reynolds 2011 seh 200 Shahbazyan 2004 Allen ve Muratoff 1953 seh 464 467 Allen ve Muratoff 1953 seh 476 477 Seykhzamanli 1998 seh 476 477 Hovannisian 1971a seh 35 36 Swietochowski 2004 seh 130 Hovannisian 1971a seh 36 Haciyev 2010 seh 310 Hovannisian 1971a seh 37 Allen ve Muratoff 1953 seh 478 479 486 488 Allen ve Muratoff 2011 seh 488 489 Gerwarth 2013 seh 179 Hovannisian 1971 seh 92 Yamskov 1998 Hovannisian 1971a seh 82 83 Mkrtchyan 1985 Hovannisian 1971a seh 86 Hovannisian 1971a seh 79 81 Hovannisian 1971a seh 79 81 Hovannisian 1971a seh 81 82 Saparov 2014 Hovannisian 1971a seh 82 ESBE 1886 Hovannisian 1971 seh 90 91 Hovannisian 1971a seh 13 Hovannisian 1971a seh 90 91 Hovannisian 1971a seh 91 92 Saparov 2012 seh 319 Allen ve Muratoff 1953 seh 459 Allen ve Muratoff 1953 seh 467 468 Swietochowski 2004 seh 130 131 Allen ve Muratoff 1953 seh 468 469 Allen ve Muratoff 1953 seh 478 479 Allen ve Muratoff 1953 seh 495 Allen ve Muratoff 1953 seh 497 Haciyev 2010 seh 298 299 Atnur 1999 seh 230 231 235 Atnur 1999 seh 230 Atnur 1999 seh 231 Atnur 1999 seh 231 235 Mahmuryan 2002 seh 16 Yusif zade 2008 seh 12 Mahmuryan 2002 seh 15 Miroshnikov 1996 seh 337 338 Yusif zade 2008 seh 16 Yusif zade 2008 seh 13 Yusif zade 2008 seh 14 Yusif zade 2008 seh 21 Yusif zade 2008 Hovannisian 1971a seh 159 161 Mahmuryan 2002 seh 40 41 Mahmuryan 2002 Saparov 2012 seh 289 Arslanian 1980 Hovannisian 1971aKarm seh 157 Rose 1980 Karmov ve Lobanov 2015 Petrosyan 2012 Mustafa zade 2006 Bajburtyan 2012 Saparov 2012 seh 292 Haciyev 2010 seh 281 282 Haciyev 2010 seh 283 Haciyev 2010 seh 283 284 Haciyev 2010 seh 281 Haciyev 2010 seh 284 285 Haciyev 2010 seh 285 286 Hovannisian 1971a seh 87 Haciyev 2010 seh 287 Allen ve Muratoff 1953 seh 467 Haciyev 2010 seh 287 288 Haciyev 2010 seh 288 Musayev 1998 seh 58 Simonyan 2016 Musayev 1998 seh 61 Haciyev 2010 seh 288 289 Musayev 1998 seh 60 62 Haciyev 2010 seh 289 Musayev 1998 seh 60 Haciyev 2010 seh 290 291 Simonyan 2016 Musayev 1998 seh 58 59 Haciyev 2010 seh 291 292 Haciyev 2010 seh 292 293 Haciyev 2010 seh 293 Haciyev 2010 seh 292 Musayev 1998 seh 83 Haciyev 2010 seh 294 297 Musayev 1998 seh 90 Hovannisian 1971a seh 229 Haciyev 2010 seh 320 324 Haciyev 2010 seh 323 Haciyev 2010 seh 324 325 Haciyev 2010 seh 324 Haciyev 2010 seh 325 Haciyev 2010 seh 325 326 Haciyev 2010 seh 327 Haciyev 2010 seh 328 329 Haciyev 2010 seh 333 Hovannisian 1971a seh 230 Haciyev 2010 seh 331 Haciyev 2010 seh 334 Haciyev 2010 seh 342 343 Haciyev 2010 seh 344 Haciyev 2010 seh 346 Hovannisian 1971a seh 190 Haciyev 2010 Haciyev 2010 seh 348 Hovannisian 1971a seh 230 231 Kavkazskij kalendar na 1912 god 1912 seh 147 Haciyev 2010 seh 351 Hovannisian 1971a seh 232 Haciyev 2010 seh 351 352 Hovannisian 1971a seh 237 Atnur 1999 seh 158 Hovannisian 1971a seh 245 Hovannisian 1971a seh 246 Atnur 1999 seh 184 186 Atnur 1999 seh 188 Hovannisian 1971 seh 247 Atnur 1999 seh 189 Atnur 1999 seh 185 Atnur 1999 seh 186 187 Atnur 1999 seh 199 Hovannisian 1982 seh 66 67 Hasanli 2015 seh 284 Hovannisian 1982 seh 68 Kulieva 1999 Atnur 1999 seh 200 Hovannisian 1982 seh 69 Hovannisian 1982 seh 69 70 Hovannisian 1982 seh 70 Hovannisian 1982 seh 72 Hovannisian 1982 seh 71 Atnur 1999 seh 215 Atnur 1999 seh 213 Atnur 1999 seh 215 216 Atnur 1999 seh 216 218 Atnur 1999 seh 218 219 Atnur 1999 seh 219 221 Atnur 1999 seh 222 Atnur 1999 seh 224 Atnur 1999 seh 225 Hovannisian 1982 seh 205 Atnur 1999 seh 226 Atnur 1999 seh 227 Atnur 1999 seh 228 229 Hovannisian 1982 seh 206 Atnur 1999 seh 263 266 Atnur 1999 seh 268 Atnur 1999 seh 270 Atnur 1999 seh 274 275 Atnur 1999 seh 275 Hovannisian 1971a seh 83 85 Hovannisian 1971a seh 88 89 Hovannisian 1971a seh 89 Hovannisian 1971a seh 162 163 Hovannisian 1971a seh 164 Hovannisian 1971a seh 164 167 Hovannisian 1971a seh 167 171 Hovannisian 1971a seh 173 174 Hovannisian 1971a seh 171 173 Lezhava 2000 seh 45 48 Hovannisian 1971a seh 173 175 Lieberman 2006 seh 137 Volkova 1969 seh 10 Gardanov 1969 seh 13 Mccarthy 1997 seh 380 Saparov 2012 seh 291 McCarthy 1996 seh 218 220 K istorii obrazovaniya Nagorno Karabahskoj Avtonomnoj Oblasti Azerbajdzhanskoj SSR Dokumenty i materialy 1989 seh 115 116 Yaddas muharibesi Zaqafqaziyada mifler identiklik ve siyaset 2022 01 31 at the Wayback Machine V A Snirelman seh 200 Azerbaycan Xalq Cumhuriyyeti dovrunde Yuxari Qarabagda siyasi veziyyetin keskinlesmesi ve ermeni separatizmine qarsi mubarize 2018 03 14 at the Wayback Machine Xalq Qezeti 29 05 2013MenbeLieberman Benjamin Terrible Fate Ethnic Cleansing in the Making of Modern Europe Ivan R Dee Inc 2006 ISBN 978 1566636469 invalid param val McCarthy Justin Death and Exile the Ethnic Cleansing of Ottoman Muslims Darwin Press Inc 1996 ISBN 9780878500949 invalid param val Volkova Natalya Georgievna Volkova Kavkazskij Etnograficheskij Sbornik Statya Etnicheskie processy v Zakavkaze v XIX XX vv Moskva SSSR Institut Etnografii im M Maklaya AN SSSR Nauka 1969 ISBN 2131 T11272 invalid param val Saparov Arsene Why Autonomy The Making of NagornoKarabakh Autonomous Region 1918 1925 Europa Asia Studies Ann Arbor University of Michigan March vol 64 no 2 2012 invalid param val Mccarthy Justin The Ottoman Turks An Introductory History to 1923 1997 ISBN 978 0582256552 invalid param val K istorii obrazovaniya Nagorno Karabahskoj Avtonomnoj Oblasti Azerbajdzhanskoj SSR Dokumenty i materialy Sarah K istorii obrazovaniya Nagorno Karabahskoj Avtonomnoj Oblasti Azerbajdzhanskoj SSR Dokumenty i materialy Baku 1989 invalid param val Gardanov V K Kavkazskij etnograficheskij sbornik Tom 4 1969 invalid param val Haciyev Ismayil Azerbaycan Xalq Cumhuriyyeti ve Naxcivan Naxcivan Ecemi Nesriyyat Poliqrafiya Birliyi 2010 invalid param val Atnur Ibrahim Ether Muxtariyyat erefesinde Naxcivan NDU Naxcivan Qeyret nesriyyati 1999 invalid param val Hovannisian Richard The Republic of Armenia V 2 From Versailles to London 1919 1920 University of California Press 1982 invalid param val Kazemzadeh Firuz The Struggle for Transcaucasia 1917 1921 New York City Philosophical Library 1951 ISBN 978 0 95 600040 8 invalid param val ing Muhanov V M Kavkaz v perelomnuyu epohu 1917 1921 Moskva Modest Kolerov 2019 ISBN 978 5 905040 47 4 invalid param val Hovannisian Richard G The Republic of Armenia Volume I 1918 1919 London University of California Press 1971a ISBN 0 520 01805 2 invalid param val Hovannisian R G The Armenian People from Ancient to Modern Times Vol II Foreign Dominion to Statehood The Fifteenth Century to the Twentieth Century Palgrave Macmillan 1997 ISBN 9780312101688 invalid param val Hovannisian Richard G Russian Armenia A Century of Tsarist Rule Jahrbucher fur Geschichte Osteuropas Neue Folge t 19 1 1971b invalid param val Altstadt Audrey L The Azerbaijani Turks power and identity under Russian rule Hoover Press Studies of nationalities 1992 ISBN 978 0 8179 9182 1 invalid param val Baberovski Iorg Civilizatorskaya missiya i nacionalizm v Zakavkaze 1828 1914 gg Novaya imperskaya istoriya postsovetskogo prostranstva Sbornik statej Pod red I V Gerasimova S V Glebova L P Kaplunovskogo M B Mogilner L M Semyonova Centr issledovanij nacionalizma i imperii Kazan Biblioteka zhurnala Ab Imperio 2004 ISBN 9785852470249 invalid param val Homizuri G P Socialnye potryaseniya v sudbah narodov na primere Armenii Moskva 1997 invalid param val Gasanov Gasan Aziz ogly Na puti k pervoj respublike Ocherki istorii Azerbajdzhana s fevralya 1917 goda do maya 1918 goda Baki Casioglu 2016 invalid param val Bazanov S N Velikaya vojna kak pogibala Russkaya armiya Moskva Veche 2014 ISBN 978 5 4444 2020 1 invalid param val Volhonskij M V Zakavkazskij komissariat Bolshaya Rossijskaya Enciklopediya 2004 ISBN 5852703206 invalid param val Suny Ronald Grigor Looking toward Ararat Indiana University Press 1993 ISBN 9780253207739 invalid param val Baberovski J Vrag est vezde Stalinizm na Kavkaze Der Feind ist uberall Stalinismus im Kaukasus per s nem V T Altuhova Rossijskaya politicheskaya enciklopediya Moskva ISBN 978 5 8243 1435 9 invalid param val Seykhzamanli Naki Keykurun Published by Tomris Azeri The Minister of National Security of Azerbaijan Democratic Republic 1918 1920 Nyu York 1998 invalid param val Gerwarth Robert War in Peace Paramilitary Violence in Europe after the Great War The Greater War Oxford University Press 2013 ISBN 978 0199686056 invalid param val Allen ve Muratoff Allen W E D Muratoff P P Caucasian Battlefields A History of the Wars on the Turco Caucasian Border 1828 1921 Cambridge Cambridge University Press 1953 ISBN 978 1 108 01335 2 invalid param val Reynolds Michael A Shattering Empires The Clash and Collapse of the Ottoman and Russian Empires 1908 1918 Cambridge Cambridge University Press 2011 ISBN 978 0 521 14916 7 invalid param val Shahbazyan A A Armeniya Razd Istoricheskij ocherk Armeniya v 20 v Bolshaya Rossijskaya Enciklopediya 2004 ISBN 5852703206 invalid param val Swietochowski Tadeusz Russian Azerbaijan 1905 1920 The Shaping of a National Identity in a Muslim Community Cambridge University Press 2004 ISBN 0521522455 invalid param val Allen ve Muratoff Allen W E D Muratoff P P Caucasian Battlefields A History of the Wars on the Turco Caucasian Border 1828 1921 Cambridge Cambridge University Press 2011 ISBN 978 1 108 01335 2 invalid param val Yamskov A N Tradicionnoe zemlepolzovanie kochevnikov istoricheskogo Karabaha i sovremennyj armyano azerbajdzhanskij etnoterritorialnyj konflikt Faktor etnokonfessionalnoj samobytnosti v postsovetskom obshestve Moskva Moskovskij Centr Karnegi 1998 ISBN 0 87003 140 6 invalid param val Mkrtchyan A A Mezhetnicheskie kontakty v Nagornom Karabahe vtoraya polovina XIX nachalo XX v Mezhetnicheskie kontakty i razvitie nacionalnyh kultur sbornik statej Moskva In t etnografii AN SSSR 1985 invalid param val Saparov Arsene From Conflict to Autonomy in the Caucasus The Soviet Union and the Making of Abkhazia South Ossetia and Nagorno Karabakh Routledge 2014 ISBN 9781138476158 invalid param val Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary ESBE Erivanskaya guberniya 1886 invalid param val Mahmuryan G G Politika Velikobritanii v Armenii i Zakavkaze v 1918 1920 gg Bremya belogo cheloveka Erevan Lusakn 2002 ISBN 99930 892 7 3 invalid param val Yusif zade Sevindzh Ziya kyzy Azerbajdzhano britanskie otnosheniya v nachale XX veka Baku Tehsil 2008 invalid param val Miroshnikov L I Dokumenty anglijskoj politiki 1918 1920 godov Arabeski istorii Kniga 6 Kaspijskij tranzit Tom 2 1996 invalid param val Arslanian Artie H BRITAIN AND THE QUESTION OF MOUNTAINOUS KARABAKH MIDDLE EASTERN STUDIES Vol 16 1980 invalid param val Rose John D Batum as Domino 1919 1920 The Defence of India in Transcaucasia The International History Review 1980 invalid param val Karmov ve Lobanov T M Karmov V B Lobanov Vzaimootnosheniya Azerbajdzhanskoj Demokraticheskoj Respubliki i Tersko Dagestanskogo kraya VSYuR 1919 1920 sovremennyj vzglyad Bylye gody T 37 3 2015 ISBN 2073 9745 invalid param val Petrosyan G A Otnosheniya Respubliki Armeniya s Rossiej 1918 1920 gg Erevan Izdatelstvo EGU 2012 ISBN 978 5 8084 1512 6 invalid param val Melkonyan Ashot V poiskah nauchnoj istiny Predislovie k kn Petrosyan G A Otnosheniya Respubliki Armeniya s Rossiej 1918 1920 gg Erevan Izd vo EGU 2012 invalid param val Vaan Bajburtyan Bajburtyan Vaan Rossijsko armyanskie otnosheniya 1918 1920 godov v novom nauchnom issledovanii istorika Gegama Petrosyana V kn Petrosyan G A Otnosheniya Respubliki Armeniya s Rossiej 1918 1920 gg PDF Erevan Izd vo EGU 2012 invalid param val Musayev Ismayil Azerbaycanin Naxcivan ve Zengezur bolgelerinde siyasi veziyyet ve xarici dovletlerin siyaseti 1917 1921 ci iller Baki Baki universitetinin nesriyyati 1998 invalid param val Simonyan Grachik Iz istorii politicheskogo opravdaniya polkovodca Andranika PDF Erevan EGU 2016 ISBN 978 5 8084 2049 6 invalid param val Kavkazskij kalendar na 1912 god Kavkazskij kalendar na 1912 god IV otdel str 147 Tiflis Gl upr Kavkaz namestnika 1845 1916 1912 invalid param val Lezhava G P Tehnologii etnicheskoj mobilizacii pod red M N Guboglo Institut etnologii i antropologii RAN Izd vo CIMO 2000 ISBN 5 201 13753 9 invalid param val empty citation Xarici kecidler