şərqi Avropa kirpisi lat Erinaceus concolor heyvanlar aləminin xordalılar tipinin məməlilər sinfinin həşəratyeyənlər dəs

Şərqi Avropa kirpisi (lat. Erinaceus concolor) — heyvanlar aləminin xordalılar tipinin məməlilər sinfinin həşəratyeyənlər dəstəsinin kirpilər fəsiləsinin meşə kirpisi cinsinə aid heyvan növü. Adi kirpinin ən yaxın növ sayılır.

Şərqi Avropa kirpisi

Elmi təsnifat

Domen:

Ranqsız:

Ranqsız:

Aləm:

Yarımaləm:

Klad:

İkitərəflisimmetriyalılar

Klad:

Tipüstü:

Sonağızlılar

Tip:

Xordalılar

Klad:

Yarımtip:

Onurğalılar

İnfratip:

Ağızçənəlilər

Klad:

Xoanlar

Klad:

Sinifüstü:

Dördayaqlılar

Klad:

Sinif:

Məməlilər

Klad:

Yarımsinif:

Vəhşi heyvanlar

Klad:

Euteriyalar

İnfrasinif:

Plasentalılar

Maqndəstə:

Dəstəüstü:

Lavrazioterilər

Dəstə:

Həşəratyeyənlər

Fəsilə:

Kirpilər

Yarımfəsilə:

Cins:

Meşə kirpisi

Növ:

Şərqi Avropa kirpisi

Beynəlxalq elmi adı

Erinaceus concolor Vilyam Martin, 1838

Şəkil
axtarışı

ITIS	633539
NCBI	37316
EOL	1178682

Xarici görünüş

Şərqi Avropa kirpisi demək olar ki, adi kirpiyə çox oxşardır. Ancaq omnları Şərqi Avropa kirpisinin başı və yan hissələri hiss ediləcək tərzdə tünd-bozdur. bel və yan hissələri iynələrlə örtülüdür. İynələrinin uzu ağdır. Orta hissəsi isə qara və boz rəngli zolaqlıdır. İynələrin uzunluğu 2,5—3,5 sm-dir. Xəzi qəhvəyidir. Sinə nahiyyəsində hər zaman ağ ləkə olur. qulaqları xırdadır (3,5 sm-dən az).dairəvi olub demək olar ki, xəz səbəbindən görsənmir. Bədəninin uzunluğu 35 sm, quyruğu 20—39 mm-dir. İlin mövsümündən asılı olaraq 240—1232 q arasında dəyişir.

Yayılması

Şərqi Avropa kirpisi mərkəzi avropadan tutmuş Qərbi Sibirə kimi yayılmışdır. Şimal areal Rusiyanın Moskva və Kirov vilayətləri, Belarusiyadan keçir. Cənub sərhədi isə Qafqaz, Kiçik Asiya, İran, Kipr adasından keçir.

Onların yayılma relyefi müxtəlifdir. onlara yarımsəhradan tutmuş alp cəmənliklərinə qərdər ərazilərdə müşahidə etmək olar. 1100 metr hündürlüyü olan ərazilərdə müşahidə edilirlər. kanalların kənarı, meşələr, çay vadilərini üstün tuturlar. Əsasən gecə həyat tərzi keçirirlər. Təbii gizlənmə əraziləri otların və kolların arası yarpaqların altıdır. Qışlama yaşadığı iqlim şəraitindən, heyvanın yaşından, yığdığı piy ehtiyyatından asılı olaraq dəyişir. Qışlama əsasən noyabrın sonlarından başlayır və marta qədər davam edir. bu zaman kirpi şəkisinin 35% itirir. Qışlamağa gedən kirpi ən azı 600 q şəkiyə sahib olmalıdır. Əks halda o qışlamdan ağ çıxa bilməyəcək.

Qidalanma

Onların qidasının əsasını həşəratlar təşkil edir: sərtqanadlılar, düzqanadlılar, dermaptera, ilbizlər, , və s. Onların qidasına həm də giləmeyvələr, göbələklər, bitki tumları və meyvələrdə daxildir. Leş belə yeyə bilirlər. Onlar bəzi suda-quruda yaşayanlar, kərtənkələlər, kiçik gəmiriciləri ovlayırlar.

Təbii düşmənləri

Şərqi Avropa kirpisini müxtəlif yırtıcı quşlar yeyə bilir (bayquşlar), , və digər susamurları).

Şərqi Avropa kirpisi bir çox parazitar canlıların qurbanına çevrilə bilir (birələr, gənələr, yumru və lentşəkilli qurdlar).

Çoxalmması

İlin isti dönəmində çütləşirlər. Dişilər əsasən yarpaq altında və ya otların arasında, uzunluğu 20—30 sm, eni 15—20 sm olan yuvalar qururlar. İl ərzində dişi 3—8 arası bala verə bilir.

İstinadlar

Integrated Taxonomic Information System (ing.). 2004.
Mammal Species of the World (ing.): A Taxonomic and Geographic Reference. / D. E. Wilson, D. M. Reeder 3 Baltimore: JHU Press, 2005. 35, 2142 p.

Həmçinin bax

[_954d886c787b7e91-1] Integrated Taxonomic Information System (ing.). 2004.

[_d84c74b98bfa7249-2] Mammal Species of the World (ing.): A Taxonomic and Geographic Reference. / D. E. Wilson, D. M. Reeder 3 Baltimore: JHU Press, 2005. 35, 2142 p.