Qonkur mükafatı fr Prix Goncourt ən yaxşı roman üçün Qonkur qardaşlarının adını daşıyan Fransanın ən nüfuzlu ədəbi mükaf

Qonkur mükafatı (fr. Prix Goncourt) — ən yaxşı roman üçün Qonkur qardaşlarının adını daşıyan Fransanın ən nüfuzlu ədəbi mükafatı. 1903-cü ildən etibarən hər il Qonkur akademiyası üzvlərinin səsverməsi əsasında Parisdəki "Druan" (Drouant) restoranında təşkil edilən xüsusi şam yeməyi zamanı təqdim edilir. Mükafatın məbləği simvolikdir (hazırda on avro), lakin bir qayda olaraq, mükafatın verilməsi qalib romanın satışını əhəmiyyətli dərəcədə artırır və onun müəllifini fransız ədəbiyyatında ön sıralara çıxarır.

Qonkur akademiyasına ildə 60 frank nominal qonorar alan Fransanın ən məşhur on yazıçısı daxildir. Akademiyanın hər bir üzvü yalnız bir səsə malikdir və yalnız bir kitaba səs verə bilər. Səslər bərabər olduqda, sədrin səsinin verildiyi əsərə üstünlük verilir. Müxtəlif dövrlərdə Qonkur akademiyasının üzvləri yazıçılar Alfons Dode, Jül Renar, böyük Roni, Filip Eria, Erve Bazen, Lui Araqon və başqaları olmuşlar.

Qonkur mükafatının əsasnaməsinə görə, bu mükafat müəllifə ömür boyu yalnız bir dəfə verilə bilər. Yeganə istisna yazıçı Romen Qaridir. O, ilk dəfə 1956-cı ildə laureat olmuşdu və 19 il sonra Emil Ajar adı ilə yenidən mükafata layiq görüldü. Qarinin ədəbi hiyləsi Ajarın mükafata layiq görülməsindən sonra üzə çıxdı.

Əsas mükafat və paralel Qonkur liseyçilər mükafatı ilə yanaşı, Qonkur akademiyası debüt romanı, poeziya, novella və bioqrafik əsərlər üçün də mükafat verir. Son illərdə Fransa İnstitutu frankofoniya proqramı çərçivəsində Şərqin (Livan) və Avropanın bir sıra ölkələrinin (İtaliya, Polşa, Rumıniya, Serbiya) seçimi əsasında fransız yazıçıları üçün Qonkur mükafatlarını da təsis etmişdir.

Laureatlar

1903 — , "Düşmən qüvvə"
1904 — , "Uşaq bağçası"
1905 — , "Sivilizasiyanın rəngi"
1906 — , "Dinqli, dahi yazıçı"
1907 — , "Fil dişindən yunəyirmə maşını"
1908 — , "Suda yazılmış"
1909 — , "Fransada"
1910 — , "Tülküdən Marqoya"
1911 — , "Cənab de Lurdin"
1912 — , "Yağış qızları"
1913 — , "Dəniz xalqı"
1914 — , "Yerin çağırışı"
1915 — , "Qaspar"
1916 — Anri Barbüs, "Atəş"
1917 — , "Yumruqdakı alov"
1918 — , "Sivilizasiya"
1919 — Marsel Prust, "Çiçəkli qızların kölgəsində"
1920 — , "Nen"
1921 — , "Batuala"
1922 — , "Ay zəhəri"
1923 — , "Rabvel və ya alovlananların ağrısı"
1924 — , "Doqquzdon, məhşər, XIII bölmə"
1925 — , "Adadovşanı"
1926 — , "Fedranın dabanı"
1927 — , "Jerom 60° şimal enliyi"
1928 — , "Öz keçmişi üzərindəki insan"
1929 — , "Sahman"
1930 — , "Malayziya"
1931 — , "Sevgidən xəstəsi"
1932 — , "Canavarlar"
1933 — Andre Malro, "İnsan taleyi"
1934 — , "Kapitan Konan"
1935 — , "Qan və işıq"
1936 — , "Tanrının barmaq izi"
1937 — , "Saxta pasportlar"
1938 — , "Hörümçək"
1939 — , "Pozulmuş uşaqlar"
1940 — , "Böyük kanikullar"
1941 — , "Mart küləyi"
1942 — , "Uşaqlara bənzəyənlər"
1943 — , "İnsanın keçidi"
1944 — Elza Triole, "Parçanın zədələnməsinə görə cərimə 200 frankdır" toplusu
1945 — , "Mənim kəndim alman tabeliyində"
1946 — , "Bir macəranın tarixi"
1947 — , "Gecə meşəliyi"
1948 — Moris Drüon, "İnsanların sonu"
1949 — , "Okean sahilində həftəsonu"
1950 — , "Vəhşi oyunlar"
1951 — , "Sirt sahili" (mükafatdan imtina edib)
1952 — , "Leon Moren, keşiş"
1953 — , "Ölülərin vaxtı"
1954 — Simona de Bovuar, "Naringilər"
1955 — , "Qarışıq sular"
1956 — Romen Qari, "Səmanın kökləri"
1957 — , "Qanun"
1958 — , "Sen-Jermen və ya Neqosiant"
1959 — "Sonuncu mömin"
1960 — , "Tanrı sürgündə doğulub"
1961 — , "Tanrının divanələri"
1962 — , "Qum baqaj"
1963 — , "Dəniz çəkiləndə"
1964 — , "Vəhşi dövlət"
1965 — , "Məftunluq"
1966 — , "Palermonu unutmalı"
1967 — , "Boşluq"
1968 — , "Qış meyvələri"
1969 — , "Krizi"
1970 — , "Meşənin hökmdarı"
1971 — , "Axmaqlıqlar"
1972 — , "Mayyedən olan şahin"
1973 — , "Adamyeyən"
1974 — , "Krujevaçı qız"
1975 — Emil Ajar (Romen Qari), "Həyat qabaqdadır"
1976 — , "Alovlananlar"
1977 — , "Con-Ad"
1978 — Patrik Modiano, "Qaranlıq dükanlar küçəsi"
1979 — , "Pelaji-araba"
1980 — , "Zoopark"
1981 — , "Anna-Mariya"
1982 — , "Mələyin ovcunda"
1983 — , "Azmış ruhlar"
1984 — , "Məşuq"
1985 — , "Barbar toylar"
1986 — , "Gecə qulluqçusu"
1987 — , "Müqəddəs gecə"
1988 — , "Müstəmləkə sərgisi"
1989 — , "Mehriban tanrıya doğru böyük addım"
1990 — , "Şöhrət çölləri"
1991 — , "Qolqofanın qızları"
1992 — , "Teksako"
1993 — Amin Maaluf, "Tanios qayası"
1994 — , "Bir istiqamətli yol"
1995 — , "Fransız vəsiyyəti"
1996 — , "Ovçu Zero"
1997 — , "Döyüş"
1998 — , "Səmimiyyətə qarşı səmimiyyət"
1999 — , "Mən gedirəm"
2000 — , "İnqrid Kaven"
2001 — , "Qırmızı Braziliya"
2002 — , "Gəzən kölgələr"
2003 — , "Brextin sevgilisi"
2004 — , "Skort klanının günəşi"
2005 — , "Anamın yanında üç gün"
2006 — , "Xeyirxah xanımlar"
2007 — , "Alabamanın nəğməsi"
2008 — , "Singe Sabur. Səbr daşı"
2009 — , "Üç güclü qadın"
2010 — Mişel Uelbek, "Xəritə və ərazi"
2011 — , "Fransız müharibə sənənti"
2012 — , "Romanın çöküşü barədə nəsihət".
2013 — , "Yuxarıdakılar, görüşənədək"
2014 — , "Ağlamaq olmaz"
2015 — , "Boussole"
2016 — , "İdeal dayə" ("Chanson douce")
2017 — , "Gündəlik qrafik" ("L’Ordre du jour")
2018 — , "Onların uşaqları özlərindən sonra"
2019 — , "Dünyada hamı eyni cür yaşamır"
2020 — , "Anomaliya"
2021 — , "İnsanların ən gizli xatirəsi"
2022 — , "Sürətli yaşamaq"

Populyar mədəniyyətdə

1951-ci ildə fransız yazıçısı Pyer Qamarra "Qatilə – Qonkur mükafatı" detektiv hekayəsini yazır. Mükafatın nüfuzunu qəsdən aşağı salmağa dair ittihamların qarşısını almaq üçün romanın mətnindən əvvəl bildiriş yerləşdirilmişdi: "Bu romanın bütün faktları və personajları uydurmadır. Qonkur mükafatı yalnız bütün ədəbi mükafatların ən məşhuru olduğuna görə götürülüb, lakin onu hər hansı digər mükafatla əvəz etmək olar."

Həmçinin bax

İstinadlar

Жером Феррари получил Гонкуровскую премию 2016-03-04 at the Wayback Machine.

Xarici keçidlər

(fr.) )
Луков, Владимир Андреевич. "Гонкуровская премия". Электронная энциклопедия «Современная французская литература». 2011. 2012-02-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-11-16.

[1] Жером Феррари получил Гонкуровскую премию 2016-03-04 at the Wayback Machine.