Cəmilə — 1958-ci ildə yazıçı Çingiz Aytmatov tərəfindən yazılan povest.
Cəmilə | |
---|---|
qırğ. Жамийла | |
Janr | povest[d] |
Müəllif | Çingiz Aytmatov |
Orijinal dili | Qırğız dili |
Nəşr ili | 1958 |
Süjeti
Budur, mən yenə sadə bir haşiyəyə salınmış bu kiçik şəklin qabağındayam. Sabah səhər ailə getməliyəm, ancaq ona baxmaqdan hələdə doya bilmirəm. Elə bil şəkil mənə xeyir-dua verəcəkdir.
Onu hələ heç bir sərgiyə verməmişəm. Bundan başqa, qohumlarim aildən yanima gəldikdə də onu gizlətməyə çalişiram. Şəkildə utanmalı bir şey yoxdur, ancaq, bununla belə, o, sənət əsəri olmaqdan çox uzaqdır. Şəkil onda təsvir olunmuş torpağın özü qədər sadədir.
Şəklin dərinliyində boz payızın səmasının bir parçası təsvir olunmuşdur. Uzaq dağ silsilələrinin üzərində külək ala buludları sürətlə qovalayır. İlk planda tünd qırmızı yovşanli step uzanır. Yenicə tökmüş yağışdan sonra hələ də qurumamış qara yol da görünür. Yolun kənarında quru, sındırılmış çiya kolları bir-birinin böyrünə girmişdir. Araba çarxlıarının açdığı yol boyu iki yolçunun ayaq izləri görünür. Uzaqlaşdıqca bu izlər zəifləyir, yolçulaın özləri isə, elə bil, bir addım atan kimi haşiyədən çıxacaqlar. Yolçulardan biri…..belədə mən bir az qabağa qaçıram.
Bu əhvalat mənim ilk gənclik illərimdə olmuşdur. Müharibənin üşüncü ili idi, ata və qardaşlarımız uzaq cəbhərələrdə — Kursk və Oryol ətrafında vuruşurdular. O zaman biz on-on beş yaşli yeniyetmələr idik, kolxozada işləyirdik. Gündəlik kəndli əməyinin ağırlığı hələ möhkəmlənməmiş çiyinlərimin üzərinə düşmüşdü. Biçin günləri daha ağır keçirdi. Həftələrlə evdə olmurduq, bütün günü və gecəni çöldə, xırmanda, ya da taxılın daşındığı stansiya yollarında keçirdik.
Taxıl biçməkdən sanki oraqlaın da qızdığı belə qızmar günlərdən birində mən boş araba ilə stansiyadan geri qayıdırdım. İstədim bir evə dəyim.
Dərənin lap böyründə, küçənin qurtardığı təpənin üstündə möhkəm saman hasara alınmış iki həyət durur. Həyət- bacanın yanında söyüd ağacları ucalır. Bunlar bizim evlərdir. Taa keçmiş zamanlardan bizim aliə bir yerdə yaşayır. Mən özüm Böyük evdənəm. İki qardaşım var, hır ikisidə məndən böyükdür və hər ikisi subaydır. İkisi də cəbhədədir və çoxdandır ki, heç birindən xəbər yoxdur.
Atam köhnə dülgərdir. Sübhün gözü açılan kimi namaz qılıb kolxoz həyətindəki delgarxanaya yola düşür, birdə axşamdan xeyli keçmiş qayıdırdı
İstinadlar
wikipedia, oxu, kitab, kitabxana, axtar, tap, meqaleler, kitablar, oyrenmek, wiki, bilgi, tarix, tarixi, endir, indir, yukle, izlə, izle, mobil, telefon ucun, azeri, azəri, azerbaycanca, azərbaycanca, sayt, yüklə, pulsuz, pulsuz yüklə, haqqında, haqqinda, məlumat, melumat, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, şəkil, muisiqi, mahnı, kino, film, kitab, oyun, oyunlar, android, ios, apple, samsung, iphone, pc, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, web, computer, komputer
Bu adin diger istifade formalari ucun bax Cemile deqiqlesdirme Cemile 1958 ci ilde yazici Cingiz Aytmatov terefinden yazilan povest Cemileqirg ZhamijlaJanr povest d Muellif Cingiz AytmatovOrijinal dili Qirgiz diliNesr ili 1958SujetiXeberdarliq Yazinin davami eserin mezmunu haqqinda melumat ehtiva edir Budur men yene sade bir hasiyeye salinmis bu kicik seklin qabagindayam Sabah seher aile getmeliyem ancaq ona baxmaqdan helede doya bilmirem Ele bil sekil mene xeyir dua verecekdir Onu hele hec bir sergiye vermemisem Bundan basqa qohumlarim ailden yanima geldikde de onu gizletmeye calisiram Sekilde utanmali bir sey yoxdur ancaq bununla bele o senet eseri olmaqdan cox uzaqdir Sekil onda tesvir olunmus torpagin ozu qeder sadedir Seklin derinliyinde boz payizin semasinin bir parcasi tesvir olunmusdur Uzaq dag silsilelerinin uzerinde kulek ala buludlari suretle qovalayir Ilk planda tund qirmizi yovsanli step uzanir Yenice tokmus yagisdan sonra hele de qurumamis qara yol da gorunur Yolun kenarinda quru sindirilmis ciya kollari bir birinin boyrune girmisdir Araba carxliarinin acdigi yol boyu iki yolcunun ayaq izleri gorunur Uzaqlasdiqca bu izler zeifleyir yolculain ozleri ise ele bil bir addim atan kimi hasiyeden cixacaqlar Yolculardan biri belede men bir az qabaga qaciram Bu ehvalat menim ilk genclik illerimde olmusdur Muharibenin usuncu ili idi ata ve qardaslarimiz uzaq cebherelerde Kursk ve Oryol etrafinda vurusurdular O zaman biz on on bes yasli yeniyetmeler idik kolxozada isleyirdik Gundelik kendli emeyinin agirligi hele mohkemlenmemis ciyinlerimin uzerine dusmusdu Bicin gunleri daha agir kecirdi Heftelerle evde olmurduq butun gunu ve geceni colde xirmanda ya da taxilin dasindigi stansiya yollarinda kecirdik Taxil bicmekden sanki oraqlain da qizdigi bele qizmar gunlerden birinde men bos araba ile stansiyadan geri qayidirdim Istedim bir eve deyim Derenin lap boyrunde kucenin qurtardigi tepenin ustunde mohkem saman hasara alinmis iki heyet durur Heyet bacanin yaninda soyud agaclari ucalir Bunlar bizim evlerdir Taa kecmis zamanlardan bizim alie bir yerde yasayir Men ozum Boyuk evdenem Iki qardasim var hir ikiside menden boyukdur ve her ikisi subaydir Ikisi de cebhededir ve coxdandir ki hec birinden xeber yoxdur Atam kohne dulgerdir Subhun gozu acilan kimi namaz qilib kolxoz heyetindeki delgarxanaya yola dusur birde axsamdan xeyli kecmis qayidirdi Xeberdarligin sonu Istinadlar