Kamçatka rus Камча тка Rusiyanın şərqində yerləşən yarımada Komandor adaları və Karaqinski adası ilə birlikdə Kamçatka d

Kamçatka (rus. Камча́тка) — Rusiyanın şərqində yerləşən yarımada. Komandor adaları və Karaqinski adası ilə birlikdə Kamçatka diyarını təşkil edir. Ən böyük şəhəri Petropavlovsk-Kamçatskdır.

Kamçatka yarımadası
Камчатка

Ümumi məlumatlar
Sahəsi	270 000 km²
Ən yüksək nöqtəsi	4835 m
Yerləşməsi

Akvatoriya	Oxot dənizi/Berinq dənizi
Ölkə	Rusiya
Kamçatka yarımadası
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Coğrafiyası

Yarımadan şimaldan cənuba 1200 km uzanır. Materiklə dar (93 km-ə qədər) – Parapolsky Dol tərəfindən bağlanır. Ən geniş eni (440 km-ə qədər) Cape Kronotskinin enindədir.

Yarımadanın ümumi sahəsi ~ 270 min km².

Yarımadanın şərq sahilləri ağır girir və böyük körfəzlər (Avaçinskiy, Kronotskiy, Kamçatskiy, Ozernoy, Karaqinskiy, Korfa) və körfəzlər (Avachinsky, Karaga, Ossora və s.) Təşkil edir. Qaya yarımadası (Şipunski, Kronotskiy, Kamçatski, Ozernoy) dənizə qədər uzanırdı.

Yarımadanın mərkəzi hissəsi iki paralel silsilə ilə — Sredinnıy dağ silsiləsi və Şərq silsiləsi ilə kəsişir; aralarında Kamçatka çayı axdığı Mərkəzi Kamçatka ovalığıdır.

Yarımadanın cənub nöqtəsi — Lopatka burnu — 50 ° 51 ′ 55 ″ s-də yerləşir.

Yarımadanın ərazisində Rusiya Federasiyası Kamçatka bölgəsidir.

Vulkan

Əsas məqalə: Kamçatka vulkanları

Vulkanlar Kamçatka yarımadasının əsas görməli yerləridir. Vulkanların görüntüləri Kamçatka bölgəsinin (əvvəllər Kamçatka vilayəti) və Petropavlovsk-Kamçatsky şəhərinin bayrağı və gerblərində, həmçinin Kamçatkada istehsal olunan əksər suvenirlərdə görünür.

Vulkan aktivliyi vulkanın yaxınlığında və ya onun ətrafında baş verən kiçik sarsıntıların səbəblərindən biridir. Vulkanların püskürməsi zamanı vulkanik kül, vulkanik şlak və vulkanik bomba — ərimiş süxurların çoxluğu, həmçinin çoxlu sayda qaz və su buxarı atmosferə buraxılır.

Ümumilikdə, Kamçatkada 300-dən çox vulkan var. Aktiv və potensial aktiv vulkanlar 28-dən 36-a qədər; sayı istifadə olunan təsnifat xüsusiyyətlərindən və əvvəllər sönmüş hesab edilən aktivləşdirilmiş vulkanların sayından asılıdır. Yarımadada ən böyük aktiv vulkanlar Şiveluç, Klyuçevskaya, İçinskaya, Koryakskaya, Avaçinskaya, Karymskaya və Kronotskaya təpələridir.

Kamçatkanın vulkanları YUNESKO-nun Dünya İrsinə daxil edilmişdir.

İstinadlar

"Справочник туриста. Камчатка". 2013-08-10 tarixində . İstifadə tarixi: 2011-09-08.
Быкасов В. Е. Ошибка в географии 2021-06-15 at the Wayback Machine // Известия Всесоюзного Географического Общества. — 1991. — № 6.
Большая советская энциклопедия, 3 изд. на основе:
- Комаров В. Л., Ботанический очерк Камчатки, в кн.: Камчатский сб., т. 1, М.—Л., 1940;
- 3анина А. А., Дальневосточные районы. Камчатка и Сахалин, Л., 1958 (Климат СССР, в. 6);
- Любимова Е. Л., Камчатка, М., 1961;
- Ливеровский Ю. А., Карманов И. И., Почвы, в кн.: Дальний Восток, М., 1961;
- Геология СССР, т. 31 — Камчатка, Курильские и Командорские острова, М., 1964;
- Пармузин Ю. П., Северо-Восток и Камчатка, М., 1967;
- Север Дальнего Востока, М., 1970;
- Кашинцев Б., Камчатка сегодня и завтра, Петропавловск-Камчатский, 1970.
- С. Л. Кушев, В. И. Тихонов (геологическое строение).
"Вулканы Камчатки". 2007-10-16 tarixində . İstifadə tarixi: 2007-10-06.

Rusiya ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.

ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.

[1] "Справочник туриста. Камчатка". 2013-08-10 tarixində . İstifadə tarixi: 2011-09-08.

[2] Быкасов В. Е. Ошибка в географии 2021-06-15 at the Wayback Machine // Известия Всесоюзного Географического Общества. — 1991. — № 6.

[3] Большая советская энциклопедия, 3 изд. на основе:
Комаров В. Л., Ботанический очерк Камчатки, в кн.: Камчатский сб., т. 1, М.—Л., 1940;

3анина А. А., Дальневосточные районы. Камчатка и Сахалин, Л., 1958 (Климат СССР, в. 6);

Любимова Е. Л., Камчатка, М., 1961;

Ливеровский Ю. А., Карманов И. И., Почвы, в кн.: Дальний Восток, М., 1961;

Геология СССР, т. 31 — Камчатка, Курильские и Командорские острова, М., 1964;

Пармузин Ю. П., Северо-Восток и Камчатка, М., 1967;

Север Дальнего Востока, М., 1970;

Кашинцев Б., Камчатка сегодня и завтра, Петропавловск-Камчатский, 1970.

С. Л. Кушев, В. И. Тихонов (геологическое строение).

[4] Комаров В. Л., Ботанический очерк Камчатки, в кн.: Камчатский сб., т. 1, М.—Л., 1940;

[5] 3анина А. А., Дальневосточные районы. Камчатка и Сахалин, Л., 1958 (Климат СССР, в. 6);

[6] Любимова Е. Л., Камчатка, М., 1961;

[7] Ливеровский Ю. А., Карманов И. И., Почвы, в кн.: Дальний Восток, М., 1961;

[8] Геология СССР, т. 31 — Камчатка, Курильские и Командорские острова, М., 1964;

[9] Пармузин Ю. П., Северо-Восток и Камчатка, М., 1967;

[10] Север Дальнего Востока, М., 1970;

[11] Кашинцев Б., Камчатка сегодня и завтра, Петропавловск-Камчатский, 1970.

[12] С. Л. Кушев, В. И. Тихонов (геологическое строение).

[4] "Вулканы Камчатки". 2007-10-16 tarixində . İstifadə tarixi: 2007-10-06.